Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

architect

  • 21 Dinocrates

    Dīnō̆crătes, is, m., = Deinokratês, a Grecian architect in the time of Alexander the Great, Vitr. 2, praef. 1 sq.; Val. Max. 1, 4 extr. 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Dinocrates

  • 22 Diphilus

    Dīphĭlus, i, m., = Diphilos.
    I.
    A celebrated Greek comic writer of Sinope, imitated by Plautus, Plaut. Cas. prol. 32; id. Rud. prol. 32; Ter. Ad. prol. 6; Vell. 1, 16, 3. —
    II.
    An architect employed by Quintus Cicero, Cic. Q. Fr. 3, 1, 1.—
    III.
    Secretary of Crassus, Cic. de Or. 1, 30, 136.

    Lewis & Short latin dictionary > Diphilus

  • 23 encarpa

    encarpa, ōrum, n., = enkarpa, an architect. ornament, festoons of fruit, Vitr. 4, 1, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > encarpa

  • 24 Euphranor

    Euphrānor, ŏris, m., = Euphranôr.
    I.
    A celebrated painter and sculptor, a contemporary of Praxiteles, Quint. 12, 10, 6; 12; Plin. 34, 8, 19, § 50; 35, 11, 40, § 128; Juv. 3, 217.—
    II.
    An architect, Vitr. 7, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > Euphranor

  • 25 eurythmia

    eurythmĭa, ae, f., = euruthmia, in architect., beautiful arrangement, proportion, harmony of the parts, Vitr. 1, 2; 6, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > eurythmia

  • 26 euthygrammum

    euthygrammum, i, n., = euthugrammon, an architect's rule, Vitr. 1, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > euthygrammum

  • 27 expeditio

    expĕdītĭo, ōnis, f. [expedio].
    I.
    Milit. t. t., an enterprise against the enemy, an expedition, campaign: tripartito milites equitesque in expeditionem misit, * Caes. B. G. 5, 10, 1; cf.: in expeditionem exercitum educere, * Cic. Div. 1, 33, 72; Hirt. B. G. 8, 34, 3; Suet. Caes. 46; id. Aug. 8; 25 et saep.; Curt. 7, 9; Plin. 12, 6, 12, § 24 al.—
    * B.
    Transf., of bees:

    apes noctu deprehensae in expeditione, excubant supinae,

    Plin. 11, 8, 8, § 19.—
    II.
    In rhetoric.
    * A.
    An unfolding, developing, settling, determining:

    habet paucis comprehensa brevitas multarum rerum expeditionem,

    Auct. Her. 4, 54, 68.—
    * B.
    A figure of speech, a despatching, removing, Auct. Her. 4, 29, 40. —
    III.
    In architect., an arranging, preparing of buildings, Vitr. 6, 5, 3; 8, 6, 5 Schneid.

    Lewis & Short latin dictionary > expeditio

  • 28 expressio

    expressĭo, ōnis, f. [exprimo] (postAug.), a pressing or squeezing out.
    I.
    In gen.:

    mellis,

    Pall. Jun. 7, 3:

    spiritus,

    Vitr. 9, 9.—
    II.
    In partic.
    A.
    In mechanics, a forcing apparatus to raise water, Vitr. 1, 1; 8, 7; cf. 2. expressus.—
    B.
    In architect., a projection, i. e. a fillet, listel, Vitr. 4, 4 fin.
    C.
    Of lang., vividness: summā expressione describere, Ambros. de Cain et Abel, 1, 2, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > expressio

  • 29 forma

    forma, ae, f. [Sanscr. dhar-, dhar-āmi, bear; dhar-i-man, figure; Gr. thra- in thrênus, thronos; cf. Lat. frētus, frēnum, fortis, etc.], form, in the most comprehensive sense of the word, contour, figure, shape, appearance (syn.: species, frons, facies, vultus; figura).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.: Ha. Earum nutrix, qua sit facie, mihi expedi. Mi. Statura haud magna, corpore aquilo. Ha. Ipsa ea'st. Mi. Specie venusta, ore parvo, atque oculis pernigris. Ha. Formam quidem hercle verbis depinxti mihi, Plaut. Poen. 5, 2, 154; cf.:

    quia semper eorum suppeditabatur facies et forma manebat,

    Lucr. 5, 1175:

    corporis nostri partes totaque figura et forma et statura, quam apta ad naturam sit, apparet,

    Cic. Fin. 5, 12, 35; cf. Auct. Her. 4, 47, 60:

    si omnium animantium formam vincit hominis figura, etc.,

    Cic. N. D. 1, 18, 48:

    forma ac species liberalis,

    id. Cael. 3, 6; cf. id. N. D. 1, 14, 37; 1, 27, 76 sqq.; id. Verr. 2, 4, 58, § 129; id. N. D. 1, 10, 26: aspicite, o cives, senis Enni imagini' formam, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 15, 34 (Epigr. 1 ed. Vahl.):

    hoc dico, non ab hominibus formae figuram venisse ad deos... Non ergo illorum humana forma, sed nostra divina dicenda est, etc.,

    id. N. D. 1, 32, 90:

    formaï servare figuram,

    Lucr. 4, 69; cf.:

    Homeri picturam, non poesin videmus. Quae regio, quae species formaque pugnae, qui motus hominum non ita expictus est, ut, etc.,

    Cic. Tusc. 5, 39, 114 (v. Moser ad h. l.):

    eximia forma pueri,

    id. ib. 5, 21, 61:

    virgines formā excellente,

    Liv. 1, 9, 11:

    formā praestante puellae,

    Ov. H. 3, 35:

    forma viros neglecta decet,

    id. A. A. 1, 509; cf.:

    ut excellentem muliebris formae pulchritudinem muta in sese imago contineret,

    Cic. Inv. 2, 1, 1:

    illa aetate venerabilis, haec formae pulchrituline,

    Curt. 3, 11, 24:

    virginem adultam, formā excellentem,

    Liv. 3, 44, 4:

    virginem maxime formā notam,

    id. 4, 9, 4:

    una et viginti formae litterarum,

    Cic. N. D. 2, 37, 93:

    solis,

    Lucr. 5, 571:

    muralium falcium,

    Caes. B. G. 3, 14, 5:

    lanceae novae formae,

    Suet. Dom. 10:

    nova aedificiorum Urbis,

    id. Ner. 16:

    porticus,

    Plin. Ep. 9, 39, 5:

    forma et situs agri,

    Hor. Ep. 1, 16, 4:

    eādem cerā aliae atque aliae formae duci solent,

    Quint. 10, 5, 9:

    geometricae formae,

    Cic. Rep. 1, 17; cf. id. de Or. 1, 42, 187:

    cum sit geometria divisa in numeros atque formas,

    Quint. 1, 10, 35; cf.

    also: Archimedes intentus formis, quas in pulvere descripserat,

    Liv. 25, 31, 9:

    dimidia circuli,

    Plin. 2, 59, 60, § 150:

    clarissimorum virorum formae,

    figures, images, Cic. Mil. 32, 86:

    ille artifex, cum faceret Jovis formam aut Minervae, etc.,

    id. Or. 2, 9:

    igneae formae,

    i. e. fiery bodies, id. N. D. 2, 40, 101:

    inque tori formam molles sternentur arenae,

    in the shape, form, Ov. Am. 2, 11, 47:

    (sacellum) crudis laterculis ad formam camini,

    Plin. 30, 7, 20, § 63:

    ut haec mulier praeter formam nihil ad similitudinem hominis reservarit,

    Cic. Clu. 70, 199.—In poet. circumlocution with gen.: astra tenent caeleste solum formaeque deorum, the forms of gods, for gods, Ov. M. 1, 73:

    formae ferarum,

    id. ib. 2, 78:

    ursi ac formae magnorum luporum,

    Verg. A. 7, 18:

    formae ingentis leo,

    of great size, Just. 15, 4, 17; Tac. A. 4, 72.—
    B.
    In partic.
    1.
    Pregn., a fine form, beauty:

    di tibi formam, di tibi divitias dederant,

    Hor. Ep. 1, 4, 6; cf.:

    et genus et formam regina pecunia donat,

    id. ib. 1, 6, 37:

    movit Ajacem forma captivae Tecmessae,

    id. C. 2, 4, 6; Quint. 2, 5, 12:

    neque, ut laudanda, quae pecuniam suam pluribus largitur, ita quae formam,

    id. 5, 11, 26; 5, 12, 17.—Prov.:

    forma bonum fragile est,

    Ov. A. A. 2, 113.—
    2.
    An outline, plan, design (of an architect, etc.):

    cum formam videro, quale aedificium futurum sit, scire possum,

    Cic. Fam. 2, 8, 1: domus erit egregia;

    magis enim cerni jam poterat, quam quantum ex forma judicabamus,

    id. Q. Fr. 2, 5, 3 (2, 6, 2):

    qua ludum gladiatorium aedificaturus erat,

    Suet. Caes. 31.—
    3.
    A model after which any thing is made, a pattern, stamp, last (of a shoemaker), etc.:

    utendum plane sermone, ut numo, cui publica forma est,

    Quint. 1, 6, 3:

    denarius formae publicae,

    Sen. Ben. 5, 29; cf.: formas quasdam nostrae pecuniae agnoscunt, Tac. G. 5:

    formas binarias, ternarias et quaternarias, et denarias etiam resolvi praecepit neque in usu cujusquam versari,

    stamped money, coins, Lampr. Alex. Sev. 39; cf. Curt. 5, 2, 11:

    si scalpra et formas non sutor (emat),

    Hor. S. 2, 3, 106; cf.:

    forma calcei,

    Dig. 9, 2, 5, § 3.—
    4.
    A mould which gives form to something:

    (caseus) vel manu figuratur vel buxeis formis exprimitur,

    Col. 7, 8 fin.:

    formae in quibus aera funduntur,

    Plin. 36, 22, 49, § 168; hence, a frame, case, enclosure:

    opus tectorium propter excellentiam picturae ligneis formis inclusum,

    id. 35, 14, 49, § 173:

    formas rivorum perforare,

    i. e. the conduits, pipes, Front. Aquaed. 75:

    aquaeductus,

    Dig. 7, 1, 27.—Hence,
    b.
    Transf., the aqueduct itself, Front. Aquaed. 126.—
    5.
    A rescript, formulary (post-class., whereas the dimin. formula is predominant in this signif.):

    ex eorum (amicorum) sententia formas composuit,

    Capitol. Anton. 6; so Cod. Just. 1, 2, 20.—
    6.
    Item forma appellatur puls miliacea ex melle, Paul. ex Fest. p. 83 Müll.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., shape, form, nature, manner, kind:

    ad me quasi formam communium temporum et totius rei publicae misisti expressam,

    Cic. Fam. 3, 11, 4; cf.:

    formam quidem ipsam et tamquam faciem honesti vides,

    id. Off. 1, 5, 14:

    innumerabiles quasi formae figuraeque dicendi,

    id. Or. 3, 9, 34:

    cum, quae forma et quasi naturalis nota cujusque sit, describitur, ut, si quaeratur avari species, seditiosi, gloriosi,

    id. de Or. 3, 29, 115; cf.:

    quae sit in ea species et forma et notio viri boni,

    id. Off. 3, 20, 81:

    forma ingenii,

    id. Brut. 85, 294:

    rei publicae,

    id. Fam. 2, 8, 1; cf.:

    exemplar formaque rei publicae,

    id. Rep. 2, 11:

    forma et species et origo tyranni,

    id. ib. 2, 29:

    forma rerum publicarum,

    id. Tusc. 2, 15, 36; cf. id. Rep. 1, 34 fin.:

    officii,

    id. Off. 1, 29, 103:

    propositi,

    Vell. 1, 16:

