-
1 Arcanum
Arcānum, v. 2. Arcanus, B. -
2 arcanum
1. I.That keeps a secret, trusty:II.dixisti arcano satis,
Plaut. Trin. 2, 4, 155:petiit, ut aliquem ex arcanis mitteret,
Plin. 7, 52, 53, § 178.— Hence, poet., of the night: omina arcanā nocte petita, in silent night, or night that keeps secrets, Ov. H. 9, 40; Stat. S. 1, 3, 71.—Hidden, concealed, secret, private (class., although very rare in Cic.):A.at quīcum joca, seria, ut dicitur, quīcum arcana, quīcum occulta omnia,
Cic. Fin. 2, 26, 85:consilia,
Liv. 35, 18; so Hor. C. 3, 21, 15:secretae et arcanae opes,
Plin. Pan. 34, 3:fontis arcani aqua,
Tac. A. 2, 54:libidines,
Suet. Tib. 43 al.:littera celatos arcana fatebitur ignes,
Ov. M. 9, 516:sensus,
Verg. A. 4, 422 al. —Esp., in the lang. of religion, of things sacred and incommunicable: ARCANA VRBIS PRAESIDIA,
Inscr. Orell. 2494: audivit arcana verba, quae non licet homini loqui, Vulg. 2 Cor. 12, 4;and of secret, mysterious usages: sacra,
Ov. M. 10, 436:arcana cum fiunt sacra,
Hor. Epod. 5, 52; so Stat. S. 3, 4, 92; Sil. 2, 427; Claud. Rapt. Pros. 3, 402; and by poet. license transf. to the deity presiding over such mysteries:qui Cereris sacrum Volgavit arcanae,
Hor. C. 3, 2, 27.—Hence, subst.: arcānum, i, n., a secret.In gen.:B.nox arcanis fidissima,
Ov. M. 7, 192:arcani Fides prodiga,
Hor. C. 1, 18, 16:si quid umquam arcani sanctive ad silendum in curiā fuerit,
Liv. 23, 22, 9:arcana regum,
Curt. 4, 6, 5:revelare arcana,
Vulg. Prov. 11, 13:denudare arcana amici,
ib. Eccli. 27, 17.—Spec., a sacred secret, a mystery:fatorum arcana,
Ov. M. 2, 639; so Verg. A. 7, 123:Pythagorae arcana,
Hor. Epod. 15, 21; cf.:Jovis arcana,
the secret decrees of, id. C. 1, 28, 9:deorum arcanum proferre,
Plin. Pan. 23, 5: arcana quaedam, secret rites (of the diviners), Vulg. Exod. 7, 11:violabunt arcanum meum,
my secret place, sanctuary, Vulg. Ezech. 7, 22 et saep.— Adv.: arcā-nō (cf. Charis. pp. 173 and 179 P.), in secret, privately:arcano tibi ego hoc dico,
Plaut. Trin. 2, 4, 117:hunc (librum) lege arcano convivis tuis,
Cic. Att. 16, 3 (cf. Charis. l. c.):arcano cum paucis familiaribus suis colloquitur,
Caes. B. C. 1, 19.—* Comp.:2. A.arcanius judicare aliquid de aliquā re,
Col. 3, 2 fin.—Sup. not used.Arcāni, ōrum, m., the inhabitants of Arcœ, Inscr. Orell. 4007.—B.Arcānum, i, n., a villa of Q. Cicero, in the neighborhood of Arcœ, Cic. Att. 5, 1; id. ad Q. Fr. 3, 1 al. -
3 arcanum
secret, mystery; secret/hidden place -
4 Arcani
1. I.That keeps a secret, trusty:II.dixisti arcano satis,
Plaut. Trin. 2, 4, 155:petiit, ut aliquem ex arcanis mitteret,
Plin. 7, 52, 53, § 178.— Hence, poet., of the night: omina arcanā nocte petita, in silent night, or night that keeps secrets, Ov. H. 9, 40; Stat. S. 1, 3, 71.—Hidden, concealed, secret, private (class., although very rare in Cic.):A.at quīcum joca, seria, ut dicitur, quīcum arcana, quīcum occulta omnia,
Cic. Fin. 2, 26, 85:consilia,
Liv. 35, 18; so Hor. C. 3, 21, 15:secretae et arcanae opes,
Plin. Pan. 34, 3:fontis arcani aqua,
Tac. A. 2, 54:libidines,
Suet. Tib. 43 al.:littera celatos arcana fatebitur ignes,
Ov. M. 9, 516:sensus,
Verg. A. 4, 422 al. —Esp., in the lang. of religion, of things sacred and incommunicable: ARCANA VRBIS PRAESIDIA,
Inscr. Orell. 2494: audivit arcana verba, quae non licet homini loqui, Vulg. 2 Cor. 12, 4;and of secret, mysterious usages: sacra,
Ov. M. 10, 436:arcana cum fiunt sacra,
Hor. Epod. 5, 52; so Stat. S. 3, 4, 92; Sil. 2, 427; Claud. Rapt. Pros. 3, 402; and by poet. license transf. to the deity presiding over such mysteries:qui Cereris sacrum Volgavit arcanae,
Hor. C. 3, 2, 27.—Hence, subst.: arcānum, i, n., a secret.In gen.:B.nox arcanis fidissima,
Ov. M. 7, 192:arcani Fides prodiga,
Hor. C. 1, 18, 16:si quid umquam arcani sanctive ad silendum in curiā fuerit,
Liv. 23, 22, 9:arcana regum,
Curt. 4, 6, 5:revelare arcana,
Vulg. Prov. 11, 13:denudare arcana amici,
ib. Eccli. 27, 17.—Spec., a sacred secret, a mystery:fatorum arcana,
Ov. M. 2, 639; so Verg. A. 7, 123:Pythagorae arcana,
Hor. Epod. 15, 21; cf.:Jovis arcana,
the secret decrees of, id. C. 1, 28, 9:deorum arcanum proferre,
Plin. Pan. 23, 5: arcana quaedam, secret rites (of the diviners), Vulg. Exod. 7, 11:violabunt arcanum meum,
my secret place, sanctuary, Vulg. Ezech. 7, 22 et saep.— Adv.: arcā-nō (cf. Charis. pp. 173 and 179 P.), in secret, privately:arcano tibi ego hoc dico,
Plaut. Trin. 2, 4, 117:hunc (librum) lege arcano convivis tuis,
Cic. Att. 16, 3 (cf. Charis. l. c.):arcano cum paucis familiaribus suis colloquitur,
Caes. B. C. 1, 19.—* Comp.:2. A.arcanius judicare aliquid de aliquā re,
Col. 3, 2 fin.—Sup. not used.Arcāni, ōrum, m., the inhabitants of Arcœ, Inscr. Orell. 4007.—B.Arcānum, i, n., a villa of Q. Cicero, in the neighborhood of Arcœ, Cic. Att. 5, 1; id. ad Q. Fr. 3, 1 al. -
5 Arcanus
1. I.That keeps a secret, trusty:II.dixisti arcano satis,
Plaut. Trin. 2, 4, 155:petiit, ut aliquem ex arcanis mitteret,
Plin. 7, 52, 53, § 178.— Hence, poet., of the night: omina arcanā nocte petita, in silent night, or night that keeps secrets, Ov. H. 9, 40; Stat. S. 1, 3, 71.—Hidden, concealed, secret, private (class., although very rare in Cic.):A.at quīcum joca, seria, ut dicitur, quīcum arcana, quīcum occulta omnia,
Cic. Fin. 2, 26, 85:consilia,
Liv. 35, 18; so Hor. C. 3, 21, 15:secretae et arcanae opes,
Plin. Pan. 34, 3:fontis arcani aqua,
Tac. A. 2, 54:libidines,
Suet. Tib. 43 al.:littera celatos arcana fatebitur ignes,
Ov. M. 9, 516:sensus,
Verg. A. 4, 422 al. —Esp., in the lang. of religion, of things sacred and incommunicable: ARCANA VRBIS PRAESIDIA,
Inscr. Orell. 2494: audivit arcana verba, quae non licet homini loqui, Vulg. 2 Cor. 12, 4;and of secret, mysterious usages: sacra,
Ov. M. 10, 436:arcana cum fiunt sacra,
Hor. Epod. 5, 52; so Stat. S. 3, 4, 92; Sil. 2, 427; Claud. Rapt. Pros. 3, 402; and by poet. license transf. to the deity presiding over such mysteries:qui Cereris sacrum Volgavit arcanae,
Hor. C. 3, 2, 27.—Hence, subst.: arcānum, i, n., a secret.In gen.:B.nox arcanis fidissima,
Ov. M. 7, 192:arcani Fides prodiga,
Hor. C. 1, 18, 16:si quid umquam arcani sanctive ad silendum in curiā fuerit,
Liv. 23, 22, 9:arcana regum,
Curt. 4, 6, 5:revelare arcana,
Vulg. Prov. 11, 13:denudare arcana amici,
ib. Eccli. 27, 17.—Spec., a sacred secret, a mystery:fatorum arcana,
Ov. M. 2, 639; so Verg. A. 7, 123:Pythagorae arcana,
Hor. Epod. 15, 21; cf.:Jovis arcana,
the secret decrees of, id. C. 1, 28, 9:deorum arcanum proferre,
Plin. Pan. 23, 5: arcana quaedam, secret rites (of the diviners), Vulg. Exod. 7, 11:violabunt arcanum meum,
my secret place, sanctuary, Vulg. Ezech. 7, 22 et saep.— Adv.: arcā-nō (cf. Charis. pp. 173 and 179 P.), in secret, privately:arcano tibi ego hoc dico,
