-
41 GNÓGR
a.1) abundant, plentiful, enough (selveiðar gnógar ok fiskifang mikit); at gnógu, sufficiently; ok vinnst oss þat at gnógu, it is enough for us; í gnóg, enough (var þar vatn í gnóg); gnógu (neut. dat.) lengi, long, enough;2) g. um e-t, at e-u, richly furnished with (nú var hann g. orðinn um kvikfé).* * *adj.; in old alliterative poets gn, þess var grams und gömlum | gnóg rausn, Arnór, and so in very old MSS.; but even vellum MSS. as old as Hb., Stj., Arna-Magn. 66 (vide below), begin to drop the g, which was either lost or replaced by í (í-nógr) as in Engl. e-nough: the declension also is interesting; in old writers it has regular neut. gnógt or nógt, but later the t was dropped; an Icel. says, það er nóg rúm ( room enow), the old form being gnógt rúm; the gen. has also been dropped, and so the word has become an irregular though not indeclinable adjective: again, an indeclinable nógu has been formed, nógu margr, mikill, etc., answering to Engl. enough after an adjective: [Ulf. ganôhs, = ἱκανός; A. S. genôh; Engl. enough and enow; O. H. G. ganah; Germ. genug and genung; Dan. nok; Swed. nog and noga]:—enough, sufficient, plentiful, of stores; þar er sæmðar ván er gnóg er til, Nj. 21; selveiðar gnógar ok fiski-fang mikit, Eg. 130; mundu þar fá gnógt lið, Fms. vii. 276; ok svá nógt er í fjöllum þeim gull sem grjót, Pr. 400; þat it fjórða er nógt var, which was enough by itself, Bret. (Hb.) 66; þeim með er hann hefir gnógastan til, Sks. 229 B; hafa gnógan liðs kost, Fms. viii. 220; því at þar var nógt búfé Dana til strandhöggva, i. 128; gaf hann öllum nóga skotpenninga, xi. 202; honum mun gefast svo hann gnóg hafi, Matth. xiii. 12; skógar-dýr er jafnan vóru gnóg, Stj. 560 (nóg and í nóg, v. l.); með svá nógum gný ( so great a din) ok vápna-braki, at …, Stj. (MSS.) 127:—of persons (rare), nú var hann nógr orðinn um kvikfé, now he was well stocked with cattle, Bjarn. 39; nú muntú ok vera þér nógr einn (= einhlítr, q. v.) um þetta mál, Band. 6.II. adverbial use; at nógu, sufficiently, plentifully; þat sem at nógu döggvir allan aldin-viðinn, Stj. 68; ok vinnsk oss þat at nógu, it is enough for us, Fms. v. 48 (but at gnógu, Ó. H. 202, l. c., and so Fb. ii. 329); í-nóg, enough; hann (the cypress) er þar í-nóg, Stj. 88, Al. 171; þar til er þeir allir hafa drukkit í-nóg, Stj. 136; fóðr höfum vér í-nóg, id.; allt var í-nóg þat er hafa þurfti, 203; biskup sagði at þeir hefði í-nóg at geyma, Bs. i. 866:—nógu, indecl. enough, only in the later Sagas, þreif Öngull til saxins, ok kvað hann nógu lengi ( long enough) borit hafa, Grett. 154; því at nógu margir munu vera mótstöðu-menn þínir, 156; nógu mikit, mickle enough, Bs. i. 909 (Laur. S.) -
42 HEGNA
penalize, penalise* * *(-da, -dr), v.1) to hedge, protect;2) to punish, chastise (hegna ránsmenn, úsiðu).* * *d, [A. S. hegjan; Engl. hedge; Germ. hegen; Dan. hegne]:—to hedge, fence, with acc.; allt þat aldin er menn hirða ok hegna með görðum eðr gæzlum, Jb. 429.2. metaph. to protect; at hegna lönd sín, Fas. i. 376 (Skjöld. S.); allir menn eru skyldir við at hegna Kristni, N. G. L. i. 352; þá hegni þeir selver sín, sem menn hegna eignir sínar á land upp, með laga-kefli, 252;—in this sense the word is obsolete in Icel., but3. is freq. in eccl. usage,α. hegna líkam sinn frá munuðum, to keep one’s body from lusts, Hom. 85; h. oss (acc.) at syndum, to keep us from sin, 74.β. to punish; hann hegndi harðliga allar lögleysur ok úsiðu, Magn. 472.II. to chastise, with acc., but in mod. usage with dat.; hegna íllþýði ok ráns-menn, Fms. vii. 16, (but dat. v. l. of the Hrokkinskinna, a MS. of the 15th century); the dat. seems to be due to an ellipse, e. g. Haraldr Hárfagri fór á einu sumri vestr um haf at h. víkingum (for hegna land víkingum, to clear the land of vikings, pacify it), Orkn. 10. -
43 JÖRÐ
(gen. jarðar, dat. jörðu; pl. jarðir), f.2) the surface of the earth, ground (féll hann þá dauðr til jarðar);3) mould;4) land, estate.* * *f., gen. jarðar; dat. jörðu, mod. also jörð; pl. jarðir; in old writers dat. and acc. are carefully distinguished; in mod. prose and conversation the apocopated dative is mostly used, whereas the poets use either form, as is most convenient for the flow of the verse and the metre, as in the Passion hymns,α. the full form; og hindra gjörðu, | Guðs dýrðarljós svo lýsi mér á lifandi manna jörðu, 9. 9; merk að úr jörðu mátti ei neinn, 46. 10; hróp og háreysti gjörðu … | kringum krossinn á jörðu, 39. 7; nakinn Jesum á jörðu … | með heiptar sinni hörðu, 33. 4; Lausnarinn niðr á jörðu, 34. 1; blóðsveitinn þinn eg bið mér sé, | blessan og vernd á jörðunni, 3. 12; eins hér á jörðu upp frá því, 21. 10; þó leggist lík í jörðu … | hún mætir aldrei hörðu, Hallgr.β. the apocopated form; en Jesú hlýðni aptr hér, allri jörð blessan færir, Pass. 24. 6; heiðr, lof, dýrð á himni og jörð | hjártanleg ástar þakkar-gjörð, 3. 18; þó heiðarleg sé hér á jörð | holdi útvaldra líkför gjörð, 49. 14; ef hér á jörð er hróp og háð, 14. 16; hvað göra þeir sem hér á jörð | hafa að spotti Drottins orð, 10: [Goth. airþa; A. S. eorde; Hel. ertha; old Scot. yearthe; Engl. earth: O. H. G. erda; Germ. erde; Dutch aarde; Fris. irth; Swed.-Dan. jord.]A. The earth; jörð ok himin, Nj. 194; jörð ok upphimin, Vsp. 3; jörð iðja-græna, 58; íllt er á jörð of orðit, Glúm. (in a verse), Hm. 138, and prose passim; jarðar yfirbragð er böllótt, Rb. 460, 465; jarðar bugr, böllr, hringr, hvel, mynd, endi, bygð, the earth’s bight, ball, ring, wheel, shape, end, habitation, 440, 466, 472: for the mythol. genesis of the earth see Vsp. l. c., Vþm. 20, 21, Gm. 40: as a mythical goddess, the Earth was daughter of Ónar (Ónars-dóttir) and Nótt (the night), and sister of Day on the mother’s side, Edda 7: Thor was the Earth’s son, Jarðar-sonr, m., Haustl.II. the surface of the earth, earth; falla til jarðar, Nj. 64; koma til jarðar, to throw down, Fms. v. 348; falla frjáls á jörð, N. G. L. i. 32, Grág. ii. 192; á jörðu ok í jörðu, Finnb. 290; bíta gras af jörðunni, Fms. xi. 7; skeðja jörðu, K. Þ. K. 22; jörð eða stein, Sks. 88; erja jörð, to ‘ear’ the earth, plough, Rb. 100; flestir menn séru jarðir sínar, Fms. i. 92: jarðar aldin, ávöxtr, blómi, dupt, dust, dýr, kvikendi, skriðdýr, etc., the earth’s fruit, produce, blossom, dust, deer, beasts, reptiles, etc., H. E. ii. 188, Grág. ii. 347, Ver. 17, Fas. iii. 669, Sks. 527, 628, Stj. 18, 77.2. pasture; görði kulda mikla með snjóum ok íllt til jarðar, Grett. 91 A; taka til jarðar, to graze, Skm. 15: freq. in mod. usage, góð jörð, lítil jörð, jarð-leysi, jarð-laust, jarð-bann, q. v.3. mould, Lat. humus; jörð sú er á innsigli er lögð, Lækn. 472: soil, sand-jörð, sandy soil; leir-jörð, clayey soil, etc.COMPDS: jarðarber, jarðarför, jarðarmegin, jarðarmen.B. Land, an estate, very freq. in Icel., answering to Norse bol, Dan. gaard; thus, túlf, tuttugu, sextíu, … hundraða jörð, land of twelve, twenty, sixty, … hundreds value; byggja jörð, to lease a farm; búa á jörð, to live on a farm; leigja jörð, to hold land as a tenant (leigu-liði); góð bú-jörð, good land for farming; harðbala-jörð, barren, bad land; plógs-jörð, land yielding rare produce, eider-down or the like; land-jörð, an inland estate, opp. to sjóvar-jörð, land by the sea side; Benedikt gaf sira Þórði jarðir út á Skaga hverjar svá heita …, Dipl. v. 27.COMPDS: jarðar-, sing. or jarða-, pl.: jarðarbrigð, jarðarbygging, jarðareigandi, jarðarhefð, jarðarhelmingr, jarðarhundrað, jarðarhöfn, jarðarflag, jarðarkaup, jarðarleiga, jarðarlýsing, jarðarmark, jarðamat, jarðamáldagi, jarðarmáli, jarðarmegin, jarðarpartr, jarðarrán, jarðarreitr, jarðaskeyting, jarðarskipti, jarðaskipti, jarðarspell, jarðatal, jarðarteigr, jarðarusli, jarðarverð, jarðarvígsla, jarðarþjófr. -
44 LAUF
* * *n. leaf, foliage.* * *n. [Ulf. laufs = φύλλον; A. S. and Engl. leaf; Germ. laub; Dan. löv; Swed. löf]:—a leaf, foliage, Hðm. 5, Fs. 135; aldin eða lauf, Gret. 14, Sks. 105; rjúpna-lauf:—metaph., lauf á hjálmi, El. 17, Sturl. iii. 140: in local names, Lauf-áss, whence Laufæsingar, the men from L.COMPDS: laufadráttr, laufafettir, laufblað, laufgóðr, laufgrænn, laufgyltr, laufhús, laufsegl, laufsettr, laufskáli, laufskálahátíð, laufsteindr, laufviði. -
45 MATR
(gen. matar, pl. matir), m. food, meat; hafa sér e-t at mat, to feed on (morgin-döggvar þan sér at mat hafa); pl. stores of food, provisions.* * *m., gen. matar, dat. mat; with article matinum, Grág. i. 47 (mod. matnum); plur. matir; it is twice or thrice in Fb. spelt mát with a long vowel, with which cp. the rhyme máta uppsátr, Hallfred,—máta (gen. pl.) viggjar uppsátr = a pantry (the explanation given in Lex. Poët. and hence in Fs. 214, seems erroneous); for the long vowel cp. also Ormul. mete (not mette), Engl. meat: [Ulf. mats = βρωσις; A. S. mete; Engl. meat; O. H. G. maz; Swed. mat; Dan. mad]:—meat, food; matar ok váða er manni þörf, Hm. 3; matar góðr, ‘good of meat,’ hospitable, 38; bjóða e-m mat, Gm. 2; morgin-döggvar þau sér at mat hafa, Vþm. 45, Skm. 27; þá var matr fram settr, Fbr. 21 new Ed.; bera mat á borð, to put meat on the board, Nj. 50; þú skalt stela þaðan mat á tvá hesta, 74; bera mat í stofu, eptir þat setti hón borð ok bar þar á mat, … viljum vér víst gefa yðr mat … síðan gengu þeir undir borð ok signdu mat sinn, … átu gestir mat sinn, Eb. 266, 268; Gunnarr vissi slíks matar þar ekki ván, Nj. 75; þenna aptan enn sama mælti Bergþóra til hjóna sinna, nú skulu þér kjósa yðr mat í kveld, þvíat þenna aptan mun ek bera síðast mat fyri hjón mín …, þykki mér blóð eitt allt borðit ok matrinn, 197; hann var kallaðr hinn mildi ok inn matar-ílli, … hann svelti menn at mat, Fms. i. 1; sitja at mat, to sit at meat, x. 378; beiða matar, Grág. i. 47; þóat hinn haldi matinum, id.; þá stóð Glámr. upp snemma ok kallaði til matar síns, … vil ek hafa mat minn en engar refjar, Grett. 111; þar hefi ek mínum mat orðit fegnastr þá er ek náða honum, 126; et mat þinn, tröll, Fas. iii. 178, 179: allit., matr ok mungát, meat and drink, Fb. iii. 578. Fb. i. 563; hann átti fjölda barna, hafði hann varla mat í munn sér, he had hardly any meat in his mouth, he was well-nigh starved, Bs. i. 193; menn sá ek þá er móður höfðu, látið mat í munn, Sól.: eiga máiungi mat; mod. eiga ekki málungi matar, to have no food for one’s next meal, be very poor, Hm. 66: the saying, matr tr mannsins megin, ‘meat is man’s main;’ biðja sér matar hvert mál, 36; þurr matr, dry meat; þurr matr, þat er gras ok aldin, K. Þ. K. 78; hvítr matr, white meat = milk, cheese from the dairy, passim; elds matr, food for fire, fuel; spóna-matr, spoon-meat, opp. to át-matr = dry meat.II. in plur. stores of food, provisions; tveggja mánaða mati, Gþl. 99; tveggja mánaða matir mjöls, N. G. L. i. 172; tólf mánaðar mati, 346, B. K. passim.COMPDS: matarafgangr, matarafli, matarást, matarból, matarbúr, matarfýst, matarföng, matargörð, mataríllr, matarkaup, matarlauss, matarlyst, matarneyzla, matarskamtr, matarverð, matarverðr, matarvætt, mataræði. -
46 RYGR
(gen. rygjar, dat. and acc. rygi; pl. rygjar), f. lady, housewife (rygr heitir sú kona, er ríkust er).* * *f., gen. rygjar, dat. and acc. rygi, pl. rygjar, Fas. i. 497:—a lady, housewife, Lat. matrona; rygr heitir sú kona er ríkust er, Edda 108; þann mann (a person to be adopted) skal leiða á reka (rekks?) skaut ok rygja(r), N. G. L. i. 209; rygr kvaðsk eiga inni álfa-blót, Sighvat; aldin rygr, an old lady, Kristni S. in a verse, (of a priestess); rygjar blóð, Sól. (dubious): baug-rygr (q. v.), a matron who receives of the baugr ( weregild), enjoying the rights of an agnate.II. in local names, Rygjar-dalr, Sól. -
47 VÖNDR
(gen. vandar, dat. vendi; pl. vendir, acc. vöndu), m.1) wand, switch, twig (sverðit beit eigi heldr en vendi berði um); snúa vönd í hár e-m, to twist a wand in one’s hair, preparatory to beheading a culprit;2) stripe, in cloth (segl stafat vendi blám ok rauðum).* * *m., gen. vandar, dat. vendi, pl. vendir, acc. vöndu, later and mod. vendi, Sks. 443 B; [from vinda, as svigi from sveigja; Ulf. wandus = ράβδος, 2 Cor. xi. 25; Engl. wand; Dan. vaand]:—a wand, switch; af korninu vex rót en vöndr af rótinni en af vendi aldin, Eluc. 14; Jacob tók græna vöndu, … birkti hann suma vönduna … mislita vönduna, Stj. 177, 178 (Genesis xxx); skjót at honnm vendi þessum, Edda 37; þá færi þit mér vóndu rétta ór skógi, 656 C. 42; smá-vendi (acc, pl.) af kvistum, Sks. 443 B; út mun ganga vöndr af kyni Jesse, 686 B. 13; tams vendi ek þik drep, Skm.; vatn hljóp ór hellunni er Moyses laust á vendi sínum, … vöndr Arons, Ver. 22; hann sat ok telgdi vönd einn með knífi, Hom. 116; hreinsa hveiti með vendi (vinza), Stj. 397; reiða vönd ok staura til garðs, N. G. L. i. 241; mál-vöndr, a measuring-wand, yard; poët. ben-vöndr, a ‘wound-wand;’ hjalt-vöndr, a ‘hilt-wand,’ i. e. a sword; blóð-v., morð-v., slíðr-vöndr, fólk-vöndr, hríð-vöndr, hvít-vöndr, benja-, brynju-, hjaldrs-vöndr, id.; ríkis-vöndr, a