-
81 соревнование центральной части и периферии рецептивного поля
Aviation medicine: center-surround antagonism (сетчатки глаза)Универсальный русско-английский словарь > соревнование центральной части и периферии рецептивного поля
-
82 форма классового противоборства
Универсальный русско-английский словарь > форма классового противоборства
-
83 фракционная борьба
1) General subject: factional infighting2) Makarov: antagonism between factionsУниверсальный русско-английский словарь > фракционная борьба
-
84 центрально-периферический антагонизм
Aviation medicine: center-surround antagonismУниверсальный русско-английский словарь > центрально-периферический антагонизм
-
85 антагонизм ионов
Русско-английский политехнический словарь > антагонизм ионов
-
86 антагонизм
-
87 антагонизм
-
88 антагонизм лекарственных средств
Russian-english psychology dictionary > антагонизм лекарственных средств
-
89 биохимический антагонизм
Russian-english psychology dictionary > биохимический антагонизм
-
90 лекарственный антагонизм
Russian-english psychology dictionary > лекарственный антагонизм
-
91 расовый антагонизм
-
92 соревнование центральной части и периферии рецептивного поля
( сетчатки глаза) center-surround antagonismRussian-english psychology dictionary > соревнование центральной части и периферии рецептивного поля
-
93 фармакологический антагонизм
Russian-english psychology dictionary > фармакологический антагонизм
-
94 физиологический антагонизм
Russian-english psychology dictionary > физиологический антагонизм
-
95 функциональный антагонизм
Russian-english psychology dictionary > функциональный антагонизм
-
96 химический антагонизм
Russian-english psychology dictionary > химический антагонизм
-
97 цветовой антагонизм
-
98 центрально-периферический антагонизм
зр. center-surround antagonismRussian-english psychology dictionary > центрально-периферический антагонизм
-
99 антагонизм
1) antagonism2) antipathy -
100 конкурентный антагонизм
Русско-английский биологический словарь > конкурентный антагонизм
См. также в других словарях:
antagonism — ANTAGONÍSM, antagonisme, s.n. Formă a contradicţiei dintre grupuri şi clase cu interese fundamentale opuse; p. gener. contradicţie de neîmpăcat. – Din fr. antagonisme, rus. antagonizm. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 ANTAGONISM … Dicționar Român
Antagonism — is hostility that results in active resistance, opposition, or contentiousness. Additionally, it may refer to:*Antagonism (chemistry), where the involvement of multiple agents reduce their overall effect *Antagonism (philosophy), a principle,… … Wikipedia
Antagonism — An*tag o*nism, n. [Gr. ?, fr. ? to struggle against; ? against + ? to contend or struggle, ? contest: cf. F. antagonisme. See {Agony}.] Opposition of action; counteraction or contrariety of things or principles. [1913 Webster] Note: We speak of… … The Collaborative International Dictionary of English
antagonism — antagonism. См. антагонизм. (Источник: «Англо русский толковый словарь генетических терминов». Арефьев В.А., Лисовенко Л.А., Москва: Изд во ВНИРО, 1995 г.) … Молекулярная биология и генетика. Толковый словарь.
antagonism — index alienation (estrangement), argument (contention), bad repute, belligerency, collision (dispute) … Law dictionary
antagonism — (n.) 1797, from Fr. antagonisme or directly from late Gk. antagonisma, noun of action from antagonizesthai to struggle against (see ANTAGONIST (Cf. antagonist)) … Etymology dictionary
antagonism — antipathy, *enmity, hostility, animosity, rancor, animus Analogous words: opposition or opposing, resistance, withstanding, contesting, fighting, combating, conflict or conflicting (see corresponding verbs at RESIST): strife, conflict, difference … New Dictionary of Synonyms
antagonism — [n] causing problem; opposition animosity, animus, antipathy, antithesis, clashing, competition, conflict, contention, contradistinction, contrariety, difference, disagreement, discord, dissension, enmity, friction, hatred, hostility, incongruity … New thesaurus
antagonism — ► NOUN ▪ open hostility or opposition … English terms dictionary
antagonism — [an tag′ə niz΄əm] n. [Gr antagōnisma < antagōnizesthai: see ANTAGONIZE] 1. the state of being opposed or hostile to another or to each other; opposition or hostility 2. an opposing force, principle, etc.; specif., a mutually opposing action… … English World dictionary
antagonism — noun ADJECTIVE ▪ great, strong (esp. AmE) ▪ mutual ▪ class, personal, racial VERB + ANTAGONISM ▪ … Collocations dictionary