Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

aptal

  • 101 galoot

    aptal adam

    English-Turkish new dictionary > galoot

  • 102 abdal

    aptal, abdal
    Abdal at mindi, özünü bəy saydı atalar sözü

    Azərbaycan-Türkiyə lüğət > abdal

  • 103 səfeh

    aptal, budala, saçma

    Azərbaycan-Türkiyə lüğət > səfeh

  • 104 tupý

    aptal; kalın

    Česko-Turecký Slovník > tupý

  • 105 şaban

    1. أبله [أَبْلَه]
    Anlamı: aptal, alık, budala
    2. أحمق [أَحْمَق]
    Anlamı: aptal, alık, budala
    3. أخرق [أَخْرَق]
    Anlamı: aptal, alık, budala
    4. ألكع [أَلْكَع]
    Anlamı: aptal, alık, budala
    5. إمر [إِمَّر]
    Anlamı: aptal, alık, budala
    6. أهبل [أَهْبَل]
    Anlamı: aptal, alık, budala
    7. بارد [بارِد]
    Anlamı: aptal, alık, budala
    8. بليد [بَلِيد]
    Anlamı: aptal, alık, budala
    9. حمق [حَمِق]
    Anlamı: aptal, alık, budala
    10. خرق [خَرِق]
    Anlamı: aptal, alık, budala
    11. خطل [خَطِل]
    Anlamı: aptal, alık, budala
    12. رقيع [رَقِيع]
    Anlamı: aptal, alık, budala
    13. سفيه [سَفِيه]
    Anlamı: aptal, alık, budala
    14. شعبان [شَعْبَان]
    15. غبي [غَبِيّ]
    Anlamı: aptal, alık, budala
    16. لطخة [لُطَخَة]
    Anlamı: aptal, alık, budala
    17. مأفون [مَأْفُون]
    Anlamı: aptal, alık, budala
    18. مغفل [مُغَفَّل]
    Anlamı: aptal, alık, budala

    Türkçe-Arapça Sözlük > şaban

  • 106 ahmak

    1. أبله [أَبْلَه]
    Anlamı: aklını gereği gibi kullanamayan, aptal
    2. أحمق [أَحْمَق]
    Anlamı: aklını gereği gibi kullanamayan, aptal
    3. أخرق [أَخْرَق]
    Anlamı: aklını gereği gibi kullanamayan, aptal
    4. ألكع [أَلْكَع]
    Anlamı: aklını gereği gibi kullanamayan, aptal
    5. إمر [إِمَّر]
    Anlamı: aklını gereği gibi kullanamayan, aptal
    6. أهبل [أَهْبَل]
    Anlamı: aklını gereği gibi kullanamayan, aptal
    7. بليد [بَلِيد]
    Anlamı: aklını gereği gibi kullanamayan, aptal
    8. حمق [حَمِق]
    Anlamı: aklını gereği gibi kullanamayan, aptal
    9. خرق [خَرِق]
    Anlamı: aklını gereği gibi kullanamayan, aptal
    10. خطل [خَطِل]
    Anlamı: aklını gereği gibi kullanamayan, aptal
    11. رقيع [رَقِيع]
    Anlamı: aklını gereği gibi kullanamayan, aptal
    12. سفيه [سَفِيه]
    Anlamı: aklını gereği gibi kullanamayan, aptal
    13. غبي [غَبِيّ]
    Anlamı: aklını gereği gibi kullanamayan, aptal
    14. لطخة [لُطَخَة]
    Anlamı: aklını gereği gibi kullanamayan, aptal
    15. مأفون [مَأْفُون]
    Anlamı: aklını gereği gibi kullanamayan, aptal
    16. مغفل [مُغَفَّل]
    Anlamı: aklını gereği gibi kullanamayan, aptal

    Türkçe-Arapça Sözlük > ahmak

  • 107 angut

    1. أبله [أَبْلَه]
    2. أحمق [أَحْمَق]
    3. أخرق [أَخْرَق]
    4. أرقع [أَرْقَع]
    5. ألكع [أَلْكَع]
    6. إمر [إِمَّر]
    7. بليد [بَلِيد]
    8. حمق [حَمِق]
    9. خرق [خَرِق]
    10. خطل [خَطِل]
    11. رقيع [رَقِيع]
    12. سفيه [سَفِيه]
    13. غبي [غَبِيّ]
    14. لطخة [لُطَخَة]

    Türkçe-Arapça Sözlük > angut

  • 108 aval

    1. أبله [أَبْلَه]
    Anlamı: aptal, ahmak
    2. أحمق [أَحْمَق]
    Anlamı: aptal, ahmak
    3. أخرق [أَخْرَق]
    Anlamı: aptal, ahmak
    4. أرقع [أَرْقَع]
    Anlamı: aptal, ahmak
    5. ألكع [أَلْكَع]
    Anlamı: aptal, ahmak
    6. إمر [إِمَّر]
    Anlamı: aptal, ahmak
    7. بليد [بَلِيد]
    Anlamı: aptal, ahmak
    8. حمق [حَمِق]
    Anlamı: aptal, ahmak
    9. خرق [خَرِق]
    Anlamı: aptal, ahmak
    10. خطل [خَطِل]
    Anlamı: aptal, ahmak
    11. رقيع [رَقِيع]
    Anlamı: aptal, ahmak
    12. سفيه [سَفِيه]
    Anlamı: aptal, ahmak
    13. غبي [غَبِيّ]
    Anlamı: aptal, ahmak
    14. لطخة [لُطَخَة]
    Anlamı: aptal, ahmak

    Türkçe-Arapça Sözlük > aval

  • 109 kaşalot

    1. أبله [أَبْلَه]
    Anlamı: aptal, budala
    2. أحمق [أَحْمَق]
    Anlamı: aptal, budala
    3. أخرق [أَخْرَق]
    Anlamı: aptal, budala
    4. ألكع [أَلْكَع]
    Anlamı: aptal, budala
    5. إمر [إِمَّر]
    Anlamı: aptal, budala
    6. بليد [بَلِيد]
    Anlamı: aptal, budala
    7. حمق [حَمِق]
    Anlamı: aptal, budala
    8. خرق [خَرِق]
    Anlamı: aptal, budala
    9. خطل [خَطِل]
    Anlamı: aptal, budala
    10. رقيع [رَقِيع]
    Anlamı: aptal, budala
    11. سفيه [سَفِيه]
    Anlamı: aptal, budala
    12. غبي [غَبِيّ]
    Anlamı: aptal, budala
    13. لطخة [لُطَخَة]
    Anlamı: aptal, budala

    Türkçe-Arapça Sözlük > kaşalot

  • 110 kaşkaval

    1. أبله [أَبْلَه]
    Anlamı: aptal, sersem
    2. أحمق [أَحْمَق]
    Anlamı: aptal, sersem
    3. أخرق [أَخْرَق]
    Anlamı: aptal, sersem
    4. ألكع [أَلْكَع]
    Anlamı: aptal, sersem
    5. إمر [إِمَّر]
    Anlamı: aptal, sersem
    6. بليد [بَلِيد]
    Anlamı: aptal, sersem
    7. حمق [حَمِق]
    Anlamı: aptal, sersem
    8. خرق [خَرِق]
    Anlamı: aptal, sersem
    9. خطل [خَطِل]
    Anlamı: aptal, sersem
    10. رقيع [رَقِيع]
    Anlamı: aptal, sersem
    11. سفيه [سَفِيه]
    Anlamı: aptal, sersem
    12. غبي [غَبِيّ]
    Anlamı: aptal, sersem
    13. لطخة [لُطَخَة]
    Anlamı: aptal, sersem

    Türkçe-Arapça Sözlük > kaşkaval

  • 111 mankafa

    1. أبله [أَبْلَه]
    Anlamı: anlayışsız, aptal
    2. أحمق [أَحْمَق]
    Anlamı: anlayışsız, aptal
    3. أخرق [أَخْرَق]
    Anlamı: anlayışsız, aptal
    4. ألكع [أَلْكَع]
    Anlamı: anlayışsız, aptal
    5. إمر [إِمَّر]
    Anlamı: anlayışsız, aptal
    6. بليد [بَلِيد]
    Anlamı: anlayışsız, aptal
    7. حمق [حَمِق]
    Anlamı: anlayışsız, aptal
    8. خرق [خَرِق]
    Anlamı: anlayışsız, aptal
    9. خطل [خَطِل]
    Anlamı: anlayışsız, aptal
    10. رقيع [رَقِيع]
    Anlamı: anlayışsız, aptal
    11. سفيه [سَفِيه]
    Anlamı: anlayışsız, aptal
    12. غبي [غَبِيّ]
    Anlamı: anlayışsız, aptal
    13. لطخة [لُطَخَة]
    Anlamı: anlayışsız, aptal

