-
1 akredytacja
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > akredytacja
-
2 akredytacja
akredytacja f (-i; -e) Akkreditierung f -
3 akredytacja
akredytacja [akrɛdɨtaʦ̑ja] fAkkreditierung f -
4 akredytacja
сущ.• аккредитация* * *♀ аккредитация* * *жаккредита́ция -
5 akredytacja
accréditation -
6 akredytacja
[акредитацья]f -
7 akredytacja
ж акредитація -
8 akredytacj|a
f sgt accreditation U- udzielić komuś akredytacji przy ONZ to accredit sb to the UN- otrzymać akredytację na zawody sportowe to be given accreditation to sporting events- akredytacja kierunku studiów accreditation of a degree courseThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > akredytacj|a
-
9 Beglaubigung
1) ( Bestätigung) einer Unterschrift poświadczenie nt; eines Testaments, einer Kopie uwierzytelnienie nt
См. также в других словарях:
akredytacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} oficjalne uprawnienie przedstawiciela dyplomatycznego, dziennikarza do pełnienia funkcji przy obcym rządzie, organizacji międzynarodowej lub na ważnej imprezie; uwierzytelnienie <fr.>… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
akredytacja — ż I, DCMs. akredytacjacji, blm «oficjalne uprawnienie przedstawiciela dyplomatycznego, prasowego do pełnienia funkcji przy obcym rządzie lub organizacji międzynarodowej; akredytowanie» Akredytacja dyplomaty przy rządzie. Akredytacja korespondenta … Słownik języka polskiego
akredytacyjny — przym. od akredytacja Karty akredytacyjne dla dziennikarzy … Słownik języka polskiego
akredytacyjny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. akredytacja: Karta akredytacyjna korespondenta. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień