-
1 anser [1]
1. ānser, seris, m. (eig. *hanser, altind. hạsa-ḥ, ein Wasservogel, griech. χήν, dor. χάν), die Gans (der Juno heilig und in Rom auf öffentliche Kosten unterhalten, seitdem sie durch ihr Schnattern das Kapitol vor den Galliern gerettet hatte, Liv. 5, 47, 4. Cic. Rosc. Am. 56. Col. 8, 13, 2), pulli anserum, Varr.: greges anserum, Varr.: adeps anseris, Plin.: anser masculus, Scrib., od. mas, Col.: anser femina, Col.: anser albus, Varr.: anser pastus, non pastus, Edict. Diocl.: pastum iecur anseris, Hor.: clangore anserum alarumque crepitu excitus, Liv.: anser adventu Gallorum vociferatus est (hat geschnattert), canibus silentibus, Col.: u. so alii vestrum anseres tantummodo clamant, nocere non possunt, Cic. – / anser Femin., Varr. r.r. 3, 10, 3. Colum. 8, 14, 4. Hor. sat. 2, 8, 88 (wo Haupt u. Fritzsche anseris albae, Holder anseris albi). Avian. fab. 33, 1 (anser feta). – Vulg. Nbf. ansar, Prob. app. (IV) 198, 22 u. 33.
-
2 anser
1. ānser, seris, m. (eig. *hanser, altind. hạsa-ḥ, ein Wasservogel, griech. χήν, dor. χάν), die Gans (der Juno heilig und in Rom auf öffentliche Kosten unterhalten, seitdem sie durch ihr Schnattern das Kapitol vor den Galliern gerettet hatte, Liv. 5, 47, 4. Cic. Rosc. Am. 56. Col. 8, 13, 2), pulli anserum, Varr.: greges anserum, Varr.: adeps anseris, Plin.: anser masculus, Scrib., od. mas, Col.: anser femina, Col.: anser albus, Varr.: anser pastus, non pastus, Edict. Diocl.: pastum iecur anseris, Hor.: clangore anserum alarumque crepitu excitus, Liv.: anser adventu Gallorum vociferatus est (hat geschnattert), canibus silentibus, Col.: u. so alii vestrum anseres tantummodo clamant, nocere non possunt, Cic. – ⇒ anser Femin., Varr. r.r. 3, 10, 3. Colum. 8, 14, 4. Hor. sat. 2, 8, 88 (wo Haupt u. Fritzsche anseris albae, Holder anseris albi). Avian. fab. 33, 1 (anser feta). – Vulg. Nbf. ansar, Prob. app. (IV) 198, 22 u. 33. -
3 Anser [2]
2. Ānser, eris, m., ein mutwilliger u. schlüpfriger Dichter (Ov. trist. 2, 435), Freund des Triumvirn Antonius, der ihn mit dem Landgute Falernum beschenkte, Cic. Phil. 13, 11 (wo im scherzh. Doppelsinn der Plur. Anseres).
-
4 Anser
2. Ānser, eris, m., ein mutwilliger u. schlüpfriger Dichter (Ov. trist. 2, 435), Freund des Triumvirn Antonius, der ihn mit dem Landgute Falernum beschenkte, Cic. Phil. 13, 11 (wo im scherzh. Doppelsinn der Plur. Anseres). -
5 Белолобый гусь Anser albifrons Scopoli
ornit. BläßgansУниверсальный русско-немецкий словарь > Белолобый гусь Anser albifrons Scopoli
-
6 серый гусь
-
7 гуменник
n1) zool. Saatgans (Anser fabalis Lath.), Zuggans (Anser fabalis Lath.)2) ornit. Saatgans (Anser fabalis) -
8 пискулька
n1) zool. Zwerggans (Anser erythropus Scop.)2) ornit. Zwergblaßgans (Anser erythropus), Zwerggans (Anser erythropus) -
9 гусь домашний
ngener. Hausgans (Anser anser domesticus) -
10 гусь серый
ngener. Graugans (Anser anser) -
11 anse
vb.ansehen, betrachten;jeg anser detfor at være i orden ich finde das in Ordnung;jeg anser ham for min ven ich halte (/betrachte) ihn für als meinen Freund -
12 dwerggans
I.de [Anser erythropus]Zwergblässgans fII.de [Anser erythropus]Zwerggans f -
13 grauwe gans
de [Anser anser]Graugans f -
14 anse
vb.ansehen, betrachten;jeg anser detfor at være i orden ich finde das in Ordnung;jeg anser ham for min ven ich halte (/betrachte) ihn für als meinen Freund -
15 ansar
ānsar, s. 1. ānser /.
-
16 anserarius
ānserārius, ī, m. (anser) = χηνοβοσκός, der Gänsemäster, Gloss.
-
17 anseratim
ānserātim, Adv. (anser), nach der Gänse Art, Charis. 182, 22.
-
18 anserculus
ānserculus, ī, m. (Demin. v. anser), das Gänschen, Col. 8, 14, 7.
-
19 anserinus
ānserīnus, a, um (anser), zu den Gänsen gehörig, Gänse-, genus, Col.: pes, Plin.: adeps, Cels.: ova, Petr. Vgl. Gloss. anserina (sc. caro) = χήνεια (sc. κρέας), Gänsefleisch.
-
20 argenteus
argenteus, a, um (argentum), silbern, I) eig.: 1) der Gattung des Materials nach, a) silbern = ganz von Silber, Silber-, α) übh.: aquila, Cic.: vasa, Cic.: supellex, Liv.: poculum, Liv.: vasa, Tac.: baculum, Flor.: carpentum, Flor.: pecunia, Augustin.: nummus, Varr. fr., Plin. u. Amm., od. denarius argenteus, Silberdenar, Silberling, Plin. u. Petr.; dafür auch bl. argenteus, Tac. Germ. 5; u. im Plur., argentei Antoniniani u. Aureliani, Vopisc. Bon. 15, 8 u. Prob. 4, 5: pro argenteis decem aureus unus valeret, Liv. 38, 11, 8: u. so Vulg. gen. 20, 16; 45, 22. Vulg. iudic. 16, 15 u.a. – β) von od. aus Geld, versilbert, scherzh., amica tua facta est arg., Plaut.: salus, in klingender Münze, Plaut. – b) versilbert, mit Silber versehen, -beschlagen, -belegt, – usgelegt, scaena, Cic.: triclinia, Plin.: aurea et argentea Samnitium arma, mit Gold- u. Silberblech belegte Schilde, Flor.: u. so aurea atque argentea Samnitium acies, Liv. – 2) der Farbe nach silbern = silberfarbig, Ov. u. Plin.: color, Plin.: anser, Verg.: fons evomebat undas argenteas, Apul. met. 4, 6: dah. flumen Argenteum, od. bl. Argenteus, ī, m., ein Fluß in Gallien, j. Argens, Lepid. in Cic. ep. 10, 34, 1. Plin. 3, 35. – Pons Argenteus, s. 2. Pōns. – II) poet. übtr., dem silbernen Zeitalter angehörig, proles, Ov. met. 1, 114. – / argentius geschr., Corp. inscr. Lat. 14, 35, 5.
См. также в других словарях:
Anser — Pour les articles homonymes, voir Anser (homonymie) … Wikipédia en Français
Anserœul — Anserœul … Wikipédia en Français
Anser — Saltar a navegación, búsqueda Anser puede referirse a: Anser, género de aves de la familia Anserinae, que incluye los gansos y las ocas. Anser (α Vulpeculae), la estrella principal de la constelación Vulpecula. Obtenido de Anser Categoría:… … Wikipedia Español
anser — ⇒ANSER, verbe trans. TECHNOL. ,,Garnir d une anse. (Ac. Compl. 1842, Lar. 19e Lar. 20e, LITTRÉ, GUÉRIN 1892). Anser un vase. PRONONC. Dernière transcription ds LITTRÉ : an sé. ÉTYMOL. ET HIST. 1606 ansé « qui a une (ou des) anse(s) » (NICOT : Un… … Encyclopédie Universelle
Anser — bezeichnet: Feldgänse, eine Tiergattung Lukida Anseris, den Stern α Vulpeculae Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer mit demselben Wort bezeichneter Begriffe … Deutsch Wikipedia
Anser [1] — Anser, römischer Dichter der Augusteischen Zeit, Gegner des Virgilius u. Ovidius, Günstling des Antonius, der ihm ein Landgut bei Falerii schenkte u. dessen Thaten A. in einem epischen Gedichte beschrieben haben soll … Pierer's Universal-Lexikon
Anser [2] — Anser (lat.), Gans; Mehrzahl Ansĕres; so v.w. Schwimmvögel … Pierer's Universal-Lexikon
Anser — Anser, Gans; Anserinae, Unterfamilie der Zahnschnäbler … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Anser — Anser, s. Gänse … Kleines Konversations-Lexikon
Anser — Pour les articles homonymes, voir Anser (homonymie). Cet article a pour sujet les espèces d oies du genre Anser. Pour une définition du mot « anser », voir l’article anser du Wiktionnaire … Wikipédia en Français
ANSER — I. ANSER Poeta Romanus, quem Ovid. procacem vocat, l. 2. Trist. v. 435. Cinna quoque huic comes est, Ciunâque procacior Anser. Propert. l. 2. Eleg. nit. v. 90. ubi de Virgilio: Nec minor his animis, aut si minor, ore canorus Anseris indoctô… … Hofmann J. Lexicon universale