-
1 aizbilstamais
прил.юр. опекаемый, подопечный (в знач. сущ.) -
2 aizbilstamais
подопечный; опекаемый -
3 aizbilstamais
I. n.1. подопечный (Грам. инф.: сущ.; Окончания: \aizbilstamaisого; р. мн. \aizbilstamaisых)2. опекаемый (Грам. инф.: в зн. сущ.; Окончания: \aizbilstamaisого; р. мн. \aizbilstamaisых)LKLv59▪ Sinonīmilietv. aizbildnībā esoša personaT09