-
1 arcus
arcŭs (arquus), ūs, m. (dat. et abl. plur. -ubus) [st2]1 [-] arc. [st2]2 [-] arc-en-ciel, iris. [st2]3 [-] arcade, arche, voûte, arc de triomphe. [st2]4 [-] arc de cercle, arc. - gén. arch. arqui Lucr. 5, 526; Cic. Nat. 3, 51; nom. plur. arci Varr. d. Non. 77, 12 --- fém. Enn. An. 409. - arcus intentus in aliquem: arc tendu contre qqn. - arcum dirigere in aliquem: diriger l'arc contre qqn. - arcus (pluvius): l'arc-en-ciel. - marmoreus arcus, Suet. Claud. 1: arc de triomphe en marbre. - voir hors site arcus.* * *arcŭs (arquus), ūs, m. (dat. et abl. plur. -ubus) [st2]1 [-] arc. [st2]2 [-] arc-en-ciel, iris. [st2]3 [-] arcade, arche, voûte, arc de triomphe. [st2]4 [-] arc de cercle, arc. - gén. arch. arqui Lucr. 5, 526; Cic. Nat. 3, 51; nom. plur. arci Varr. d. Non. 77, 12 --- fém. Enn. An. 409. - arcus intentus in aliquem: arc tendu contre qqn. - arcum dirigere in aliquem: diriger l'arc contre qqn. - arcus (pluvius): l'arc-en-ciel. - marmoreus arcus, Suet. Claud. 1: arc de triomphe en marbre. - voir hors site arcus.* * *Arcus, huius arcus, m. g. Une voulte.\Dicare arcum. Tacit. Desdier un arc triomphal.\Arcus. Virgil. Arc à fleiches.\Acer arcus. Virgil. Fort arc.\Aduncus arcus. Ouid. Courbé, comme quand il est tendu ou bendé.\Laxus. Silius. Desbendé.\Sinuatus. Ouid. Courbé, quand il est bendé, Arc bendé.\Adducere arcum. Virg. Bender l'arc, Entoiser dedens un arc.\Contentus arcus. Ouid. Bendé, Tendu.\Curuare arcum. Stat. Bender, Tendre.\Arcu tela dirigere. Horat. Tirer de l'arc, Descocher fleiches.\Expedire alimenta arcu. Tacit. Tuer à l'arc des bestes pour se nourrir.\Expellere sagittam arcu. Ouid. Descocher une sajette, ou fleiche.\Fallit arcus dexteram. Senec. Quand on ne frappe point ce à quoy on tiroit.\Flectere arcum coactis cornibus. Senec. Bender.\Intendere arcum. Senec. Bender.\Intentus arcus. Cic. Bendé.\Lentare arcum. Stat. Plier, Bender.\Lunare arcum. Ouid. Courber, Bender.\Petere aliquem arcu. Stat. Assaillir, ou Frapper.\Porrigere arcum. Ouid. Confesser estre vaincu, Rendre les armes.\Remissus arcus. Horat. Desbendé.\Retendere arcum. Stat. Desbender.\Retentus arcus. Ouid. Desbendé.\Sinuare patulos arcus. Ouid. Bender.\Tendere arcum. Horat. Bender.\Tendere aliquo arcum. Pers. Adresser vers quelque lieu.\Arcus dicitur in nubibus. Cic. L'arc au ciel.\Imbrifer arcus. Tibullus. Qui ameine la pluye. -
2 arcus
arcus, altlat. arquus, ūs, m. (vgl. angels. earh, got. arhwazna, Pfeil), I) der Bogen, a) zum Abschießen der Pfeile, curvi arcus, Ov.: arcus Haemonii, der Schütze als Gestirn, Ov.: Teucri sagittae et arcus, Ampel.: Euboea consimilis arcui, Hyg.: portus curvatus in arcum, Verg.: hic pontus ad formam Scythici arcus incurvus, Mela: speciem efficit arcus Scythici, Sall. fr.: arcum intendere, Cic., od. adducere, Verg. – b) der Regenbogen, Plaut., Cic. u.a.: arcus bibit aquam, zieht Wasser an sich, Plaut. Curc. 129: vollst. arcus caelestis, Plin., pluvius, Hor., imbrifer, Tibull., hibernus, Val. Flacc. – c) als Bauwerk, der Bogen, der Schwibbogen, Vitr. 5, 10, 2 u.a. Ov. met. 3, 30 u. 160. Lucan. 