Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

ante-

  • 101 antepono

    ante-pōno, posuī, situm, ere, I) zum Essen vorsetzen, alci prandium, Plaut. Men. 274 u.a.: ante nachgestellt, positum ante pullum... sustulit esuriens, Hor. sat. 1, 3, 92: libatum agricolae ponitur ante deo, Tibull. 1, 1, 14 ed. Haupt (al. ante deum). – II) vor etw. legen, -setzen, -stellen, A) eig.: equitum locos sedilibus plebis, Tac.: sed plurimum refert compositionis, quae quibus anteponas, Quint.: propugnacula anteposita, Tac. B) übtr., vorziehen, den Vorzug geben (Ggstz. comparare, gleichstellen), alqm alci, Nep. u. Tac.: se alci, Cic.: mortem servituti, Cic.: amicitiam omnibus rebus humanis, Cic.: res gestas animi virtutibus, Nep.: alqm omnibus aequalibus suis in familiaritate, Nep. Epam. 2, 2: m. Abl. der Vergleichung = lieber haben als usw., nocte istā nihil antepono, Apul. met. 3, 19 E. – ante nachgestellt (um den Begriff des ante mehr hervorzuheben), mala bonis ponit ante, Cic. de off. 3, 71.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > antepono

  • 102 antedico

    ante-dīco, richtiger getrennt ante dico, s. ante u. dico.

    lateinisch-deutsches > antedico

  • 103 antemitto

    lateinisch-deutsches > antemitto

  • 104 anteverto

    ante-verto (ante-vorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere, u. Depon. (s. unt. no. II, 2, a) antevortor, vortī, einen Vorsprung nehmen, I) eig., absol., neque a sole longius umquam unius signi intervallo discedit (stella Mercurii), tum antevertens, tum subsequens, Cic. de nat. deor. 2, 53: vidit necesse esse Miloni proficisci Lanuvium illo ipso, quo est profectus, die, itaque antevertit (suchte er einen Vorsprung abzugewinnen), Cic. Mil. 45. – m. Dat. wem? = vor jmd. einen Vorsprung bekommen, eher kommen als jmd., vor jmd. kommen, sed eccam ipsam; miror ubi ego huic antevorterim, Ter. eun. 738; vgl. vorher 733: sed Thais multon ante venit? – II) übtr.: A) im allg., m. Dat.: pol maerores mi antevortunt gaudiis, Kummer drängt sich vor die Freude, Plaut. capt. 840. – B) insbes.: 1) im Handeln zuvorkommen, absol., atque id ipsum cum tecum agere conarer, Fannius antevortit, Cic. de amic. 16. – m. Acc. einer Sache vereitelnd zuvorkommen, etw. vereiteln, supplicium voluntariā morte, Cod. Iust. 6, 22, 2 (bei Tac. ann. 13, 30 jetzt damnationem veneno anteiit). – 2) in der Reihenfolge oder in der Geltung vorziehen, a) in der Reihenfolge: quā re nuntiatā Caesar omnibus consiliis antevertendum existimavit, ut Narbonem proficisceretur, glaubte Cäsar mit Hintansetzung aller andern Pläne sich nach N. begeben zu müssen, Caes. b.G. 7, 7, 3. – u. so als Deponens, rebus aliis antevortar quae mandas mihi, Mnesilochum ut requiram, ich werde alle andern Dinge deinem Auftrage nachsetzen, nämlich den Mn. aufzusuchen, Plaut. Bacch. 526. – b) in der Geltung: quod ego tuum otium aliorum negotiis anteverto, Pacat. pan. 9, 2.

    lateinisch-deutsches > anteverto

  • 105 antedico

    ante-dīco, richtiger getrennt ante dico, s. ante u. dico.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > antedico

  • 106 antemitto

    ante-mitto, richtiger getrennt ante mitto, s. ante u. mitto.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > antemitto