sceptre, Lex. Poët.: a rod, for punishing, strýkja með vendi, ljósta mar vendi, Kormak; vöndr hrökk, Mork. (in a verse); cp. vand-styggr, vandar-högg.2. a roller, on which tapestries were hung; tjöld um miklu-stofu, ábóta-stofu, conventu ok málstofu, ok hér méð vendir til allra, Vm. 109; mátum vér í skuldina, tvær bækr, vönd, pall-klæði, Dipl. iii. 13.3. in the phrase, snúa vönd í hár e-m, a way of beheading a culprit, by twisting a stick in his hair and holding the head steady to receive the stroke (instead of laying it on the block), see Ó. H. 191, Jómsv. S. ch. 47, Fms. xi: cp. vand-bálkr, vand-draga, vand-laupr, vand-styggr.4. metaph. a stripe, in cloth, Edda (Gl.) i. 584; segl stafat vendi, Eg. 68, Ó. H. 113, 124, 170 (see segl and stafað’r).COMPDS: vandahús, vandarhögg, vandarleggr, vandarveif. -
48 YRKJA
(yrki, orta, ortr), v.1) to work, esp. to fill, cultivate (y. jörðina, landit);2) to make verses (y. kvæði, drápu, lof, níð, háðung um e-n); absol., hann var kærr konungi ok orti vel, he was beloved by the king, and a good poet;3) y. á e-t, to set about; en er þeir fundust, ortu bœndr þegar á til bardaga, the peasants at once set upon them; Eiríkr jarl orti ekki á at berjast við Erling, Eirik made no attempt to fight Erling; y. á e-n, to work upon; hvárki eldr né járn orti á þá, neither fire nor iron did them any harm; y. orða á e-n, to address one, speak to one (hann svaraði stirt ok strítt, þá er menn ortu orða á hann);4) refl., yrkist í um e-t, it begins; (gerist nú svá sem dœmi finnast til, at á ortist um mannfallit); recipr. to attack one another (síðan fylktu þeir liði sínu ok ortust á ok börðust); þeir ortust á vísur, they competed in verse-making.* * *ð and t, pret. orti, part. yrt and ort; [A. S. wyrcan, wrohte; Engl. work, wrought; Goth. waurkjan; O. H. G. wurchian; the initial w being dropped, see orka]:—to work, but chiefly used in a special sense to till, cultivate; enn sá maðr er engit á, hann skal þat láta fyrst yrkja … en ef hann yrkir eigi svá engit, … ok vili hann þó yrt hafa, Grág. ii. 280; ok svá þeir er á mörkina ortu, Eg. 14; ok Drottinn Guð tók manninn og setti hann í þann aldin-garð Eden, að hann skyldi yrkja hann og varðveita, Gen. ii. 15; at hann geti ortar vel engjar fyrir þær sakir, Grág. ii. 335; yrkja jörðina eðr vinna, Stj. 29; yrkja holt né haga, N. G. L. i. 249; yrkja ræfrar ok börku til húsa-þaks, to work (i. e. to scrape) bark for thatching, 242.II. to make verses (cp. Gr. ποιητής; Old Engl. maker = poet); hvárki á maðr at yrkja um mann lof né löst… ef maðr yrkir tvau orð enn annarr önnur tvau, ok ráða þeir báðir samt um, ok varðar skóggang hvárum-tveggja, … yrkja níð eðr háðung um e-n, Grág. ii. 147–149; síðan orti Ölver mörg mansöngs-kvæði, Eg. 5; at þú vakir í nott ok yrkir lofkvæði um Eirík konung, … hann orti drápu tvítuga, … yrkja lof um e-n, þá orti Egill alla drápuna, ok hafði fest svá at hann mátti kveða um morguninn, 419; þessi vísa er góð ok vel ort, ok skaltú yrkja aðra vísu, … þessi vísa var ílla ort ok skal ek kveða aðra betri, Fms. vi. 362, 416; hann var kærr konungi ok orti vel, he was a good poet, and wrought well, Orkn. 146, Fms. vii. 111; konungr mælti, ertú skáldit?