    Türkçe-Arapça Sözlük > mankafa

  • 112 خرق

    I
    خَرَّقَ
    1. saplanmak
    Anlamı: hızla batmak
    2. didiklemek
    Anlamı: ısırarak parçalamak, gagalamak
    II
    خَرَق
    1. bönlük
    Anlamı: budalalık, aptallık, saflık
    2. ahmaklık
    Anlamı: zekâsı az gelişmiş olma durumu, anlayışsızlık
    3. aptallık
    4. sakarlık
    5. acemilik
    خَرَقَ
    1. burgulamak
    2. saplanmak
    Anlamı: hızla batmak
    3. didiklemek
    Anlamı: ısırarak parçalamak, gagalamak
    IV
    خَرِق
    1. hırbo
    Anlamı: sersem, salak ve kaba saba
    2. zibidi
    3. aval
    Anlamı: aptal, ahmak
    4. şaban
    Anlamı: aptal, alık, budala
    5. kaz
    Anlamı: budala
    6. gerzek
    7. basiretsiz
    8. andavallı
    Anlamı: beceriksiz, görgüsüz ve bön olan kimse
    9. angut
    10. ebleh
    Anlamı: akılsız, alık, budala
    11. gabi
    Anlamı: anlayışsız, kalın kafalı olan
    12. mankafa
    Anlamı: anlayışsız, aptal
    13. kakavan
    Anlamı: kendini beğenmiş, sevimsiz
    14. akılsız
    Anlamı: aklı, gerçeği görüp ona göre davranmaya elverişli olmayan, anlayışı kıt
    15. salak
    16. patavatsız
    17. şapşal
    Anlamı: aptalca davranışlarda bulunan, alık
    18. avanak
    19. kaşalot
    Anlamı: aptal, budala
    20. kaşkaval
    Anlamı: aptal, sersem
    21. alık
    Anlamı: akılsız, sersem, ebleh ve şaşkın
    22. ahmak
    Anlamı: aklını gereği gibi kullanamayan, aptal
    23. aptal
    Anlamı: zekâ yoksunu, ahmak, alık olan kimse
    24. kelek
    Anlamı: aptal
    25. beceriksiz
    Anlamı: becerisi olmayan, usta olmayan
    26. dangalak
    Anlamı: akılsız, düşüncesiz
    27. bön
    Anlamı: budala, saf
    28. beyinsiz
    Anlamı: akılsız, düşüncesiz
    V
    خَرْق
    1. zalimlik
    2. zorbalık
    Anlamı: zorbaca davranış, müstebitlik
    3. kovuk
    4. zulüm
    Anlamı: kıyım, kıygı, acımasızlık, haksızlık, cefa
    5. gözenek
    6. delik
    Anlamı: dar, küçük açıklık
    VI
    خَرقَ
    sakarlaşmak
    خُرْق
    1. bönlük
    Anlamı: budalalık, aptallık, saflık
    2. aptallık
    3. ahmaklık
    Anlamı: zekâsı az gelişmiş olma durumu, anlayışsızlık
    4. sakarlık
    5. acemilik