  • 107 anteverto

    ante-verto (ante-vorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere, u. Depon. (s. unt. no. II, 2, a) antevortor, vortī, einen Vorsprung nehmen, I) eig., absol., neque a sole longius umquam unius signi intervallo discedit (stella Mercurii), tum antevertens, tum subsequens, Cic. de nat. deor. 2, 53: vidit necesse esse Miloni proficisci Lanuvium illo ipso, quo est profectus, die, itaque antevertit (suchte er einen Vorsprung abzugewinnen), Cic. Mil. 45. – m. Dat. wem? = vor jmd. einen Vorsprung bekommen, eher kommen als jmd., vor jmd. kommen, sed eccam ipsam; miror ubi ego huic antevorterim, Ter. eun. 738; vgl. vorher 733: sed Thais multon ante venit? – II) übtr.: A) im allg., m. Dat.: pol maerores mi antevortunt gaudiis, Kummer drängt sich vor die Freude, Plaut. capt. 840. – B) insbes.: 1) im Handeln zuvorkommen, absol., atque id ipsum cum tecum agere conarer, Fannius antevortit, Cic. de amic. 16. – m. Acc. einer Sache vereitelnd zuvorkommen, etw. vereiteln, supplicium voluntariā morte, Cod. Iust. 6, 22, 2 (bei Tac. ann. 13, 30 jetzt damnationem veneno anteiit). – 2) in der Reihenfolge oder in der Geltung vorziehen, a) in der Reihenfolge: quā re nuntiatā Caesar omnibus consiliis antevertendum existimavit, ut Narbonem proficisceretur, glaubte Cäsar mit Hintansetzung aller andern Pläne sich nach N. begeben zu müssen,
    ————
    Caes. b.G. 7, 7, 3. – u. so als Deponens, rebus aliis antevortar quae mandas mihi, Mnesilochum ut requiram, ich werde alle andern Dinge deinem Auftrage nachsetzen, nämlich den Mn. aufzusuchen, Plaut. Bacch. 526. – b) in der Geltung: quod ego tuum otium aliorum negotiis anteverto, Pacat. pan. 9, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > anteverto

  • 108 antepono

    antĕ-pōno, pŏsui, pŏsĭtum, 3, v. a., to set or place before.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    equitum locos sedilibus plebis,

    Tac. A. 15, 32:

    propugnacula anteposita,

    id. ib. 12, 56. —
    B.
    Esp., to set ( food) before one (com., pono, as Hor. S. 1, 3, 92; Juv. 1, 141 al.):

    prandium pransoribus,

    Plaut. Men. 2, 2, 2; so id. Curc. 1, 1, 73; id. Rud. 2, 6, 25.—
    II.
    Trop., to prefer, give the preference to:

    longe Academiae illi hoc gymnasium anteponam,

    Cic. de Or. 1, 21 fin.:

    suo generi meum,

    id. Sull. 8, 25:

    amicitiam omnibus rebus humanis,

    id. Am. 5, 17; Nep. Eum. 1, 3; Tac. A. 12, 69.←

    With tmesis: pono ante: mala bo nis ponit ante,

    Cic. Off. 3, 17, 71.

    Lewis & Short latin dictionary > antepono

  • 109 antecenium

    ante-cēnium, ī n. [ ante + cena ]
    закуска (угощение, предшествующее главной трапезе) Ap, Is

    Латинско-русский словарь > antecenium

  • 110 antepilani

    1) антепиланы, солдаты (hastati и principes), занимавшие в строю место ante pilanos, т. е. впереди триариев, вооруженных pilum L
    2) Amm = antesignani 1.

    Латинско-русский словарь > antepilani

  • 111 antepono

    ante-pōno, posuī, positum, ere
    1) выставлять вперёд ( vigilias T); ставить впереди (кого-л.), помещать перед (кем-л.)
    2) ( о кушаньях) ставить перед, подавать ( prandium pransoribus Pl)
    a. mortem servituti C — предпочитать смерть рабству; иногда с abl. comparationis (aliquid aliquā re a. Ap); для подчеркивания приставка иногда отделяется

    Латинско-русский словарь > antepono

  • 112 До Рождества Христова

    Ante Christum; Ante Christum natum

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > До Рождества Христова

  • 113 anteaedificialis

    ante-aedificiālis, e (ante u. aedificium), vor einem Gebäude befindlich, ara Iovis, Dict. 5, 12.

    lateinisch-deutsches > anteaedificialis

  • 114 antecantamentum

    ante-cantāmentum, ī, n. (ante u. canto), der Vorgesang, Apul. met. 11, 9.

    lateinisch-deutsches > antecantamentum

  • 115 antecantativus

    ante-cantātīvus, a, um (ante u. canto) = προῳδικός, zum Vorhersingen eingerichtet (Ggstz. postcantativus, επῳδικός), carmina, Mar. Victor. art. gr. 1, 15, 9 u. 10. p. 57, 18 u. 20 K.

    lateinisch-deutsches > antecantativus

  • 116 antecurro

    ante-curro, ere, voranlaufen, Veneris stella... eum (solem) antecurrens, Vitr. 9, 1 (4), 7 (vgl. § 12 stellae... ante currentes, getrennt geschr.): litteris istas litteras antecurrentibus, Sidon. ep. 9, 1, 1.

    lateinisch-deutsches > antecurro

  • 117 anteeo

    ante-eo, iī, itum, īre, vorher-, vorangehen, I) eig.: alci, Cic.: alqm, Hor.: currum regis, Curt.: sua vexilla, suas aquilas magno gradu, Plin. pan. – absol., destricto gladio, Cic.: pedibus, equo, vehiculo, Suet. – II) übtr.: A) im allg., der Zeit nach vorausgehen, a) v. Lebl. = zuvor geschehen, si antissent delicta, Tac. ann. 3, 69. – b) v. Pers.: α) jmdm. der Zeit nach vorangehen, alci aetate, Cic. Tusc. 1, 5: alqm aetate, Cic. Acad. 1, 35. Sall. hist. fr. 1, 47 (50). – β) einer Zeit mit etw. vorausgehen, zuvorkommen, ita, si ab annis septemdecim ad senectutem semper vos aetatem meam honoribus vestris anteistis, ego vestros honores rebus gerendis praecessi, Liv. 38, 51, 11. – B) insbes.: 1) jmdm. vorgehen, es jmdm. zuvortun, jmdm. den Vorrang ablaufen, jmd. od. etw. übertreffen, virtus omnibus rebus anteit profecto, Plaut.: alci sapientiā, Cic.: alci in alqa re, Gell. 19, 9, 8: auctoritati parentis, dem Einfluß der Mutter vorgehen (mächtiger sein als die M.), Tac. ann. 5, 3. – fortunam ipsam anteibo fortunis meis, Trab. com. fr.: qui omnes homines supero atque antideo cruciabilitatibus animi, Plaut.: aetate et consilio ceteros, Sall. fr.: omnes intellegentiā, Cic.: alqm virtutibus, Nep.: multum numero nostrum equitatum, Auct. b. Alex.: multo ceteros regiā stirpe, Tac.: satis docuisse videor, hominis natura quanto omnes anteiret animantes, Cic. – m. bl. Acc., cursus alcis, Ov.: questus omnium, Tac. – im Passiv, a deterioribus honore anteiri, Sen.: abs te anteiri putant, Cic. Sull. 23. – m. Infin., Sil. 5, 355. – absol. = sich auszeichnen, sich hervortun, operibus (durch Taten), Caes. b.c. 1, 32, 8. – 2) zuvorkommen, begegnen, quo vera seu falsa anteiret, Tac.: vereitelnd, id te oro ut anteeamus, Ter. Andr. 556: u. so damnationem u. damnationem veneno, Tac. – od. abwendend, periculum, Tac.: anteit incendium remedia (Vorkehrungen), Tac. – 3) vorherbestimmen können, vorherwissen, Sil. 14, 455. – / a) Bei Dichtern und in nachaug. Prosa schwindet das e von ante, zB. anteat, Ov. art. am. 2, 276: antibo, Tac. ann. 5, 6: antissent, ibid. 3, 69: antisse, ibid. 4, 40: antire, Gratt. cyn. 385. – Präsens durch Synizese zweisilbig, anteis, Hor. ep. 1, 2, 70: anteit, Hor. carm. 1, 35, 17. – b) antideo archaist. = anteeo, Plaut. cist. 205; Pers. 779: antidit = anteit, Plaut. trin. 546.

    lateinisch-deutsches > anteeo

  • 118 antefactus

    ante-factus, s. ante no. I, B, 2.

    lateinisch-deutsches > antefactus

  • 119 antefatus

    ante-fātus, a, um (ante u. fari), vorhergesagt, -erwähnt, spät. ICt. u. Eccl.

    lateinisch-deutsches > antefatus

  • 120 antefero

    ante-fero, tulī, lātum, ferre, I) vorantragen, legum latarum titulos, Tac. ann. 1, 8: viginti clarissimarum familiarum imagines, Tac. ann. 3, 76 (aber Verg. Aen. 6, 677 jetzt getrennt ante tulit gressum, ging voran). – II) übtr.: A) vor od. über jmd. od. etw. stellen, jmd. od. etw. höher stellen als usw., alci neminem, Nep.: longe omnibus unum Demosthenem, Cic.: una in re anteferri alci (Ggstz. inferiorem esse omnibus rebus), Cic. – iniquissimam pacem iustissimo bello, Cic.: omnibus suis rebus commodum regis, Sall.: salutem privati hominis incolumitati suae, Tac.: quae quibus anteferam? Verg. – ohne Ang. wem? nullius umquam consilium non modo antelatum, sed ne comparatum quidem est, Nep. Timol. 3, 6. – B) vorausnehmen, quod est dies allatura, id consilio anteferre debemus, sollten wir vorher durch verständige Einsicht gewinnen, Cic. ep. 5, 16, 6 M.

    lateinisch-deutsches > antefero

См. также в других словарях:

  • anté- — ♦ Élément, du lat. ante « avant », indiquant l antériorité. ⇒ 2. anti . anté élément, du latin ante, avant , marquant l antériorité (ex. antédiluvien, etc.). ⇒ANTÉ , préf. Préf. marquant l antériorité temp. (et plus rarement, l antériorité… …   Encyclopédie Universelle

  • ante — sustantivo masculino 1. (no contable) Piel curtida de ciertos animales, fina y de tacto aterciopelado: cazadora de ante, zapatos de ante. ante preposición 1. Delante de, en presencia de: Se arrodilló ante el altar. No podía creer que estuviera… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • ante — [ ɑ̃t ] n. f. • 1547; lat. anta ♦ Archit. Pilastre carré accompagnant le jambage d une porte ou formant l angle d un édifice (temples grecs et romains). Pilier d encoignure. ⊗ HOM. Ente. ● ante nom féminin (latin anta, pilastre) Pilier engagé ou… …   Encyclopédie Universelle

  • ante — Element de compunere care înseamnă înainte , în faţă , anterior şi care serveşte la formarea unor substantive, adjective şi verbe. – Din lat. ante. Trimis de ana zecheru, 09.03.2009. Sursa: DEX 98  ANTE Element prim de compunere savantă,… …   Dicționar Român

  • Ante — bezeichnet ein Architekturelement, siehe Ante (Architektur) einen kroatischer männlicher Vorname, siehe Ante (Vorname) einen Begriff beim Pokern, siehe Ante (Poker) einen Fluss in Frankreich, Nebenfluss der Aisne, siehe Ante (Aisne) einen Fluss… …   Deutsch Wikipedia

  • ante — an‧te [ˈænti] noun raise/​up the ante informal to make a situation more competitive, so that individuals or companies have more to gain or lose: • The computer company s lead may be short lived as rivals raise the ante with faster machines. * * * …   Financial and business terms

  • Ante — Saltar a navegación, búsqueda El ante es un tipo de piel de alce u otros animales adobada y curtida. El término proviene del francés gants de Suède , que significa guantes de Suecia .[1] El cuero de ante se fabrica a partir de la parte interna de …   Wikipedia Español

  • ante — ► NOUN ▪ a stake put up by a player in poker or brag before receiving cards. ► VERB (antes, anted, anteing) (ante up) ▪ put up (an amount) as an ante. ● up (or raise) the ante Cf. ↑up the ant …   English terms dictionary

  • ante — index bet, parlay (bet), stake (award) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • ante- — ou anté Préfixe qui a deux sens :    1° avant, comme dans antédiluvien ; il vient du latin ante (voy. ains) ;    2° contre, comme dans antéchrist ; c est le seul cas où ante ait ce sens ;il vient alors du grec, anti (voy. anti ) …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • anté- — ante ou anté Préfixe qui a deux sens :    1° avant, comme dans antédiluvien ; il vient du latin ante (voy. ains) ;    2° contre, comme dans antéchrist ; c est le seul cas où ante ait ce sens ;il vient alors du grec, anti (voy. anti ) …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»