4, 15 (v. einem Brückenbogen). Frontin. aqu. 15 extr. Corp. inscr. Lat. 6, 1252: ad arcum veterem (beim alten Tore) habitare, Petr. 44, 6. – bes. Triumphbogen, Siegesbogen, Ehrenbogen, circi maximi, Suet. Ner. 25, 2: Fabianus, Sen. const. 1, 3: marmoreus cum tropaeis, Suet. Claud. 1, 3 u. 11, 3: arcus veteres, Iuven. 3, 11: arcus, tropaea, statuas deprecari, Plin. pan. 59, 2: fine anni arcus propter aedem Saturni ob recepta signa cum Varo amissa ductu Germanici dicatur, Tac. ann. 2, 41. – II) übtr.: 1) jede bogenförmige Krümmung, Bogenwölbung, v. den Windungen der Schlange, der Krümmung des Meerbusens, Ov.: v. der Krümmung des Hafens, Verg.: v. den brandenden Wellen, Ov.: v. der Lehne des Stuhls, Tac.: v. den Ranken des Weinstocks, Plin.: v. den zur Erde gebogenen Zweigen, die einwachsen sollen, Verg. u. Col. – 2) insbes., als mathemat. t. t., der Kreisbogen, Sen. u. Col.: quinque arcus, die fünf Parallelkreise der Erdkugel, die die Zonen begrenzen, Ov. – / Alter Genet. sing. arqui, Lucr. 5, 526. Cic. de nat. deor. 3, 51 M. – alter Nom. plur. arci, Varr. bei Non. 77, 12: u. Abl. plur. arquis, Tert. ad nat. 2, 15 ed. Oehler. – Abl. plur. arcubus, Manil. 3, 213. Capit. Maxim. et Balb. 16, 5. Treb. Poll. Claud. 3, 7. Veget. mil. 1, 14; 2, 15; 4, 29. Serv. Verg. Aen. 9, 622 u. 11, 6. Sidon. ep. 1, 5. Vulg. Nehem. 4, 13; vgl. Diom. 308, 2. Vel. Long. (VII) 68, 3 K. – arcus als fem., Enn. ann. 393.
-
3 arcus
arcus, altlat. arquus, ūs, m. (vgl. angels. earh, got. arhwazna, Pfeil), I) der Bogen, a) zum Abschießen der Pfeile, curvi arcus, Ov.: arcus Haemonii, der Schütze als Gestirn, Ov.: Teucri sagittae et arcus, Ampel.: Euboea consimilis arcui, Hyg.: portus curvatus in arcum, Verg.: hic pontus ad formam Scythici arcus incurvus, Mela: speciem efficit arcus Scythici, Sall. fr.: arcum intendere, Cic., od. adducere, Verg. – b) der Regenbogen, Plaut., Cic. u.a.: arcus bibit aquam, zieht Wasser an sich, Plaut. Curc. 129: vollst. arcus caelestis, Plin., pluvius, Hor., imbrifer, Tibull., hibernus, Val. Flacc. – c) als Bauwerk, der Bogen, der Schwibbogen, Vitr. 5, 10, 2 u.a. Ov. met. 3, 30 u. 160. Lucan. 4, 15 (v. einem Brückenbogen). Frontin. aqu. 15 extr. Corp. inscr. Lat. 6, 1252: ad arcum veterem (beim alten Tore) habitare, Petr. 44, 6. – bes. Triumphbogen, Siegesbogen, Ehrenbogen, circi maximi, Suet. Ner. 25, 2: Fabianus, Sen. const. 1, 3: marmoreus cum tropaeis, Suet. Claud. 1, 3 u. 11, 3: arcus veteres, Iuven. 3, 11: arcus, tropaea, statuas deprecari, Plin. pan. 59, 2: fine anni arcus propter aedem Saturni ob recepta signa cum Varo amissa ductu Germanici dicatur, Tac. ann. 2, 41. – II) übtr.: 1) jede bogenförmige Krümmung, Bogenwölbung, v. den Windungen der Schlange, der Krümmung des Meerbusens, Ov.: v. der Krümmung des————Hafens, Verg.: v. den brandenden Wellen, Ov.: v. der Lehne des Stuhls, Tac.: v. den Ranken des Weinstocks, Plin.: v. den zur Erde gebogenen Zweigen, die einwachsen sollen, Verg. u. Col. – 2) insbes., als mathemat. t. t., der Kreisbogen, Sen. u. Col.: quinque arcus, die fünf Parallelkreise der Erdkugel, die die Zonen begrenzen, Ov. – ⇒ Alter Genet. sing. arqui, Lucr. 5, 526. Cic. de nat. deor. 3, 51 M. – alter Nom. plur. arci, Varr. bei Non. 77, 12: u. Abl. plur. arquis, Tert. ad nat. 2, 15 ed. Oehler. – Abl. plur. arcubus, Manil. 3, 213. Capit. Maxim. et Balb. 16, 5. Treb. Poll. Claud. 3, 7. Veget. mil. 1, 14; 2, 15; 4, 29. Serv. Verg. Aen. 9, 622 u. 11, 6. Sidon. ep. 1, 5. Vulg. Nehem. 4, 13; vgl. Diom. 308, 2. Vel. Long. (VII) 68, 3 K. – arcus als fem., Enn. ann. 393. -
4 arcus
arcus, ūs, m. (the orthography, arquus (cf. arquatus), is freq. in MSS., like quum for cum, quur for cur, etc.; cf. Freund ad Cic. Mil. p. 31 sq. Thus Charis. p. 92 P. upon Cic. N. D. 3, 20, 51, reads arcuis; Prisc. p. 712 P. arci; and Non. p. 425, 5, upon Lucr. 6, 526, arqui; but the distinction which the latter gram. points out (arcus suspensus fornix appellatur; arquus non nisi qui in caelo apparet, quam Irim poëtae dixerunt) does not seem to be well founded.— Abl. plur. never found;I.acc. to the gram., Don. p. 1751,
Diom. p. 285, Prisc. p. 779, Rhem. Palaem. p. 1371 P. al., it was arcubus; so Vulg. 2 Esdr. 4, 13; cf. Rudd. I. p. 104, n. 48.— Gen. sing. arqui, Lucr. 6, 526 Lachm., and Cic. N. D. 3, 20, 51 B. and K.— Dat. arcu, Sil. 4, 18.— Nom. plur. ARCVVS, Corp. Inscr. V. 85; Inscr. Henz. 5313: arci, Varr. ap. Non. p. 77, 12.— Acc. ARCOS, Corp. Inscr. II. 3420.— Fem., Enn. ap. Prisc. p. 712 P.; cf. id. 658 P.; and Serv. ad Verg. 6, 610, says that Catull. and others used it as fem.; v. Neue, Formenl. I. p. 679) [cf. Sanscr. arālas = bent, the bent arm, aratnis = Gr. ôlenê; Lat. ulna; Germ. Elbogen; Engl. elbow. Curt.], prop., something bent; hence,A bow (syn. cornu).A.For shooting: intendit crinitus Apollo Arcum auratum, Enn. ap. Cic. Ac. 2, 28, 89 (Trag. v. 54 Müll.):B.arcus intentus in aliquem,
Cic. Sest. 7:haec cernens arcum intendebat Apollo Desuper,
Verg. A. 8, 704; 9, 665; so Vulg. Psa. 10, 3; 36, 14:arcum tendere,
ib. 3 Reg. 22, 34; ib. 4 Reg. 9, 24:adductus,
Verg. A. 5, 507:remissus,
Hor. C. 3, 27, 67:arcum dirigere in aliquem,
Pers. 3, 60:quom arcum et pharetram mi et sagittas sumpsero,
Plaut. Trin. 3, 2, 98; so,arcum suscitare,