Plaut. Trin. 2, 4, 117:hunc (librum) lege arcano convivis tuis,
Cic. Att. 16, 3 (cf. Charis. l. c.):arcano cum paucis familiaribus suis colloquitur,
Caes. B. C. 1, 19.—* Comp.:2. A.arcanius judicare aliquid de aliquā re,
Col. 3, 2 fin.—Sup. not used.Arcāni, ōrum, m., the inhabitants of Arcœ, Inscr. Orell. 4007.—B.Arcānum, i, n., a villa of Q. Cicero, in the neighborhood of Arcœ, Cic. Att. 5, 1; id. ad Q. Fr. 3, 1 al. -
6 arcanus
1. I.That keeps a secret, trusty:II.dixisti arcano satis,
Plaut. Trin. 2, 4, 155:petiit, ut aliquem ex arcanis mitteret,
Plin. 7, 52, 53, § 178.— Hence, poet., of the night: omina arcanā nocte petita, in silent night, or night that keeps secrets, Ov. H. 9, 40; Stat. S. 1, 3, 71.—Hidden, concealed, secret, private (class., although very rare in Cic.):A.at quīcum joca, seria, ut dicitur, quīcum arcana, quīcum occulta omnia,
Cic. Fin. 2, 26, 85:consilia,
Liv. 35, 18; so Hor. C. 3, 21, 15:secretae et arcanae opes,
Plin. Pan. 34, 3:fontis arcani aqua,
Tac. A. 2, 54:libidines,
Suet. Tib. 43 al.:littera celatos arcana fatebitur ignes,
Ov. M. 9, 516:sensus,
Verg. A. 4, 422 al. —Esp., in the lang. of religion, of things sacred and incommunicable: ARCANA VRBIS PRAESIDIA,
Inscr. Orell. 2494: audivit arcana verba, quae non licet homini loqui, Vulg. 2 Cor. 12, 4;and of secret, mysterious usages: sacra,
Ov. M. 10, 436:arcana cum fiunt sacra,
Hor. Epod. 5, 52; so Stat. S. 3, 4, 92; Sil. 2, 427; Claud. Rapt. Pros. 3, 402; and by poet. license transf. to the deity presiding over such mysteries:qui Cereris sacrum Volgavit arcanae,
Hor. C. 3, 2, 27.—Hence, subst.: arcānum, i, n., a secret.In gen.:B.nox arcanis fidissima,
Ov. M. 7, 192:arcani Fides prodiga,
Hor. C. 1, 18, 16:si quid umquam arcani sanctive ad silendum in curiā fuerit,
Liv. 23, 22, 9:arcana regum,
Curt. 4, 6, 5:revelare arcana,
Vulg. Prov. 11, 13:denudare arcana amici,
ib. Eccli. 27, 17.—Spec., a sacred secret, a mystery:fatorum arcana,
Ov. M. 2, 639; so Verg. A. 7, 123:Pythagorae arcana,
Hor. Epod. 15, 21; cf.:Jovis arcana,
the secret decrees of, id. C. 1, 28, 9:deorum arcanum proferre,
Plin. Pan. 23, 5: arcana quaedam, secret rites (of the diviners), Vulg. Exod. 7, 11:violabunt arcanum meum,
my secret place, sanctuary, Vulg. Ezech. 7, 22 et saep.— Adv.: arcā-nō (cf. Charis. pp. 173 and 179 P.), in secret, privately:arcano tibi ego hoc dico,
Plaut. Trin. 2, 4, 117:hunc (librum) lege arcano convivis tuis,
Cic. Att. 16, 3 (cf. Charis. l. c.):arcano cum paucis familiaribus suis colloquitur,
Caes. B. C. 1, 19.—* Comp.:2. A.arcanius judicare aliquid de aliquā re,
Col. 3, 2 fin.—Sup. not used.Arcāni, ōrum, m., the inhabitants of Arcœ, Inscr. Orell. 4007.—B.Arcānum, i, n., a villa of Q. Cicero, in the neighborhood of Arcœ, Cic. Att. 5, 1; id. ad Q. Fr. 3, 1 al. -
7 arcānus
arcānus adj. [arca], secret, trusty, silent: nox, O.—Hidden, close, secret, private, concealed: consilia, H.: Littera, O.: sensūs, V.: sacra, mysteries, H.—Poet., of Ceres, H. — As subst n., a secret, mystery: nox arcanis fidissima, O.: arcani Fides prodiga, H.: si quid arcani fuerit, L.: prodere, Iu.: fatorum arcana, V.: Iovis, secret decrees, H.* * *Iarcana, arcanum ADJsecret, private, hidden; intimate, personal; confidential; mysterious, esotericIIconfidant, trustworthy friend, keeper of secrets -
8 cōnsilium
cōnsilium ī, n [com- + 2 SAL-], a council, body of counsellors, deliberative assembly: senatum, orbis terrae consilium: senatūs: Iovis, H.: consilium viribus parat, L.: publicum, i. e. a court of justice: hac re ad consilium delatā, a council of war, Cs.: sine consiliis per se solus, without advisers, L.: Illa Numae coniunx consiliumque fuit, counsellor, O.—Deliberation, consultation, considering together, counsel: capere unā tecum, T.: summis de rebus habere, V.: quasi vero consili sit res, ac non, etc., a question for discussion, Cs.: arbitrium negavit sui esse consili, for him to decide, N.: quid efficere possis, tui consili est, for you to consider: nihil quod maioris consili esset: nocturna, S.: in consilio est aedilibus, admitted to the counsels, Iu.—A conclusion, determination, resolution, measure, plan, purpose, intention, design, policy: unum totius Galliae, Cs.: callidum, T.: arcanum, H.: saluberrima, Ta.: adeundae Syriae, Cs.: consili participes, S.: superioris temporis, former policy, Cs.: consilium expedire, resolve promptly, L.: certus consili, in purpose, Ta.: incertus consilii, T., Cu.: Consilia in melius referre, change her policy, V.: quod consilium dabatur? resource, V.: unde consilium afuerit culpam abesse, L.: eo consilio, uti, etc., their object being, Cs.: quo consilio huc imus? T.: omnes uno consilio, with one accord, Cs.: cum suo quisque consilio uteretur, pursued his own course, Cs.: publico factum consilio, by the state, Cs.: alqm interficere publico consilio, i. e. by legal process, Cs.: privato consilio exercitūs comparare, on their own account: audax, L.: fidele: sapiens, O.: plenum sceleris.—In phrases with capere or suscipere, to form a purpose, plan, resolve, decide, determine: neque, quid nunc consili capiam, scio, De virgine, T.: legionis opprimendae consilium capere, Cs.: obprimundae rei p., S.: hominis fortunas evertere: ex oppido profugere, Cs.: consilium ceperunt, ut, etc.: capit consilium, ut nocte iret, L.—With inire, to form a plan, resolve, conspire, determine: inita sunt consilia urbis delendae: iniit consilia reges tollere, N.: consilia inibat, quem ad modum discederet, Cs.: de recuperandā libertate consilium initum, Cs.—With est, it is intended, I purpose: non est consilium, pater, I don't mean to, T.: non fuit consilium otium conterere, S.: ea uti deseram, non est consilium, S.: quibus id consili fuisse cognoverint, ut, etc., who had formed the plan, etc., Cs.: quid sui consili sit, ostendit, Cs.—In war, a plan, device, stratagem: consilia cuiusque modi Gallorum, Cs.: tali consilio pro fligavit hostīs, N.: Britannorum in ipsos versum, Ta.: te consilium Praebente, H.—Counsel, advice: recta consilia aegrotis damus, T.: fidele: lene, H.: consilio uti tuo, take your advice: consilium dedimus Sullae, ut, etc., Iu. — Understanding, judgment, wisdom, sense, penetration, prudence, discretion: neque consili satis habere: a consilio principum dissidere: res forte quam consilio melius gestae, S.: Simul consilium cum re amisti? T.: pari consilio uti: vir consili magni, Cs.: plus in animo consili, L.: catervae Consiliis iuvenis revictae, H.: tam nulli consili, T.: tam expers consili: misce stultitiam consiliis brevem, H.: consilii inopes ignes, indiscreet, O.: vis consili expers, H.* * *debate/discussion/deliberation/consultation; advice/counsel/suggestion; adviser; decision/resolution; intention/purpose/policy/plan/action; diplomacy/strategy; deliberative/advisory body; state council, senate; jury; board of assessors; intelligence, sense, capacity for judgment/invention; mental ability; choice -
