Перевод: с латинского на русский

с русского на латинский

alium+l

  • 21 transpono

    trāns-pōno, posuī, positum, ere
    1) перекладывать, переносить ( aliquem locum huc ex Pisōnis annāli AG); переводить, перемещать ( exercĭtum in Italiam Just)

    Латинско-русский словарь > transpono

  • 22 Ingenti gradu occupāvit pontem

    Поступью великана занял мост.
    Тит Ливий, II, 10:
    Circumferens inde truces minaciter oculos ad proceres Etruscorum nunc singulos provocare, nunc increpare omnes: "servitia regum superborum, suae libertatis immemores alienam oppugnatum venire". Cunctati aliquamdiu sunt, dum alius alium, ut proelium incipiant, circumspectant. Pudor deinde commovit aciem, et clamore sublato undique in unum hostem tela coniciunt. Quae cum in objecto cuncta scuto haesissent, neque ille minus obstinatus ingenti pontem obtineret gradu, jam impetu conabantur detrudere virum, cum simul fragor rupti pontis simul clamor Romanorum, alacritate perfecti operis sublatus, pavore subito impetum sustinuit. Tum Cocles "Tiberine pater" inquit, "te sancte precor, haec arma et hunc militem propitio flumine accipias". Ita sic armatus in Tiberim desiluit, multisque superincidentibus telis incolumis ad suos tranavit, rem ausus plus famae habituram ad posteros quam fidei.
    "Грозно озирая врагов, он то вызывал отдельных из этрусских военачальников, то осыпал всех их бранью: "Рабы своевольных царей, вы забыли о своей свободе и приходите отнимать чужую!" Те сначала медлили, оглядываясь один на другого, кому начать сражение. Но затем стыд охватил весь строй, раздаются воинственные возгласы и в одинокого врага с разных сторон летят копья. Когда все они застряли в подставленном щите, а Коклес неустрашимо продолжал поступью великана удерживать за собой мост, этруски попытались общим натиском опрокинуть героя, когда внезапно грохот обрушивающегося моста и радостный крик воодушевленных римлян поразили смущением нападающих. Тогда Коклес воскликнул: "Тебя, отец Тиберин, с верой молю, прими благосклонным течением это оружие и этого воина", и так, вооруженный, бросился в Тибр, и среди множества намеченных в него копий невредимым доплыл к своим, совершив подвиг, которому суждено было встретить в потомстве больше восхвалений, чем доверия".
    - Эпизод из древнейшей истории римской республики - война с этрусским царем Порсенной (508 г. до н. э.). Легендарный характер этого эпизода подтверждается сообщениями других римских писателей (Тацит, "История", III, 72; Плиний, "Естественная история", XXXIV, 14, 39).
    Его труды легли в основание всех новейших разысканий о римской истории. Его нельзя более обойти, занимаясь древностями. Ingenti gradu occupavit pontem. Зато друзья и ученики с уважением собирают все написанное или сказанное им. (Т. Н. Грановский, Б. Г. Нибур.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Ingenti gradu occupāvit pontem

  • 23 destinare

    1) назначать, silva concidendo, pastui pecudum, destinata (l. 55 § 2 D. 32. 1. 30 § 5 D. 50, 16); (1. 203 eod.); (1. 35 § 3 D. 28, 5. 1. 12 § 14 D. 33, 1);

    locus publici usibus, sepulturae, destinatus (1. 2 § 5. 1. 8 § 2 D. 11, 7. 1. 2 § 5 D. 43, 8. 1. 17 pr. D. 50, 16); (1. 50 § 1 D. 5, 1);

    pecunia calendario destinata (1. 64 D. 32);

    doti, nuptiis destin. aliquid (1. 7 § 3. 1. 68 D. 23, 3); (1. 21 D. 8, 3); (1. 3 § 1. 5. 6 D. 26, 7); (1. 7 § 1 D. 23, 3);

    sibi despondere alium vel destinare (1. 11 § 2 D. 24, 2);

    uxor a patre desponsa destinatave;

    testamento destinata (l. 36. 66. pr. D. 23, 2);

    Princeps, qui iudicem destinavit (l. 18 § 4 D. 4, 4).

    2) посылать, ип provinciam destinatus (1. 2 § 3 D. 5, 1);

    qui ad provincias defendendas destinatur (1. 2 C. 12, 12); (1. 2 C. 11, 73).

    3) намереваться, иметь в виду, destin. domicilium transferre (1. 8 § 9 D. 2, 15);

    qui destinavit rem petere (1. 24 D. 6, 1); (1. 9 § 5 D. 10, 4); (1. 9 § 5. 7 D. 28, 5); (1. 55 § 41). 26, 7).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > destinare

  • 24 detorquere

    1) отвращать, отклонять, crimen detorq. in alium (1. 3 § 14 D. 29, 5); вообще предъявлять, обращать, peeitionis detorq. aliquem (1. 20 C. 2, 19). 2) отнимать, лишать, det. privilegia (1. 5 C. Th. 11, 35), commodum (1. 6 C. Th. 11,36).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > detorquere

  • 25 emigrare

    a) выселяться (1. 27 § 1 D. 19, 2. 1. 13 § 7 D. 19, 2. 1. 1 § 1. 4. D. 43, 32);

    emigratio, переезжание на другую квартиру, emigr. inquilinorum (1. 28 D. 39, 2);

    b) переходить: ex alio ad alium gradum emigr. (1. 2 C. Th. 7, 3).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > emigrare

  • 26 ius

    1) право, a) в объективном смысле б) обнимает собой правила и нормы, определяющие порядок совместной жизни людей - это, так сказать, norma agendi, Rechtsordnung, Gesetz, Ge und Verbot): iuris praecepta sunt haec: honeste vivere, alterum non laedere, suum cuique tribuere (1. 10 § 1 D. 1, 1. 1. 40 D. 1, 3. 1. 2 D. 1, 4. 1. 32 pr. D. 1, 3. 1. 6 § 1 D. 1, 1. cf. § 3. 9 J. 1, 2);

    ius naturale, gentium, civile;

    ius legitimum, solenne - honorarium, praetorium;

    ius publicum - privatum;

    iuris auctoritas (см. s. 3.), ratio (см.), forma (см. 1. e.);

    observatio et lex iuris (1. 14 pr. D. 29, 7);

    iuris ignorantia, error (см.), dubitatio (1. 85 § 2 D. 50, 17. 1. 2 § 43. D. 1, 2. 1. 2 § 11 eod. 1. 9 D. 1, 3);

    quid iuris sit? (1. 11 D. 18, 6. 1. 7 § 2 D. 20, 5. 1. 18 pr. D. 24, 1. 1. 30 D. 26, 2);

    id iuris est (1. 5 D. 13, 7);

    hoc s. eo iure utimur (1. 4 D. 2, 15. 1. 7 D. 28, 2. 1. 4 pr. D. 28, 6. 1. 152 pr. D. 50, 17);

    iure (non) valere (1. 54 D. 12, 6. 1. 31 pr. D. 39, 5. 1. 8 § 2 D. 29, 7. 1. 31 D. 28, 2. 1. 1 D. 5, 3. 1. 2 § 1 D. 29, 3. 1. 12 § 1 D. 37, 4. 1. 1 D. 28, 3. 1. 5 pr. 1. 24 D. 34, 9. 1. 6 pr. D. 48, 10. 1. 25 pr. 1. 38 D. 1, 7. 1. 3 § 1 D. 26, 2. 1. 39 § 2 D. 26, 7);

    iure quaesiti liberi прот. vulgo quaes. (1. 18 D. 38, 2); (l. 34 § 1 D. 23, 2. 1. 100 D. 50, 17. 1. 127 § 5 D. 45, 1);

    iure vindicare (1. 56 D. 26, 7. 1. 34 § 1 D. 4, 4. 1. 30 D. 42, 5);

    iure solutione liberari (1. 88 D. 46, 3. 1. 60 D. 46, 1);

    ipso iure (см. ipse s. c. 1. 19 D. 49, 1. 1. 1 pr. D. 47, 10. cf. 1. 3 D. 1, 1. 1. 5 § 1 D. 9, 2. 1. 1 pr. 1. 20 § 11 D. 39, 1);

    iure licito - per iniuriam (1. 3 § 1 D. 4, 2); в) правило, положение, источник права, lege vel quo alio iuri agere etc. (1. 3 D. 1, 14. 1. 131 § 1 D. 5, 16. 1. 5 pr. D. 22, 3. 1. 45 pr. D. 23, 2. 1. 82 D. 50, 17. 1. 52 § 3 D. 2, 14);

    ius S Cti inducere (1. 3 § 2 D. 38, 4);

    iura condere, reddere, interpretari (§ 8 J. 1, 2. 1. 2. 10. 13. D. 1, 2. 1. 2 § 8 eod.);

    scripta iura (1. 35 D. 1, 3. 1. 1 D. 12, 1. 1. 2 D. 29, 1);

    vetustatis iura (1. 4 § 2 C. 6, 38); г) право в силу судебного решения, ius facit pronunciatio (1. 50 § 1 D. 30);

    ius fieri ex sententia iudicis (1. 17 § 1 D. 5, 2);

    si perlusorio iudicio actum sit - an ius faciat iudex? (1. 14 pr. D. 49, 1); д) особ. обоз. ius правило гражд. права против. преторскому праву (Gai. II. 32); отсюда ipso iure, уже по гражд. праву (см. ipse s. 3); (1. 60 D. 41, 1. 1. 1 pr. D. 7, 4. 1. 1 § 1 D. 2, 12). С другой стороны, под ius понимают также преторское право (ius honorarium, praetorium) и ius dicere, statuere, reddere относятся к постановлениям и решениям сановников, которые имели судебную власть (1. 1 D. 2, 1. 1. 10 eod. 1. 14 eod. 1. 18 eod. 1. 20 eod. 1. 1 § 1 D. 2, 3. 1. 2 § 13 D. 1, 2. 1. 26 D. 39, 3. 1. 7 § 2 D. 1, 16. 1. 26 § 4 D. 4, 6. 1, 25 C. 2, 13. 1. 2 § 1 D. 16, 1. 1. 16 D. 1, 18);

    ius dicere de capite civis rom. (1. 2 § 23 D. 1, 2);

    dies, quibus ius Praetor reddit (1. 1 D. 44, 3. 1. 11 D. 1, 1. 1. 1 § 1 D. 2, 2);

    iniquum ius adversus aliq. impetrare (1. 3 pr. eod.); е) наука права: ius est ars boni et aequi (1. 1 pr. D. 1, 1. 1. 1 cit. 1. 1 D. 1, 22. 1. 9 § 4 D. 48, 19. 1. 4 D. 50, 13);

    b) в субъективном смысле - есть свободная воля человека, способность свободного действия (facultas agendi, Befugniss, Berechtigung): nemo plus iuris ad alium transferre potest, quam ipse haberet (1. 54. cf. 1. 160 § 2 D. 50, 17);

    nullus videtur dolo (s. vim) facere, qui suo iure utitur (1. 55. 155 § 1 eod. 1. 175 § 1 eod.);

    ius suum conservare (1. 41 D. 1; 3);

    nihil iuris habere (1. 49 D. 5, 3. 1. 15 D. 40, 4. 1. 15 § 33 D. 39, 2. 1. 181 D. 50, 16. 1. 21 § 1 D. 20, 4. 1. 78 § 4 D. 31. 1. 30 pr. D. 39, 2. 1. 13 § 1. 1. 19 pr. eod. 1. 25 D. 8, 6. cf. 1. 1 § 19 D. 43, 20);

    ius in rem habere (1. 20 D. 32. 1. 1 pr. B. 13, 3);

    iuris velut possessor (1. 18 § 1 D. 5, 3);

    iura praediorum = servitutes (1. 1 § 1 D. 1, 8. 1. 2. 6 D. 8, 2. 1. 3 D. 8, 6. 1. 11 § 3 D. 20, 1. 1. 86 D. 50, 16. 1, 23 eod.);

    viam aut aliquod ius fundi emere (1. 20 D. 8, 1);

    ius crediti, debiti (1. 12 § 2. 1. 13 D. 4, 2. 1. 21 § 1 D. 29, 5);

    ius testandi, testamenti faciendi (1. 6 pr. D. 28, 1. 1. 13 § 2 D. 36, 1);

    ius donandi, vendendi, concedendi (1. 163 D. 50, 17. 1. 32 D. 23, 2. 1. 4 D. 40, 10. 1. 14 D. 1, 7);

    sui iuris persecutio (1. 46 D. 2, 14);

    iuris experiundi causa vocare (1. 1 D. 2, 14); обоз. тк. совокупность всех имущественных прав известного лица: succedere, successio in ius demortui, in omne s. universum ius (1. 13 § 1 D. 21, 3. 1. 37 D. 29, 2. 1. 3 pr. D. 37, 1. 1. 11 D. 44, 3. 1. 24 D. 50, 16. 1. 128 § 1 D. 50, 17. 1. 9 § 12 D. 28, 5. § 11 J. 2, 20);

    c) = potestas, quaedam personae sui iuris sunt;

    quaedam alieno iuri subiectae (pr. J. 1, 8. 1. 1 pr. D. 1, 6. 1. 3 § 3 D. 24, 1. 1. 5 § 6 D. 26, 8. 1. 7 pr. D. 4, 5. 1. 14 § 3 D. 36, 2. 1. 50 pr. § 4 D. 32. 1. 38 pr. D. 38, 2);

    proprii i. constitutus (1. 15 C. 5, 3);

    d) = status напр. emancipari a patre adoptivo, atque ita pristinum ius recuperare (1. 33 cf. 1. 18 D. 1, 7);

    e) = conditio s. 1, causa s. 5.напр. ius actoris deterius facere, прот. in eadem causa sistere (1. 1 § 1 D. 2, 9. 1. 126 D. 50, 16. 1. 15 D. 13, 7. 1. 29 § 2 D. 20, 1. 1. 8 D. 33, 10. 1. 12 § 42 D. 33, 7): f) отношение (1. 12 D. 1, 1. 1. 23 D. 1, 7).

    2) = iudicium, суд (как место) (1. 11 D. 1, 1. 1. 4 § 1 D. 11, 1); напр. in ius vocare (tit. D. 2, 4 7);

    produci (1. 5 § 2 D. 2, 7. 1. 23 § 4 D. 28, 5);

    ad quem de ea re ius s. in iure aditum erit (1. 6 D. 2, 12. 1. 2 § 1 D. 16, 1);

    in iure sisti (1. 4 pr. D. 2, 4. 1. 1 § 2. 8 D. 3, 1. tit. D. 11, 1);

    respondere (1. 26 § 3. 1. 27 § 1 D. 9, 4);

    confiteri (1. 1 § 7 D. 38, 5. 1. 29 § 1 D. 39, 5. 1. 56 D. 42, 1);

    pecuniam offerre (1. 56 § 1 D. 17, 1);

    in iure cedere, cessio (см. cedere s. 3. 1. 9 D. 42, 3).

    3) = iudicium, судебное рассмотрение дела, dies, in quibus debent iura differri (1. 7 C. 3, 12)

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > ius

  • 27 lis

    1) спор, процесс (гражданский);

    litis nomen omnem actionem significat, sive in rem sive in personam sit (1. 36 D. 50, 16);

    lis proprietatis, de proprietate instituta (1. 33 D. 4, 3. 1. 33 § 1 D. 7, 1. 1. 102 D. 45, 1);

    lis inofficiosi (1. 6 D. 37, 7);

    litem suscipere, defendere (1. 69. 78 pr. D. 3, 3);

    liti subsistere (см.), litem contestari, litis contestatio (см. contestari);

    lis coepta, inchoata (см.);

    lis in iudicium deducta;

    in litem deduci (см. deducere s. 2); (1. 3 § 3 D. 19, 1);

    litem praeparare, ordinare, inferre, instituere (см.);

    lites habere (Gai. IV. 122);

    litem deserere, derelinquere, a lite discedere, liti renuntiare (см.), litem perdere (см.);

    lis vivit - moritur, perit (см.);

    litem in alium transferre (1. 4 § 3. 1. 11 D. 4, 7. 1. 15 C. 2, 13. 1. 20. 22 C. 4, 35. 1. 22 § 2 D. 49, 14. 1. 2 C. 2, 18);

    litis procurator (1. 86 D. 46, 3);

    dominus (см. s. 2);

    litis consortes, (см.);

    litis impendia, impensae, sumtus (см.);

    de lite incerta neque finita transigere (1. 1 D. 2, 15. 1. 7 § 1 D. 4, 4);

    litem suam facere, о судье, который обязан вознаградить вред и убытки, причиненные его неправильным приговором (pr. I. 4, 5. Gai. IV. 52. 1. 15. 16 D. 5, 1. 1. 5 § 4 D. 44, 7. 1. 6 D. 50, 13).

    2) предмет спора, интерес истца: litem aestimare, litis aestimatio (Gai. IV. 75. 89);

    in litem iurare, iusiurandum in litem, присяга истца на величину и верность своих убытков (tit. D. 12, 3. D. 5, 53. 1. 1 D. cit. 1. 2 § 1 eod. cf. 1. 18 pr. D. 4, 3. 1. 64 pr. D. 5, 1. 1. 20 § 21 D. 5, 3. 1. 46. 68 D. 6, 1. 1. 7 D. 8, 5. 1. 8 § 1 D. 25, 2. 1. 15 § 9 D. 43, 24);

    praesenti litem addictio (L. XII, tab. I. 8);

    sive litis (eod. XII. 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > lis

  • 28 modus

    1) мера: a) длина, величина, fundum metiri de modo renunciare (1. 40 pr. D. 18, 1. 1. 1 pr. 1. 3 § 1. 1. 5 pr. § 1. 1. 7 § 2 D. 11, 6. 1. 32 D. 19, 1. 1. 2 pr. cf. 1. 4 § 1. 1. 6 pr. 1. 13 § 14. 1. 22. 42 eod. 1. 64 § 3 D. 21, 2. 1. 7 § 1 D. 18, 6. cf. 1. 51 D. 18, 1. 1. 7 D. 10, 1. 1. 1 § 17 D. 39, 1. 1. 31 D. 8, 2);

    b) вооб. объем, количество (1. 8 § 10 D. 2, 15. 1. 60 D. 23, 3. 1. 69 § 5 eod. 1. 5 § 10 D. 25, 3. 1. 2 § 1 D. 27, 2. 1. 5 cf. 1. 22 pr. D. 34, 1. 1. 126 pr. D. 30);

    pro m. temporis (1. 9 pr. D. 22, 1. 1. 7 § 2 D. 24, 3. 1. 1 pr. D. 37, 15. 1. 12 pr. 1. 14 § 2 D. 48, 3. 1. 7 D. 48, 15. 1. 3 § 5 D. 49, 16);

    c) предел, граница, отношение, usque ad certum m. capere posse (1. 27 D. 22, 3. cf. 1. 36 D. 39, 6);

    supra legitimum m. donare (1. 5 § 2 D. 44, 4. 1. 23 D. 4, 3. 1. 1 § 42. 1. 81 § 2 D. 35, 2);

    m. legatorum (1. 1 pr. eod. 1. 6 D. 37, 5. 1. 9 pr. 1. 44 D. 22, 1. 1. 3 § 6 D. 33, 1. 1. 26 pr. D. 12, 6. 1. 11 § 3 D. 13, 7. 1. 4 § 2 D. 12, 3. 1. 36 D. 26, 7. 1. 1 § 12 D. 14, 1. 1. 11 pr. D. 2, 1. 1. 15 § 3 D. 7, 1. 1. 13 § 4 D. 19, 2. 1. 63 D. 16, 3);

    ad aliquem modum, некоторым образом, кое-как (1. 36. pr. D. 5, 1. 1. 19 § 4 D. 21, 1);

    praeter, ultra m. (1. 1 § 11 eod. 1. 2 § 10 D. 39, 3).

    2) тк. добавочное определение, оговорка, modus obligationis est, cum stipulamur decem aut hominem (1. 44 § 3 D. 44, 7. 1. 72 D. 46, 1. 1. 6 D. 19, 5); особ. a) при распоряжениях на случай смерти и дарениях обоз. modus - прибавочную статью, в которой указывается цель, на которую следует употребить часть имущества, переходящего по акту (1. 17 § 4 D. 35, 1. 1. 1 C. 6, 45);

    donationes, quae sub modo conficiuntur, напр. платить пожизненную ренту третьему лицу - (rubr. C. 8, 55);

    b) предположение (causa) (1. 92 D. 28, 5);

    c) определенный способ осуществления установленного сервитута: modum adici servitutibus posse constat: veluti quo genere vehiculi agatur etc. (1. 4 § 1 D. 8, 1. § 2 eod. 1. 6 § 2 D. 8, 5).

    3) вооб. способ, viridaria ad alium modum convertere (1. 13 § 7 D. 7, 1. 1. 27 D. 50, 17. 1. 43 pr. D. 3, 3. 1. 10 D. 39, 6. 1. 32 pr. D. 31. 1. 61 D. 45, 1. 1. 115 D. 30);

    alio, simili m. (1. 25 D. 4, 3. 1. 49 § 1 D. 36, 1. 1. 44 D, 5, 3. 1. 51 pr. D. 9, 2);

    nullo m. (1. 38 § 3 D. 46, 3).

