Перевод: с французского на узбекский

с узбекского на французский

amiable

  • 1 amiable

    loc.adv. do‘stona, do‘stlarcha; régler une question à l'amiable masalani do‘stona hal qilmoq.

    Dictionnaire Français-Ouzbek > amiable

  • 2 accommodement

    nf. bitim, kelishuv; yarashish; accommodement à l'amiable do‘stona kelishuv.

    Dictionnaire Français-Ouzbek > accommodement

  • 3 régler

    I vt.
    1. moslamoq; mos, muvofiq ravishda ish tutmoq; biror kishidan namuna olmoq; je régle mon pas sur le vôtre men qadamlarimni siznikiga moslayapman
    2. belgilamoq, aniqlamoq; régler les modalités d'une entrevue uchrashuv xususiyatlarini belgilamoq
    3. sozlamoq, tuzatmoq, to‘g‘rilamoq; régler le débit d'un robinet jo‘mrakdan suv o‘tishini sozlamoq; régler sa montre soatini to‘g‘rilamoq
    4. hal qilmoq, yechmoq, tartibga keltirmoq, yo‘lga qo‘ymoq; régler une question, un problème masala, muammoni hal qilmoq; régler une affaire ishni yo‘lga qo‘ymoq
    5. régler un comte hisobni to‘lab qutulmoq; régler sa note d'hôtel mehmonxona haqini to‘lamoq (hisob-kitob qilmoq); réglez-vous par chèque? chek bilan hisobkitob qilasizmi? il régle en espèces u naqd pul bilan to‘laydi; régler le boucher, le boulanger qassob, novvoy bilan hisob-kitob qilmoq
    II se régler vpr.
    1. biror kishidan o‘rnak olmoq
    2. hal bo‘lmoq, hal qilinmoq, yechilmoq; l'affaire s'est réglée à l'amiable ish do‘stona hal qilindi.

    Dictionnaire Français-Ouzbek > régler

  • 4 séparation

    nf.
    1. ajratish, ajralish; la séparation des éléments d'un mélange aralashmadan elementlarni ajratish; la séparation de l'Eglise et de l'État cherkov va davlatning ajralishi
    2. ajralish, qo‘ydi-chiqdi; leur séparation était pénible ularning ajralishi og‘ir edi; séparation amiable o‘zaro rozichilik bilan ajralish
    3. ajratgich, to‘siq; haie qui sert de séparation entre deux jardins ikki bog‘ o‘rtasida to‘siq vazifasini bajaruvchi panjara.

    Dictionnaire Français-Ouzbek > séparation

См. также в других словарях:

  • amiable — [ amjabl ] adj. • 1402; « aimable » XIIe; bas lat. amicabilis 1 ♦ Dr. Qui a lieu ou agit par la voie de la conciliation, sans procédure judiciaire. Un partage amiable. Constat amiable : déclaration d accident de la circulation établie d un commun …   Encyclopédie Universelle

  • amiable (à l') — ⇒AMIABLE (À L ), adj. et loc. I. Adjectif A. Vieilli, littér. [En parlant d une pers., d un trait hum.] Qui se comporte en ami, qui marque de l amitié. Accueil, paroles, propos amiables. Synon. affectueux, aimable, amical, doux, gracieux, etc. :… …   Encyclopédie Universelle

  • amiable — AMIABLE. adj. des 2 g. Doux, gracieux. Accueil amiable. Parolesamiables. f♛/b] On appelle Amiable Compositeur, Celui qui accommode un différent par les voies de la douceur.[b]À l amiable. façon de parler adverbiale. Par la voie de la douceur,… …   Dictionnaire de l'Académie Française 1798

  • Amiable — A mi*a*ble, a. [F. amiable, L. amicabilis friendly, fr. amicus friend, fr. amare to love. The meaning has been influenced by F. aimable, L. amabilis lovable, fr. amare to love. Cf. {Amicable}, {Amorous}, {Amability}.] 1. Lovable; lovely; pleasing …   The Collaborative International Dictionary of English

  • amiable — Amiable. adj. de tout genre. Doux, gracieux. Il n est guere amiable. paroles amiables. On appelle, Amiable compositeur, Celuy qui accommode un differend par les voyes de la douceur. A l Amiable. adv. Par la voye de la douceur, sans procés, sans… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • amiable — amiable, good natured, obliging, complaisant mean having or manifesting the desire or disposition to please. All may refer either to moods or to temperaments. Amiable usually implies friendliness, affability, or kindliness, qualities that inspire …   New Dictionary of Synonyms

  • amiable — (adj.) mid 14c., from O.Fr. amiable, from L.L. amicabilis friendly, from amicus friend, related to amare to love (see AMY (Cf. Amy)). The form confused in Old French with amable lovable, from L. amare. Reborrowed later in proper Latin form as… …   Etymology dictionary

  • amiable — [ā′mē ə bəl] adj. [ME < OFr < LL amicabilis, friendly < L amicus, friend: confused with OFr amable, lovable < L amabilis, worthy of love; both from L amare, to love] 1. having a pleasant and friendly disposition; good natured 2. Obs.… …   English World dictionary

  • amiable — index amenable, amicable, benevolent, civil (polite), malleable, obeisant, peaceable Burton s Legal Thesauru …   Law dictionary

  • amiable — [adj] friendly, agreeable affable, amicable, attractive, benign, breezy, buddybuddy*, charming, cheerful, clubby*, complaisant, cool*, copacetic*, cordial, cozy, delightful, downright neighborly*, easy, engaging, friendly, genial, good humored,… …   New thesaurus

  • amiable — Amiable, Amabilis …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»