Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

ai+clienti

  • 1 antiquus

    antīquus, a, um (andere Schreibart für anticus v. ante), bezeichnet das Vorher im Range u. gew. in der Zeit, während anticus das Vorher im Raume ausdrückt (doch s. unten /), also: I) »was der Geltung nach allem andern vorangeht«, 1) als mathem. t.t., Haupt-, Grund-, numerus, die Grundzahl, vollkommene Zahl, Vitr. 3, 1, 8 (ibid. auch numerus perfectus gen.). – 2) im Compar. u. Superl., was in meinen Augen allem andern der Geltung nach vorangeht, wichtiger, am wichtigsten, höher-, am höchsten stehend, dah. auch was mir mehr am Herzen liegt, angelegentlicher, angelegentlichst, a) Compar.: genere antiquior, Acc. tr. fr.: antiquior in senatu sententiae dicendae locus, höhere, wichtigere Stellung, Vortritt, Cic.: antiquiorem locum hospiti tribuere quam clienti, Gell.: sed ne dubitaris, quin quod honestius id mihi futurum sit antiquius, Cic.: quod mihi est et sanctius et antiquius, Cic.: id antiquius consuli fuit, Liv.: quaedam animā carent, ut saxa; itaque aliquid erit animantibus antiquius, scilicet corpus, Sen.: m. folg. Abl., ut omnes intellegerent nihil sibi antiquius amicitiā nostrā fuisse, Cic.: Claudii genti iam inde ab initio nihil antiquius in re publica patrum maiestate fuit, Liv.: tantā utilitate fides antiquior fuit, Liv.: quid hunc tantā Thebanorum gloriā, tam claro atque exornato tropaeo carius atque antiquius habere convenit? Cic.: quam nihil antiquius communi salute ac libertate iudicarim, Cic.: ne quid vitā existimem antiquius, Cic.: nihil antiquius oppugnatione Cluvianā ratus, Liv. – m. folg. quam, antiquiorem sibi fuisse laudem et gloriam, quam regnum et possessiones suas, Cic.: in armorum ratione antiquior cavendi quam ictum inferendi cura est, Quint.: bes. nec habui quicquam antiquius, quam ut m. Konj., Cic. ep. 11, 5, 1: nihil ei fuisset antiquius quam m. folg. Infin., Cic. ep. 13, 29, 3. Auct. b. Alex. 36, 2: u. multo antiquius est m. folg. Infin., Lucr. 4, 846: u. neque prius neque antiquius quidquam habuit quam m. folg. Infin., Vell. 2, 52, 4: nihil antiquius duxit od. habuit quam m. folg. Infin., Suet. Claud. 11, 1 u. Vesp. 8, 1. – b) Superl.: navalis apparatus ei semper antiquissima cura fuit, Cic.: (causam) antiquissimam se habiturum dixit, Cic.: longe antiquissimum ratus est (hatte nichts Angelegentlicheres zu tun, hielt es für seine erste Pflicht) m. folg. Infin., Liv. 1, 32, 2. – II) »was der Zeit nach vorher gewesen ist«, alt, A) relativ, alt = früher, vormalig, einstig (Ggstz. novus), a) übh.: concordia, die frühere Eintracht, Plaut.: duritia, die frühere, alte Strenge, Ter.: antiquae munitiones, Caes.: morem antiquum atque ingenium obtinere, Ter.: antiquam venustatem suam obtinere, Ter.: antiquior dies, ein früheres, älteres Datum, Cic.: tres epistulas tuas accepi; igitur antiquissimae cuique respondebo, Cic.: causa antiquior memoriā tuā, Cic.: Scipio Africanus antiquior (der ältere), Gell. 4, 18, 1. – subst., fricari ex antiquo (nach der alten Sitte), Plaut.: antiquum obtinere, die alte Art od. Sitte beibehalten, Komik. (vgl. Lorenz Plaut. Most. 776. die Auslgg. zu Ter. Andr. 4, 5, 22): nec in antiquius citeriusve procedere, sich weder jenseit noch diesseit dieses Zeitraums erstrecken, Vell. 1, 17, 2: verum tamen antiqua (das Alte) neglegemus, Cic. har. resp. 32: studiose antiqua (Beispiele aus der alten Zeit) persequi, Cic. de fin. 1, 36 (u. so Liv. 9, 34, 14. Sen. de ira 3, 18, 2): nam illa nimis antiqua (die in allzuferner Zeit liegenden Fälle) praetereo, Cic. Cat. 1, 3. – dicht. übh. = früher, vergangen, hiemes, vulnus, Ov.: carcer, Lucan.; vgl. Burm. Ov. trist. 3, 9, 12. Becker Eleg. Rom. p. 73. – b) insbes., mit dem Nebenbegr. des Einfachen, Reinen, Unschuldigen, alt = von altem Schlage, von altem Schrot u. Korn, schlicht, bieder von Gesinnung, antiqui moris, Tac.: antiquis esse moribus, Plaut.: cives antiquā virtute ac fide, Ter.: antiqui homines, Cic.: antiquae artes tuae, Plaut.: antiqui impetus (altbiedere Aufwallungen), Tac. – B) absol., was seit der Vorzeit od. wenigstens seit langer Zeit besteht od. üblich ist, alt, uralt, vorzeitlich, langjährig (Ggstz. recens), u. mit Lob = altehrwürdig, altheilig, vicinus tuus, Comic. vet. fr.: hospes, Ter.: nemo est mihi te amicus antiquior, Cic.: tuus antiquissimus amicus, Cic.: antiquus Butes, der langjährige (treue) Diener, Verg.: deus (Götterbildsäule) antiquo opere factus, Cic.: templa, Hor.: quercus, Suet.: genus, Nep.: antiquissima scripta, Hor.: antiquissimum tempus, Caes.: antiqui, antiquiores medici, Cels.: u. als Beiw. von Städten usw., urbs, terra, Verg.: Helerni, Ov.; vgl. Thiel Verg. Aen. 1, 12. p. 14. – subst.: α) antīquī, ōrum, m., die Alten, Altvordern, die Leute der Vorzeit, die Schriftsteller-, Staatsmänner-, Ärzte der Vorzeit (Ggstz. recentiores), Cic., Vell., Cels. u.a. – β) antīqua, ōrum, n., das Alte, das Altertum, das Vorzeitliche, die Vorzeit, quid antiqua perscrutor? Sen. de ira 3, 18, 3: verb. vetera tantum et antiqua mirari, Tac. dial. 15. – / In Hdschrn. u. Ausgg. auch anticus geschr., zB. vates anticus, Liv. 45, 27, 10: anticum consortium, Gell. 1, 9, 12. Vgl. Georges, Lexikon der lat. Wortf. S. 52.

    lateinisch-deutsches > antiquus

  • 2 innecto

    in-necto, nexuī, nexum, ere, umknüpfen, umschlingen, verknüpfen, verschlingen, I) eig.: comas, Verg.: fauces laqueo, Ov.: vincula gutturi, Hor.: palmas armis, Verg.: capiti diadema, Aur. Vict.: cornibus arentes ramos, aufbinden, Sil.: innecti cervicibus, umfassen, Tac.: inter se innexi rami, Liv.: isque (sinus) ab ima parte leviter innexus, Cels. – II) übtr.: A) im allg.: causas morandi, eine nach der andern vorbringen, Verg.: plures moras, Stat.: fraudem clienti, Verg. – B) insbes.: 1) verwickeln, verstricken, mentem, Sen. poët.: conscientiae alcis innexus, Tac. – 2) verbinden, Hyrcanis innexus per affinitatem, Tac.: separatae sint virtutes aut innexae, unter sich verbunden, Sen. – / Parag. Infin. innectier, Prud. apoth. 905 u. psych. 357.

    lateinisch-deutsches > innecto

  • 3 antiquus

    antīquus, a, um (andere Schreibart für anticus v. ante), bezeichnet das Vorher im Range u. gew. in der Zeit, während anticus das Vorher im Raume ausdrückt (doch s. unten ), also: I) »was der Geltung nach allem andern vorangeht«, 1) als mathem. t.t., Haupt-, Grund-, numerus, die Grundzahl, vollkommene Zahl, Vitr. 3, 1, 8 (ibid. auch numerus perfectus gen.). – 2) im Compar. u. Superl., was in meinen Augen allem andern der Geltung nach vorangeht, wichtiger, am wichtigsten, höher-, am höchsten stehend, dah. auch was mir mehr am Herzen liegt, angelegentlicher, angelegentlichst, a) Compar.: genere antiquior, Acc. tr. fr.: antiquior in senatu sententiae dicendae locus, höhere, wichtigere Stellung, Vortritt, Cic.: antiquiorem locum hospiti tribuere quam clienti, Gell.: sed ne dubitaris, quin quod honestius id mihi futurum sit antiquius, Cic.: quod mihi est et sanctius et antiquius, Cic.: id antiquius consuli fuit, Liv.: quaedam animā carent, ut saxa; itaque aliquid erit animantibus antiquius, scilicet corpus, Sen.: m. folg. Abl., ut omnes intellegerent nihil sibi antiquius amicitiā nostrā fuisse, Cic.: Claudii genti iam inde ab initio nihil antiquius in re publica patrum maiestate fuit, Liv.: tantā utilitate fides antiquior fuit, Liv.: quid hunc tantā Thebanorum gloriā, tam claro atque exornato tropaeo carius atque antiquius habere convenit?
    ————
    Cic.: quam nihil antiquius communi salute ac libertate iudicarim, Cic.: ne quid vitā existimem antiquius, Cic.: nihil antiquius oppugnatione Cluvianā ratus, Liv. – m. folg. quam, antiquiorem sibi fuisse laudem et gloriam, quam regnum et possessiones suas, Cic.: in armorum ratione antiquior cavendi quam ictum inferendi cura est, Quint.: bes. nec habui quicquam antiquius, quam ut m. Konj., Cic. ep. 11, 5, 1: nihil ei fuisset antiquius quam m. folg. Infin., Cic. ep. 13, 29, 3. Auct. b. Alex. 36, 2: u. multo antiquius est m. folg. Infin., Lucr. 4, 846: u. neque prius neque antiquius quidquam habuit quam m. folg. Infin., Vell. 2, 52, 4: nihil antiquius duxit od. habuit quam m. folg. Infin., Suet. Claud. 