-
1 pan
m 1) хляб; pan integral (negro) пълнозърнест хляб; pan regañado пукнат при печенето хляб; pan sentado корав хляб; al pan, pan y al vino, vino прен., разг. кратко, точно и ясно; направо; el pan de cada día насъщният; el pan nuestro de cada día прен. обичайно повтарящо се нещо; ser algo pan comido прен. лесна работа; ser alguien un pedazo de pan прен. добродушен човек; душа човек; pan seco сух хляб (без нищо друго); miga de pan среда на хляб; corteza de pan кора на хляб; pan tostado препечен хляб; venderse como el pan продавам се като топъл хляб; 2) хляб (самун); pan de molde нарязан на филии хляб (в пакет); 3) прен. жито; 4) прен. нива; 5) прен. маса от каквото и да е във форма на хляб; pan de jabón калъп сапун; 6) прен. насъщна храна; 7) прен. тънки кори от тесто; 8) прен. лист от кован метал; pan agradecido прен. благодарен човек; pan mal conocido прен. неоценено, непризнато благодеяние; pan perdido прен. лице, изоставило дома си и отдало се на скитнически живот; a falta de pan, buenas son tortas когато няма риба, и ракът е риба; a pan y agua на хляб и вода (за наказание); coger a uno el pan bajo el sobaco прен., разг. държа някого в своя власт; contigo, pan y cebolla прен. с теб на всичко съм готов; ganarse el pan прен., разг. изкарвам си прехраната; pan sin sal прен., разг. блудкав човек; al pan, pan y al vino vino разг. да наричаме нещата със собствените им имена.
См. также в других словарях:
falta — (Del lat. vulg. fallĭta). 1. f. Carencia o privación de algo. 2. Defecto o privación de algo necesario o útil. Falta de medios, de lluvias. 3. Quebrantamiento de una obligación. 4. Ausencia de una persona del sitio en que debía estar. 5. Nota con … Diccionario de la lengua española
algo — (Del lat. alĭquod). 1. pron. indef. n. Designa lo que no se quiere o no se puede nombrar. Leeré algo mientras vuelves. [m6]Aquí hay algo que no comprendo. 2. Denota cantidad indeterminada, grande o pequeña, especialmente lo segundo, considerada a … Diccionario de la lengua española
falta — (Del lat. vulgar *fallita < lat. fallere, engañar, quedar inadvertido.) ► sustantivo femenino 1 Ausencia o carencia de una cosa necesaria: ■ la falta de agua empieza a ser grave. SINÓNIMO escasez 2 Incumplimiento de una obligación, del deber o … Enciclopedia Universal
algo — (Del lat. aliquod.) ► pronombre indefinido 1 Indica acción, objeto o idea indeterminada: ■ me ha ocurrido algo terrible; necesito algo de color verde; piensa en algo distinto. ¿hacemos algo? IRREG. sólo en sing. 2 Expresa cantidad reducida, pero… … Enciclopedia Universal
falta — s f 1 Hecho de no haber algo que es necesario o útil: falta de agua, falta de comida 2 Hecho de que alguien o algo no esté donde debe o se espera; anotación que se hace de este hecho: falta de un alumno, tener faltas 3 Acto de alguien en contra… … Español en México
falta — sustantivo femenino 1) defecto*, imperfección, tacha, deficiencia, falla. 2) privación, ausencia, carencia, escasez*, exigüidad, insuficiencia … Diccionario de sinónimos y antónimos
para este viaje no hacían falta alforjas — Se señala con este dicho la inutilidad de haber hecho algo. . Las son las bolsas de tela que llevan los campesinos colgadas al hombro o las caballerías sobre los lomos; funcionan en la expresión como sinónimo de molestia o preocupación inútil o… … Diccionario de dichos y refranes
Antón, tienes el hocico untado, y a mí me falta un lechón. — Burla usual cuando son evidentes las pruebas de que alguien ha cometido alguna falta. También se emplea en ocasiones para soltar a la brava algo que debería decirse embozadamente. En ambos casos, tiene un significado parecido a Burla, burlando,… … Diccionario de dichos y refranes
no haber por dónde coger a alguien o algo — ► locución coloquial 1. Ser una persona, una cosa o una situación completamente negativa: es terrible, no hay por dónde cogerlo. 2. No tener una persona o una cosa ninguna falta o defecto: siempre acierta, no hay por dónde cogerlo … Enciclopedia Universal
mancar — ► verbo transitivo/ pronominal Herir de gravedad a una persona en la mano u otro miembro, imposibilitándole su libre uso: ■ se mancó la mano con la sierra . SE CONJUGA COMO sacar * * * mancar 1 tr. Dejar a ↘alguien manco: inútil de una mano o de… … Enciclopedia Universal
mancar — (De manco). 1. tr. Lisiar, estropear, herir las manos u otros miembros de alguien, imposibilitando el libre uso de alguno de ellos. U. t. c. prnl.) 2. lastimar (ǁ herir). 3. p. us. Hacer manco o defectuoso. 4. intr. ant. Faltar, dejarse de hacer… … Diccionario de la lengua española