    Arapça-Türkçe Sözlük( قاموس عربي-تركي) > خرق

  • 113 غبي

    غَبِيّ
    1. zibidi
    2. idraksiz
    Anlamı: anlayışsız, ahmak
    3. aval
    Anlamı: aptal, ahmak
    4. şaban
    Anlamı: aptal, alık, budala
    5. kaz
    Anlamı: budala
    6. enayi
    Anlamı: fazla bön, avanak
    7. ebleh
    Anlamı: akılsız, alık, budala
    8. angut
    9. andavallı
    Anlamı: beceriksiz, görgüsüz ve bön olan kimse
    10. anlayışsız
    Anlamı: kafasız, kavrayışsız, vurdum duymaz, kalın kafalı olan kimse
    11. basiretsiz
    12. gerzek
    13. abullabut
    Anlamı: hantal, kaba ve anlayışsız kimse
    14. gabi
    Anlamı: anlayışsız, kalın kafalı olan
    15. kafasız
    Anlamı: anlayışsız, kavrayışsız
    16. mankafa
    Anlamı: anlayışsız, aptal
    17. kakavan
    Anlamı: kendini beğenmiş, sevimsiz
    18. akılsız
    Anlamı: aklı, gerçeği görüp ona göre davranmaya elverişli olmayan, anlayışı kıt
    19. salak
    20. patavatsız
    21. sümsük
    Anlamı: miskin, mıymıntı, aptal
    22. şapşal
    Anlamı: aptalca davranışlarda bulunan, alık
    23. kaşalot
    Anlamı: aptal, budala
    24. kuru kafa
    25. aptal
    Anlamı: zekâ yoksunu, ahmak, alık olan kimse
    26. kelek
    Anlamı: aptal
    27. avanak
    28. kaşkaval
    Anlamı: aptal, sersem
    29. alık
    Anlamı: akılsız, sersem, ebleh ve şaşkın
    30. ahmak
    Anlamı: aklını gereği gibi kullanamayan, aptal
    31. beyinsiz
    Anlamı: akılsız, düşüncesiz
    32. beceriksiz
    Anlamı: becerisi olmayan, usta olmayan
    33. dangalak
    Anlamı: akılsız, düşüncesiz
    34. bön
    Anlamı: budala, saf

    Arapça-Türkçe Sözlük( قاموس عربي-تركي) > غبي

  • 114 kelek

    1. أبله [أَبْلَه]
    Anlamı: aptal
    2. أحمق [أَحْمَق]
    Anlamı: aptal
    3. أخرق [أَخْرَق]
    Anlamı: aptal
    4. ألكع [أَلْكَع]
    Anlamı: aptal
    5. خرق [خَرِق]
    Anlamı: aptal
    6. خطل [خَطِل]
    Anlamı: aptal
    7. رقيع [رَقِيع]
    Anlamı: aptal
    8. رمث [رَمَث]
    9. سفيه [سَفِيه]
    Anlamı: aptal
    10. طوف [طَوْف]
    11. عامة [عامَة]
    12. غبي [غَبِيّ]
    Anlamı: aptal
    13. لطخة [لُطَخَة]
    Anlamı: aptal
    14. عوامة [عَوَّامَة]

    Türkçe-Arapça Sözlük > kelek

  • 115 أبله

    أَبْلَه
    1. aval
    Anlamı: aptal, ahmak
    2. kaz
    Anlamı: budala
    3. şaban
    Anlamı: aptal, alık, budala
    4. enayi
    Anlamı: fazla bön, avanak
    5. anlayışsız
    Anlamı: kafasız, kavrayışsız, vurdum duymaz, kalın kafalı olan kimse
    6. basiretsiz
    7. andavallı
    Anlamı: beceriksiz, görgüsüz ve bön olan kimse
    8. angut
    9. gerzek
    10. ebleh
    Anlamı: akılsız, alık, budala
    11. kafasız
    Anlamı: anlayışsız, kavrayışsız
    12. gabi
    Anlamı: anlayışsız, kalın kafalı olan
    13. mankafa
    Anlamı: anlayışsız, aptal
    14. kakavan
    Anlamı: kendini beğenmiş, sevimsiz
    15. akılsız
    Anlamı: aklı, gerçeği görüp ona göre davranmaya elverişli olmayan, anlayışı kıt
    16. salak
    17. şapşal
    Anlamı: aptalca davranışlarda bulunan, alık
    18. kaşkaval
    Anlamı: aptal, sersem
    19. kuru kafa
    20. aptal
    Anlamı: zekâ yoksunu, ahmak, alık olan kimse
    21. ahmak
    Anlamı: aklını gereği gibi kullanamayan, aptal
    22. avanak
    23. kaşalot
    Anlamı: aptal, budala
    24. kelek
    Anlamı: aptal
    25. bön
    Anlamı: budala, saf
    26. beyinsiz
    Anlamı: akılsız, düşüncesiz
    27. dangalak
    Anlamı: akılsız, düşüncesiz
    28. beceriksiz
    Anlamı: becerisi olmayan, usta olmayan

