-
1 ammonium persulfate
nadsiarczan amonowynadtlenodwusiarczan amonowyEnglish-Polish dictionary for engineers > ammonium persulfate
-
2 амонієвий
amonijewyjприкм.amoniakalny, amonowy -
3 ammonia nitrogen
azot amonowy nawóz -
4 ammonium acetate
octan amonowy -
5 ammonium bicarbonate
wodorowęglan amonowyEnglish-Polish dictionary for engineers > ammonium bicarbonate
-
6 ammonium carbamate
karbaminian amonowyEnglish-Polish dictionary for engineers > ammonium carbamate
-
7 ammonium carbonate
węglan amonowyEnglish-Polish dictionary for engineers > ammonium carbonate
-
8 ammonium cation
kation amonowy -
9 ammonium chloride
chlorek amonowysalmiak -
10 ammonium hydroxide
wodorotlenek amonowywodorotlenek amonu woda amoniakalnaEnglish-Polish dictionary for engineers > ammonium hydroxide
-
11 ammonium nitrate
azotan amonowysaletra amonowa -
12 ammonium oxalate
szczawian amonowy -
13 ammonium perchlorate
nadchloran amonowyEnglish-Polish dictionary for engineers > ammonium perchlorate
-
14 ammonium phosphate
fosforan amonowyEnglish-Polish dictionary for engineers > ammonium phosphate
-
15 ammonium picrate
pikrynian amonowy -
16 ammonium sulfate
siarczan amonowy -
17 ammonium sulfide
siarczek amonowy -
18 ammonopulver
proch amonowy -
19 dunnite
pikrynian amonowy materiał wybuchowy -
20 fertilizer grade ammonium nitrate
azotan amonowy w bryłkach pokrytych ziemią okrzemkową nawózEnglish-Polish dictionary for engineers > fertilizer grade ammonium nitrate
- 1
- 2
См. также в других словарях:
amonowy — przym. od amon Związki, sole amonowe. ∆ Grupa amonowa → amon ∆ roln. Saletra amonowa «mineralny nawóz azotowy zawierający azotan amonu» … Słownik języka polskiego
brom — m IV, D. u, Ms. brommie, blm 1. chem. «(Br) pierwiastek chemiczny z grupy chlorowców, liczba atomowa 35, ciecz lotna, brunatnoczerwona o przykrej woni, działa drażniąco na błony śluzowe; w przyrodzie występuje w postaci bromków, stosowany w… … Słownik języka polskiego
chlorek — m III, D. chlorekrku, N. chlorekrkiem; lm M. chlorekrki chem. «każdy dwuskładnikowy związek nieorganiczny chloru ujemnie jednowartościowego z innym pierwiastkiem; w języku ogólnym także: każdy związek organiczny zawierający chlor; chlorki… … Słownik języka polskiego
fluorek — m III, D. fluorekrku, N. fluorekrkiem; lm M. fluorekrki chem. fluorki «sole kwasu fluorowego, najczęściej dwuskładnikowe związki fluoru z innymi pierwiastkami» Fluorek amonowy, sodowy … Słownik języka polskiego
siarczan — m IV, D. u, Ms. siarczannie; lm M. y chem. siarczany «pochodne nieorganiczne (sole) lub organiczne (estry) kwasu siarkowego; sole tego kwasu rozpowszechnione w przyrodzie jako minerały (np. gips, baryt, kainit), mają szerokie zastosowanie w… … Słownik języka polskiego
węglan — m IV, D. u, Ms. węglannie; lm M. y chem. węglany «związki chemiczne metali, sole kwasu węglowego, substancje krystaliczne, obojętne lub kwaśne, zwykle białe lub bezbarwne; rozpowszechnione w przyrodzie jako minerały skałotwórcze» Węglan amonowy,… … Słownik języka polskiego
chlorek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. chlorekrku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}chem. {{/stl 8}}{{stl 7}} ogólnie: związek nieorganiczny chloru z jakimś innym pierwiastkiem chemicznym; także związek organiczny… … Langenscheidt Polski wyjaśnień