9 prō-dō
prō-dō didī, ditus, ere, to put forth, exhibit, reveal: Medusae squalentia ora, O.—To bring forth, produce, propagate: genus alto a sanguine Teucri, V.: Quae dies ut cesset prodere furem, Iu.—To put forth, relate, report, record, hand down, transmit: ea, quae scriptores prodiderunt: Thucydides ossa eius esse sepulta memoriae prodidit, has recorded, N.: quos natos in insulā ipsā memoriā proditum dicunt, that there is a tradition, Cs.: ius imaginis ad memoriam posteritatemque prodendae.—To proclaim, appoint, elect, create: quem produnt patres consulum rogandorum ergo: flaminem.—To reveal, make known, disclose, discover, betray: cum decretum proditur, lex veri rectique proditur: is me deseruit ac prodidit: classem praedonibus: hosti rem p., S.: crimen voltu, O.: arcanum, Iu.: Gaudia prodentem voltum celare, H.— To give up, surrender, abandon: anui prodita abs te filiast, T.: suam vitam, T.: ad improvidam pugnam legiones, expose, L.—Fig., to set forth, give display: perniciosum exemplum: prodendi exempli causā, of setting an example, L.—To extend, protract: aliquot nuptiis dies, i. e. delay the wedding a few days, T. -
10 re-tegō
re-tegō tēxī, tēctus, ere, to uncover, bare, open: thecam nummariam: iugulum, O.: homo retectus, i. e. stripped of his shield, V.: ubi Titan radiis retexerit orbem, i. e. shall reveal, V.: retegente diem Lucifero, O.—Fig., to disclose, discover, reveal: domūs scelus, V.: arcanum Consilium, H.: timidi commenta animi, O.: occulta coniurationis, Ta. -
11 scrūtor
scrūtor ārī, ātus, dep. [scruta], to ransack, search carefully, examine thoroughly, explore, search, examine: domos, navīs: loca abdita, S.: ignem gladio, H.: mare, Ta.: venantium latibula, Cu.: num irā actus esset, Cu.: non excutio te, si quid forte ferri habuisti, non scrutor.—Fig., to examine thoroughly, inquire into, explore, investigate: caeli plagas, Enn. ap. C.: locos, ex quibus argumenta eruamus: ante tempus haec.— To search into, search out, find out, read: mentīsque deum, O.: Arcanum illius, H.* * *scrutari, scrutatus sum V DEPsearch/probe/examine carefully/thoroughly; explore/scan/scrutinize/investigate -
12 committo
I.Of two or more objects, to bring, join, combine into one whole; to join or put together, to connect, unite.A.In gen. (rare; not in Cic.), constr. inter se, cum aliquā re, alicui, with in and acc., and with acc. only.(α).Inter se:(β).res in ordinem digestae atque inter se commissae,
Quint. 7, prooem. §1: per nondum commissa inter se munimenta urbem intravit,
Liv. 38, 4, 8; cf. thus with inter se:oras vulneris suturis,
Cels. 7, 19:duo verba,
Quint. 9, 4, 33:easdem litteras,
id. ib.:duo comparativa,
id. 9, 3, 19.—With cum:(γ).costae committuntur cum osse pectoris,
Cels. 8, 1.—With dat.:(δ).viam a Placentiā ut Flaminiae committeret,
Liv. 39, 2, 10:quā naris fronti committitur,
is joined to, Ov. M. 12, 315:quā vir equo commissus erat,
id. ib. 12, 478 (of a Centaur); cf.of Scylla: delphinum caudas utero commissa luporum,
Verg. A. 3, 428:commissa dextera dextrae,
Ov. H. 2, 31:medulla spinae commissa cerebro,
Cels. 8, 1:moles, quae urbem continenti committeret,
Curt. 4, 2, 16; Flor. 1, 4, 2 Duker.—With in and acc.:(ε).commissa in unum crura,
Ov. M. 4, 580:committuntur suturae in unguem,
Cels. 8, 1.—With acc. only: barbaricam pestem navibus obtulit, commissam infabre, Pac. ap. Non. p. 40, 31 (Trag. Rel. v. 271 Rib.):B.commissis operibus,
Liv. 38, 7, 10:fidibusque mei commissa mariti moenia,
Ov. M. 6, 178:(terra) maria committeret,
Curt. 3, 1, 13; 7, 7, 14:noctes duas,
Ov. Am. 1, 13, 46; cf.: nocte commissā. Sen. Herc. Oet. 1698:commissa corpore toto,
Ov. M. 4, 369; Lucil. ap. Non. p. 248, 25: cervix committitur primo [p. 380] artu, Val. Fl. 4, 310:domus plumbo commissa,
patched, Juv. 14, 310.—In partic., to set or bring men or animals together in a contest or fight, as competitors, etc., to set together, set on (freq. in Suet.;b.elsewhere rare): pugiles Latinos cum Graecis,
Suet. Aug. 45:quingenis peditibus, elephantis vicenis, tricenis equitibus hinc et inde commissis,
id. Caes. 39; id. Claud. 34:camelorum quadrigas,
id. Ner. 11; Luc. 1, 97:victores committe,
Mart. 8, 43, 3; cf. id. Spect. 28, 1:licet Aenean Rutulumque ferocem Committas,
i.e. you describe their contest in your poem, you bring them in contact with each other, Juv. 1, 162:eunucho Bromium committere noli,
id. 6, 378:inter se omnes,
Suet. Calig. 56:aequales inter se,
id. Gram. 17.—Trop., to bring together for comparison, to compare, put together, match:2.committit vates et comparat, inde Maronem, Atque aliā parte in trutinā suspendit Homerum,
Juv. 6, 436; cf. Prop. 2, 3, 21; Mart. 7, 24, 1.—Transf., of a battle, war: proelium, certamen, bellum, etc.a.To arrange a battle or contest, to enter upon, engage in, begin, join, commence, Cic. Div. 1, 35, 77:b.proelii committendi signum dare,
Caes. B. G. 2, 21:cum proelium commissum audissent,
id. ib. 7, 62:commisso ab equitibus proelio,
id. B. C. 1, 40:in aciem exercitum eduxit proeliumque commisit,
Nep. Eum. 3 fin.; id. Hann. 11, 3; id. Milt. 6, 3; Just. 2, 12, 7; 15, 4, 22; 22, 6, 6:postquam eo ventum est, ut a ferentariis proelium committi posset,
Sall. C. 60, 2:commisso proelio, diutius nostrorum militum impetum hostes ferre non potuerunt,
Caes. B. G. 4, 35; id. B. C. 1, 13; 2, 6 Kraner ad loc.:Caesar cohortatus suos proelium commisit,
id. ib. 1, 25:utrum proelium committi ex usu esset, necne,
id. ib. 1, 50; 1, 52; 2, 19; Nep. Milt. 5, 3:pridie quam Siciliensem pugnam classe committeret,
Suet. Aug. 96:avidus committere pugnam,
Sil. 8, 619:pugnas,
Stat. Th. 6, 143:rixae committendae causā,
Liv. 5, 25, 2:cum vates monere eum (regem) coepit, ne committeret, aut certe differret obsidionem,
Curt. 9, 4, 27.—Of a drinking contest for a wager:a summo septenis cyathis committe hos ludos,
Plaut. Pers. 5, 1, 19:nondum commisso spectaculo,
Liv. 2, 36, 1:musicum agona,
Suet. Ner. 23:aciem,
Flor. 4, 2, 46:commissum (bellum) ac profligatum conficere,
Liv. 21, 40, 11; 8, 25, 5; 31, 28, 1 al.; cf.:si quis trium temporum momenta consideret, primo commissum bellum, profligatum secundo, tertio vero confectum est,
Flor. 2, 15, 2:committere Martem,
Sil. 13, 155:quo die ludi committebantur,
Cic. Q. Fr. 3, 4, 6:ludos dedicationis,
Suet. Claud. 21:ludos,
Verg. A. 5, 113.—In gen., to maintain a contest, etc., to fight a battle, to hold, celebrate games, etc. (rare):(β).illam pugnam navalem... mediocri certamine commissam arbitraris?
Cic. Mur. 15, 33:levia inde proelia per quatriduum commissa,
Liv. 34, 37, 7:commisso modico certamine,
id. 23, 44, 5.—Absol. (post-Aug. and rare):3.contra quem Sulla iterum commisit,
Eutr. 5, 6; 9, 24; Dig. 9, 1, 1:priusquam committeretur,
before the contest began, Suet. Vesp. 5.—In gen.: committere aliquid, to begin any course of action, to undertake, carry on, hold (rare):4.tribuni sanguine commissa proscriptio,
Vell. 2, 64 fin.:judicium inter sicarios committitur,
Cic. Rosc. Am. 5, 11. —In part. perf.:egregie ad ultimum in audacter commisso perseveravit,
Liv. 44, 4, 11; cf. id. ib. § 8; 44, 6, 14.—In partic., to practise or perpetrate wrong, do injustice; to commit a crime (very freq. and class.).(α).With acc.:(β).ut neque timeant, qui nihil commiserint, et poenam semper ante oculos versari putent, qui peccaverint,
Cic. Mil. 23, 61; cf. Quint. 7, 2, 30:commississe cavet quod mox mutare laboret,
Hor. A. P. 168:ego etiam quae tu sine Verre commisisti, Verri crimini daturus sum,
Cic. Div. in Caecil. 11, 35:quantum flagitii,
id. Brut. 61, 219:tantum facinus,
id. Rosc. Am. 23, 65:virilis audaciae facinora,
Sall. C. 25, 1:majus delictum,
Caes. B. G. 7, 4:nil nefandum,
Ov. M. 9, 626:nefarias res,
Cic. Phil. 6, 1, 2:scelus,
id. Sull. 2, 6; Dig. 48, 9, 7:adulterium,
Quint. 7, 2, 11; 7, 3, 1:incestum cum filio,
id. 5, 10, 19:parricidium,
id. 7, 2, 2:caedem,
id. 7, 4, 43; 10, 1, 12; 5, 12, 3:sacrilegium,
id. 7, 2, 18:fraudem,
Hor. C. 1, 28, 31.— Aliquid adversus, in, erga:committere multa et in deos et in homines impie nefarieque,
Cic. Verr. 2, 1, 2, § 6; cf.:in te,
Verg. A. 1, 231:aliquid adversus populum Romanum,
Liv. 42, 38, 3:aliquid erga te,
Cic. Att. 3, 20, 3.—Committere contra legem, in legem, lege, to offend, sin, commit an offence:(γ).quasi committeret contra legem,
Cic. Brut. 12, 48:in legem Juliam de adulteriis,
Dig. 48, 5, 39; 48, 10, 13:adversus testamentum,
ib. 34, 3, 8, § 2:ne lege censoriā committant,
Varr. R. R. 2, 1, 16:lege de sicariis,
Quint. 7, 1, 9. —Absol.:(δ).hoc si in posterum edixisses, minus esset nefarium... nemo enim committeret,
Cic. Verr. 2, 1, 43, § 110.—With ut, to be guilty or be in fault, so that, to give occasion or cause, that, to act so as that:(ε).id me commissurum ut patiar fieri,
Plaut. Trin. 3, 2, 78:non committet hodie iterum ut vapulet,
Ter. Ad. 2, 1, 5:ego nolo quemquam civem committere, ut morte multandus sit: tu, etiam si commiserit, conservandum putas,
Cic. Phil. 8, 5, 15:committere ut accusator nominere,
id. Off. 2, 14, 50; so Liv. 25, 6, 17:non committam, ut tibi ipse insanire videar,
Cic. Fam. 5, 5, 3; 3, 7, 3; id. Att. 1, 6, 1; 1, 20, 3; id. de Or. 2, 57, 233; id. Off. 3, 2, 6; Brut. ap. Cic. Fam. 11, 20, 1, Quint. 1, 10, 30; 5, 13, 27; Cic. Leg. 1, 13, 37.—More rare in a like sense,With cur or quare:(ζ).Caedicius negare se commissurum, cur sibi quisquam imperium finiret,
Liv. 5, 46, 6:neque commissum a se, quare timeret,
Caes. B. G. 1, 14.—With inf.:b.non committunt scamna facere,
Col. 2, 4, 3:infelix committit saepe repelli,
Ov. M. 9, 632.—Poenam, multam, etc., jurid. t. t., to bring punishment upon one ' s self by an error or fault, to incur, make one ' s self liable to it:(β).poenam,
Cic. Verr. 2, 3, 12, § 30; cf. Quint. 7, 4, 20; and:committere in poenam edicti,
Dig. 2, 2, 4:ut illam multam non commiserit,
Cic. Clu. 37, 103; Dig. 35, 1, 6 pr.—Committi, with a definite object, to be forfeited or confiscated, as a penalty:c.hereditas Veneri Erycinae commissa,
Cic. Verr. 2, 1, 10, § 27; 2, 2, 14, § 36; so,commissae hypothecae,
id. Fam. 13, 56, 2:commissa tibi fiducia,
id. Fl. 21, 51:merces,
Dig. 39, 4, 11, § 2:mancipium,
ib. 39, 14, 6:praedia in publicum,
ib. 3, 5, 12:hanc devotionem capitis esse commissam,
incurred, Cic. Dom. 57, 145.—Also (mostly in jurid. Lat.) of laws, judicial regulations, promises, etc., that become binding in consequence of the fulfilment of a condition as the commission of a crime, etc.:II.in civitatem obligatam sponsione commissa iratis omnibus diis,
a promise the condition of which has been fulfilled, Liv. 9, 11, 10 Weissenb. ad loc.; cf.:hanc ego devotionem capitis mei... convictam esse et commissam putabo,
Cic. Dom. 57, 145:si alius committat edictum,
transgresses, incurs its penalty, makes himself liable to, Dig. 37, 4, 3, § 11; cf.:commisso edicto ab alio filio, ib. lex 8, § 4: commisso per alium edicto, ib. lex 10, § 1 al.: statim atque commissa lex est,
ib. 18, 3, 4, § 2:committetur stipulatio,
ib. 24, 3, 56.To place a thing somewhere for preservation, protection, care, etc.; to give, intrust, commit to, to give up or resign to, to trust (syn.: commendo, trado, credo; very freq. and class.); constr. with aliquid ( aliquem) alicui, in aliquid, or absol.(α).Aliquid ( aliquem, se) alicui:(β).honor non solum datus sed etiam creditus ac commissus,
Cic. Verr. 2, 5, 14, § 35:nec illi (Catoni) committendum illud negotium, sed inponendum putaverunt,
id. Sest. 28, 60:qui capita vestra non dubitatis credere, cui calceandos nemo commisit pedes?
Phaedr. 1, 14, 16:ego me tuae commendo et committo fidei,
Ter. Eun. 5, 2, 47 (cf. id. And. 1, 5, 61):ne quid committam tibi,
Plaut. Most. 3, 3, 21; Ter. Hec. 2, 1, 15; id. And. 3, 5, 3; cf.:his salutem nostram, his fortunas, his liberos rectissime committi arbitramur,
Cic. Off. 2, 9, 33; id. Att. 1, 13, 1; cf. id. ib. §4: tibi rem magnam,
id. Fam. 13, 5, 1; id. Mil. 25, 68:quia commissi sunt eis magistratus,
id. Planc. 25, 61:summum imperium potestatemque omnium rerum alicui,
Nep. Lys. 1 fin.:domino rem omnem,
Hor. S. 2, 7, 67:caput tonsori,
id. A. P. 301:ratem pelago,
id. C. 1, 3, 11:sulcis semina (corresp. with spem credere terrae),
Verg. G. 1, 223; cf.:committere semen sitienti solo,
Col. 2, 8, 4:ulcus frigori,
Cels. 6, 18, n. 2:aliquid litteris,
Cic. Att. 4, 1, 8; so,verba tabellis,
Ov. M. 9, 587:vivunt commissi calores Aeoliae fidibus puellae,
Hor. C. 4, 9, 11 al.:committere se populo, senatui, publicis praesidiis et armis (corresp. with se tradere),
Cic. Mil. 23, 61; so,se urbi,
id. Att. 15, 11, 1:se theatro populoque Romano,
id. Sest. 54, 116:se proelio,
Liv. 4, 59, 2:se pugnae,
id. 5, 32, 4:se publico,
to venture into the streets, Suet. Ner. 26:se neque navigationi, neque viae,
Cic. Fam. 16, 8, 1; cf. id. Phil. 12, 10, 25; id. Imp. Pomp. 11, 31:se timidius fortunae,
id. Att. 9, 6, 4:civilibus fluctibus,
Nep. Att. 6, 1 al. —Prov.: ovem lupo (Gr. kataleipein oïn en lukoisi), Ter. Eun. 5, 1, 16.—Aliquid ( aliquem, se) in aliquid (so esp. freq. in Liv.):(γ).aliquid in alicujus fidem committere,
Ter. Hec. 1, 2, 34; cf. Liv. 30, 14, 4:se in id conclave,
Cic. Rosc. Am. 23, 64:se in conspectum populi Romani,
id. Verr. 2, 4, 11, § 26; cf. Pompei. ap. Cic. Att. 8, 12, C, 2:se in senatum,
Cic. Q. Fr. 3, 2, 2; id. Ac. 2, 21, 68:summae fuisse dementiae dubiā spe impulsum certum in periculum se committere,
id. Inv. 2, 8, 27:rem in casum ancipitis eventus,
Liv. 4, 27, 6; cf.:duos filios in aleam ejus casus,
id. 40, 21, 6:rem in aciem,
id. 3, 2, 12; cf.:se in aciem,
id. 7, 26, 11; 23, 11, 10;rempublicam in discrimen,
id. 8, 32, 4; cf.:rerum summam in discrimen,
id. 33, 7, 10. —Simply alicui, or entirely absol.:A.sanan' es, Quae isti committas?