    Arapça-Türkçe Sözlük( قاموس عربي-تركي) > أبله

  • 116 أحمق

    أَحْمَق
    1. aval
    Anlamı: aptal, ahmak
    2. zibidi
    3. şaban
    Anlamı: aptal, alık, budala
    4. kaz
    Anlamı: budala
    5. enayi
    Anlamı: fazla bön, avanak
    6. basiretsiz
    7. gerzek
    8. ebleh
    Anlamı: akılsız, alık, budala
    9. andavallı
    Anlamı: beceriksiz, görgüsüz ve bön olan kimse
    10. angut
    11. vurdum duymaz
    Anlamı: umursamaz, duygusuz
    12. gabi
    Anlamı: anlayışsız, kalın kafalı olan
    13. kafasız
    Anlamı: anlayışsız, kavrayışsız
    14. mankafa
    Anlamı: anlayışsız, aptal
    15. kakavan
    Anlamı: kendini beğenmiş, sevimsiz
    16. akılsız
    Anlamı: aklı, gerçeği görüp ona göre davranmaya elverişli olmayan, anlayışı kıt
    17. patavatsız
    18. salak
    19. şapşal
    Anlamı: aptalca davranışlarda bulunan, alık
    20. kaşalot
    Anlamı: aptal, budala
    21. aptal
    Anlamı: zekâ yoksunu, ahmak, alık olan kimse
    22. avanak
    23. ahmak
    Anlamı: aklını gereği gibi kullanamayan, aptal
    24. alık
    Anlamı: akılsız, sersem, ebleh ve şaşkın
    25. kelek
    Anlamı: aptal
    26. kaşkaval
    Anlamı: aptal, sersem
    27. dangalak
    Anlamı: akılsız, düşüncesiz
    28. beceriksiz
    Anlamı: becerisi olmayan, usta olmayan
    29. bön
    Anlamı: budala, saf
    30. beyinsiz
    Anlamı: akılsız, düşüncesiz

    Arapça-Türkçe Sözlük( قاموس عربي-تركي) > أحمق

  • 117 أخرق

    أَخْرَق
    1. idraksiz
    Anlamı: anlayışsız, ahmak
    2. zibidi
    3. densiz
    Anlamı: yakışıksız, saygısızca davranan
    4. aval
    Anlamı: aptal, ahmak
    5. şaban
    Anlamı: aptal, alık, budala
    6. kaz
    Anlamı: budala
    7. enayi
    Anlamı: fazla bön, avanak
    8. basiretsiz
    9. angut
    10. ebleh
    Anlamı: akılsız, alık, budala
    11. andavallı
    Anlamı: beceriksiz, görgüsüz ve bön olan kimse
    12. gerzek
    13. gabi
    Anlamı: anlayışsız, kalın kafalı olan
    14. mankafa
    Anlamı: anlayışsız, aptal
    15. kakavan
    Anlamı: kendini beğenmiş, sevimsiz
    16. akılsız
    Anlamı: aklı, gerçeği görüp ona göre davranmaya elverişli olmayan, anlayışı kıt
    17. patavatsız
    18. salak
    19. şapşal
    Anlamı: aptalca davranışlarda bulunan, alık
    20. zevzek
    Anlamı: tatsız ve çok konuşan, geveze
    21. sakar
    22. aptal
    Anlamı: zekâ yoksunu, ahmak, alık olan kimse
    23. kelek
    Anlamı: aptal
    24. ahmak
    Anlamı: aklını gereği gibi kullanamayan, aptal
    25. avanak
    26. kaşkaval
    Anlamı: aptal, sersem
    27. kaşalot
    Anlamı: aptal, budala
    28. alık
    Anlamı: akılsız, sersem, ebleh ve şaşkın
    29. beyinsiz
    Anlamı: akılsız, düşüncesiz
    30. dangalak
    Anlamı: akılsız, düşüncesiz
    31. beceriksiz
    Anlamı: becerisi olmayan, usta olmayan
    32. bön
    Anlamı: budala, saf

    Arapça-Türkçe Sözlük( قاموس عربي-تركي) > أخرق

  • 118 ألكع

    أَلْكَع
    1. aval
    Anlamı: aptal, ahmak
    2. zibidi
    3. şaban
    Anlamı: aptal, alık, budala
    4. kaz
    Anlamı: budala
    5. angut
    6. gerzek
    7. andavallı
    Anlamı: beceriksiz, görgüsüz ve bön olan kimse
    8. ebleh
    Anlamı: akılsız, alık, budala
    9. basiretsiz
    10. gabi
    Anlamı: anlayışsız, kalın kafalı olan
    11. mankafa
    Anlamı: anlayışsız, aptal
    12. akılsız
    Anlamı: aklı, gerçeği görüp ona göre davranmaya elverişli olmayan, anlayışı kıt
    13. patavatsız
    14. salak
    15. şapşal
    Anlamı: aptalca davranışlarda bulunan, alık
    16. kaşalot
    Anlamı: aptal, budala
    17. alık
    Anlamı: akılsız, sersem, ebleh ve şaşkın
    18. aptal
    Anlamı: zekâ yoksunu, ahmak, alık olan kimse
    19. ahmak
    Anlamı: aklını gereği gibi kullanamayan, aptal
    20. kaşkaval
    Anlamı: aptal, sersem
    21. avanak
    22. kelek
    Anlamı: aptal
    23. bön
    Anlamı: budala, saf
    24. beceriksiz
    Anlamı: becerisi olmayan, usta olmayan
    25. beyinsiz
    Anlamı: akılsız, düşüncesiz
    26. dangalak
    Anlamı: akılsız, düşüncesiz

    Arapça-Türkçe Sözlük( قاموس عربي-تركي) > ألكع

  • 119 حمق

    I
    حَمِق
    1. aval
    Anlamı: aptal, ahmak
    2. zibidi
    3. idraksiz
    Anlamı: anlayışsız, ahmak
    4. kaz
    Anlamı: budala
    5. şaban
    Anlamı: aptal, alık, budala
    6. enayi
    Anlamı: fazla bön, avanak
    7. gerzek
    8. angut
    9. andavallı
    Anlamı: beceriksiz, görgüsüz ve bön olan kimse
    10. ebleh
    Anlamı: akılsız, alık, budala
    11. basiretsiz
    12. kafasız
    Anlamı: anlayışsız, kavrayışsız
    13. gabi
    Anlamı: anlayışsız, kalın kafalı olan
    14. mankafa
    Anlamı: anlayışsız, aptal
    15. kakavan
    Anlamı: kendini beğenmiş, sevimsiz
    16. akılsız
    Anlamı: aklı, gerçeği görüp ona göre davranmaya elverişli olmayan, anlayışı kıt
    17. patavatsız
    18. salak
    19. şapşal
    Anlamı: aptalca davranışlarda bulunan, alık
    20. kaşkaval
    Anlamı: aptal, sersem
    21. ahmak
    Anlamı: aklını gereği gibi kullanamayan, aptal
    22. alık
    Anlamı: akılsız, sersem, ebleh ve şaşkın
    23. avanak
    24. aptal
    Anlamı: zekâ yoksunu, ahmak, alık olan kimse
    25. kaşalot
    Anlamı: aptal, budala
    26. beyinsiz
    Anlamı: akılsız, düşüncesiz
    27. bön
    Anlamı: budala, saf
    28. beceriksiz
    Anlamı: becerisi olmayan, usta olmayan
    29. dangalak
    Anlamı: akılsız, düşüncesiz
    II
    حُمْق
    1. patavatsızlık
    2. bönlük
    Anlamı: budalalık, aptallık, saflık
    3. salaklık
    4. öküzlük
    Anlamı: budalalık, sersemlik
    5. enayilik
    6. aptallık
    7. ahmaklık
    Anlamı: zekâsı az gelişmiş olma durumu, anlayışsızlık
    8. hamakat
    Anlamı: ahmaklık, ayırt etme
    9. alıklık
    10. budalalık

