-
1 infremo
īn-fremo, fremuī, ere, brummen, dumpf brüllen, brausen, schnauben u. dgl., aper infremuit ferox, grunzte, Verg.: immane sub ira infremuit leo, brüllte, Sil.: Minoïa frustra infremuit manus, Val. Flacc.: ense velut stricto quotiens Lucilius ardens infremuit, knirschte, Iuven.: vasto murmur hiatu infremuit, Lucan. – übtr., bellum infremuit, schnob (wie ein Sturmwind) einher, Sil. 3, 230.
-
2 infremo
īn-fremo, fremuī, ere, brummen, dumpf brüllen, brausen, schnauben u. dgl., aper infremuit ferox, grunzte, Verg.: immane sub ira infremuit leo, brüllte, Sil.: Minoïa frustra infremuit manus, Val. Flacc.: ense velut stricto quotiens Lucilius ardens infremuit, knirschte, Iuven.: vasto murmur hiatu infremuit, Lucan. – übtr., bellum infremuit, schnob (wie ein Sturmwind) einher, Sil. 3, 230. -
3 infremo
in-fremo, muī, —, ereрычать, реветь ( aper infremuit V); (за)шуметь, взгреметь ( bellum infremuit Sil)