in trusting to him, Plaut. Curc. 5, 2, 55:ei commisi et credidi, Ter, Heaut. 5, 2, 13: haec cum scirem et cogitarem, commisi tamen, judices, Heio,
Cic. Verr. 2, 4, 7, § 16:universo populo neque ipse committit neque illi horum consiliorum auctores committi recte putant posse,
id. Agr. 2, 8, 20:venti, quibus necessario committendum existimabat,
Caes. B. C. 3, 25:sed quoniam non es veritus concredere nobis, accipe commissae munera laetitiae,
intrusted, Prop. 1, 10, 12:instant enim (adversarii) et saepe discrimen omne committunt, quod deesse nobis putant,
often hazard the most important advantage, Quint. 6, 4, 17:cum senatus ei commiserit, ut videret, ne quid res publica detrimenti caperet,
Cic. Mil. 26, 70.—With de:iste negat se de existimatione suā cuiquam nisi suis commissurum,
Cic. Verr. 2, 3, 60, § 137. —Hence, P. a. as subst.: commissum, i, n.(Acc. to I. 3.) An undertaking, enterprise:B.nec aliud restabat quam audacter commissum corrigere,
Liv. 44, 4, 8:supererat nihil aliud in temere commisso, quam, etc.,
id. 44, 6, 14.—(Acc. to I. 4.) A transgression, offence, fault, crime:2.sacrum,
Cic. Leg. 2, 9, 22:nisi aut quid commissi aut est causa jurgi,
Plaut. Men. 5, 2, 21:ecquod hujus factum aut commissum non dicam audacius, sed quod, etc.,
Cic. Sull. 26, 72; cf.turpe,
Hor. C. 3, 27, 39:commissi praemia,
Ov. F. 4, 590.—In plur.:post mihi non simili poenā commissa luetis,
offences, Verg. A. 1, 136; so,fateri,
Stat. S. 5, 5, 5:improba,
Claud. Rapt. Pros. 2, 304.—Jurid. Lat., an incurring of fines, a confiscation or confiscated property, Suet. Calig. 41:C.in commissum cadere,
Dig. 39, 4, 16:causa commissi,
ib. 39, 4, 16 al.; 19, 2, 61 fin.:aliquid pro commisso tenetur,
Quint. Decl. 341.—(Acc. to II.) That which is intrusted, a secret, trust:enuntiare commissa,
Cic. Tusc. 2, 13, 31:commissa celare,
Nep. Epam. 3, 2; cf. Juv. 9, 93:commissa tacere,
Hor. S. 1, 4, 84:prodere,
id. ib. 1, 3, 95:retinent commissa fideliter aures,
id. Ep. 1, 18, 70:commissum teges (corresp. with arcanum scrutaberis),
id. ib. 1, 18, 38; cf. id. A. P. 200. -
13 conmitto
I.Of two or more objects, to bring, join, combine into one whole; to join or put together, to connect, unite.A.In gen. (rare; not in Cic.), constr. inter se, cum aliquā re, alicui, with in and acc., and with acc. only.(α).Inter se:(β).res in ordinem digestae atque inter se commissae,
Quint. 7, prooem. §1: per nondum commissa inter se munimenta urbem intravit,
Liv. 38, 4, 8; cf. thus with inter se:oras vulneris suturis,
Cels. 7, 19:duo verba,
Quint. 9, 4, 33:easdem litteras,
id. ib.:duo comparativa,
id. 9, 3, 19.—With cum:(γ).costae committuntur cum osse pectoris,
Cels. 8, 1.—With dat.:(δ).viam a Placentiā ut Flaminiae committeret,
Liv. 39, 2, 10:quā naris fronti committitur,
is joined to, Ov. M. 12, 315:quā vir equo commissus erat,
id. ib. 12, 478 (of a Centaur); cf.of Scylla: delphinum caudas utero commissa luporum,
Verg. A. 3, 428:commissa dextera dextrae,
Ov. H. 2, 31:medulla spinae commissa cerebro,
Cels. 8, 1:moles, quae urbem continenti committeret,
Curt. 4, 2, 16; Flor. 1, 4, 2 Duker.—With in and acc.:(ε).commissa in unum crura,
Ov. M. 4, 580:committuntur suturae in unguem,
Cels. 8, 1.—With acc. only: barbaricam pestem navibus obtulit, commissam infabre, Pac. ap. Non. p. 40, 31 (Trag. Rel. v. 271 Rib.):B.commissis operibus,
Liv. 38, 7, 10:fidibusque mei commissa mariti moenia,
Ov. M. 6, 178:(terra) maria committeret,
Curt. 3, 1, 13; 7, 7, 14:noctes duas,
Ov. Am. 1, 13, 46; cf.: nocte commissā. Sen. Herc. Oet. 1698:commissa corpore toto,
Ov. M. 4, 369; Lucil. ap. Non. p. 248, 25: cervix committitur primo [p. 380] artu, Val. Fl. 4, 310:domus plumbo commissa,
patched, Juv. 14, 310.—In partic., to set or bring men or animals together in a contest or fight, as competitors, etc., to set together, set on (freq. in Suet.;b.elsewhere rare): pugiles Latinos cum Graecis,
Suet. Aug. 45:quingenis peditibus, elephantis vicenis, tricenis equitibus hinc et inde commissis,
id. Caes. 39; id. Claud. 34:camelorum quadrigas,
id. Ner. 11; Luc. 1, 97:victores committe,
Mart. 8, 43, 3; cf. id. Spect. 28, 1:licet Aenean Rutulumque ferocem Committas,
i.e. you describe their contest in your poem, you bring them in contact with each other, Juv. 1, 162:eunucho Bromium committere noli,
id. 6, 378:inter se omnes,
Suet. Calig. 56:aequales inter se,
id. Gram. 17.—Trop., to bring together for comparison, to compare, put together, match:2.committit vates et comparat, inde Maronem, Atque aliā parte in trutinā suspendit Homerum,
Juv. 6, 436; cf. Prop. 2, 3, 21; Mart. 7, 24, 1.—Transf., of a battle, war: proelium, certamen, bellum, etc.a.To arrange a battle or contest, to enter upon, engage in, begin, join, commence, Cic. Div. 1, 35, 77:b.proelii committendi signum dare,
Caes. B. G. 2, 21:cum proelium commissum audissent,
id. ib. 7, 62:commisso ab equitibus proelio,
id. B. C. 1, 40:in aciem exercitum eduxit proeliumque commisit,
Nep. Eum. 3 fin.; id. Hann. 11, 3; id. Milt. 6, 3; Just. 2, 12, 7; 15, 4, 22; 22, 6, 6:postquam eo ventum est, ut a ferentariis proelium committi posset,
Sall. C. 60, 2:commisso proelio, diutius nostrorum militum impetum hostes ferre non potuerunt,
Caes. B. G. 4, 35; id. B. C. 1, 13; 2, 6 Kraner ad loc.:Caesar cohortatus suos proelium commisit,
id. ib. 1, 25:utrum proelium committi ex usu esset, necne,
id. ib. 1, 50; 1, 52; 2, 19; Nep. Milt. 5, 3:pridie quam Siciliensem pugnam classe committeret,
Suet. Aug. 96:avidus committere pugnam,
Sil. 8, 619:pugnas,
Stat. Th. 6, 143:rixae committendae causā,
Liv. 5, 25, 2:cum vates monere eum (regem) coepit, ne committeret, aut certe differret obsidionem,
Curt. 9, 4, 27.—Of a drinking contest for a wager:a summo septenis cyathis committe hos ludos,
Plaut. Pers. 5, 1, 19:nondum commisso spectaculo,
Liv. 2, 36, 1:musicum agona,
Suet. Ner. 23:aciem,
Flor. 4, 2, 46:commissum (bellum) ac profligatum conficere,
Liv. 21, 40, 11; 8, 25, 5; 31, 28, 1 al.; cf.:si quis trium temporum momenta consideret, primo commissum bellum, profligatum secundo, tertio vero confectum est,
Flor. 2, 15, 2:committere Martem,
Sil. 13, 155:quo die ludi committebantur,
Cic. Q. Fr. 3, 4, 6:ludos dedicationis,
Suet. Claud. 21:ludos,
Verg. A. 5, 113.—In gen., to maintain a contest, etc., to fight a battle, to hold, celebrate games, etc. (rare):(β).illam pugnam navalem... mediocri certamine commissam arbitraris?
Cic. Mur. 15, 33:levia inde proelia per quatriduum commissa,
Liv. 34, 37, 7:commisso modico certamine,
id. 23, 44, 5.—Absol. (post-Aug. and rare):3.contra quem Sulla iterum commisit,
Eutr. 5, 6; 9, 24; Dig. 9, 1, 1:priusquam committeretur,
before the contest began, Suet. Vesp. 5.—In gen.: committere aliquid, to begin any course of action, to undertake, carry on, hold (rare):4.tribuni sanguine commissa proscriptio,
Vell. 2, 64 fin.:judicium inter sicarios committitur,
Cic. Rosc. Am. 5, 11. —In part. perf.:egregie ad ultimum in audacter commisso perseveravit,
Liv. 44, 4, 11; cf. id. ib. § 8; 44, 6, 14.—In partic., to practise or perpetrate wrong, do injustice; to commit a crime (very freq. and class.).(α).With acc.:(β).ut neque timeant, qui nihil commiserint, et poenam semper ante oculos versari putent, qui peccaverint,
Cic. Mil. 23, 61; cf. Quint. 7, 2, 30:commississe cavet quod mox mutare laboret,
Hor. A. P. 168:ego etiam quae tu sine Verre commisisti, Verri crimini daturus sum,
Cic. Div. in Caecil. 11, 35:quantum flagitii,
id. Brut. 61, 219:tantum facinus,
id. Rosc. Am. 23, 65:virilis audaciae facinora,
Sall. C. 25, 1:majus delictum,
Caes. B. G. 7, 4:nil nefandum,
Ov. M. 9, 626:nefarias res,
Cic. Phil. 6, 1, 2:scelus,
id. Sull. 2, 6; Dig. 48, 9, 7:adulterium,
Quint. 7, 2, 11; 7, 3, 1:incestum cum filio,
id. 5, 10, 19:parricidium,
id. 7, 2, 2:caedem,
id. 7, 4, 43; 10, 1, 12; 5, 12, 3:sacrilegium,
id. 7, 2, 18:fraudem,
Hor. C. 1, 28, 31.— Aliquid adversus, in, erga:committere multa et in deos et in homines impie nefarieque,
Cic. Verr. 2, 1, 2, § 6; cf.:in te,
Verg. A. 1, 231:aliquid adversus populum Romanum,
Liv. 42, 38, 3:aliquid erga te,
Cic. Att. 3, 20, 3.—Committere contra legem, in legem, lege, to offend, sin, commit an offence:(γ).quasi committeret contra legem,
Cic. Brut. 12, 48:in legem Juliam de adulteriis,
Dig. 48, 5, 39; 48, 10, 13:adversus testamentum,
ib. 34, 3, 8, § 2:ne lege censoriā committant,
Varr. R. R. 2, 1, 16:lege de sicariis,
Quint. 7, 1, 9. —Absol.:(δ).hoc si in posterum edixisses, minus esset nefarium... nemo enim committeret,
Cic. Verr. 2, 1, 43, § 110.—With ut, to be guilty or be in fault, so that, to give occasion or cause, that, to act so as that:(ε).id me commissurum ut patiar fieri,
Plaut. Trin. 3, 2, 78:non committet hodie iterum ut vapulet,
Ter. Ad. 2, 1, 5:ego nolo quemquam civem committere, ut morte multandus sit: tu, etiam si commiserit, conservandum putas,
Cic. Phil. 8, 5, 15:committere ut accusator nominere,
id. Off. 2, 14, 50; so Liv. 25, 6, 17:non committam, ut tibi ipse insanire videar,
Cic. Fam. 5, 5, 3; 3, 7, 3; id. Att. 1, 6, 1; 1, 20, 3; id. de Or. 2, 57, 233; id. Off. 3, 2, 6; Brut. ap. Cic. Fam. 11, 20, 1, Quint. 1, 10, 30; 5, 13, 27; Cic. Leg. 1, 13, 37.—More rare in a like sense,With cur or quare:(ζ).Caedicius negare se commissurum, cur sibi quisquam imperium finiret,
Liv. 5, 46, 6:neque commissum a se, quare timeret,
Caes. B. G. 1, 14.—With inf.:b.non committunt scamna facere,
Col. 2, 4, 3:infelix committit saepe repelli,
Ov. M. 9, 632.—Poenam, multam, etc., jurid. t. t., to bring punishment upon one ' s self by an error or fault, to incur, make one ' s self liable to it:(β).poenam,
Cic. Verr. 2, 3, 12, § 30; cf. Quint. 7, 4, 20; and:committere in poenam edicti,
Dig. 2, 2, 4:ut illam multam non commiserit,
Cic. Clu. 37, 103; Dig. 35, 1, 6 pr.—Committi, with a definite object, to be forfeited or confiscated, as a penalty:c.hereditas Veneri Erycinae commissa,
Cic. Verr. 2, 1, 10, § 27; 2, 2, 14, § 36; so,commissae hypothecae,
id. Fam. 13, 56, 2:commissa tibi fiducia,
id. Fl. 21, 51:merces,
Dig. 39, 4, 11, § 2:mancipium,
ib. 39, 14, 6:praedia in publicum,
ib. 3, 5, 12:hanc devotionem capitis esse commissam,
incurred, Cic. Dom. 57, 145.—Also (mostly in jurid. Lat.) of laws, judicial regulations, promises, etc., that become binding in consequence of the fulfilment of a condition as the commission of a crime, etc.:II.in civitatem obligatam sponsione commissa iratis omnibus diis,
a promise the condition of which has been fulfilled, Liv. 9, 11, 10 Weissenb. ad loc.; cf.:hanc ego devotionem capitis mei... convictam esse et commissam putabo,
Cic. Dom. 57, 145:si alius committat edictum,
transgresses, incurs its penalty, makes himself liable to, Dig. 37, 4, 3, § 11; cf.:commisso edicto ab alio filio, ib. lex 8, § 4: commisso per alium edicto, ib. lex 10, § 1 al.: statim atque commissa lex est,
ib. 18, 3, 4, § 2:committetur stipulatio,
ib. 24, 3, 56.To place a thing somewhere for preservation, protection, care, etc.; to give, intrust, commit to, to give up or resign to, to trust (syn.: commendo, trado, credo; very freq. and class.); constr. with aliquid ( aliquem) alicui, in aliquid, or absol.(α).Aliquid ( aliquem, se) alicui:(β).honor non solum datus sed etiam creditus ac commissus,
Cic. Verr. 2, 5, 14, § 35:nec illi (Catoni) committendum illud negotium, sed inponendum putaverunt,
id. Sest. 28, 60:qui capita vestra non dubitatis credere, cui calceandos nemo commisit pedes?
