Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

animosus

  • 1 animosus

    animōsus, a, um, Adi. m. Compar. (animus), mutvoll, mutig, herzhaft, beherzt, im üblen Sinne hitzig, ungestüm (Ggstz. timidus, formidolosus), I) im allg.: vir animosus, Naev. com. fr.: fortis et animosus vir, Cic.: comes animosior quam auctor, Liv.: animosus Priamides Hector, Hor.: an. equus, Ov.: animosior senectus, Cic.: an. signa (Statuen), Prop.: guttura, Ov.: bella an. gerere, Ov.: an. frigus, Furcht mit Mut gepaart, Stat.: dictum alicuius animosum, praeceptum utile, Sen.: an. contentio, Plin. – poet. übtr. v. Winden, ventus, Ov.: Euri, Verg. – m. Abl. = pochend, stolz auf etwas, animosus spoliis, Ov.: parens vobis animosa creatis, stolz, euch geboren zu haben, Ov. – II) insbes., leidenschaftlich, hitzig, erpicht auf Erwerbung einer Sache, corruptor, Tac.: animosiorem eius rei emptorem esse, ICt.

    lateinisch-deutsches > animosus

  • 2 animosus

    animōsus, a, um, Adi. m. Compar. (animus), mutvoll, mutig, herzhaft, beherzt, im üblen Sinne hitzig, ungestüm (Ggstz. timidus, formidolosus), I) im allg.: vir animosus, Naev. com. fr.: fortis et animosus vir, Cic.: comes animosior quam auctor, Liv.: animosus Priamides Hector, Hor.: an. equus, Ov.: animosior senectus, Cic.: an. signa (Statuen), Prop.: guttura, Ov.: bella an. gerere, Ov.: an. frigus, Furcht mit Mut gepaart, Stat.: dictum alicuius animosum, praeceptum utile, Sen.: an. contentio, Plin. – poet. übtr. v. Winden, ventus, Ov.: Euri, Verg. – m. Abl. = pochend, stolz auf etwas, animosus spoliis, Ov.: parens vobis animosa creatis, stolz, euch geboren zu haben, Ov. – II) insbes., leidenschaftlich, hitzig, erpicht auf Erwerbung einer Sache, corruptor, Tac.: animosiorem eius rei emptorem esse, ICt.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > animosus

  • 3 animosus

    animosus animosus, a, um смелый, мужественный

    Латинско-русский словарь > animosus

  • 4 animosus

    animosus animosus, a, um отважный

    Латинско-русский словарь > animosus

  • 5 animōsus

        animōsus adj. with comp.    [animus], full of courage, bold, spirited, undaunted: pugnis: animosior senectus quam adulescentia, shows more courage: (equorum) pectus, V.: Rebus angustis animosus appare, H.— Proud: parens, vobis animosa creatis, of having borne you, O.—Bold, audacious: corruptor, Ta.
    * * *
    animosa, animosum ADJ
    courageous, bold, strong, ardent, energetic, noble; stormy (wind/sea), furious

    Latin-English dictionary > animōsus

  • 6 animosus

    animōsus, a, um [ animus ]
    1)
    а) мужественный, смелый, отважный (vir C; Hector H)
    frigus animosum St — страх, пробуждающий мужество
    б) бодрый, сильный духом ( senectus C); полный жизни ( signa Prp)
    2) ретивый, норовистый ( equus O); ожесточённый ( bellum O)
    3) поэт. гордый
    parens vobis animosa creatis O — мать, гордая тем, что вас родила
    4) сильный, резкий, бурный (ventus O; Eurus V)
    5) неутомимый, усердный, упорный ( corruptor T)

    Латинско-русский словарь > animosus

  • 7 animōsus

        animōsus adj.    [anima], full of air, airy: guttura, through which the breath passes, O.— Full of life: signa, Pr.— Violent: Eurus, V.
    * * *
    animosa, animosum ADJ
    courageous, bold, strong, ardent, energetic, noble; stormy (wind/sea), furious