Vulg. Hab. 3, 9 et saep. —The rainbow (fully: pluvius arcus, v. infra, II.), Enn. ap. Prisc. p. 712 P. (Ann. v. 393 Vahl.): Tum color in nigris existit nubibus arqui, * Lucr. 6, 526 Lachm.:C.arcus ipse ex nubibus efficitur quodam modo coloratis,
Cic. N. D. 3, 20, 51:ceu nubibus arcus Mille jacit varios adverso sole colores,
Verg. A. 5, 88 Rib.; so Ov. M. 6, 63; 11, 632; 14, 838:pluvius describitur arcus,
Hor. A. P. 18; Liv. 30, 2; 41, 21; Plin. 18, 35, 80, § 353; Sen. Q. N. 1, 5 and 6:arcum meum ponam in nubibus,
Vulg. Gen. 9, 13 sqq. (in Vulg. Apoc. 4, 3; 10, 1, iris, q. v.) al.—A bow or arch in building, a vault, arch, triumphal arch, etc.:II.efficiens humilem lapidum compagibus arcum,
Ov. M. 3, 30; 3, 160; Juv. 3, 11; Suet. Ner. 25:marmoreus arcus,
id. Claud. 1; so id. ib. 11; id. Dom. 13; cf. Plin. Pan. 59, 2 Schwarz.—Transf.A.Poet. or in post-Aug. prose, any thing arched or curved like a bow; of the breaking of waves:B.niger arcus aquarum,
Ov. M. 11, 568.—Of the windings of a serpent:immensos saltu sinuatur in arcus,
Ov. M. 3, 42.—Of a curve in flight:dea se paribus per cælum sustulit alis Ingentemque fugā secuit sub nubibus arcum,
Verg. A. 5, 658.—Of the curving or bendings of a bay:sinus curvos falcatus in arcus,
Ov. M. 11, 229 (cf.:inque sinus scindit sese unda reductos,
Verg. A. 1, 161).—Of a harbor: Portus ab Euroo fluctu curvatus in arcum,
Verg. A. 3, 533.—Of boughs of trees, Verg. G. 2, 26 et saep.—Of the back of a chair, Tac. A. 15, 57.—The mathematical arc, Sen. Q. N. 1, 10; Col. 5, 2, 9.—Hence, of the five parallel circles of the globe which bound the zones (or perhaps rather, the zones themselves):via quinque per arcus,
Ov. M. 2, 129. -
5 arcus
arcus ūs (gen. ī, once, C.), m [ARC-], a bow: intentus in me: adductus, V.: arcum tendere, H.: tela Direxit arcu, H.: pluvius, the rainbow, H.: arcus sereno caelo intentus, L.: nubibus arcus iacit colores, V.—Poet.: niger aquarum, O.: inmensos saltu sinuatur in arcūs, O.: sinus curvos falcatus in arcūs, bays, O.: Efficiens humilem lapidum compagibus arcum, an arch, O.: via quinque per arcūs, circles of the earth, O.: ad arcum sellae, Ta.* * *bow, arc, coil, arch; rainbow; anything arched or curved -
6 arcus
arcus arcus pluvius радуга -
7 arcus
arcus arcus, us m лук (оружие) -
8 arcus
arcus arcus, us m дуга -
9 arcus
arcus, us, m., bow, Ap. 6:2.* -
10 arcus
(арх. arquus), ūs (арх. gen. ī; abl. pl. ubus) m.1) лукarcum intendere C (adducere V) — натягивать лук3) свод (humilis a. O); сводчатые ворота, арка ( ad arcum veterem habitare Pt); триумфальная арка (a. marmoreus cum tropaeis Su)4) дуга, излучина ( portus curvatus in arcum V)a. sellae T — изогнутая спинка стула5) мат. дуга Sen, Col6) изгиб, извив ( serpens immensos sinuatur in arcus O)7) параллельный круг ( разделяющий климатические пояса земли) (via quinque per arcūs O) -
11 arcus
-
12 Arcus
-
13 arcus
