Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

aprobata

См. также в других словарях:

  • aprobata — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. aprobataacie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} uznanie czegoś za dobre, słuszne, właściwe; akceptacja, zgoda, pochwała : {{/stl 7}}{{stl 10}}Całkowita, powszechna aprobata. Wyrazić, uzyskać aprobatę. <łac.> {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • aprobata — ż IV, CMs. aprobataacie zwykle blm «uznanie czegoś za dobre, pochwała czegoś, zgoda na coś, przyzwolenie» Gorąca, powszechna aprobata. Aprobata czyichś poglądów. Czyjaś aprobata. Dać, uzyskać, wyrazić aprobatę. Słuchać, potakiwać z aprobatą. ‹łac …   Słownik języka polskiego

  • moţiune — MOŢIÚNE, moţiuni, s.f. 1. Hotărâre a unei adunări, aprobată prin vot, prin care aceasta îşi exprimă atitudinea, doleanţele sau revendicările în anumite probleme majore. 2. Procedeu de formare a substantivelor feminine de la cele masculine sau a… …   Dicționar Român

  • Coat of arms of Deva, Romania — Coat of arms of Deva Details Armiger The Local Council of Deva (Consiliul local) Adopted 1999 …   Wikipedia

  • milczący — Milcząca zgoda, aprobata itp. «zgoda, zezwolenie na coś, wyrażane bez słów, przez nieprzeciwstawianie się czemuś»: Przy milczącej zgodzie państw zachodnich obywatele II Rzeczypospolitej – walczący o wolność i niepodległość kraju – odpowiadali… …   Słownik frazeologiczny

  • afirmacja — ż I, DCMs. afirmacjacji, blm książk. «potwierdzenie, uznanie czegoś, aprobata» Afirmacja rzeczywistości. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • afirmatywnie — książk. «potwierdzająco, z aprobatą; pozytywnie» …   Słownik języka polskiego

  • akceptacja — ż I, DCMs. akceptacjacji; lm D. akceptacjacji (akceptacjacyj) 1. książk. «wyrażenie zgody na coś, potwierdzenie czegoś; aprobata» Akceptacja nowych warunków. Dać, uzyskać akceptację. 2. → akcept w zn. 2 Akceptacja weksla. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • aprobacja — ż I, DCMs. aprobacjacji; lm D. aprobacjacji (aprobacjacyj) przestarz. «aprobata» Kiwnąć głową na znak aprobacji. Zyskać powszechną aprobację. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • autoafirmacja — ż I, DCMs. autoafirmacjacji, blm «afirmacja samego siebie, aprobata własnej osoby, swojego charakteru, postępowania, zadowolenie z siebie» …   Słownik języka polskiego

  • chwalić — ndk VIa, chwalićlę, chwalićlisz, chwal, chwalićlił, chwalićlony 1. «mówić o kimś, o czymś z uznaniem, aprobatą; oceniać dodatnio» Chwalić dziecko za pilność. Chwalić żonę przed mężem. Chwalić czyjąś gospodarność. Chwalono ją, że taka oszczędna. ◊ …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»