    Latin-English dictionary > animōsus

  • 8 animosus

    [st1]1 [-] ănĭmōsus, a, um [anima]: - [abcl][b]a - qui aspire l'air, qui souffle. - [abcl]b - vivant, animé.[/b]    - non tulit infelix laqueoque animosa ligavit guttura, Ov. M. 6: elle ne supporta pas (l'affront) et s'attacha autour de la gorge un lacet.    - animosa signa, Prop.: statues vivantes. [st1]2 [-] ănĭmōsus, a, um [animus]: - [abcl][b]a - qui a du coeur, courageux, hardi, intrépide. - [abcl]b - qui a de la force d'âme, plein de grandeur, fier. - [abcl]c - passionné, déterminé. - [abcl]d - impétueux (vent).[/b]    - vobis animosa creatis, Ov. M. 6: fière de vous avoir mis au monde.    - animosa bella, Ov.: guerres qui mettent le courage à l'épreuve.    - animosus equus, Ov.: cheval fougueux.
    * * *
    [st1]1 [-] ănĭmōsus, a, um [anima]: - [abcl][b]a - qui aspire l'air, qui souffle. - [abcl]b - vivant, animé.[/b]    - non tulit infelix laqueoque animosa ligavit guttura, Ov. M. 6: elle ne supporta pas (l'affront) et s'attacha autour de la gorge un lacet.    - animosa signa, Prop.: statues vivantes. [st1]2 [-] ănĭmōsus, a, um [animus]: - [abcl][b]a - qui a du coeur, courageux, hardi, intrépide. - [abcl]b - qui a de la force d'âme, plein de grandeur, fier. - [abcl]c - passionné, déterminé. - [abcl]d - impétueux (vent).[/b]    - vobis animosa creatis, Ov. M. 6: fière de vous avoir mis au monde.    - animosa bella, Ov.: guerres qui mettent le courage à l'épreuve.    - animosus equus, Ov.: cheval fougueux.
    * * *
        Animosus, pen. prod. Adiectiuum. Cic. Courageux, de grand coeur et courage, Magnanime.
    \
        Corruptor animosus. Tacit. Hardi.
    \
        Contentio animosa. Plin. Quand deux s'efforcent et taschent de grand courage à vaincre l'un l'autre.
    \
        Animosa pericula. Mart. Qui requierent un homme de grand courage.

    Dictionarium latinogallicum > animosus

  • 9 animosus

    1.
    ănĭmōsus, a, um, adj. [anima].
    I.
    Full of air, airy (cf. anima, I. and II. A.):

    guttura,

    through which the breath passes, Ov. M. 6, 134.—Of the wind. blowing violently:

    Eurus,

    Verg. G. 2, 441:

    ventus,

    Ov. Am. 1, 6, 51.—
    II.
    Full of life, living, animate, of pictures, etc. (cf. anima, II. C.):

    Gloria Lysippost animosa effingere signa,

    Prop. 4, 8, 9.— Comp., sup., and adv. of 1. animosus not used.
    2.
    ănĭmōsus, a, um, adj. [animus].
    I.
    Full of courage, bold, spirited, undaunted (cf. animus, II. B. 2. a.):

    mancipia neque formidolosa neque animosa,

    Varr. R. R. 1, 17, 3:

    in gladiatoriis pugnis timidos odisse solemus, fortes et animosos servari cupimus,

    Cic. Mil. 34:

    ex quo fit, ut animosior etiam senectus sit quam adulescentia et fortior,

    shows more courage and valor, id. Sen. 20 equus, Ov. M. 2, 84; id. Tr. 4, 6, 3:

    animosum (equorum) pectus,

    Verg. G. 3, 81:

    bella,

    Ov. F. 5, 59:

    Parthus,

    Hor. C. 1, 19, 11:

    Hector,

    id. S. 1, 7, 12:

    rebus angustis animosus atque Fortis appare,

    id. C. 2, 10, 21:

    frigus animosum,

    fear coupled with courage, Stat. Th. 6, 395.—
    II.
    Proud on account of something:

    En ego (Latona) vestra parens, vobis animosa creatis,

    proud to have borne you, Ov. M. 6, 206:

    spoliis,

    id. ib. 11, 552.—
    III.
    Adeo animosus corruptor, that fears or avoids no expense or danger in bribery, * Tac. H. 1, 24.—So, also, emptor animosus, sparing or fearing no expense, Dig. 17, 1, 36 (cf. Suet. Caes. 47: gemmas semper animosissime comparāsse prodiderunt).— Adv. ănĭmōsē, in a spirited manner, courageously, eagerly:

    animose et fortiter aliquid facere,

    Cic. Phil. 4, 2:

    magnifice, graviter animoseque vivere,

    independently, id. Off. 1, 26, 92; id. Tusc. 4, 23, 51:

    animose liceri,

    to bid eagerly, Dig. 10, 2, 29.— Comp.:

    animosius dicere,

    Sen. Ben. 6, 37:

    animosius se gerere,

    Val. Max. 8, 2 fin.—Sup.:

    gemmas animosissime comparare,

    Suet. Caes. 47.

    Lewis & Short latin dictionary > animosus

  • 10 animosus

    (adi.) animose (adv.) ничего не щадящий, emtor rei anim., предлагающий высокую цену (1. 36 § 1. D. 17, 1); также animose liceri (1. 29. D. 10, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > animosus

  • 11 animosus

    -a,-um courageous, ardent, passionate, furious

    Latin-English dictionary of medieval > animosus

  • 12 animosus

    , animosa, animosum (m,f,n)
      смелый, буйный

    Dictionary Latin-Russian new > animosus

  • 13 fortis

    fortis (archaic form FORCTIS, Fragm. XII. Tab. ap. Fest. s. v. sanates, p. 348 Müll.; cf. Paul. ex Fest. p. 84; and perh. also in the form FORCTUS; v. id. s. v. horctum, p. 102; cf. Müll. ad Fest. p. 320, b), e, adj. [Sanscr. dhar-; v. forma, firmus], strong, powerful.
    I.
    Physically (rare;

    syn.: firmus, strenuus, incolumis, animosus): ecquid fortis visa est (mulier),

    powerful, Plaut. Mil. 4, 3, 13:

    set Bacchis etiam fortis tibi vissast?

    id. Bacch. 2, 2, 38: sicut fortis equus, spatio qui saepe supremo Vicit Olympia, nunc senio confectus quiescit, a powerful horse, Enn. ap. Cic. de Sen. 5, 14 (Ann. v. 441 ed. Vahl.); so,

    equus,

    Lucr. 3, 8; 764; 4, 987; Verg. A. 11, 705.— Poet. transf.:

    aquarum,

    Lucr. 6, 530:

    terrae pingue solum... Fortes invortant tauri,

    Verg. G. 1, 65:

    contingat modo te filiamque tuam fortes invenire,

    i. e. hearty, well, Plin. Ep. 4, 1 fin.; 4, 21, 4; 6, 4, 3:

    antecedebat testudo pedum LX., facta item ex fortissimis lignis,

    Caes. B. C. 2, 2, 4; so,

    ligna fortissima,

    Veg. 1, 24 fin.:

    invalidissimum urso caput, quod leoni fortissimum,

    Plin. 8, 36, 54, § 130:

    fortiores stomachi,

    id. 32, 7, 26, § 80:

    plantae fortiores fient,

    Pall. Febr. 24, 7:

    fortiorem illum (pontem) tueri, Auct. B. Alex. 19, 2: castra,

    Cic. Div. 1, 33, 72:

    aratra,

    Plin. Ep. 5, 6, 10:

    fortiora remedia,

    Tac. A. 1, 29:

    humeri,

    Val. Fl. 1, 434:

    vincula,

    Sen. Hippol. 34: sol (with medius), powerful, i. e. fierce, hot, id. Med. 588:

    fortiora ad hiemes frumenta, legumina in cibo,

    Plin. 18, 7, 10, § 60:

    (vites) contra pruinas fortissimae,

    id. 14, 2, 4, § 23.—
    II.
    Mentally, strong, powerful, vigorous, firm, steadfast, stout, courageous, brave, manly, etc., answering to the Gr. andreios (very freq. in all periods and sorts of composition).
    A.
    Of human beings: fortis et constantis est, non perturbari in rebus asperis nec tumultuantem de gradu deici, ut dicitur;

    sed praesenti animo uti et consilio, nec a ratione discedere,

    Cic. Off. 1, 23, 80:

    temperantia libidinem (aspernatur), ignaviam fortitudo: itaque videas rebus injustis justos maxime dolere, imbellibus fortes,

    id. Lael. 13, 47:

    gladiatores fortes et animosos et se acriter ipsos morti offerentes servare cupimus,

    id. Mil. 34, 92:

    rebus angustis animosus atque Fortis appare,

    Hor. C. 2, 10, 22:

    viri fortes et magnanimi,

    Cic. Off. 1, 19, 63:

    vir fortis et acris animi magnique,

    id. Sest. 20, 45:

    boni et fortes et magno animo praediti,

    id. Rep. 1, 5; 1, 3:

    sapientissimi et fortissimi,

    id. ib. 2, 34:

    vir liber ac fortis,

    id. ib. 2, 19:

    horum omnium fortissimi sunt Belgae,

    Caes. B. G. 1, 1, 3:

    fortissimus vir,

    id. ib. 2, 25, 1; 2, 33, 4;

    3, 20, 2: hunc liberta securi Divisit medium, fortissima Tyndaridarum,

    Hor. S. 1, 1, 100:

    vis recte vivere? quis non? Si virtus hoc una potest dare, fortis omissis Hoc age deliciis,

    id. Ep 1, 6, 30:

    seu quis capit acria fortis Pocula,

    id. S. 2, 6, 69: cavit, ne umquam infamiae ea res sibi esset, ut virum fortem decet, an honorable or worthy man, Ter. And. 2, 6, 13; cf.: FORCTIS frugi et bonus, sive validus, Paul. ex Fest. p. 84 Müll.; and:

    HORCTUM et FORCTUM pro bono dicebant,

    id. p. 102:

    ego hoc nequeo mirari satis, Eum sororem despondisse suam in tam fortem familiam... Familiam optimam occupavit,

    so respectable, honorable a family, Plaut. Trin. 5, 2, 9;

    (cf. bonus): vir ad pericula fortis,

    Cic. Font. 15, 33:

    nondum erant tam fortes ad sanguinem civilem,

    Liv. 7, 40, 2:

    vir contra audaciam fortissimus,

    Cic. Rosc. Am. 30, 85: vidi in dolore podagrae hospitem meum fortiorem, id. Fragm. ap. Non. 527, 33:

    imperator in proeliis strenuus et fortis,

    Quint. 12, 3, 5:

    virum fortem ac strenuum scio dixisse, etc.,

    Sall. C. 51, 16:

    si fortes fueritis in eo, quem nemo sit ausus defendere,

    if you had proceeded with vigor, energy, Cic. Verr. 2, 1, 1, § 3.— Poet., with dat.:

    fugacibus,

    Ov. M. 10, 543; and with inf.:

    fortis et asperas Tractare serpentes,

    Hor. C. 1, 37, 26:

    contemnere honores,

    id. S. 2, 7, 86:

    aurum spernere fortior Quam cogere,

    id. C. 3, 3, 50; Stat. Th. 10, 906.—Prov.:

    fortes fortuna adjuvat,

    fortune favors the brave, Ter. Phorm. 1, 4, 26; cf.:

    fortes enim non modo fortuna adjuvat, ut est in vetere proverbio, sed multo magis ratio,

    Cic. Tusc. 2, 4, 11: audendum est;

    fortes adjuvat ipsa Venus,

    Tib. 1, 2, 16: fortibus est fortuna viris data, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 262 ed. Vahl.;

    for which: audentes fortuna iuvat,

    Verg. A. 10, 284; and:

    audentes deus ipse juvat,

    Ov. M. 10, 586); cf. also elliptically: sedulo, inquam, faciam: sed fortuna fortes;

    quare conare, quaeso,

    Cic. Fin. 3, 4, 16; id. Fam. 7, 25.—
    B.
    Of animals (rare):

    fortes ad opera boves,

    Col. 6, 1, 2:

    bestiae et fortiora animalia,

    Lact. 6, 10, 13.—
    C.
    Of inanim. and abstr. things:

    ex quo fit, ut animosior senectus sit quam adolescentia et fortior,

    Cic. de Sen. 22, 72:

    fortibus oculis,

    with eyes sparkling with courage, id. Att. 15, 11, 1:

    fortissimo et maximo animo ferre,

    id. Fam. 6, 13 fin.:

    animus,

    Hor. S. 2, 5, 20:

    pectus,

    id. Epod. 1, 14; id. S. 2, 2, 136:

    fortissimo quodam animi impetu,

    Cic. de Or. 3, 8, 31:

    acerrima et fortissima populi Romani libertatis recuperandae cupiditas,

    id. Phil. 12, 3, 7:

    in re publica forte factum,

    id. Att. 8, 14, 2:

    ut nullum paulo fortius factum latere posset,

    Caes. B. G. 3, 14, 8:

    fortia facta,

    Sall. C. 59, 6; id. J. 53, 8; Liv. 26, 39, 3; Curt. 7, 2, 38:

    opera,

    service, Liv. 40, 36, 11:

    consilia,

    id. 9, 11, 4; 25, 31, 6; Cic. Sest. 23, 57; Tac. H. 3, 67:

    solatia,

    id. A. 4, 8:

    nulla poterat esse fortior contra dolorem et mortem disciplina,

    Cic. Tusc. 2, 17, 41:

    acerrimae ac fortissimae sententiae,

    id. Cat. 3, 6, 13:

    oratio fortis et virilis,

    id. de Or. 1, 54, 231; cf.:

    genus dicendi forte, vehemens,

    id. ib. 3, 9, 32:

    non semper fortis oratio quaeritur, sed saepe placida, summissa, lenis,

    id. ib. 2, 43, 183:

    placidis miscentem fortia dictis,

    Ov. M. 4, 652:

    verba,

    Prop. 1, 5, 14.—Hence, adv.: fortĭter.
    1.
    (Acc. to I.) Strongly, powerfully, vigorously (rare):

    astringere,

    Plaut. Bacch. 4, 7, 25:

    verberare virgis uvas,

    Pall. Oct. 19.— Comp.:

    sublatis fortius manibus,

    Petr. 9:

    fortius attrahere lora,

    Ov. R. Am. 398:

    ardere,

    id. M. 6, 708.— Sup.:

    fortissime urgentes,

    Plin. 9, 8, 9, § 32:

    rigorem fortissime servat ulmus,

    id. 16, 40, 77, § 210. —
    2.
    (Acc. to II.) Strongly, powerfully, boldly, intrepidly, valiantly, bravely, manfully (very freq. in all periods and kinds of composition):

    quae (vincla, verbera, etc.) tulisse illum fortiter et patienter ferunt,

    Cic. Phil. 11, 3, 7; cf.:

    fortiter et sapienter ferre,

    id. Att. 14, 13, 3:

    fortiter excellenterque gesta,

    id. Off. 1, 18, 61:

    facere quippiam (with animose),

    id. Phil. 4, 2, 6:

    repudiare aliquid (with constanter),

    id. Prov. Cons. 17, 41:

    bellum gerere,

    id. Fl. 39, 98; cf.:

    sustinere impetum hostium,

    Caes. B. G. 2, 11, 4:

    perire,

    Hor. S. 2, 3, 42:

    absumptis rebus maternis atque paternis,

    manfully made away with, id. Ep. 1, 15, 27.— Comp.:

    pugnare,

    Caes. B. G. 2, 26, 2:

    evellere spinas animo an agro,

    Hor. Ep. 1, 14, 4:

    et melius secat res,

    id. S. 1, 10, 15.— Sup.:

    Dolabella injuriam facere fortissime perseverat,

    Cic. Quint. 8, 31:

    restitit hosti,

    Caes. B. G. 4, 12, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > fortis

  • 14 animose

    animōsē [ animosus ]
    1) мужественно, храбро, отважно, смело (facere, vivere C)
    a. ferre aliquid Sen — стоически, терпеливо переносить что-л.
    2) ревностно ( votum solvere Sen); рьяно, страстно ( gemmas comparare Su); упорно ( errores suos defendere Aug)

    Латинско-русский словарь > animose

  • 15 animositas

    animōsitās, ātis f. [ animosus ]
    1) мужество, твёрдость (a. resistendi Amm)
    2) ретивость, норовистость ( equi potentis Sid)
    3) непреклонность, упорство (pertinacissima animositate defendere aliquid Aug)

    Латинско-русский словарь > animositas

  • 16 appareo

    ap-pāreo, pāruī, (pāritum), ēre
    1) являться, показываться ( alicui)
    rem contra speculum ponas, apparet imago Lcr — если против зеркала поместить какой-л. предмет, то покажется (его) отражение
    3) явствовать, быть ясным, очевидным ( apparet id etiam caeco L)
    ut apparet Pt (вводно) — очевидно, ясное дело
    id quo studiosius absconditur, eo magis apparet C — чем тщательнее это скрывается, тем яснее обнаруживается
    in angustiis amici apparent погов. Pt — друзья распознаются в беде; чаще impers. ясно, видно, оказывается
    apparet, hostem victum iri L — очевидно, что враг будет побеждён
    4) проявлять себя, быть
    5) находиться в подчинении, состоять (при ком-л.), находиться в распоряжении, быть к услугам, служить

    Латинско-русский словарь > appareo

  • 17 animose

    animōsē, Adv. m. Compar. u. Superl. (animosus), mutvoll, mutig, herzhaft, beherzt (Ggstz. timide), I) im allg.: an. et fortiter facere alqd, Cic.: an. vivere, mit Selbstvertrauen, Cic.: an. paupertatem ferre, humiliter infamiam, Sen.: vulnera sua animosius retractare, Sen. – II) insbes., eifrig, hitzig, leidenschaftlich, liceri, ICt.: multo animosius C. Marius se gessit, Val. Max.: animosius solvitur votum, Sen.: errores suos animosius defendere, Augustin.: animosissime comparare gemmas, Suet.

    lateinisch-deutsches > animose

  • 18 animositas

    animōsitās, ātis, f. (animosus), die Herzhaftigkeit, der Mut, resistendi, Amm.: equi, Sidon. – im üblen Sinne = die Leidenschaftlichkeit, Gereiztheit, Heftigkeit im Zorn, Hitze, Macr., Cypr. u.a. Eccl. (auch im Plur.).

    lateinisch-deutsches > animositas

  • 19 appareo

    ap-pāreo (ad-pāreo), uī, itūrus, ēre, zum Vorschein kommen, sichtbar werden od. sein, zu sehen sein, erscheinen, sich zeigen, I) im allg.: A) eig. (Ggstz. latēre, latitare, occultum esse), si appareret, Plaut.: ille bonus vir nusquam apparet, Ter.: in terris non apparuit (v. Romulus), Lampr.: quod nec hostis usquam apparebat, Liv.: anguis nusquam apparuit, Arnob.: equus mecum demersus rursus apparuit, Cic.: in qua relicta pertica postridie non apparet propter herbam, Varr.: facite sonitus ungularum appareat, laßt der Hufe Klang ertönen, Plaut.: m. Dat. pers., anguis ille, qui Sullae apparuit immolanti, Cic.: u. app. alci in somnis, Vulg. Matth. 1, 20 u. 2, 13. – u. so von der Anwesenheit vor Gericht, in his (subselliis) me apparere (erscheinen) nollem, Cic. – u. vom Erscheinen, Sichtbarwerden des Tageslichtes, der Gestirne, Kometen, queis numquam dies apparuit, Tibull.: Canopus paucis diebus paulisper apparet, Plin.: cum stella crinita in caelo apparuisset, Suet.: m. adjekt. Prädik., numquam maior arcus dimidio circulo apparet, Sen. – dah. apparēns, sichtbar (Ggstz. latens), Ov. u. Quint. – B) übtr.: 1) sichtbar sein = als geschehen, vorhanden, wahr an jmd. oder etw. sich zeigen, sich kundtun od. -geben, sich darstellen, ersichtlich sein, in die Augen springen, sich bewähren, fac sis promissa appareant, Ter.: ratio apparet, ist als richtig befunden, Plaut.: apparet id etiam caeco, Liv.: opus apparet, ist (als fertig) ersichtlich, Cato: non apparere labores nostros, Hor.: ut videam, ubi rhetoris tanta merces appareat, wo der dem Rhetor (für seinen Unterricht) gezahlte so hohe Lohn (d.i. die von ihm für so hohen Lohn gelernte Redekunst) sich bewähren würde, Cic.: in angustiis amici apparent (bewähren sich), Petr. – 2) res apparet, u. gew. apparet m. folg. Acc. u. Infin. od. indirekt. Fragesatz ( mit qualis, quantus, quid, utrum... an, bl. an), die Sache od. es ist augenscheinlich, -offenbar, -klar, es leuchtet ein, erhellt, Komik., Cic. u.a.: in causa non fuisse feritatem eo apparet, quod (daß) etc., Sen. ad Helv. 8, 1 (7, 8). – m. Dat. pers., Nep. Ages, 6, 1; Eum. 10, 3; Paus. 1, 1. – mit Nom. u. Infin. ( wie δηλός εστι), membra nobis ita data sunt, ut ad quandam rationem vivendi data esse appareant, Cic. de fin. 3, 23 (u. so Sen. prov. 5, 1. Suet. Ner. 1, 2). – m. adjekt. Prädikat., rebus angustis animosus atque fortis appare, Hor. carm. 2, 10, 21: paulatim et ipsa (rhetorica) utilis honestaque apparuit, Suet. rhet. 1. – II) insbes., einem Höheren, Vorgesetzten, Gebieter als Diener erscheinen, d.i. zu Gebote-, zu Befehl stehen, ihm dienen, auch übh. sich nach seinem Willen richten, a) übh., postquam tibi appareo atque aeditumor in templo tuo, Pompon. com. fr.: hae (Dirae) Iovis ad solium saevique in limine regis apparent, Verg.: divorumque iras (sacerdotes) providonto iisque apparento, sich nach ihm (dem Zorn) richten, Cic. – b) einer röm. Magistratsperson als Diener, bes. als öffentlicher Schreiber, Liktor dienen, aufwarten, zu Gebote stehen (vgl. Drak. Liv. 9, 46, 2), lictor, qui apparebat, Claud. Quadr. fr. bei Gell. 2, 2, 13: m. Dat. pers., consulibus, aedilibus, Liv.: od. m. Dat. rei, bei der usw., quaestioni, Cic.: auch übtr., von Eumenes, als Geheimschreiber dienen, septem annos Philippo, Nep. Eum. 13, 1. – / appareas = apparebis, Vulg. 4. Esdr. 11, 45.

    lateinisch-deutsches > appareo

  • 20 corruptor

    corruptor, ōris, m. (corrumpo), der Verderber, I) eig., in phys. Beziehung: c. scripturarum (heiliger Schriften), Hieron. prol. septem epist. canon. – II) übtr., in moralischer Beziehung, a) übh.: proditor corruptorque (und Schänder od. Mörder) amicitiae, Tac.: c. sanctitatis, Val. Max.: c. civium, die Pest der B., Plaut. – b) insbes.: α) der Verführer zum Schlechten, bes. durch Geschenke usw., der Bestecher, c. exercitus, Liv.: corruptores nostri causam dicunt; nos, qui corrupti sumus, non dicimus? Cic.: cuius tu tribus venditorem et corruptorem et sequestrem Plancium fuisse clamitas, Cic.: adeo animosus c., ut etc., so keck darauf los bestechend, daß er usw., Tac.: attrib., corruptore auro, Anthol. Lat. 649, 8 (543, 8). – β) der Verführer zur Unzucht, der Schänder, iuvenis c., ein junger V., Prop.: alienarum uxorum, Sen.: virginum Vestalium, Suet.: meretrices, adulatores, corruptores (Knabenverführer), Quint.: quis adulter, quae mulier infamis, quis corruptor iuventutis, quis corruptus (= cinaedus) inveniri potest, qui etc., Cic.: in corruptorem (Verführer = Ehebrecher) vel iustior (marito potestas est), Hor.: corruptor insidiatur nuptae, Plin. – / Altlat. corrumptor, Plaut. trin. 240.

    lateinisch-deutsches > corruptor

См. также в других словарях:

  • ALBERTUS cogn. Animosus — ALBERTUS cognomine Animosus Rolandus, Dextra Imperii, Friederici cognomine Placidi, Electoris Saxoniae fil. sccundo genitus, frater Ernesti Electoris lineam Albertinam coepit. Ipse militari laude clarus, de Friderico III. Imperatore et eius filio …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Rebus angustis animosus atque… — См. В счастьи не возносись …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Microhasarius — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Class: Arachnida …   Wikipedia

  • animoso — ► adjetivo Se aplica a la persona que tiene ánimo para afrontar una situación o para emprender una actividad. SINÓNIMO decidido resuelto * * * animoso, a (del lat. «animōsus»; «Ser, Estar») adj. Se dice del que, por temperamento o en cierto caso …   Enciclopedia Universal

  • Animose — An i*mose , Animous An i*mous, a. [L. animosus, fr. animus soul, spirit, courage.] Full of spirit; hot; vehement; resolute. [Obs.] Ash. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Animous — Animose An i*mose , Animous An i*mous, a. [L. animosus, fr. animus soul, spirit, courage.] Full of spirit; hot; vehement; resolute. [Obs.] Ash. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • animosity — noun (plural ties) Etymology: Middle English animosite, from Middle French or Late Latin; Middle French animosité, from Late Latin animositat , animositas, from Latin animosus spirited, from animus Date: 1605 ill will or resentment tending toward …   New Collegiate Dictionary

  • Odontomachus — from India Scientific classification Kingdom: Animalia …   Wikipedia

  • Pancorius — Taxobox name = Pancorius image caption = image width = 250px regnum = Animalia phylum = Arthropoda classis = Arachnida ordo = Araneae familia = Salticidae subfamilia = Plexippinae tribus = Plexippini genus = Pancorius genus authority = Simon,… …   Wikipedia

  • List of Salticidae species K-M — includes all described species with ascientific name starting from K to M of the spider family Salticidae as of July 13, 2008.Kalcerrytus Kalcerrytus Galiano, 2000 * Kalcerrytus amapari Galiano, 2000 Brazil * Kalcerrytus carvalhoi (Bauab Soares,… …   Wikipedia

  • List of Salticidae species N-P — includes all described species with ascientific name starting from N to P of the spider family Salticidae as of July 13, 2008.Nagaina Nagaina Peckham Peckham, 1896 * Nagaina berlandi Soares Camargo, 1948 Brazil * Nagaina diademata Simon, 1902… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»