n. arcus (soort wolk) -
14 arcus
s arcusDef. del Termcat: Complement d'un cúmulus o d'un cumulonimbus, en forma de rodet horitzontal arquejat, dens i fosc, amb el contorn esparracat, situat a la part frontal baixa d'un núvol. -
15 arcus
-
16 arcus
<meteor.> воротник грозовой -
17 ARCUS
Общая лексика: Antiradar Camouflage Ultra System -
18 arcus
Общая лексика: Antiradar Camouflage Ultra System -
19 Arcus
сущ.матем. дуга, дуговая мера угла -
20 arcus
мед.сущ. арка
См. также в других словарях:
Arcus — de type barrière de nuage au dessus de Toulouse (France). L arcus (du latin : arcus signifiant simplement arc ) désigne un type de nuage bas ayant une forme d un rouleau ou d un arc allongé sur un plan horizontal apparaissant au cours d un… … Wikipédia en Français
Arcus — may mean:*Arcus AS, a Norwegian producer of liquor *Arcus cloud, a low, horizontal cloud formation *Arcus Foundation, a foundation that envisions and contributes to a pluralistic world that celebrates diversity and dignity, invests in social… … Wikipedia
arcuş — ARCÚŞ, arcuşuri, s.n. Vergea de lemn între capetele căreia se întind fire de păr de cal, care serveşte la producerea sunetelor unor instrumente cu coarde. – Arc + suf. uş. Trimis de ana zecheru, 28.05.2008. Sursa: DEX 98 ARCÚŞ s. (muz.) (reg.)… … Dicționar Român
Arcus — ist die Vorsilbe um die inversen Winkelfunktionen zu kennzeichnen, siehe Arkusfunktion ein Wolkentyp, siehe Arcus (Wolke) ein Segelflugzeug des deutschen Herstellers Schempp Hirth, siehe Schempp Hirth Arcus die antike lateinische Bezeichnung für… … Deutsch Wikipedia
ARCUS — (лат.), термин, чаще всего применяемый по отношению к сосудистой системе, для обозначения дугообразного соединения между собой концов двух сосудов, напр., при образовании сосудистых дуг брыжжейки, подошвенной д^ги, поверхностной и глубокой… … Большая медицинская энциклопедия
Arcus — (lat.), 1) Bogen, sowohl Waffe (s. Bogen), als auch bogenförmiges Bauwerk etc.; bes. A. triumphālis, Triumphbogen; die römischen A., wie A. Augusti, A. Claudii etc., s. u. Triumphbogen u. Rom (a. Geogr.); 2) (Anat.), bogenförmige Krümmungen… … Pierer's Universal-Lexikon
Arcus — (lat.), Bogen, z. B. in der Geometrie ein Kreisbogen; A. sinus x, geschrieben arc sin x, der Bogen, dessen Sinus = x ist, entsprechend Arc cos x, Arc tg x etc., der Bogen (oder Winkel), dessen Kosinus oder dessen Tangente etc. = x ist (vgl.… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Arcus — Arcus, s. Bogen … Lexikon der gesamten Technik
Arcus — (lat.), Bogen; A. senīlis, s.v.w. Altersring … Kleines Konversations-Lexikon
Arcus — Arcus, lat., Bogen, in dem ganzen Umfange des deutschen Wertes … Herders Conversations-Lexikon
arcus — (izg. ȁrkus) m DEFINICIJA mat. lučna mjera; jedinica radijan ETIMOLOGIJA lat.: luk … Hrvatski jezični portal