    sollicitudinum,

    Tac. A. 4, 60:

    formam vitae inire,

    id. ib. 1, 74:

    secundum vulgarem formam juris,

    Dig. 30, 1, 111:

    scelerum formae,

    Verg. A. 6, 626:

    poenae,

    id. ib. 615.—
    B.
    In partic.
    1.
    In philos. lang., like species, a sort, kind: nolim, ne si Latine quidem dici possit, specierum et speciebus dicere; et saepe his casibus utendum est: at formis et formarum velim... Genus et formam definiunt hoc modo: genus est notio ad plures differentias pertinens;

    forma est notio, cujus differentia ad caput generis et quasi fontem referri potest. Formae igitur sunt hae, in quas genus sine ullius praetermissione dividitur, ut si quis jus in legem, morem, aequitatem dividat, etc.,

    Cic. Top. 7, 31; cf.:

    genus et species, quam eandem formam Cicero vocat,

    Quint. 5, 10, 62: a forma generis, quam interdum, quo planius accipiatur, partem licet nominare, hoc modo, etc.... Genus enim est uxor;

    ejus duae formae: una matrumfamilias, altera earum, quae tantummodo uxores habentur,

    Cic. Top. 4, 14:

    quod haec (partitio) sit totius in partes, illa (divisio) generis in formas,

    Quint. 5, 10, 63:

    duae formae matrimoniorum,

    id. 5, 10, 62.—
    2.
    In gram.
    a.
    The grammatical quality, condition of a word:

    in quo animadvertito, natura quadruplicem esse formam, ad quam in declinando accommodari debeant verba, etc.,

    Varr. L. L. 9, § 37 sq.; 101 sq. Müll.; Quint. 10, 1, 10.—
    b.
    The grammatical form of a word:

    utrum in secunda forma verbum temporale habeat in extrema syllaba AS an IS, ad discernendas dissimilitudines interest,

    Varr. L. L. 9, § 109 Müll.:

    aeditimus ea forma dictum, qua finitimus,

    Gell. 12, 10, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > forma

  • 30 frontati

    frontāti, ōrum, m. (sc. lapides) [2. frons, I. B. 1.], in architect., stones that go from one side of a wall to the other, and are faced both ways, binding-stones, copingstones, Vitr. 2, 8, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > frontati

  • 31 Hermodorus

    Hermŏdōrus, i, m.
    I.
    An Ephesian prince, Cic. Tusc. 5, 36, 105; Plin. 34, 5, 11, § 21.—
    II.
    A famous architect of Salamis, Cic. de Or. 1, 14, 62; cf. Vitr. 3, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > Hermodorus

  • 32 machinator

    māchĭnātor, ōris, m. [machinor], a maker of machines, a machinist, an engineer, architect (class.).
    I.
    Lit., of Archimedes:

    inventor ac machinator bellicorum tormentorum,

    Liv. 24, 34:

    machinatores, qui pegmata per se surgentia excogitant,

    Sen. Ep. 88, 19:

    magistri et machinatores quibus ingenium et audacia erat,

    Tac. A. 15, 42:

    deus rerum omnium machinator fecit hominem,

    maker, creator, Lact. 2, 11. —
    II.
    Trop., a contriver, inventor:

    harum omnium rerum machinatores,

    Cic. Agr. 1, 5, 16:

    omnium architectus et machinator,

    id. Rosc. Am. 45, 132:

    horum omnium scelerum improbissimus machinator,

    id. Cat. 3, 3, 6:

    doli,

    Tac. A. 1, 10:

    auctor et machinator accusationis,

    App. Mag. p. 274, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > machinator