—Hann svarar, kann ek at yrkja, ii. 39; hann tók at yrkja þegar er hann var ungr, ok var maðr námgjarn, Eg. 685; yrkja kann ek vánu verr, Mkv.; hann er svá orðhagr at hann mun yrkja saman rár-endana, Fbr. 82 new Ed.; and so in countless instances old and mod.2. generally, to make, compose; þessi rit era ort af afli ástar. Hom. 1; Guðs Sonr í þeirri bæn er hann sjálfr orti (the Lord’s Prayer), 655 i. 2.III. spec. usages; hvárki eldr né járn orti á þá neither fire nor iron worked on them, wrought their hurt, Hkr. i. 11; en er þeir fundusk, ortu bændr þegar á til bardaga, the ‘bonders’ (peasants) at once set upon them, Ó. H. 110; Eríkr jarl orti því ekki á at berjask við Erling, at hann var frændstórr ok frændmargr, vinsæll ok ríkr, earl E. made no attempt to fight Erling because …, 27; yrki (imperat.) á at Kyndilmessu, ok hafi öll átt at Miðfóstu, begin at Candlemass and have all done at Mid-Lent, Gþl. 106: en ef þá skill á, hverr þeir sem fyrr orti á, began, caused to dispute, 455; hann svaraði stirt ok strítt, þá er menn ortu orða á hann, when people spoke to him, Ó. H. 69; en ræðu konungs svöruðu menn er hann orti orða á whom he addressed, 178; hann var hljljóðr ok fáskiptinn en þó kátr við menn þá er orða ortu á hann, Fms. vi. 109; hann svaraði fám orðum þótt orða værri yrt á hann (þó at orða yrti á hann, v. l.), vii. 227; yrkti (sic) þá ok únáðaði kynsmenn Sem, harangued and vexed them, Stj. 65.IV. reflex. to take effect; þá tók at falla lið Erlings, ok þegar er á ortisk ok uppganga var greidd, viz. when the day was about decided, Ó. H. 183; hversu sem at [á?] ortisk, however it so went, Fas. ii. 482; þar er svá, er at ort, when that reserve is made, Grág. i. 494.2. recipr., síðan fylktu þeir liði sínn, ok ortusk á þegar, ok börðusk, attacked one another and came to blows, Hom. 112: þeir ortusk á vísur, exchanged, capped verses, Lv. 24; sættusk þeir at kalla ok var þó at engu haldit, ok ortusk þeir um siðan, they capped verses (satirical) about it, Sturl. i. 150. -
49 haben
haben <hat, hatte, gehabt, h>1. v/t -e sahip olmak;haben Sie … -iniz var mı?;ich habe keine Zeit zamanım/vaktim yok;was hast du? ne(yi)n var?;etwas haben wollen bş-i (elde etmek) istemek;(noch) zu haben sein (daha) serbest olmak;woher hast du das? bunu nereden aldın/buldun?;was hast du gegen ihn? onunla alıp veremediğin ne(dir)?;was habe ich davon (, wenn …)? (-rsem) bunun bana ne faydası olur?2. v/aux hast du meinen Bruder gesehen? kardeşimi gördün mü?;hast du gerufen? sen mi çağırdın? -
50 herhaben
herhaben v/t <unreg, -ge-, h> fam (bir yerden) almış/bulmuş olmak;wo hast du das her? bunu nereden aldın/buldun? -
51 aldini
-
52 lesa
v. сильн.; praes. les; praet. las, pl. lásum; conj. læsa; pp. lesinn1) собиратьlesa hnetr, ber, aldin — собирать орехи, ягоды, плоды
4) читатьlesa fram, lesa upp — читать вслух
-
53 medium
-
54 lesa
v (acc) (les, las, lásum, lesið)1. čístlesa söguna upphátt; lesa Laxness2. sbírat (květy ap.)lesa blóm; lesa aldin af trjánum -
55 başta
-
56 tiş
1) зубtiş ağrısı - зубная больtiş çıqarmaq - а) прорезываться, резаться (о зубах), б) удалять зубtişlerini temizlemek - чистить зубыtiş ekimi - зубной врачtiş qoydurmaq - вставлять зубыtişi tuttı - у него болит зубkesici tişler - резцыazuv tişler - коренные зубыköpek tişi - клыкazuv tişten aldın turğan tiş - предкоренной зубüst tişler - верхние зубыast tişler - нижние зубыçapa tiş - выступающие вперёд (наружу) зубы2) зуб, зубец, зубчик (у пилы, гребёнки) -
57 взять
1) almaq, tutmaq2) перен. almaq, çıqarmaqоткуда ты это взял? - bunı (da) qaydan çıqardıñ (aldıñ)?взять в кольцо - ortağa almaqвзять в плен - esir etmekвзять под контроль - nezaret altına almaqвзять в расчет - köz ögüne almaq, esapqa almaq -
58 дошкольный
mektepten aldın -
59 какой
1) вопр. nasıl, angi, qaysı, qaysı bir, qaçıncıкакой сегодня день? - bugün qaysı kündir?какие книги ты взял? - nasıl kitaplarnı aldıñ?какой из…? - angisi?2) отн. ne qadar, qaysı, angi, qaçıncı, nasılя не знаю, какую книгу вы хотите - nasıl (qaysı, angi) kitapnı istegeniñizni bilmeyim3) воскл. nasıl, ne qadar, neкакая прелесть! - ne güzel!какой он умный человек! - nasıl aqıllı adam! -
60 перед
1) (напротив, впереди) qarşısında, ögündeперед домом - ev ögünde (qarşısında)2) (прежде, раньше) evel, ögüne, aldınперед отъездом - ketmezden evel (ögüne)3) (по отношению к кому-либо, чему-либо) qarşısında, ögündeдолг перед народом - halq ögündeki borc
Страницы
См. также в других словарях:
aldin — aldin … Dictionnaire des rimes
aldin — ALDÍN, Ă, aldine, adj., s.f. (Caracter tipografic sau literă tipografică) care are conturul mai gros decât al literelor obişnuite; gras. – Din it. aldino. Trimis de ana zecheru, 13.07.2006. Sursa: DEX 98 ALDÍN adj., s. (tipogr.) compact, gras.… … Dicționar Român
aldin — aldin, ine [ aldɛ̃, in ] adj. • 1529; lat. érudit aldinus, de Aldus Manucius, nom latinisé de Aldo Manuzio, Alde Manuce, ancêtre de la célèbre famille des Aldes, imprimeurs vénitiens des XVe et XVIe s. ♦ Des Aldes, relatifs aux Aldes. Caractères… … Encyclopédie Universelle
Aldin Čajić — Aldin Čajić Spielerinformationen Geburtstag 11. September 1992 Geburtsort Konjic, Bosnien und Herzegowina Position Mittelfeld Vereine in der Jugend … Deutsch Wikipedia
Aldin Оidić — Aldin Оidić Spielerinformationen Geburtstag 30. August 1983 Geburtsort Zenica, SFR Jugoslawien Größe 197 cm Position Abwehrspieler … Deutsch Wikipedia
Aldin Grange for Bearpark railway station — Infobox UK disused station name = Aldin Grange for Bearpark caption = manager = London and North Eastern Railway locale = Durham borough = County Durham line = North Eastern Railway manager = owner = London and North Eastern Railway platforms =… … Wikipedia
Aldin — Recorded as Alden, Aldine, Auden, Adin, and others, this is a medieval English surname. It derives from the personal name of the pre 7th Century Ealdwine, meaning Old friend and the Latinized versions as Aldanus aand Alden are recorded in the… … Surnames reference
aldín — adj. m., pl. aldíni; f. sg. aldínã, pl. aldíne … Romanian orthography
aldīn — s. aldī ; … Germanisches Wörterbuch
Cecil Aldin — Chiddingstone, Pastell von Cecil Aldin Cecil Charles … Deutsch Wikipedia
Salih Saif Aldin — (? October 14, 2007) was an Iraqi journalist and correspondent for the Washington Post. Aldin was shot to death while on assignment in Baghdad. cite news |first=|last=|title= Iraqi correspondent working for The Washington Post killed in Baghdad… … Wikipedia
