-
1 anatema
anatema -
2 anatema
m.1 curse, anathema (religion).2 excommunicate, anathema, heretic.* * *1 anathema\lanzar anatemas contra to curse, hurl abuse at* * *SM anathema* * *masculino (Relig) anathema* * *= anathema.Ex. It is the great expense and difficulty involved in changing a record which has proven an anathema to the framers of cataloging codes, and created a schism of interests between technical and public service librarians.* * *masculino (Relig) anathema* * *= anathema.Ex: It is the great expense and difficulty involved in changing a record which has proven an anathema to the framers of cataloging codes, and created a schism of interests between technical and public service librarians.
* * *( Relig) anathemalanzaba anatemas contra sus rivales he hurled abuse o insults at his rivals, he railed against his rivals* * *
anatema sustantivo masculino anathema
* * *anatema nm1. [excomunión] excommunication, anathema2. [condena] condemnation* * *m anathema* * *anatema nm: anathema -
3 anatema
ana'temam1) ( maldición de la iglesia) REL Kirchenbann m2) (fig: maldición) Verdammung fsustantivo masculinoanatemaanatema [ana'tema]num1num (maldición) Verfluchung femenino; lanzar anatemas contra alguien Verwünschungen gegen jemanden ausstoßen -
4 anatema
ambана́фема, прокля́тие пр и перенblandir, lanzar, pronunciar un anatema contra uno — преда́ть кого ана́феме; прокля́сть
-
5 anatema
mf• círk. anatéma• círk. klatba• círk. kletba• círk. prokletí -
6 anatema
-
7 anatema
-
8 anatema
• anathema• curse• excommunicate• heresiarch• heretical -
9 anatema
m, f 1) анатема, анатемосване; 2) проклятие. -
10 anatema
-
11 Anatema, descomunión
Cristianonakana tantasiñapatha qurpajatakankaña. Los indios no saben aún, qué cosa sea descomunión, ni descomulgar, pero si fuere menester, puedeseles declarar por los sobredichos términos u otros que no serán dificultosos de hallar. -
12 arrojar el anatema a u.c.
• dát do klatby co• proklít co -
13 arrojar el anatema a u.p.
• dát do klatby koho• proklít koho -
14 fulminar el anatema contra u.p.
• dát do klatby koho• vyobcovat koho• zavrhnout koho -
15 анафема
-
16 отлучение
-
17 anatematismo
m• círk. anatéma• círk. klatba* * *m• círk. klatební bula• círk. klatební listina -
18 Descomunión
Vide: anatema.
См. также в других словарях:
Anatema — (del latín anathema, y éste del griego Ανάθεμα) significa etimológicamente ofrenda, pero su uso principal equivale al de maldición, en el sentido de condena a ser apartado o separado, cortado como se amputa un miembro, de una comunidad de… … Wikipedia Español
anatemă — ANATÉMĂ, anateme, s.f. Osândire, ostracizare a cuiva de către biserică, excludere din rândul bisericii; afurisenie. [acc. şi: anátemă] – Din ngr. anáthema. Trimis de ana zecheru, 08.02.2004. Sursa: DEX 98 ANATÉMĂ s. v. excomunicare. Trimis de… … Dicționar Român
anatema — anãtema dkt. Paskélbti kam anãtemą … Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas
anatema — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. anatemamie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oficjalne wyklęcie ze wspólnoty religijnej; klątwa, ekskomunika {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
anatema — sustantivo masculino,f. 1. Área: religión Condena de la iglesia católica que expulsa a los fieles de su seno. Sinónimo: excomunión. 2. Uso/registro: elevado. Crítica dura que se hace de una persona, de una actitud o de una ideología: Los con … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
anátemã — / anatémã s. f., g. d. art. anátemei/anatémei; pl. anáteme/anatéme … Romanian orthography
anatema — /ana tɛma/, raro /a natema/ s.m. [dal lat. tardo anathēma e anathĕma, gr. anáthēma offerta votiva , poi anáthema maledizione] (pl. i ). 1. (relig.) [nel Cristianesimo, messa al bando da parte della Chiesa] ▶◀ scomunica. 2. (estens.) [espressione… … Enciclopedia Italiana
anatema — ‘Excomunión’, ‘reprobación o condena’ y ‘maldición o imprecación’. Aunque se ha usado en ambos géneros, hoy es mayoritario y preferible el masculino: «Recordó los anatemas de tío Felipe Neri [...], clamando [...] contra los excesos de la horda»… … Diccionario panhispánico de dudas
anátema — adj. 2 g. 1. Maldito, excomungado. • s. m. 2. Excomunhão com execração. 3. Pessoa anatematizada … Dicionário da Língua Portuguesa
anatema — anàtema ž DEFINICIJA 1. pov. u starogrčkim hramovima žrtveni darovi isključeni iz svakodnevne uporabe 2. pov. u židovstvu, pod utjecajem helenizma i u kršćanstvu izopćenje iz crkvene zajednice; prokletstvo 3. javna osuda (osobe, čina, knjige,… … Hrvatski jezični portal
anatema — (Del lat. anathēma, y este del gr. ἀνάθημα). 1. amb. excomunión (ǁ acción y efecto de excomulgar). 2. Maldición, imprecación. 3. En el Antiguo Testamento, condena al exterminio de las personas o cosas afectadas por la maldición atribuida a Dios.… … Diccionario de la lengua española