Phaedr. 1, 14, 16:ego me tuae commendo et committo fidei,
Ter. Eun. 5, 2, 47 (cf. id. And. 1, 5, 61):ne quid committam tibi,
Plaut. Most. 3, 3, 21; Ter. Hec. 2, 1, 15; id. And. 3, 5, 3; cf.:his salutem nostram, his fortunas, his liberos rectissime committi arbitramur,
Cic. Off. 2, 9, 33; id. Att. 1, 13, 1; cf. id. ib. §4: tibi rem magnam,
id. Fam. 13, 5, 1; id. Mil. 25, 68:quia commissi sunt eis magistratus,
id. Planc. 25, 61:summum imperium potestatemque omnium rerum alicui,
Nep. Lys. 1 fin.:domino rem omnem,
Hor. S. 2, 7, 67:caput tonsori,
id. A. P. 301:ratem pelago,
id. C. 1, 3, 11:sulcis semina (corresp. with spem credere terrae),
Verg. G. 1, 223; cf.:committere semen sitienti solo,
Col. 2, 8, 4:ulcus frigori,
Cels. 6, 18, n. 2:aliquid litteris,
Cic. Att. 4, 1, 8; so,verba tabellis,
Ov. M. 9, 587:vivunt commissi calores Aeoliae fidibus puellae,
Hor. C. 4, 9, 11 al.:committere se populo, senatui, publicis praesidiis et armis (corresp. with se tradere),
Cic. Mil. 23, 61; so,se urbi,
id. Att. 15, 11, 1:se theatro populoque Romano,
id. Sest. 54, 116:se proelio,
Liv. 4, 59, 2:se pugnae,
id. 5, 32, 4:se publico,
to venture into the streets, Suet. Ner. 26:se neque navigationi, neque viae,
Cic. Fam. 16, 8, 1; cf. id. Phil. 12, 10, 25; id. Imp. Pomp. 11, 31:se timidius fortunae,
id. Att. 9, 6, 4:civilibus fluctibus,
Nep. Att. 6, 1 al. —Prov.: ovem lupo (Gr. kataleipein oïn en lukoisi), Ter. Eun. 5, 1, 16.—Aliquid ( aliquem, se) in aliquid (so esp. freq. in Liv.):(γ).aliquid in alicujus fidem committere,
Ter. Hec. 1, 2, 34; cf. Liv. 30, 14, 4:se in id conclave,
Cic. Rosc. Am. 23, 64:se in conspectum populi Romani,
id. Verr. 2, 4, 11, § 26; cf. Pompei. ap. Cic. Att. 8, 12, C, 2:se in senatum,
Cic. Q. Fr. 3, 2, 2; id. Ac. 2, 21, 68:summae fuisse dementiae dubiā spe impulsum certum in periculum se committere,
id. Inv. 2, 8, 27:rem in casum ancipitis eventus,
Liv. 4, 27, 6; cf.:duos filios in aleam ejus casus,
id. 40, 21, 6:rem in aciem,
id. 3, 2, 12; cf.:se in aciem,
id. 7, 26, 11; 23, 11, 10;rempublicam in discrimen,
id. 8, 32, 4; cf.:rerum summam in discrimen,
id. 33, 7, 10. —Simply alicui, or entirely absol.:A.sanan' es, Quae isti committas?
in trusting to him, Plaut. Curc. 5, 2, 55:ei commisi et credidi, Ter, Heaut. 5, 2, 13: haec cum scirem et cogitarem, commisi tamen, judices, Heio,
Cic. Verr. 2, 4, 7, § 16:universo populo neque ipse committit neque illi horum consiliorum auctores committi recte putant posse,
id. Agr. 2, 8, 20:venti, quibus necessario committendum existimabat,
Caes. B. C. 3, 25:sed quoniam non es veritus concredere nobis, accipe commissae munera laetitiae,
intrusted, Prop. 1, 10, 12:instant enim (adversarii) et saepe discrimen omne committunt, quod deesse nobis putant,
often hazard the most important advantage, Quint. 6, 4, 17:cum senatus ei commiserit, ut videret, ne quid res publica detrimenti caperet,
Cic. Mil. 26, 70.—With de:iste negat se de existimatione suā cuiquam nisi suis commissurum,
Cic. Verr. 2, 3, 60, § 137. —Hence, P. a. as subst.: commissum, i, n.(Acc. to I. 3.) An undertaking, enterprise:B.nec aliud restabat quam audacter commissum corrigere,
Liv. 44, 4, 8:supererat nihil aliud in temere commisso, quam, etc.,
id. 44, 6, 14.—(Acc. to I. 4.) A transgression, offence, fault, crime:2.sacrum,
Cic. Leg. 2, 9, 22:nisi aut quid commissi aut est causa jurgi,
Plaut. Men. 5, 2, 21:ecquod hujus factum aut commissum non dicam audacius, sed quod, etc.,
Cic. Sull. 26, 72; cf.turpe,
Hor. C. 3, 27, 39:commissi praemia,
Ov. F. 4, 590.—In plur.:post mihi non simili poenā commissa luetis,
offences, Verg. A. 1, 136; so,fateri,
Stat. S. 5, 5, 5:improba,
Claud. Rapt. Pros. 2, 304.—Jurid. Lat., an incurring of fines, a confiscation or confiscated property, Suet. Calig. 41:C.in commissum cadere,
Dig. 39, 4, 16:causa commissi,
ib. 39, 4, 16 al.; 19, 2, 61 fin.:aliquid pro commisso tenetur,
Quint. Decl. 341.—(Acc. to II.) That which is intrusted, a secret, trust:enuntiare commissa,
Cic. Tusc. 2, 13, 31:commissa celare,
Nep. Epam. 3, 2; cf. Juv. 9, 93:commissa tacere,
Hor. S. 1, 4, 84:prodere,
id. ib. 1, 3, 95:retinent commissa fideliter aures,
id. Ep. 1, 18, 70:commissum teges (corresp. with arcanum scrutaberis),
id. ib. 1, 18, 38; cf. id. A. P. 200. -
14 evolgo
ē-vulgo ( evolgo), āvi, ātum, 1, v. a., to bring out among the people, to publish, divulge (not ante-Aug., and very rare):civile jus repositum in penetralibus pontificum evulgavit,
Liv. 9, 46:arcanum,
Tac. H. 1, 4:injurias,
id. A. 13, 19:pudorem,
id. ib. 14, 14.—With an object-sentence in direct discourse:sic evulgari jussit,
Tac. A. 13, 9. -
15 evulgo
ē-vulgo ( evolgo), āvi, ātum, 1, v. a., to bring out among the people, to publish, divulge (not ante-Aug., and very rare):civile jus repositum in penetralibus pontificum evulgavit,
Liv. 9, 46:arcanum,
Tac. H. 1, 4:injurias,
id. A. 13, 19:pudorem,
id. ib. 14, 14.—With an object-sentence in direct discourse:sic evulgari jussit,
Tac. A. 13, 9. -
16 mysterium
mystērĭum, ii, n., = mustêrion, a secret service, secret rites, secret worship of a deity, divine mystery (class.; cf. arcanum).I.Lit., of the mysteries of Ceres, otherwise called sacra Eleusinia, Cic. N. D. 2, 24, 62; id. Leg. 2, 14, 35:II.mysteria Attica,
Tert. Apol. 39:mysteria Cereris initiorum enuntiare,
Just. 5, 1, 1:mysteria facere,
to celebrate the sacred mysteries, Nep. Alcib. 3, 6.—Also, the festival on which these mysteries were celebrated: in quem diem Romana incidant mysteria, the festival of the goddess Bona Dea, Cic. Att. 6, 1, 26; 5, 21, 14 sq.—Transf., in gen., a secret thing, secret, mystery:III.rhetorum mysteria,
Cic. Tusc. 4, 25, 55; id. de Or. 1, 47, 206:epistolae nostrae tantum habent mysteriorum,
id. Att. 4, 18, 1:accipe congestas, mysteria frivolas nugas,
Aus. Ep. 4, 67.—(Eccl. Lat.)A.Something transcending mere human intelligence:2.mysterium evangelii,
Vulg. Eph. 6, 19:mysterium sicut evangelizaverat per prophetas,
id. Apoc. 10, 7:mysteria regni caelorum,
id. Matt. 13, 11.—Of Antichrist, Vulg. Apoc. 17, 5:B.mysterium iniquitatis,
id. 2 Thess. 2, 7. —The Lord's supper:mysterium celebrat,
Ambros. in 1 Cor. 11, 27. -
17 prodo
prō-do, dĭdi, dĭtum, 3 (archaic produit for prodiderit, = porro dederit, porticum sartam tectamque habeto, prodito, Lex Censor. ap. Fest. p. 229, 17 Müll.; pres. part. abl. sing. prodente, Cic. Tusc. 2, 13, 31), v. a.I.To give, put, or bring forth (class.;B.syn. edo, profero, promo): prodit fumoso con dita vina cado,
