Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

ante-

  • 21 antequam

    ante-quam u. ante quam, s. anteI, B, 2.

    lateinisch-deutsches > antequam

  • 22 anteaedificialis

    ante-aedificiālis, e (ante u. aedificium), vor einem Gebäude befindlich, ara Iovis, Dict. 5, 12.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > anteaedificialis

  • 23 antecantamentum

    ante-cantāmentum, ī, n. (ante u. canto), der Vorgesang, Apul. met. 11, 9.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > antecantamentum

  • 24 antecantativus

    ante-cantātīvus, a, um (ante u. canto) = προῳδικός, zum Vorhersingen eingerichtet (Ggstz. postcantativus, επῳδικός), carmina, Mar. Victor. art. gr. 1, 15, 9 u. 10. p. 57, 18 u. 20 K.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > antecantativus

  • 25 antecurro

    ante-curro, ere, voranlaufen, Veneris stella... eum (solem) antecurrens, Vitr. 9, 1 (4), 7 (vgl. § 12 stellae... ante currentes, getrennt geschr.): litteris istas litteras antecurrentibus, Sidon. ep. 9, 1, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > antecurro

  • 26 anteeo

    ante-eo, iī, itum, īre, vorher-, vorangehen, I) eig.: alci, Cic.: alqm, Hor.: currum regis, Curt.: sua vexilla, suas aquilas magno gradu, Plin. pan. – absol., destricto gladio, Cic.: pedibus, equo, vehiculo, Suet. – II) übtr.: A) im allg., der Zeit nach vorausgehen, a) v. Lebl. = zuvor geschehen, si antissent delicta, Tac. ann. 3, 69. – b) v. Pers.: α) jmdm. der Zeit nach vorangehen, alci aetate, Cic. Tusc. 1, 5: alqm aetate, Cic. Acad. 1, 35. Sall. hist. fr. 1, 47 (50). – β) einer Zeit mit etw. vorausgehen, zuvorkommen, ita, si ab annis septemdecim ad senectutem semper vos aetatem meam honoribus vestris anteistis, ego vestros honores rebus gerendis praecessi, Liv. 38, 51, 11. – B) insbes.: 1) jmdm. vorgehen, es jmdm. zuvortun, jmdm. den Vorrang ablaufen, jmd. od. etw. übertreffen, virtus omnibus rebus anteit profecto, Plaut.: alci sapientiā, Cic.: alci in alqa re, Gell. 19, 9, 8: auctoritati parentis, dem Einfluß der Mutter vorgehen (mächtiger sein als die M.), Tac. ann. 5, 3. – fortunam ipsam anteibo fortunis meis, Trab. com. fr.: qui omnes homines supero atque antideo cruciabilitatibus animi, Plaut.: aetate et consilio ceteros, Sall. fr.: omnes intellegentiā, Cic.: alqm virtutibus, Nep.: multum numero nostrum equitatum, Auct. b. Alex.: multo ceteros regiā stirpe, Tac.: satis docuisse videor, hominis natura quanto omnes anteiret animantes, Cic. – m. bl.
    ————
    Acc., cursus alcis, Ov.: questus omnium, Tac. – im Passiv, a deterioribus honore anteiri, Sen.: abs te anteiri putant, Cic. Sull. 23. – m. Infin., Sil. 5, 355. – absol. = sich auszeichnen, sich hervortun, operibus (durch Taten), Caes. b.c. 1, 32, 8. – 2) zuvorkommen, begegnen, quo vera seu falsa anteiret, Tac.: vereitelnd, id te oro ut anteeamus, Ter. Andr. 556: u. so damnationem u. damnationem veneno, Tac. – od. abwendend, periculum, Tac.: anteit incendium remedia (Vorkehrungen), Tac. – 3) vorherbestimmen können, vorherwissen, Sil. 14, 455. – a) Bei Dichtern und in nachaug. Prosa schwindet das e von ante, zB. anteat, Ov. art. am. 2, 276: antibo, Tac. ann. 5, 6: antissent, ibid. 3, 69: antisse, ibid. 4, 40: antire, Gratt. cyn. 385. – Präsens durch Synizese zweisilbig, anteis, Hor. ep. 1, 2, 70: anteit, Hor. carm. 1, 35, 17. – b) antideo archaist. = anteeo, Plaut. cist. 205; Pers. 779: antidit = anteit, Plaut. trin. 546.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > anteeo

  • 27 antefactus

    ante-factus, s. ante no. I, B, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > antefactus

  • 28 antefatus

    ante-fātus, a, um (ante u. fari), vorhergesagt, -erwähnt, spät. ICt. u. Eccl.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > antefatus

  • 29 antefero

    ante-fero, tulī, lātum, ferre, I) vorantragen, legum latarum titulos, Tac. ann. 1, 8: viginti clarissimarum familiarum imagines, Tac. ann. 3, 76 (aber Verg. Aen. 6, 677 jetzt getrennt ante tulit gressum, ging voran). – II) übtr.: A) vor od. über jmd. od. etw. stellen, jmd. od. etw. höher stellen als usw., alci neminem, Nep.: longe omnibus unum Demosthenem, Cic.: una in re anteferri alci (Ggstz. inferiorem esse omnibus rebus), Cic. – iniquissimam pacem iustissimo bello, Cic.: omnibus suis rebus commodum regis, Sall.: salutem privati hominis incolumitati suae, Tac.: quae quibus anteferam? Verg. – ohne Ang. wem? nullius umquam consilium non modo antelatum, sed ne comparatum quidem est, Nep. Timol. 3, 6. – B) vorausnehmen, quod est dies allatura, id consilio anteferre debemus, sollten wir vorher durch verständige Einsicht gewinnen, Cic. ep. 5, 16, 6 M.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > antefero

  • 30 antegredior

    ante-gredior, gressus sum, gredī (ante u. gradior), vorangehen, vorausgehen, I) eig., im Raume (Ggstz. subsequi): stella Veneris, quae Φωσφόρος Graece, Lucifer Latine dicitur, cum antegreditur solem, cum subsequitur autem, Ἔσπερος, Cic. de nat. deor. 2, 53: antegressi, Amm. 16, 10, 7: praecursores iam antegressi, Amm. 16, 12, 8. – II) übtr., in der Zeit: quicquid est enim quod deceat, id tum apparet, cum antegressa est honestas, Cic.: res eodem modo evenirent iisdem signis (Wahrzeichen) antegressis, Cic.: causae antegressae, fortuito antegressae, Cic. (Synon. causae antecedentes, s. antecedens).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > antegredior

  • 31 antequam

    ante-quam u. ante quam, s. anteI, B, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > antequam

  • 32 anteactus

    ante-āctus, s. anteno. I, B, 2.

    lateinisch-deutsches > anteactus

  • 33 antecantatio

    ante-cantātio, ōnis, f., das Vorhersingen, Schol. Hor. epod. praef.

    lateinisch-deutsches > antecantatio

  • 34 antecapio

    ante-capio, cēpī, ceptum u. captum, ere, vorher-, im voraus fassen od. ergreifen, I) eig., sich eines Ggstds. im voraus, vor einem andern bemächtigen, einen Ort im voraus besetzen, pontem Mosae fluminis, Tac. hist. 4, 66: locum castris, Sall. Iug. 50, 1: locum bello, Pacat. pan. 10, 3 (dagegen Liv. 5, 38, 1 bei Hertz u. Weißenb. u. Tac. ann. 15, 2 bei Nipp. getrennt geschr.). – II) übtr.: a) übh., im voraus-, vorwegnehmen = im voraus besorgen, -verschaffen, quae bello usui forent, Sall. Cat. 32, 1. – od. = im voraus erregen, ea omnia (famem aut sitim etc.) luxu, Sall. Cat. 13, 3. – od. = im voraus benutzen, noctem, Sall. Cat. 55, 5: tempus legatorum, Sall. Iug. 21, 3: tempus profectionis, Dict. 2, 8. – od. im Gedanken vorwegnehmen, cogitatum alterius, Apul. met. 4, 5. – b) als philos. t.t., vorfassen, antecepta animo rei quaedam informatio (als Übersetzung von πρόληψις), ein Begriff a priori, Cic. de nat. deor. 1, 43.

    lateinisch-deutsches > antecapio

  • 35 antecedo

    ante-cēdo, cessī, cessum, ere, vor-, vorangehen, I) im allg.: A) eig., im Raume: agmen, Caes.: gregem, Col.: signa modico volatu, vor den F. herfliegen (v. Raben), Curt.: absol., praefecti, qui cum omni equitatu antecesserant, Caes.: stellae tum antecedunt, tum subsequuntur, Cic.: aliquando umbra antecedit, aliquando a tergo est, Sen.: tum antecedendo, tum retardando, Cic. – B) übtr., in der Zeit: haec (dies) ei (diei) antecessit, Ter.: ant. alci aetate paulum, Cic., u. bl. aetate, Cic., alqm aetate, Iustin.: exercitatio semper antecedere cibum debet, Cels.: nisi fortunam voluntas antecessit, Sen. – si hanc rem illa sequitur, hanc autem non sequitur; aut si huic rei illa antecedit, huic non antecedit, früher stattfindet, Cic. – II) insbes., jmdm. den Vorsprung abgewinnen, vorauseilen, jmd. überholen, A) eig.: legiones, Cic.: biduo alqm, Brutus in Cic. ep.: nuntios oppugnati oppidi famamque, Caes.: absol., magnis itineribus, Caes.: uno calculo, um einen Stein (im Brettspiel) voraus sein, Sen. – B) übtr., jmdm. od. einer Sache den Vorrang abgewinnen, vor jmd. od. etw. vorgehen, den Vorrang-, den Vorzug haben, jmd. od. etw. übertreffen, α) m. Dat. virtute regi Agathocli, Plaut.: ubi ambitionem virtuti videas antecedere, Titin. fr.: cum id studium totaque ea ars longe ceteris et studiis et artibus antecedat, Cic.: quantum natura hominis pecudibus reliquisque beluis antecedat, Cic. – β) m. Acc.: alqm scientiā atque usu nauticarum rerum, Caes.: alqm gratiā forensi longe, Sen.: multo ceteros rerum gestarum gloriā, Nep.: hoc est, quo deum antecedatis, Sen.: fidem magnitudine rerum, unglaublich große Taten verrichten, Curt.: alqm in amicitia, Nep.: in doctrina tanto condiscipulos, ut etc., Nep.: ex tempore coactus dicere infinito se antecedebat, Sen. exc. contr. 3. praef. § 6: im Passiv, beneficiis praeëuntibus antecedi, Auson. grat. act. 1, 5. p. 20, 22 Schenkl. – γ) absol. = hervorragen, sich auszeichnen, et auctoritate et aetate et usu rerum, Cic.: honore, Cic.: pretio, kostbarer sein, Plin.

    lateinisch-deutsches > antecedo

  • 36 antecello

    ante-cello, ere, eig. hervorragen; dah. übtr., jmd. od. etw. überragen, vor jmd. od. etw. sich auszeichnen, jmd. od. etw. übertreffen, m. Dat. pers. u. Ang. worin? durch in m. Abl. od. wodurch? durch bl. Abl., a) v. leb. Wesen, qui quā re homines bestiis praestent, ea in re hominibus ipsis antecellat, Cic.: ceteris eloquentiā, Cic. fr.: omnibus ingenii gloriā, Cic.: sanctitate vitae omnibus principibus, Capitol. – m. Acc. pers. u. Ang. wodurch? durch Abl., longe omnes mortales sapientiā, Sen.: omnes fortunā, Tac.: constantiā victoriae gloriam, Val. Max. – m. bl. Acc. pers., omnes, Plin. 8, 174. – m. bl. Ang. wodurch? durch Abl., militari laude, Cic.: humanitate, sapientiā, integritate, Cic. – im Passiv, qui omnibus his rebus antecelluntur, Cornif. rhet. 2, 48. – v. Lebl., m. Dat., duae aedes sacrae, quae longe ceteris antecellant, Cic. Verr. 4, 118: omnis sensus hominum multo antecellit sensibus bestiarum, Cic. de nat. deor. 2, 145: dicendi consuetudo longe et multum isti vestrae exercitationi ad honorem antecellit, Cic. Muren. 29 (wo die Hdschrn. antecellet). – zugl. m. bl. Abl. wodurch? quae (causa) magnitudine iniuriae et re fere criminibus ceteris antecellet, Cic. Verr. 3, 10.

    lateinisch-deutsches > antecello

  • 37 antecenium

    ante-cēnium, ī, n., das Essen vor der Hauptmahlzeit (cena), das Vormahl, Isid. 20, 2, 12: dah. übtr., antecenia Veneris, Apul. met. 2, 15.

    lateinisch-deutsches > antecenium

  • 38 antefixus

    ante-fīxus, a, um (Partic. v. ungebr. antefigere), vorn befestigt, vorgeschlagen, angenagelt, truncis arborum antefixa ora, Tac. ann. 1, 61. – dah. subst., antefīxa, ōrum, n., die an den Dächern u. Dachrinnen der Häuser od. Tempel angebrachten kleinen Verzierungen, Bilder, Statuen u. dgl., Liv. 26, 23, 4: antefixa fictilia deorum Romanorum, die tönernen Götter der Römer auf ihren Giebelzinnen, Cato bei Liv. 34, 4, 4 u.ö.

    lateinisch-deutsches > antefixus

  • 39 antegenitalis

    ante-genitālis, e, vor der Geburt, experimentum, Plin. 7, 190.

    lateinisch-deutsches > antegenitalis

  • 40 antegestum

    ante-gestum, ī, n., s. 1. gero no. I, B, 2.

    lateinisch-deutsches > antegestum

См. также в других словарях:

  • anté- — ♦ Élément, du lat. ante « avant », indiquant l antériorité. ⇒ 2. anti . anté élément, du latin ante, avant , marquant l antériorité (ex. antédiluvien, etc.). ⇒ANTÉ , préf. Préf. marquant l antériorité temp. (et plus rarement, l antériorité… …   Encyclopédie Universelle

  • ante — sustantivo masculino 1. (no contable) Piel curtida de ciertos animales, fina y de tacto aterciopelado: cazadora de ante, zapatos de ante. ante preposición 1. Delante de, en presencia de: Se arrodilló ante el altar. No podía creer que estuviera… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • ante — [ ɑ̃t ] n. f. • 1547; lat. anta ♦ Archit. Pilastre carré accompagnant le jambage d une porte ou formant l angle d un édifice (temples grecs et romains). Pilier d encoignure. ⊗ HOM. Ente. ● ante nom féminin (latin anta, pilastre) Pilier engagé ou… …   Encyclopédie Universelle

  • ante — Element de compunere care înseamnă înainte , în faţă , anterior şi care serveşte la formarea unor substantive, adjective şi verbe. – Din lat. ante. Trimis de ana zecheru, 09.03.2009. Sursa: DEX 98  ANTE Element prim de compunere savantă,… …   Dicționar Român

  • Ante — bezeichnet ein Architekturelement, siehe Ante (Architektur) einen kroatischer männlicher Vorname, siehe Ante (Vorname) einen Begriff beim Pokern, siehe Ante (Poker) einen Fluss in Frankreich, Nebenfluss der Aisne, siehe Ante (Aisne) einen Fluss… …   Deutsch Wikipedia

  • ante — an‧te [ˈænti] noun raise/​up the ante informal to make a situation more competitive, so that individuals or companies have more to gain or lose: • The computer company s lead may be short lived as rivals raise the ante with faster machines. * * * …   Financial and business terms

  • Ante — Saltar a navegación, búsqueda El ante es un tipo de piel de alce u otros animales adobada y curtida. El término proviene del francés gants de Suède , que significa guantes de Suecia .[1] El cuero de ante se fabrica a partir de la parte interna de …   Wikipedia Español

  • ante — ► NOUN ▪ a stake put up by a player in poker or brag before receiving cards. ► VERB (antes, anted, anteing) (ante up) ▪ put up (an amount) as an ante. ● up (or raise) the ante Cf. ↑up the ant …   English terms dictionary

  • ante — index bet, parlay (bet), stake (award) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • ante- — ou anté Préfixe qui a deux sens :    1° avant, comme dans antédiluvien ; il vient du latin ante (voy. ains) ;    2° contre, comme dans antéchrist ; c est le seul cas où ante ait ce sens ;il vient alors du grec, anti (voy. anti ) …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • anté- — ante ou anté Préfixe qui a deux sens :    1° avant, comme dans antédiluvien ; il vient du latin ante (voy. ains) ;    2° contre, comme dans antéchrist ; c est le seul cas où ante ait ce sens ;il vient alors du grec, anti (voy. anti ) …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»