11, 1 u. Vesp. 8, 1. – b) Superl.: navalis apparatus ei semper antiquissima cura fuit, Cic.: (causam) antiquissimam se habiturum dixit, Cic.: longe antiquissimum ratus est (hatte nichts Angelegentlicheres zu tun, hielt es für seine erste Pflicht) m. folg. Infin., Liv. 1, 32, 2. – II) »was der Zeit nach vorher gewesen ist«, alt, A) relativ, alt = früher, vormalig, einstig (Ggstz. novus), a) übh.: concordia, die frühere Eintracht, Plaut.: duritia, die frühere, alte Strenge, Ter.: antiquae munitiones, Caes.: morem antiquum atque ingenium obtinere, Ter.: antiquam venustatem suam obtinere, Ter.: antiquior dies, ein früheres, älteres Datum, Cic.: tres epistulas tuas accepi; igitur antiquissimae cuique respondebo, Cic.: causa
    ————
    antiquior memoriā tuā, Cic.: Scipio Africanus antiquior (der ältere), Gell. 4, 18, 1. – subst., fricari ex antiquo (nach der alten Sitte), Plaut.: antiquum obtinere, die alte Art od. Sitte beibehalten, Komik. (vgl. Lorenz Plaut. Most. 776. die Auslgg. zu Ter. Andr. 4, 5, 22): nec in antiquius citeriusve procedere, sich weder jenseit noch diesseit dieses Zeitraums erstrecken, Vell. 1, 17, 2: verum tamen antiqua (das Alte) neglegemus, Cic. har. resp. 32: studiose antiqua (Beispiele aus der alten Zeit) persequi, Cic. de fin. 1, 36 (u. so Liv. 9, 34, 14. Sen. de ira 3, 18, 2): nam illa nimis antiqua (die in allzuferner Zeit liegenden Fälle) praetereo, Cic. Cat. 1, 3. – dicht. übh. = früher, vergangen, hiemes, vulnus, Ov.: carcer, Lucan.; vgl. Burm. Ov. trist. 3, 9, 12. Becker Eleg. Rom. p. 73. – b) insbes., mit dem Nebenbegr. des Einfachen, Reinen, Unschuldigen, alt = von altem Schlage, von altem Schrot u. Korn, schlicht, bieder von Gesinnung, antiqui moris, Tac.: antiquis esse moribus, Plaut.: cives antiquā virtute ac fide, Ter.: antiqui homines, Cic.: antiquae artes tuae, Plaut.: antiqui impetus (altbiedere Aufwallungen), Tac. – B) absol., was seit der Vorzeit od. wenigstens seit langer Zeit besteht od. üblich ist, alt, uralt, vorzeitlich, langjährig (Ggstz. recens), u. mit Lob = altehrwürdig, altheilig, vicinus tuus, Comic. vet. fr.: hospes, Ter.: nemo est mihi te amicus antiquior, Cic.: tuus antiquissimus
    ————
    amicus, Cic.: antiquus Butes, der langjährige (treue) Diener, Verg.: deus (Götterbildsäule) antiquo opere factus, Cic.: templa, Hor.: quercus, Suet.: genus, Nep.: antiquissima scripta, Hor.: antiquissimum tempus, Caes.: antiqui, antiquiores medici, Cels.: u. als Beiw. von Städten usw., urbs, terra, Verg.: Helerni, Ov.; vgl. Thiel Verg. Aen. 1, 12. p. 14. – subst.: α) antīquī, ōrum, m., die Alten, Altvordern, die Leute der Vorzeit, die Schriftsteller-, Staatsmänner-, Ärzte der Vorzeit (Ggstz. recentiores), Cic., Vell., Cels. u.a. – β) antīqua, ōrum, n., das Alte, das Altertum, das Vorzeitliche, die Vorzeit, quid antiqua perscrutor? Sen. de ira 3, 18, 3: verb. vetera tantum et antiqua mirari, Tac. dial. 15. – In Hdschrn. u. Ausgg. auch anticus geschr., zB. vates anticus, Liv. 45, 27, 10: anticum consortium, Gell. 1, 9, 12. Vgl. Georges, Lexikon der lat. Wortf. S. 52.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > antiquus