Ov. F. 5, 518:suspiria pectore,
id. M. 1, 656:hydraulam et choraulam,
to show, Suet. Ner. 54:exemplum tur pe,
to give a bad example, Vell. 2, 119, 4:perniciosum exemplum,
Cic. Fl. 11, 25:prodendi exempli causā,
of setting an example, Liv. 1, 11, 7.—In partic.1.To bring forth, bear, produce ( poet.): parvā prodite patriā, Att. ap. App. de Deo Socr. p. 55:2.quae tam festa dies ut cesset prodere furem, Perfidiam, fraudes,
Juv. 13, 23.—To put forth in writing, i. e. to publish, make known, relate, report, record:3.cum decretum proditur, lex veri rectique proditur,
Cic. Ac. 2, 9, 27:Procilius non idem prodidit, quod Piso,
Varr. L. L. 5, § 148:ea, quae scriptores Graeciae prodiderunt,
Cic. Tusc. 1, 13, 29:haec monumenta nobis litterae prodiderunt,
id. Planc. 39, 94: Thucydides ossa ejus clam ab amicis esse sepulta, memoriae prodidit, has handed down to memory, i. e. has recorded, Nep. Them. 10, 5:hujus bella gesta multi memoriae prodiderunt,
id. Hann. 13, 3:ut produnt,
as they say. Plin. 34, 7, 16, § 33: prodere aliquid memoriā, to put forth from memory, i. e. to record, relate:quos natos in insulā ipsā, memoriā proditum dicunt,
Caes. B. G. 5, 12:ut quod proditum memoriā est,
Cic. Rep. 2, 31, 54.—Esp., to publish, proclaim any one as appointed to an office, i. e. to appoint, elect, create a public officer of any kind (syn.:creo, designo): cum populo agendi jus esto ei, quem produnt patres consulum creandorum ergo,
Cic. Leg. 3, 4, 10;flaminem,
id. Mil. 17, 46:interregem,
id. Dom. 14, 38:dictatorem,
Dig. 1, 2, 2, § 18; to make known, disclose, discover, betray, Plaut. Cist. 4, 2, 75:homine prodente conscios,
Cic. Tusc. 2, 13, 31:crimen vultu,
Ov. M. 2, 447:tamquam prodiderim quidquid scio,
Juv. 9, 97:arcanum,
id. 9, 115.—To betray perfidiously, surrender treacherously:4.si Brutum prodideritis, et deserueritis,
Cic. Phil. 10, 3, 7:is me deseruit ac prodidit,
id. Fl. 33, 81; id. Sest. 14, 32; cf. id. Verr. 2, 1, 33, § 84:prodebas caput et salutem meam,
id. Pis. 24, 56:classem praedonibus,
id. Verr. 2, 5, 41, § 106:hosti rempublicam,
Sall. J. 31, 18:patriam,
Cic. Fin. 3, 9, 32.—To give up, surrender, abandon: rem summam, Enn. ap. Fest. p. 229 Müll. (Ann. v. 411 Vahl.):II.suam vitam, et Pecuniam omnem,
Ter. Heaut. 3, 1, 70.—To extend, permit to go farther.A.To put off, defer (anteclass.), Fest. p. 242 Müll.—B.To prolong, = produco, de mendico male meretur qui ei dat quod edit, nam illi prodit vitam ad miseriam, Plaut. Trin. 2, 2, 58 sq.—C.To hand down, transmit, bequeath (class.):D.qui sacra suis posteris prodiderunt,
Cic. Mil. 30, 83:jus imaginis ad memoriam posteritatemque prodendae,
id. Verr. 2, 5, 14, § 36:regnum a Tantalo proditum,
id. Off. 3, 21, 84.—To propagate ( poet.):qui genus alto a sanguine Teucri Proderet,
Verg. A. 4, 230. -
18 retego
rĕ-tĕgo, xi, ctum, 3, v. a.I. A.Lit.:B.thecam nummariam,
Cic. Att. 4, 7, 2:(area) retecta,
unroofed, Varr. R. R. 1, 51, 2:vultus scisso velamine,
Luc. 8, 669:caput pallio,
Petr. 17, 3: caput, Caes. ap. Plin. Ep. 3, 12, 13:jugulum simul pectusque,
Ov. M. 13, 459:pedes,
Suet. Aug. 78:dentes,
Pers. 3, 101:ensem,
Luc. 9, 830:sacra,
to throw open, make accessible, Prop. 5, 9, 26:solum hiatu,
to open, Ov. M. 5, 357 (with patere): homo retectus, i. e. deprived of his shield, Verg. A. 12, 374:retexit se umbo,
Sil. 9, 109:terram retexit anima tua,
Vulg. Ecclus. 47, 16.— Poet.:ubi Titan radiis retexerit orbem,
i. e. shall make visible, show, reveal, Verg. A. 4, 119; 5, 65:retegente diem Lucifero,
Ov. M. 8, 1: rebus luce retectis. Verg. A. 9, 461.—Trop., to disclose, discover, reveal:* II.caecum domūs scelus omne retexit,
Verg. A. 1, 356:arcanum consilium,
Hor. C. 3, 21, 16:occulta conjurationis,
Tac. A. 15, 74:timidi commenta animi,
Ov. M. 13, 38:responsa deūm Trojanaque fata,
id. ib. 13, 336:Pharsalica damna (clara dies),
Luc. 7, 787:insidias,
Claud. Laud. Stil. 2, 215.—To cover again:plagam paleato luto,
Pall. Nov. 7, 5. -
19 scrutans
scrūtor, āri, ātus, v. dep. a. [scruta; cf.: gruteuei, scrutatur, Gloss. Philox.], qs. to search even to the rags, i. e. to search carefully, examine thoroughly, explore a thing; to search, examine a person (syn.: indago, rimo).I.Lit., of things:B.domos, naves,
Cic. Vatin. 5, 12:loca abdita,
Sall. J. 12, 5:omnia foramina parietum scrutatur,
Petr. 98, 1:paleam,
id. 33, 4:terraï abdita ferro,
Lucr. 6, 809:ignem gladio,
Hor. S. 2, 3, 276:lumina manibus,
Sen. Oedip. 965:scrutatus sum quae potui et quae vidi omnia: inveni duos solos libellos, etc.,
Cic. Verr. 2, 2, 74, § 182; cf. Tac. H. 4, 1:L. Crassus spiculis prope scrutatus est Alpes,
Cic. Pis. 26, 62:occulta saltuum,
Tac. A. 1, 61:mare,
id. Agr. 30; id. G. 45; cf.:scrutandi orbis gratiā,
Plin. 5, 1, 1, § 9:canis scrutatur vestigia (ferarum),
id. 8, 40, 61, § 147:venantium latibula scrutatus,
Curt. 6, 5, 17:vias presso ore (canis),
Sen. Thyest. 499:equorum delicta scrutantes,
Amm. 14, 6, 25.—Of personal objects: Eu. Ostende huc manum dexteram... Nunc laevam ostende... Jam scrutari mitto, to search you, Plaut. Aul. 4, 4, 24:non excutio te, non scrutor,
Cic. Rosc. Am. 34, 97; so of searching, Asin. ap. Cic. Fam. 10, 31, 1:consuetudinem salutantes scrutandi,
Suet. Vesp. 12 fin.;and of a searching for spoil,
Tac. H. 3, 25.—Transf., to seek for, search out a thing (post-Aug. and very rare):II.venas melini inter saxa,
Plin. 35, 6, 19, § 37:iter,
Claud. Rapt. Pros. 1, 172; cf. infra, II. B.—Trop., to examine thoroughly; to explore, investigate: quod est ante pedes nemo spectat: caeli scrutantur plagas, Enn. ap. Cic. Rep. 1, 18, 30; Cic. Div. 2, 13, 30 (Trag. v. 277 Vahl.):B.omnes sordes,
id. Q. Fr. 1, 1, 3, § 11;cf: nomina ac vultus, alacritatem tristitiamque coëuntium,
Tac. A. 16, 5:animos ceterorum secretis sermonibus,
id. H. 4, 55:voluntatem,
Quint. 2, 4, 26:locos, ex quibus argumenta eruamus,
Cic. de Or 2, 34, 146; cf. id. Part. 3, 8:desinamus aliquando ea scrutari, quae sunt inania,
id. Rosc. Am. 30, 83; cf.:quod non ratione scrutabimur, non poterimus invenire nisi casu,
Quint. 5, 10, 22:interiores et reconditas litteras,
Cic. N. D. 3, 16, 42:origines nominum,
Quint. 1, 4, 25:omnia minutius et scrupulosius,
id. 5, 14, 28:inferiora quoque,
id. 7, 1, 27:exoletos auctores,
id. 8, 2, 12:scripturas,
Vulg. Johan. 5, 39.— Absol.:totum diem mecum scrutor, facta ac dicta mea remetior,
Sen. Ira, 3, 36, 3.—Transf. (cf. supra, I. B.), to search into; to search out, find out a thing (so not till after the Aug. per.):b.fibras Inspiciunt, mentes deum scrutantur in illis,
Ov. M. 15, 137:finem principis per Chaldaeos,
Tac. A. 12, 52:sua Caesarisque fata,
id. ib. 16, 14:arcanum ullius,
Hor. Ep. 1, 18, 37:ut causas hujus infinitae differentiae scrutetur,
Tac. Or. 15; cf. Plin. Ep. 4, 30, 11:harenarum numerum et montium pondera scrutari,
Amm. 14, 11, 34.— P. a.: scrūtans, antis (late Lat.), perh. only in sup., that most closely examines:militaris rei ordinum scrutantissimus,
Amm. 30, 9, 4.— Hence, adv.: scrūtanter, searchingly, Ambros. Ep. 80. Act. collat. form scrūto, āre, acc. to Prisc. p. 799 P; cf. gruteuô, scruto, Gloss. Philox.—Hence,scrūtor, ātus, pass., Amm. 28, 1, 10; 15, 8, 16; Aur. Vict. Orig. 6, 3. -
20 scrutor
scrūtor, āri, ātus, v. dep. a. [scruta; cf.: gruteuei, scrutatur, Gloss. Philox.], qs. to search even to the rags, i. e. to search carefully, examine thoroughly, explore a thing; to search, examine a person (syn.: indago, rimo).I.Lit., of things:B.domos, naves,
Cic. Vatin. 5, 12:loca abdita,
Sall. J. 12, 5:omnia foramina parietum scrutatur,
Petr. 98, 1:paleam,
id. 33, 4:terraï abdita ferro,
Lucr. 6, 809:ignem gladio,
Hor. S. 2, 3, 276:lumina manibus,
Sen. Oedip. 965:scrutatus sum quae potui et quae vidi omnia: inveni duos solos libellos, etc.,
Cic. Verr. 2, 2, 74, § 182; cf. Tac. H. 4, 1:L. Crassus spiculis prope scrutatus est Alpes,
Cic. Pis. 26, 62:occulta saltuum,
Tac. A. 1, 61:mare,
id. Agr. 30; id. G. 45; cf.:scrutandi orbis gratiā,
Plin. 5, 1, 1, § 9:canis scrutatur vestigia (ferarum),
id. 8, 40, 61, § 147:venantium latibula scrutatus,
Curt. 6, 5, 17:vias presso ore (canis),
Sen. Thyest. 499:equorum delicta scrutantes,
Amm. 14, 6, 25.—Of personal objects: Eu. Ostende huc manum dexteram... Nunc laevam ostende... Jam scrutari mitto, to search you, Plaut. Aul. 4, 4, 24:non excutio te, non scrutor,
Cic. Rosc. Am. 34, 97; so of searching, Asin. ap. Cic. Fam. 10, 31, 1:consuetudinem salutantes scrutandi,
Suet. Vesp. 12 fin.;and of a searching for spoil,
Tac. H. 3, 25.—Transf., to seek for, search out a thing (post-Aug. and very rare):II.venas melini inter saxa,
Plin. 35, 6, 19, § 37:iter,
Claud. Rapt. Pros. 1, 172; cf. infra, II. B.—Trop., to examine thoroughly; to explore, investigate: quod est ante pedes nemo spectat: caeli scrutantur plagas, Enn. ap. Cic. Rep. 1, 18, 30; Cic. Div. 2, 13, 30 (Trag. v. 277 Vahl.):B.omnes sordes,
id. Q. Fr. 1, 1, 3, § 11;cf: nomina ac vultus, alacritatem tristitiamque coëuntium,
Tac. A. 16, 5:animos ceterorum secretis sermonibus,
id. H. 4, 55:voluntatem,
Quint. 2, 4, 26:locos, ex quibus argumenta eruamus,
Cic. de Or 2, 34, 146; cf. id. Part. 3, 8:desinamus aliquando ea scrutari, quae sunt inania,
id. Rosc. Am. 30, 83; cf.:quod non ratione scrutabimur, non poterimus invenire nisi casu,
Quint. 5, 10, 22:interiores et reconditas litteras,
Cic. N. D. 3, 16, 42:origines nominum,
Quint. 1, 4, 25:omnia minutius et scrupulosius,
id. 5, 14, 28:inferiora quoque,
id. 7, 1, 27:exoletos auctores,
id. 8, 2, 12:scripturas,
Vulg. Johan. 5, 39.— Absol.:totum diem mecum scrutor, facta ac dicta mea remetior,
Sen. Ira, 3, 36, 3.—Transf. (cf. supra, I. B.), to search into; to search out, find out a thing (so not till after the Aug. per.):b.fibras Inspiciunt, mentes deum scrutantur in illis,
Ov. M. 15, 137:finem principis per Chaldaeos,
Tac. A. 12, 52:sua Caesarisque fata,
id. ib. 16, 14:arcanum ullius,
Hor. Ep. 1, 18, 37:ut causas hujus infinitae differentiae scrutetur,
Tac. Or. 15; cf. Plin. Ep. 4, 30, 11:harenarum numerum et montium pondera scrutari,
Amm. 14, 11, 34.— P. a.: scrūtans, antis (late Lat.), perh. only in sup., that most closely examines:militaris rei ordinum scrutantissimus,
Amm. 30, 9, 4.— Hence, adv.: scrūtanter, searchingly, Ambros. Ep. 80. Act. collat. form scrūto, āre, acc. to Prisc. p. 799 P; cf. gruteuô, scruto, Gloss. Philox.—Hence,scrūtor, ātus, pass., Amm. 28, 1, 10; 15, 8, 16; Aur. Vict. Orig. 6, 3.
См. также в других словарях:
Arcanum — Arcanum: Of Steamworks and Magick Obscura Разработчик Troika Games Издатель Sierra Entertainment … Википедия
Arcanum — may refer to:* The Arcanum (novel), a novel by Thomas Wheeler * Arcanum (album), a 1996 album by Acoustic Alchemy * Arcanum (role playing game) * Arcanum (comic book series) * , a 2001 computer game * Arcanum, Ohio * The Grand Arcanum, the secret … Wikipedia
Arcanum — Arcanum, lateinisch für „das Geheimnisvolle“, „das Geheimnis“ (von arcanus: „geheim“, „heimlich“), bezeichnet: Arcanum: Von Dampfmaschinen und Magie, ein Computer Rollenspiel Arcanum (Musikprojekt), ein Musikprojekt Arcanum (Esoterik), ein… … Deutsch Wikipedia
Arcanum — • An Encyclical Letter on Christian marriage, issued 10 February, 1880, by Leo XIII Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Arcanum Arcanum … Catholic encyclopedia
Arcanum — Arcanum, OH U.S. village in Ohio Population (2000): 2076 Housing Units (2000): 891 Land area (2000): 1.159879 sq. miles (3.004072 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 1.159879 sq. miles (3.004072 sq.… … StarDict's U.S. Gazetteer Places
Arcanum, OH — U.S. village in Ohio Population (2000): 2076 Housing Units (2000): 891 Land area (2000): 1.159879 sq. miles (3.004072 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 1.159879 sq. miles (3.004072 sq. km) FIPS… … StarDict's U.S. Gazetteer Places
Arcanum — Ar*ca num, n.; pl. {Arcana}. [L., fr. arcanus closed, secret, fr. arca chest, box, fr. arcere to inclose. See {Ark}.] 1. A secret; a mystery; generally used in the plural. [1913 Webster] Inquiries into the arcana of the Godhead. Warburton. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
Arcānum — (a. Geogr.), Villa Ciceros, unweit Minturnä … Pierer's Universal-Lexikon
Arcānum — (lat., »geheim«), Geheimnis. Geheimmittel, auch Geheimlehre; insbes. in der Alchimie Bezeichnung für den Stein der Weisen, das große Elixier. Arcana (Remedia divinia), die von den alchimistischen Ärzten angewandten Arzneimittel. A. duplicatum,… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Arcanum — Arcanum, jedes geheime Mittel überhaupt, vorzugsweise aber der Name für jene Lebenselixire, denen man eine besondere Heilkraft zuschreibt und mit welchen früher viel Unfug getrieben wurde. V … Damen Conversations Lexikon
arcanum — index enigma, mystery Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary