alimenty

См. также в других словарях:

• alimenty — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. alimentytów {{/stl 8}}{{stl 7}} środki, zwykle określone sądownie, wypłacane krewnym w linii prostej (np. rodzicom, współmałżonkom, dzieciom) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płacić alimenty. <łac.> {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• alimenty — blp, D. alimentytów praw. «świadczenia na rzecz osób niezdolnych do utrzymania się własnymi siłami, obciążające określone przez prawo osoby bliskie» Wysokość alimentów. Płacić alimenty. Uregulować zaległe alimenty. Wystąpić o alimenty. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• Свирщинская, Анна — Анна Свирщинская Anna Świrszczyńska Дата рождения: 7 февраля 1909(1909 02 07) Место рождения: Варшава Дата смерти: 30 сентября …   Википедия

• Свирщинская — Свирщинская, Анна Анна Свирщинская Anna Świrszczyńska Дата рождения: 7 февраля 1909(1909 02 07) Место рождения: Варшава Дата смерти: 30 сентября …   Википедия

• алименты — Французское – aliments. Латинское – alimentum (содержание, иждивение). В русском языке слово «алименты» известно с первой половины XIX в. со значением «доставление средств к пропитанию известных лиц вследствие законной обязанности». Позже – со… …   Этимологический словарь русского языка Семенова

• Pablopavo — Паблопаво Pablopavo …   Википедия

• Рат, Давид — В этой статье описываются текущие события. Информация может быстро меняться по мере развития события. Вы просматриваете статью в версии от 18:36 17 ноября 2012 (UTC). ( …   Википедия

• alimentator — m IV, DB. a, Ms. alimentatororze; lm M. alimentatororzy, DB. ów «osoba płacąca alimenty» …   Słownik języka polskiego

• alimentować — ndk IV, alimentowaćtuję, alimentowaćtujesz, alimentowaćtuj, alimentowaćował, alimentowaćowany «płacić komuś alimenty» Alimentować dzieci. Osoba alimentowana. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• komornik — m III, DB. a, N. komornikkiem; lm M. komornikicy, DB. ów 1. «urzędnik państwowy dokonujący czynności egzekucyjnych, ściągający przymusowo należność od dłużników na podstawie orzeczeń i pod kontrolą sądu» Komornik egzekwuje alimenty. Komornik… …   Słownik języka polskiego

• obowiązany — obowiązanyni 1. «mający jakiś obowiązek do spełnienia; zobowiązany» Być obowiązanym płacić alimenty. 2. «poczuwający się do zobowiązań, wdzięczny» Być obowiązanym komuś za przysługę …   Słownik języka polskiego