  • 4 innecto

    in-necto, nexuī, nexum, ere, umknüpfen, umschlingen, verknüpfen, verschlingen, I) eig.: comas, Verg.: fauces laqueo, Ov.: vincula gutturi, Hor.: palmas armis, Verg.: capiti diadema, Aur. Vict.: cornibus arentes ramos, aufbinden, Sil.: innecti cervicibus, umfassen, Tac.: inter se innexi rami, Liv.: isque (sinus) ab ima parte leviter innexus, Cels. – II) übtr.: A) im allg.: causas morandi, eine nach der andern vorbringen, Verg.: plures moras, Stat.: fraudem clienti, Verg. – B) insbes.: 1) verwickeln, verstricken, mentem, Sen. poët.: conscientiae alcis innexus, Tac. – 2) verbinden, Hyrcanis innexus per affinitatem, Tac.: separatae sint virtutes aut innexae, unter sich verbunden, Sen. – Parag. Infin. innectier, Prud. apoth. 905 u. psych. 357.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > innecto

  • 5 sbrigare

    sbrigare
    sbrigare [zbri'ga:re]
     verbo transitivo
     1 (faccende) erledigen, besorgen
     2 (clienti) abfertigen
     II verbo riflessivo
    -rsi
     1 (affrettarsi) sich beeilen
     2 (liberarsi) sbrigare-rsi di [oder da] qualcunoqualcosa sich jemandeseiner Sache entledigen; sbrigarsela familiare mit etwas fertig werden

    Dizionario italiano-tedesco > sbrigare

  • 6 servire

    servire
    servire [ser'vi:re]
     verbo transitivo avere
     1 (come domestico) dienen bei, im Dienst sein bei; servire qualcuno (re, dio) jemandem dienen; (clienti) jemanden bedienen
     2  militare servire la patria dem Vaterland dienen
     3 (cibi) servieren, auftragen
     4  Sport servire qualcuno jdm den Ball zuspielen
     II verbo intransitivo essere o avere
     1 (essere utile) nützen, dienen; (aver bisogno) brauchen; mi serve una sedia familiare ich brauche einen Stuhl
     2  militare dienen
     3  Sport angeben; (tennis) aufschlagen
     4 (a tavola) servieren; commercio bedienen
     III verbo riflessivo
    -rsi
     1 (usare) servire-rsi di qualcosa etw benutzen, sich einer Sache genitivo bedienen
     2 (a tavola) sich bedienen
     3 (essere cliente) einkaufen, Kunde sein
     4 peggiorativo servire-rsi di qualcuno jdn ausnützen