  • 33 mensor

    mensor, ōris, m. [metior], a measurer (post Aug.).
    I.
    In gen.:

    te maris, et terrae, numeroque carentis arenae Mensorem cohibent, Archyta,

    Hor. C. 1, 28, 1:

    frumentarius,

    a corn-measurer, Paul. Dig. 27, 1, 26.—
    II.
    In partic.
    A.
    A surveyor:

    non agricolae sed mensoris officium esse dicebam,

    Col. 6, 1:

    cautus humum longo signavit limite mensor,

    Ov. M. 1, 136.—
    B.
    An architect, Plin. Ep. 10, 27, 5; 10, 18, 3; Inscr. Orell. 3223.—
    C.
    Milit. t. t.
    1.
    An engineer, Amm. 19, 11, 8; Cassiod. Var. 3, 52.—
    2.
    One who measures out the ground for an encampment, a quartermaster, Veg. Mil. 2, 7, Cod. Th. 7, 8, 4; Inscr. Orell. 3473.

    Lewis & Short latin dictionary > mensor

  • 34 Philo

    Phĭlo or - on, ōnis, m., = Philôn.
    I.
    An Academic philosopher of Athens, teacher of Cicero about A. U. C. 663, Cic. Brut. 89, 306; id. Ac. 2, 6, 17; id. Tusc. 2, 3, 9; 5, 37, 107; id. N. D. 1, 40, 113.—
    II.
    A celebrated architect in Athens, Cic. de Or. 1, 14, 62; Vitr. 7 praef. § 12; cf. Sillig, Catal. Artif. s. h. v.—
    III.
    A Greek physician, a native of Tarsus, the inventor of an eye-salve, Cels. 6, 6, 3.—Hence, adj.: Phĭlōnĭānus, a, um, of Philo:

    Philonianum antidotum,

    Marc. Emp. 20.—As subst.: Phĭlōnĭum, i, n., the same, Ser. Samm. 22, 396.—
    IV.
    A Roman surname: Q. Publicius Philo, consul A. U. C. 439, Inscr. Grut. 291.

    Lewis & Short latin dictionary > Philo

  • 35 Philon

    Phĭlo or - on, ōnis, m., = Philôn.
    I.
    An Academic philosopher of Athens, teacher of Cicero about A. U. C. 663, Cic. Brut. 89, 306; id. Ac. 2, 6, 17; id. Tusc. 2, 3, 9; 5, 37, 107; id. N. D. 1, 40, 113.—
    II.
    A celebrated architect in Athens, Cic. de Or. 1, 14, 62; Vitr. 7 praef. § 12; cf. Sillig, Catal. Artif. s. h. v.—
    III.
    A Greek physician, a native of Tarsus, the inventor of an eye-salve, Cels. 6, 6, 3.—Hence, adj.: Phĭlōnĭānus, a, um, of Philo:

    Philonianum antidotum,

    Marc. Emp. 20.—As subst.: Phĭlōnĭum, i, n., the same, Ser. Samm. 22, 396.—
    IV.
    A Roman surname: Q. Publicius Philo, consul A. U. C. 439, Inscr. Grut. 291.

    Lewis & Short latin dictionary > Philon

  • 36 Philonium

    Phĭlo or - on, ōnis, m., = Philôn.
    I.
    An Academic philosopher of Athens, teacher of Cicero about A. U. C. 663, Cic. Brut. 89, 306; id. Ac. 2, 6, 17; id. Tusc. 2, 3, 9; 5, 37, 107; id. N. D. 1, 40, 113.—
    II.
    A celebrated architect in Athens, Cic. de Or. 1, 14, 62; Vitr. 7 praef. § 12; cf. Sillig, Catal. Artif. s. h. v.—
    III.
    A Greek physician, a native of Tarsus, the inventor of an eye-salve, Cels. 6, 6, 3.—Hence, adj.: Phĭlōnĭānus, a, um, of Philo:

    Philonianum antidotum,

    Marc. Emp. 20.—As subst.: Phĭlōnĭum, i, n., the same, Ser. Samm. 22, 396.—
    IV.
    A Roman surname: Q. Publicius Philo, consul A. U. C. 439, Inscr. Grut. 291.

    Lewis & Short latin dictionary > Philonium

  • 37 plinthides

    plinthis, ĭdis, f., = plinthis (a square tile).
    I.
    A square; in architect., a square base, a plinth, for plinthus, Vitr. 3, 3, 2;

    in land-surveying, for plinthus,

    Hyg. Condit. Agror. p. 210 Goes.—
    II.
    Plur.: plinthĭ-des, a register in the hydraulic organ, Vitr. 10, 8, 8; v. pleuritis.

    Lewis & Short latin dictionary > plinthides

  • 38 plinthis

    plinthis, ĭdis, f., = plinthis (a square tile).
    I.
    A square; in architect., a square base, a plinth, for plinthus, Vitr. 3, 3, 2;

    in land-surveying, for plinthus,

    Hyg. Condit. Agror. p. 210 Goes.—
    II.
    Plur.: plinthĭ-des, a register in the hydraulic organ, Vitr. 10, 8, 8; v. pleuritis.

    Lewis & Short latin dictionary > plinthis

  • 39 scotia

    scŏtĭa, ae, f., = skotia, in architect.
    I. II.

    Lewis & Short latin dictionary > scotia

  • 40 Sostratus

    Sostrătus, i, m., = Sôstratos, a Greek proper name, esp.
    1.
    A sculptor, Plin. 34, 8, 19, § 51 al.—
    2. 3.
    A surgeon, Cels. 4, 3, 14; 7 praef.

    Lewis & Short latin dictionary > Sostratus

См. также в других словарях:

  • architect — ar‧chi‧tect [ˈɑːktekt ǁ ˈɑːr ] noun [countable] 1. JOBS PROPERTY a person whose job is to plan and design buildings: • The mill was built in 1872 to the design of an architect. 2. the architect of something the person who originally thought of… …   Financial and business terms

  • architect — I noun architectus, artificer, author, begetter, builder, composer, constructor, contriver, creator, designer, deviser, draftsman, enterpriser, founder, framer, generator, introducer, inventor, maker, organizer, originator, planner, prime mover,… …   Law dictionary

  • Architect — Ar chi*tect ([aum]r k[i^]*t[e^]kt), n. [L. architectus, architecton, Gr. ? chief artificer, master builder; pref. archi (E. archi ) + ? workman, akin to ? art, skill, ? to produce: cf. F. architecte, It. architetto. See {Technical}.] 1. A person… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • architect — [är′kə tekt΄] n. [L architectus < Gr architektōn < archi , chief + tektōn, carpenter: see TECHNIC] 1. a person whose profession is designing and drawing up plans for buildings, bridges, etc. and generally supervising the construction 2. any …   English World dictionary

  • architect — (n.) 1550s, from M.Fr. architecte, from L. architectus, from Gk. arkhitekton master builder, director of works, from arkhi chief (see ARCHON (Cf. archon)) + tekton builder, carpenter (see TEXTURE (Cf. texture)). An Old English word for it was… …   Etymology dictionary

  • architect — *artist, artificer, artisan …   New Dictionary of Synonyms

  • architect — [n] person who designs buildings artist, builder, creator, designer, draftsperson, engineer, inventor, maker, master builder, originator, planner, prime mover; concept 348 …   New thesaurus

  • architect — ► NOUN 1) a person who designs buildings and supervises their construction. 2) a person responsible for the invention or realization of something. ► VERB Computing ▪ design and make (a program or system). ORIGIN Greek arkhitekt n chief builder …   English terms dictionary

  • Architect — For other uses, see Architect (disambiguation). Architect An architect at his drawing board, 1893. Occupation Names Architect Activity sectors Architecture …   Wikipedia

  • Architect — Не следует путать с Architect  сайд проект Дэниэла Майера. Architect Жанры Progressive metal Mathcore Jazzcore Годы 2004 наши дни …   Википедия

  • architect — [[t]ɑ͟ː(r)kɪtekt[/t]] architects 1) N COUNT An architect is a person who designs buildings. 2) N COUNT: with supp, oft N of n You can use architect to refer to a person who plans large projects such as landscaping or railways. ...Merrick Denton… …   English dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»