    Arapça-Türkçe Sözlük( قاموس عربي-تركي) > حمق

  • 120 خطل

    خَطِل
    1. zibidi
    2. takılgan
    3. aval
    Anlamı: aptal, ahmak
    4. farfaracı
    Anlamı: gürültücü, şamatacı
    5. carcar
    6. yavşak
    Anlamı: geveze
    7. şaban
    Anlamı: aptal, alık, budala
    8. kaz
    Anlamı: budala
    9. ebleh
    Anlamı: akılsız, alık, budala
    10. gerzek
    11. andavallı
    Anlamı: beceriksiz, görgüsüz ve bön olan kimse
    12. angut
    13. basiretsiz
    14. çeneli
    Anlamı: çok konuşan
    15. çalçene
    16. geveze
    Anlamı: çok konuşan, çenesi düşük, lâfçı, lâfazan
    17. gabi
    Anlamı: anlayışsız, kalın kafalı olan
    18. farfara
    Anlamı: ağzı kalabalık, gürültücü
    19. lâfazan
    20. konuşkan
    Anlamı: çok konuşan
    21. mankafa
    Anlamı: anlayışsız, aptal
    22. kakavan
    Anlamı: kendini beğenmiş, sevimsiz
    23. cırcır
    Anlamı: geveze, çok konuşan bir kimse
    24. akılsız
    Anlamı: aklı, gerçeği görüp ona göre davranmaya elverişli olmayan, anlayışı kıt
    25. patavatsız
    26. salak
    27. çenebaz
    Anlamı: çok konuşan
    28. çaçaron
    Anlamı: çok konuşan
    29. şapşal
    Anlamı: aptalca davranışlarda bulunan, alık
    30. lâf ebesi
    Anlamı: çok konuşan, herkese lâf yetiştiren kimse
    31. dedikoducu
    32. kaşkaval
    Anlamı: aptal, sersem
    33. kaşalot
    Anlamı: aptal, budala
    34. ahmak
    Anlamı: aklını gereği gibi kullanamayan, aptal
    35. aptal
    Anlamı: zekâ yoksunu, ahmak, alık olan kimse
    36. alık
    Anlamı: akılsız, sersem, ebleh ve şaşkın
    37. kelek
    Anlamı: aptal
    38. avanak
    39. bön
    Anlamı: budala, saf
    40. beceriksiz
    Anlamı: becerisi olmayan, usta olmayan
    41. dangalak
    Anlamı: akılsız, düşüncesiz
    42. beyinsiz
    Anlamı: akılsız, düşüncesiz
    43. boşboğaz

    Arapça-Türkçe Sözlük( قاموس عربي-تركي) > خطل

См. также в других словарях:

  • aptal — sf., Ar. abdāl 1) Zekâsı pek gelişmemiş, zekâ yoksunu, alık, ahmak Aptal bir gülüşle yüzüne bakıyorum. Y. Z. Ortaç 2) ünl., tkz. Küçümseme ve azarlama bildiren bir seslenme sözü Aptal! Senin yerini açıkça söyledim ben. T. Buğra Birleşik Sözler… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • aptal olmak — aptal durumda bulunmak …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • aptal aptal — zf. Aptal gibi, aptalca, aval aval İdris aptal aptal yüzüme baktı. S. F. Abasıyanık …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • aptal yerine koymak (veya koyulmak) — anlamaz, bilmez sanmak (sanılmak) Bu kadını zaman zaman aptal yerine koymam büyük aptallık galiba. R. Erduran …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • aptal — captal …   Dictionnaire des rimes

  • aptal — ap·tal …   English syllables

  • aptal — ˈapˌtal noun ( s) Usage: usually capitalized : a member of a Gypsy people of northern Syria …   Useful english dictionary

  • andaval — aptal …   Beypazari ağzindan sözcükler

  • öküz gibi — aptal, anlayışsız bir biçimde Usta şoför olsa tramvay fren yapınca bunu sezer, gelip öyle öküz gibi bindirmezdi. H. Taner …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • eşek bile bir düştüğü yere bir daha düşmez — aptal kişi bile başına gelen felaketten ders alır, o felakete yol açan şeylerden kendisini korur anlamında kullanılan bir söz …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • itin ahmağı baklavadan pay umar — aptal kişi, elime geçme olasılığı bulunmayan bir nimeti bekler anlamında kullanılan bir söz …   Çağatay Osmanlı Sözlük

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»