    Dizionario italiano-tedesco > servire

  • 7 servizio

    servizio
    servizio [ser'vittsio] <-i>
      sostantivo Maskulin
     1 (lavoro) amministrazione, militare Dienst Maskulin; donna di servizio Hausangestellte Feminin, Bedienstete Feminin; porta di servizio Lieferanteneingang Maskulin; stazione di servizio Tankstelle Feminin; servizio militare Wehrdienst Maskulin; servizio speciale Sonderbericht(erstattung Feminin ) Maskulin; essere in servizio im Dienst sein; servizio pubblico öffentlicher Dienst; fuori servizio (di oggetti) außer Betrieb; (di persone) außer Dienst
     2 (giornalismo) radiofonia, televisione Bericht Maskulin, Reportage Feminin
     3 (da tavola) Service neutro, Geschirr neutro
     4  Sport Angabe Feminin; (tennis) Aufschlag Maskulin
     5  commercio Dienstleistung Feminin; (assistenza clienti) Service Maskulin; (in negozio) Bedienung Feminin; area di servizio Raststätte Feminin
     6 plurale Bad(ezimmer) neutro

    Dizionario italiano-tedesco > servizio

  • 8 soddisfare

    soddisfare
    soddisfare [soddis'fa:re] < irr>
     verbo transitivo
    zufrieden stellen; (bisogni) befriedigen; (curiosità) stillen; (clienti, pubblico) zufrieden stellen
     II verbo intransitivo
    soddisfare a qualcosa einer Sache dativo genügen

    Dizionario italiano-tedesco > soddisfare

См. также в других словарях:

  • Ferrari (entreprise) — Pour les articles homonymes, voir Ferrari. 44° 31′ 52″ N 10° 52′ 22″ E / …   Wikipédia en Français

  • San Filippo del Mela — Infobox CityIT img coa = official name = San Filippo del Mela name = San Filippo del Mela region = Sicily province = Province of Messina (ME) elevation m = 89 area total km2 = 9.8 population as of = Dec. 2004 population total = 7138 population… …   Wikipedia

  • Santa Lucia del Mela — Infobox CityIT img coa = official name = Santa Lucia del Mela name = Santa Lucia del Mela region = Sicily province = Province of Messina (ME) elevation m = 215 area total km2 = 82.9 population as of = Dec. 2004 population total = 4759 population… …   Wikipedia

  • clientela — cli·en·tè·la s.f. 1. CO l insieme dei clienti di un negozio, di un locale pubblico, di uno studio professionale e sim.: clientela occasionale, clientela affezionata 2. TS stor. nell antica Roma, rapporto di protezione e dipendenza che si… …   Dizionario italiano

  • trattare — trat·tà·re v.tr. e intr. FO I. v.tr. I 1. discutere, esporre, sviluppare un certo argomento, spec. parlando o scrivendo: trattare un tema, un problema, una questione; trattare superficialmente, con competenza, a fondo, nei dettagli, nei minimi… …   Dizionario italiano

  • client — CLIÉNT, Ă, clienţi, e, s.m. şi f. 1. Persoană care cumpără (regulat) de la un magazin, consumă ceva într un local public etc., considerată în raport cu persoana sau întreprinderea de la care cumpără, consumă etc.; muşteriu. 2. Persoană care se… …   Dicționar Român

  • clientelă — CLIENTÉLĂ, clientele, s.f. Totalitatea clienţilor, mulţime de clienţi. [pr.: cli en ] – Din fr. clientèle, lat. clientela. Trimis de hai, 01.06.2004. Sursa: DEX 98  CLIENTÉLĂ s. cumpărători (pl.), muşterii (pl.). (clientelă unui magazin.) Trimis …   Dicționar Român

  • prime rate —   Il prime rate è il tasso di interesse che viene applicato dalle banche ai migliori clienti, prenditori di fondi al di fuori del mercato interbancario. Il prime rate è contrapposto al sub rate o subprime cioè i clienti più a rischio di… …   Glossario di economia e finanza

  • customer care — /ˌkastomerˈkɛr, ingl. ˌkʌstəməˈk0ə(r)/ [loc. ingl., propr. «cura (care) del cliente (customer)»] loc. sost. m. inv. assistenza clienti, servizio clienti …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • customer service — /ˈkastomer ˈservis, ingl. ˌkʌstəməˈs0ːvɪs/ [loc. ingl., propr. «servizio (service) per il cliente (customer)»] loc. sost. m. inv. servizio clienti, assistenza clienti …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • Scuderia Ferrari — F1 team Constructor name = flagicon|Italy Ferrari Long name = Scuderia Ferrari Marlboro [ [http://www.ferrariworld.com/FWorld/fw/index.jsp Ferrari s official website] : Sponsors that collaborate with the Scuderia Ferrari Marlboro] [… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»