-
1 człowiek
сущ.• мужик• мужчина• парень• человек* * *♂, мн. И. ludzie человек (lm. люди);szary (zwykły) \człowiek простой человек; \człowiek pierwotny первобытный человек; \człowiek interesu предприниматель, бизнесмен; \człowiek bez czci i wiary бесчестный человек; wyjść (wykierować się) na \człowiekа выйти в люди, стать человеком;
ani się \człowiek obejrzy... не успеешь оглянуться...* * *м, мн И ludzieчелове́к (lm лю́ди)człowiek pierwotny — первобы́тный челове́к
człowiek interesu — предпринима́тель, бизнесме́н
człowiek bez czci i wiary — бесче́стный челове́к
wyjść (wykierować się) na człowieka — вы́йти в лю́ди, стать челове́ком
ani się człowiek obejrzy... — не успе́ешь огляну́ться...
См. также в других словарях:
ani się — {{/stl 13}}{{stl 8}}{ktoś} {{/stl 8}}obejrzy {{/stl 13}}{{stl 7}} szybciej, niż mogłoby się (komuś) wydawać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ani się człowiek obejrzy, a już po niedzieli i trzeba iść do roboty. Ani się obejrzała, już leżała na lodzie. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
człowiek — m III, DB. a, W. u a. (podniośle) człowiekecze, N. człowiekkiem; lm p. ludzie 1. «Homo sapiens, istota żywa z rodziny człowiekowatych, z rzędu naczelnych wyróżniająca się wśród innych najwyższym rozwojem psychiki i życia społecznego, jedyna… … Słownik języka polskiego