    4) умерение, cum modo audiendus (1. 5 § 14 D. 25, 3).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > modus

  • 29 praegravare

    1) обременять, non oportet ex sententia pro alio habita alium praegravari (1. 21 D. 3, 2). 2) превосходить, graviorem esse (1. 5 pr. D. 46, 3).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > praegravare

  • 30 transire

    1) переходить, per lubriсит trans. (1. 7 § 2 D. 9, 2. 1. 6 D. 33, 3. 1. 27 § 3 D. 7, 1. 1. 38 D. 8, 3). 2) мимо проходить, a) о месте: quilibet transiens (1. 7 § 3 D. 47, 2. 1. 5 C. 6, 2);

    b) о времени = praeterire s. 1 (1. 4 C. 4, 9).

    3) oканчивать, миновать: trans. annum XXV (1. 5 § 1 C. 2, 53). 4) отправляться: a) куда (1. 35 § 6 D. 4, 6. 1. 30 § 5 D. 32); на сторону неприятеля = transfugere (1. 19 C. 8, 51);

    b) пользoваться чем, приступать к чему: trans. ad interdictum (1. 1 § 1 D. 39, 11);

    c) xoдить: trans. per multos dominos (1. 2 § 9 D. 37, 1);

    d) превращаться в, trans. (получить другое название) in aliud s. proprium nomen, in alium contractum (1. 1 § 4. 1. 7 § 1. 2 D. 2, 14. 1. 2 D, 46, 2);

    trans. (causam) доводить) ad condemnationem (1. 16 § 6 D. 20, 1);

    e) nepexoдить к кому (1. 32 pr. D. 35, 2. 1. 6 § 2 D. 5, 2. 1. 190 D. 50, 17. 1. 175 § 1 eod. 1. 9 § 2 D. 44, 2. 1. 15 pr. D. 1, 7. 1. 18 D. 7. 4);

    periculum (1. 9 § 9 D. 12, 1).

    5) нарушать: trans. legis praecepta (1. un. C. 8, 13. 1. 1 C. 1, 24).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > transire

  • 31 alius

    , alia, aliud (m,f,n) (gen. alterius, dat. alii)
      другой (из многих), иной
      ♦ alius …alium один одного, другой другого

    Dictionary Latin-Russian new > alius

См. также в других словарях:

  • ALIUM — oppid. in Elide, regione Peloponnensi …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Alium silere quod voles, primus sile. — См. За собой слово не удержав, за людьми не удерживают. Alium silere quod voles, primus sile. См. Скажешь с уха на ухо, узнают с угла на угол …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • alium — kalium …   Dictionnaire des rimes

  • ALIUM — Allium …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • Spem in alium — is a forty part motet by Thomas Tallis, composed circa 1570 for eight choirs of five voices each. Though composed in imitative style and occasionally homophonic, its individual vocal lines act quite freely within its fairly simple harmonic… …   Wikipedia

  • Spem in alium — est un motet à quarante voix indépendantes, composé par Thomas Tallis ( c.1505 1585). On ne connait pas la date de composition exacte de ce motet, ni sa destination. Bien qu’en latin, il n’est pas une pièce utilisable lors d’une cérémonie… …   Wikipédia en Français

  • Pleurodema alium — Pleurodema alium …   Wikipédia en Français

  • Spem in alium numquam habui — Spem in alium Spem in alium est un motet à quarante voix indépendantes, composé par Thomas Tallis ( c.1505 1585). Bien qu’en latin, ce motet n’est pas vraiment une pièce utilisable lors d’une cérémonie religieuse. Il semble être le chef d œuvre,… …   Wikipédia en Français

  • Nemo plus iuris ad alium transferre potest quam ipse haberet — Nemo plus iuris transferre potest quam ipse habet (mitunter auch in der Formulierung „nemo plus iuris ad alium transferre potest quam ipse habet“ oder „nemo dat quod non habet“) ist ein aus dem römischen Recht (D. 50, 17, 54) stammender… …   Deutsch Wikipedia

  • Nemo plus iuris ad alium transferre potest quam ipse habet — Nemo plus iuris transferre potest quam ipse habet (mitunter auch in der Formulierung „nemo plus iuris ad alium transferre potest quam ipse habet“ oder „nemo dat quod non habet“) ist ein aus dem römischen Recht (D. 50, 17, 54) stammender… …   Deutsch Wikipedia

  • Qui facit per alium facit per se — See also: Respondeat superior Qui facit per alium facit per se is a Latin legal term meaning, He who acts through another does the act himself. It is a fundamental maxim of agency. Stroman Motor Co. v Brown, 116 Okla 36, 243 P 133. A maxim often… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»