-
1 animabilis
animābilis, e (animo), belebend, haec animabilis spirabilisque natura, cui nomen est aër, Cic. de nat. deor. 2, 91 ed. Schoem. (Baiter u. Müller animalis).
-
2 animabilis
animābilis, e (animo), belebend, haec animabilis spirabilisque natura, cui nomen est aër, Cic. de nat. deor. 2, 91 ed. Schoem. (Baiter u. Müller animalis).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > animabilis
-
3 animābilis
animābilis e, adj. [anima], enlivening, animating: natura (of the air; al. animalis).* * *animabilis, animabile ADJmade of air; animal, of living creatures, living, live, animate; vital -
4 animabilis
animābilis, e [ animo ]животворящий, живительный, жизнетворный ( natura C) -
5 ănĭmābĭlis
ănĭmābĭlis, e Cic. vivifiant. -
6 animabilis
ănĭmābĭlis, e, Cic.N.D. 2, 36, 91; where others, as B. and K., read animalis, q. v. -
7 animalis
ănĭmālis, e, adj. [anima].I.Consisting of air, aërial (cf. anima, I. and II. A.):II. A.simplex est natura animantis, ut vel terrena vel ignea vel animalis vel umida,
Cic. N. D. 3, 14, 34:naturam esse quattuor omnia gignentium corporum... terrena et humida... reliquae duae partes, una ignea, altera animalis,
id. Tusc. 1, 17, 40: animalis spirabilisque natura, cui nomen est aër (B. and K.;others read animabilis),
id. N. D. 2, 36, 91:spirabilis, id est animalis,
id. Tusc. 1, 18, 42.—In gen.:B.corpora,
Lucr. 2, 727:pulli,
id. 2, 927:colligata corpora vinculis animalibus,
Cic. Tim. 9:intellegentia,
id. Ac. 2, 37:ut mutum in simulacrum ex animali exemplo veritas transferatur,
from the living original, id. Inv. 2, 1.—In the lang. of sacrifice:hostia animalis,
an offering of which only the life is consecrated to the gods, but the flesh is destined for the priests and others, Macr. S. 3, 5; Serv. ad Verg. A. 3, 231; 4, 56.—Dii animales, gods who were formerly men, Serv. ad Verg. A. 3, 168.— -
8 animaliter
ănĭmālis, e, adj. [anima].I.Consisting of air, aërial (cf. anima, I. and II. A.):II. A.simplex est natura animantis, ut vel terrena vel ignea vel animalis vel umida,
Cic. N. D. 3, 14, 34:naturam esse quattuor omnia gignentium corporum... terrena et humida... reliquae duae partes, una ignea, altera animalis,
id. Tusc. 1, 17, 40: animalis spirabilisque natura, cui nomen est aër (B. and K.;others read animabilis),
id. N. D. 2, 36, 91:spirabilis, id est animalis,
id. Tusc. 1, 18, 42.—In gen.:B.corpora,
Lucr. 2, 727:pulli,
id. 2, 927:colligata corpora vinculis animalibus,
Cic. Tim. 9:intellegentia,
id. Ac. 2, 37:ut mutum in simulacrum ex animali exemplo veritas transferatur,
from the living original, id. Inv. 2, 1.—In the lang. of sacrifice:hostia animalis,
an offering of which only the life is consecrated to the gods, but the flesh is destined for the priests and others, Macr. S. 3, 5; Serv. ad Verg. A. 3, 231; 4, 56.—Dii animales, gods who were formerly men, Serv. ad Verg. A. 3, 168.—
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский
- Французский