-
1 arabir
Iнареч.1. иногда, изредка. Arabir onun qabağına tanış çıxırdı иногда навстречу ему попадались знакомые2. то и дело, часто3. временами, время от времени, порою. Ana arabir altdanaltdan oğluna baxırdı мать временами исподлобья смотрела на сына, arabir bizə çətin olur порой нам бывает трудно4. местами, то тут, то там. Arabir növbətçilər durmuşdular то тут, то там стояли дежурныеIIприл. редкий, нерегулярный. Arabir atışmalar редкие перестрелки -
2 arabir
1) иногда, временами, изредка, кое-когда, время от времени; 2) местами, редко, вразброску. -
3 arabir-arabir
нареч. местами; то там, то тут -
4 ara-sıra
см. arabir. -
5 aradabir
см. arabir. -
6 pıçıldaşmaq
глаг.1. шептаться, перешёптываться:1) говорить между собой тихо, шёпотом. Bir-birilə pıçıldaşmaq шептаться друг с другом, onlar arabir pıçıldaşırdılar они изредка перешёптывались2) перен. слабо, едва слышно шуметь, шелестеть, журчать и т.п. Yarpaqlar pıçıldaşırdı листья шептались2. шушукаться (говорить друг с другом шёпотом, обычно по секрету). Gizlicə pıçıldaşmaq тайком шушукаться -
7 xoruldamaq
глаг. храпеть:1. издавать храп. Gecələr xoruldamaq храпеть ночами2. крепко спать, обычно издавая храп; bir az, bir müddət xoruldamaq похрапеть (храпеть некоторое время); arabir və astadan xoruldamaq похрапывать (храпеть слегка, время от времени)
См. также в других словарях:
arabir — z. Hərdənbir, gahdanbir, bəzən. Arabir yağış yağır. Arabir bizə gələrdi. – <Kərim baba tüfəngini> hər gün silər, təmizlər və arabir dərənin içinə enərək bir yeri nişan alardı. A. Ş.. <Nadir> yəqin etmişdi ki, özü Zeynəbə baxdığı kimi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düşmək — f. 1. Öz ağırlığının təsiri ilə yerə enmək, yuxarıdan aşağıya enmək, tökülmək. Göydən üç alma düşdü. . . (nağılların sonu). Paraşütlə düşmə. Qayadan dərəyə iri daşlar düşürdü. – Bu zaman bir bomba düşür uzağa; Dalğa vurub onu sərir torpağa. M. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həsb-hal — is. <ər.> Baş başa söhbət, hallaşma, dərdləşmə, bir birinə öz halından danışma. Qocaların həsb halı. – Arabir səssiz də danışır insan; Arabir sözsüz də keçir həsb hal. S. V.. Bu nömrədə jurnal axundun öz dili ilə həsb halını yazırdı. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
manevr — <fr.> 1. hərb. Düşmənə zərbə endirmək məqsədilə qoşunların və ya donanmanın bir yerdən başqa yerə hərəkəti və bir yerə toplanması. Toplar öz atəşləri və çarxlarilə durmadan manevr edirdilər. Ə. M.. // Ordu və ya donanmanın döyüş şəraitinə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tək-tək — sif. və zərf 1. Birbəbir, bir bir, ayrı ayrılıqda. Mirqasım mollaların bəzilərinə tək tək salam verməyə başladı. S. Rəh.. 2. Hərdənbir, arabir, bəzən, nadir. Məni də yorduqca arabir şəhər; Muğanın seyrinə çıxıram tək tək. S. V.. <Coğrafiya… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çərbənd — I (Şamaxı) möhkəm saxlamaq məqsədilə arabir divarın arasına qoyulan ağac və ya taxta. – Çərbənd divarı bərk saxlar II (Tabasaran) yükü saxlamaq üçün arabanın yan hissələrinə keçirilən əlavə ağaclar. – Piçan <ot> çux uldi ərəbədə, çərbənd… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
gahgir — (Yardımlı) hərdənbir, arabir. – Gahgir gedey baxey … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sibyəg — (Lənkəran) hərdənbir, arabir. – Sibyək qızdırırdım, bı dərmanı içənnən so:ra yaxşı oldim … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
gəhgəh(i) — f. hərdənbir, arabir … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gəhi — f. arabir, hərdən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
