aramla

См. также в других словарях:

• aram — is. <fars.> Sakitlik, qərar, rahatlıq, dinclik, sükut; səbir, dözüm. Hənuz vəsldir, ey mah, yoxdur aramın; Nə növ bəs keçəcək mən fəqirə hicranın? S. Ə. Ş.. Xudayar bəyin bu fikrə düşəndən bir dəqiqə aramı yoxdu. C. M.. <Sara… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• dəm — 1. is. <fars.> 1. Qısa vaxt, an, ləhzə. Bir dəm – 1) bir vaxt, bir anlıq. Xəstənəm, çox dilərəm yanıma bir dəm gələsən; Çəkibən xəncəri, bağrım başını bir dələsən. M. P. Vaqif; 2) heç, əsla. Gözəl üzündə bir dəm; Nə dərd görmüşdüm, nə qəm.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• Bahar — (Bahr, arab.), Gewässer od. Land daran; daher B. el Abiad (Weißer Nil), der westliche Hauptarm des Nils, s.d., soll von der Nordseite des Mondgebirges (Dschebel al Gomri) kommen, scheidet in seinem unteren Laufe die Königreiche Kordofan u. Senaar …   Pierer's Universal-Lexikon

• aramca — z. Aramla, aram surətdə, ağır ağır, yavaş yavaş, yavaşca. <Bülənd> aramca atın cilovunu çəkir, at da ehtiyatla rahat addımlayırdı. Ə. Ə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• böyükyana — z. Böyük böyük, yekəyekə, lovğa lovğa. <Hikmət İsfahani> aramla və böyükyana danışmağa başladı. M. İ …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• karvanbaşı — is. köhn. Karvana başçılıq edən adam; karvançı. Karvanbaşı üstündə mürgülədiyi birinci dəvənin üstündən sıçrayaraq tələsik onu cilovundan tutub yola çəkir və maşının yanından keçirirdi. M. İ.. Karvanbaşı, qocalmışam, karvanını aramla çək; Çəkirəm …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• keçisaqqal(lı) — sif. Seyrək və uzun saqqalı olan. Keçisaqqal, çəlimsiz bir tələbə aramla deyirdi. . Ç.. // İs. mənasında. Uşaqların «keçisaqqal» deyə ələ saldıqları bu adamların sayı tədricən artdı. İ. Ş …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• kəsik — 1. sif. Kəsilmiş halda olan, iti bir şeylə kəsilib yaralanmış, cızılmış. Kəsik üz. Kəsik dəri. – Şaxta kəsik yerə daha bərk təsir edir. M. C.. 2. sif. Kəsilmiş, kəsilib götürülmüş, kəsilib atılmış. Kəsik barmaq (bilək). – Kəsik baş söyləməz.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• kəsmək — f. 1. Kəsərti vasitəsilə bütövdən bir hissə ayırmaq; bölmək, parçalamaq. Çörəyi kəsmək. Ağacın budağını kəsmək. İpi kəsmək. – <Koroğlu> durnanın telindən bir dəstə kəsib, Eyvazın papağına sancdı. «Koroğlu». Mağaza sahibi iki arşın yarım… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• mirzəyi — is. mus. Ağır ağır oynanılan Azərbaycan xalq rəqsi və bu rəqsin havası. Mirzəyi çalmaq. – Məşədi İbad mirzəyi havasını oynayır. Ü. H.. Mirzəyi havasında bu vəzn ağır və aramla vurulur. Ə. Bədəlbəyli …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• mürur — is. <ər.> 1. Keçmə, ötmə, keçib getmə (vaxt, zaman haqqında). Mürur etmək – keçmək, ötmək, keçib getmək. Zaman bir axar çay kimi axır, illər mürur edirdi. C. C.. Əfsus, muradımca mürur etmədi dövran; Saldı məni taxtımdan edib zarü pərişan.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti