-
1 altercātiō
altercātiō ōnis, f [altercor], a debate, discussion, alternate discourse: Lentuli et Caninii: magnā de re cum Velleio: altercatione congredi, L.* * *contention, dispute, wrangle, altercation; debate, argument (law), repartee -
2 convīcium
convīcium (not-vītium), ī, n [com-+VOC-], a loud noise, cry, clamor, outcry: cum maximo convitio: alcui fit a senatu: cantorum: Humanae convicia linguae, utterances, O.—Of frogs, Ph.— Wrangling, altercation, contention: aures convitio defessae.— Importunity: alqd convitio efflagitare. —A violent disapprobation, contradiction: omnium vestrum: grave: senatūs.—Reproach, abuse, reviling, insult: scurrae: convicio consulis correpti, Cs.: acerbior in conviciis, Ta.: pueris convicia Ingerere, H.: transire a conviciis ad tela, Ta.: nemorum convicia, picae, scolds, O.* * *noise (angry), chatter/outcry/clamor/bawling; noise source; noisy importuning; reprimand/reproach/reproof; abuse/jeers/mockery/insults; object of shame -
3 iūrgium
iūrgium ī, n [ius+1 AG-], a quarrel, strife, dispute, altercation, contention: inde ad iurgium, T.: iurgiis trahendo tempus, S.: benevolorum concertatio iurgium dicitur: iurgia iactare, quarrel, V.: vicina refugere iurgia, H.: pavidus contra mea iurgia, reproaches, V.: alterna iurgia, Iu. -
4 līs
līs lītis (old form stlīs, stlītis), f a strife, dispute, quarrel, altercation: Lites inter eos maxumae, T.: aetatem in litibus conterunt: adhuc sub iudice lis est, H.: inter vos componere lites, V.: de terrae nomine, O.: exemplum litem quod lite resolvit, solves a difficulty by raising another, H.— In law, a suit, action, process, litigation, controversy: Litīs sequi, T.: in inferendis litibus: litem contestari: orare: secare, H.: arbitri, qui litem aestument, assess damages, Cs.: aestimatio litium: in litibus aestimandis, suits for damages: lis capitis, a capital charge: litem tuam facere, i. e. plead for yourself.—The subject of an action, matter in dispute: quanta summa litium fuisset: lites severe aestimatae: quo minus secundum eas tabulas lis detur, non recusamus: in suam rem litem vertere, L.: interceptor aliaenae litis, L.* * *lawsuit; quarrel -
5 corrixatio
violent quarrel/brawl/dispute/altercation/conflict/clash/struggle -
6 iurgium
quarrel, altercation, brawl -
7 altercatio
altercātĭo, ōnis, f. [id.], a strife or contest in words, a dispute, debate; either with or without passion: amoibaios logos, Gloss. Philox. (perh. not entirely dignified, since Cic. uses it several times in his Epistt. and philos. writings; but in his Oratt. disceptatio and contentio generally take its place).I.In gen.: in pauciores avidos altercatio est, * Plaut. Aul. 3, 5, 11:II.dies consumptus est altercatione Lentuli consulis et Caninii tribuni plebis,
Cic. Fam. 1, 2:redeo ad altercationem,
id. Att. 1, 16 med.; so id. ib. 4, 13:oritur mihi magna de re altercatio cum Velleio,
id. N. D. 1, 6, 15; Liv. 4, 6:magna ibi non disceptatio modo, sed etiam altercatio fuit,
id. 38, 32; 1, 7; 10, 40;35, 17: Cn. Domitius collegae suo altercatione ortā objecit, quod etc.,
Val. Max. 9, 1, 4; Tac. H. 4, 7:verborum altercatio,
Scrib. Comp. 181:in altercatione barbam invadere,
Suet. Caes. 71.—Esp., in rhet., an altercation; a kind of discourse in a court of justice, which is not continuous, but where one seeks to vanquish his opponent by interposed questions, sometimes mingled with abuse (cf. Quint. 6, 3, 4; 4, 1, 28, and altercor, II.), Cic. Brut. 44, 164. -
8 convicium
con-vīcĭum (less correctly, acc. to Brambach, convītĭum, but preferred by B. and K., and by recent editors of Plaut. and Ter.), ii, n. [most prob. kindr. with vox; cf. Dig. 47, 10, 15, § 4; Paul. ex Fest. p. 41, 20], a loud noise, a cry, clamor, outcry (class.).I.In gen.:II.ne clamorem hic facias neu convitium,
Plaut. Bacch. 4, 8, 33; cf.:erant autem convivia non illo silentio... sed cum maximo clamore atque convitio,
Cic. Verr. 2, 5, 11, § 28:facere,
Ter. Ad. 2, 1, 26 Ruhnk.:cantorum,
Cic. Sest. 55, 118:mulierum, id. Fragm. ap. Aquil. Rom. p. 144 (187 Frotsch.): humanae linguae,
Ov. M. 11, 601.—Of frogs (with clamor), Phaedr. 1, 6, 5; Col. 10, 12. —Of the cicadæ, Phaedr. 3, 16, 3.—In partic.A.The sound of wrangling, the cry of altercation or contention:B.ubi et animus ex hoc forensi strepitu reficiatur et aures convitio defessae conquiescant,
Cic. Arch. 6, 12.—An urgent, clamorous importunity:C.epistulam hanc convitio efflagitarunt codicilli tui,
Cic. Q. Fr. 2, 11, 1; imitated by Quint. Ep. ad Tryph. 1; cf. also id. ib. 4, 5, 10.—A loud, violent disapprobation or contradiction:D.omnium vestrum,
Cic. Ac. 2, 40, 125:senatūs,
id. Pis. 26, 63.— Most freq.,Loud, violent reproaching, abuse, reviling, insult: maledictio nihil habet propositi praeter contumeliam: quae si petulantius jactatur, convitium; si facetius urbanitas nominatur, Cic. Cael. 3, 6: Pompeius apud populum... cum pro Milone diceret, clamore convitioque jactatus est. id. Fam. 1, 5, b, 1:2.cum ei magnum convitium fieret cuncto a senatu,
id. ib. 10, 16, 1:alicui convitium facere,
id. Att. 1, 14, 5 bis; Plaut. Merc. 2, 1, 11; Cic. Off. 3, 21, 83; Liv. 3, 48, 1; Sen. Ep. 15, 8; id. Ben. 7, 25, 2; Quint. 4, 2, 27; 6, 2, 16 al.; Hor. S. 1, 5, 11; Ov. M. 6, 210 et saep.—Of inanim. subjects:III.aurium,
censure, reproof, correction, Cic. Or. 48, 160: tacitum cogitationis, in thought, Q. Cic. ap. Cic. Fam. 16, 26, 1:cave ne eosdem illos libellos... convicio scazontes extorqueant,
Plin. Ep. 5, 11, 2.—Meton.A.The object of reproach:B.convitium tot me annos jam se pascere,
Plaut. Merc. prol. 55.—Of mockingbirds:nemorum convicia, picae,
Ov. M. 5, 676. -
9 jurgium
jurgĭum, i, n. [jurgo], a quarrel, strife, dispute, altercation, contention (class.):II.jurgio tandem uxorem abegi ab janua,
Plaut. Men. 1, 2, 18; 5, 2, 21:jam jurgio enicabit, si intro rediero,
id. Merc. 3, 2, 14:benevolorum concertatio, non lis inimicorum, jurgium dicitur,
Cic. Rep. 4, 8, 8 (ap. Non. p. 430):in jurgio respondere,
Cic. de Sen. 3, 8:optimum quemque jurgio lacessere,
Tac. A. 14, 40:quempiam jurgio invadere,
id. H. 2, 53:petulantibus jurgiis illudere,
id. ib. 3, 32:jurgia jactare,
to quarrel, Verg. A. 10, 95:tecum jurgia nectere,
engage in mutual strife, Ov. Am. 2, 2, 35:per jurgia dicere aliquid,
in the heat of a dispute, id. Tr. 5, 11, 1:jurgia prima sonare incipiunt,
Juv. 15, 51:alterna jurgia,
id. 6, 268:facere,
Plin. 16, 44, 89, § 239:erumpere in jurgia,
to break out into railing, Just. 10, 2, 5:jurgio aliquem corripere,
Suet. Galb. 5:inter Helvidium et Eprium acre jurgium,
Tac. H. 4, 6:vixit cum uxore sine jurgio,
without a quarrel, Plin. Ep. 8, 5, 1.—Law t. t. A legal dispute, a separation between husband and wife (cf. divortium):quod si non divortium sed jurgium fuit, dos ejusdem matrimonii manebit,
Dig. 23, 3, 31.
См. также в других словарях:
altercation — [ altɛrkasjɔ̃ ] n. f. • XVIe; « débat, désaccord » 1289; lat. altercatio ♦ Échange bref et brutal de propos vifs, de répliques désobligeantes. ⇒ dispute, empoignade (cf. Prise de bec). « Les conférences diplomatiques n avaient conduit qu à des… … Encyclopédie Universelle
Altercation — Al ter*ca tion (?; 277), n. [F. altercation, fr. L. altercatio.] Warm contention in words; dispute carried on with heat or anger; controversy; wrangle; wordy contest. Stormy altercations. Macaulay. [1913 Webster] Syn: {Altercation}, {Dispute},… … The Collaborative International Dictionary of English
altercation — I noun affray, altercatio, angry dispute, argument, bickering, broil, commotion, conflict, contestation, controversy, disaccord, disputation, dispute, disturbance, feud, fight, fracas, heated debate, iurgium, jangle, jangling, melee, noisy… … Law dictionary
altercation — ALTERCATION. s. f. Débat, contention, contestation entre deux ou plusieurs personnes. Il s éleva une grande altercation entre eux … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
altercation — Altercation. s. f. Signifie la mesme chose, & il est un peu plus usité. Il s esmeut une grande altercation entre eux … Dictionnaire de l'Académie française
Altercation — (v. lat.), 1) Debatte in den Gerichten; 2) Hader, Zwist … Pierer's Universal-Lexikon
altercation — (n.) late 14c., from O.Fr. altercacion (12c.) and directly from L. altercationem (nom. altercatio) a dispute, debate, discussion, noun of action from pp. stem of altercari to dispute (with another), from alter other (see ALTER (Cf. alter)) … Etymology dictionary
altercation — *quarrel, wrangle, squabble, bickering, spat, tiff Analogous words: fight, conflict, combat, *contest: *discord, dissension, contention, difference, variance, strife: controversy, dispute, *argument Antonyms: concurrence: accord Contrasted words … New Dictionary of Synonyms
altercation — [n] fight, often verbal argument, beef*, bickering, blowup*, bone of contention*, brawl*, brush*, combat, contest, controversy, dispute, embroilment, flap*, fracas*, fuss, go*, hassle, quarrel, row, rumble*, run in*, set to*, squabbling, tiff*,… … New thesaurus
altercation — Altercation, Altercatio … Thresor de la langue françoyse
altercation — ► NOUN ▪ a noisy argument or disagreement. ORIGIN Latin, from altercari to wrangle … English terms dictionary