-
1 agrestis
agrestis, e, Adi. m. Compar. u. (bei Spät.) m. Superl. (ager), auf dem Acker, Feld, Lande befindlich, I) auf dem Acker od. Felde = wild, wildwachsend, unser Acker-, Feld-, 1) eig.: quadrupes (v. der Schildkröte), Pacuv. fr.: mures, Pallad. (vgl. no. II, 1): animales (Tiere), Ggstz. cicures, Apul.: palmae, Cic.: hedera, Col.: poma, Verg.: columbae, Feldtauben (Ggstz. col. domesticae, Haustauben), Varr.: taurus, Liv.: cibus, rohe (Ggstz. mitiora, mildere Speisen), Iustin.: loca, Pacuv. fr. – subst., agrestia, ium, n., Wildbret, Vopisc. Tac. 11, 5. – 2) poet. übtr. = ferinus, tierisch, wild dem Äußern nach, vultus, Ov.: figura, Prop. – II) auf dem Lande = auf dem Lande lebend, zum Landleben od. Landbau gehörig, ländlich, bäurisch, der Bauern (Ggstz. urbanus), 1) eig.: Musa, Lucr.: mus, Feldmaus (Ggstz. urbanus), Hor.: hospitium, Cic.: amiculum, Nep.: vestitus, Nep.: vasa, Sall. fr.: ferramentum, Liv.: scamnum, Val. Max.: sermo, Liv.: vita agrestis, das bäurische Leben (im Ggstz. zu vita rustica, das Landleben), Cic.: vita agrestis et rusticus cultus, Liv.: agresti loco natus, Vell.: Numidae agrestes, Ackerbau treibende, Sall.: dah. homo agrestis od. subst. bl. agrestis, is, m., der »Landmann, Landwirt, Mann (Gast) vom Lande« usw., Cic., Hor. u.a.: a quodam agresti nationis Termestinae, Tac.: Singular auch kollektiv, urbanos et agrestem confertum in arta tecta aestu ac vigiliis angebat, Liv. 3, 6, 3. Vgl. übh. Drak. Liv. 3, 6, 3. – 2) übtr., wie unser bäurisch, im Ggstz. zum Gebildeten, Feinen, von intellektueller u. moralischer Roheit = ungebildet, ungesittet, unmanierlich, ungeschliffen, ungeschlacht, roh, im mildern Sinne derb, senex durus ac paene agrestis, Cic.: servi agrestes et barbari, Cic.: dominus agr. ac furiosus, barsch u. hitzig, Cic.: genus hominum, Sall.: agreste Latium, Hor.: rustica vox et agrestis, Cic.: sonus vocis agrestis, Cic.: animus agrestis ac durus, Cic.: vita haec rustica, quam tu agrestem vocas, Cic.: fera agrestisque vita (Ggstz. vita mansueta), Vitr.: dah. agrestiores Musae, die mehr bäurischen, gröbern Musen (= die praktischen Beschäftigungen [die Beredsamkeit usw.], im Ggstz. zu den mansuetiores Musae, d.i. der Philosophie), Cic. or. 12 (dazu Piderit). – subst., agrestis, is, m., der Ungebildete usw., aliquis agr. (Ggstz. doctissimus homo), Cic.: non modo docti, sed etiam agrestes, Cic. – / Abl. Sing. auch agreste, Sall. hist. fr. 1, 116 (119); vgl. Charis. 120, 30: Genet. Plur. agrestum, Verg. georg. 1, 10. Ov. met. 14, 635. – Superl. ferae et agrestissimae gentes, Cassiod. var. 7, 4.
-
2 agrestis
agrestis, e, Adi. m. Compar. u. (bei Spät.) m. Superl. (ager), auf dem Acker, Feld, Lande befindlich, I) auf dem Acker od. Felde = wild, wildwachsend, unser Acker-, Feld-, 1) eig.: quadrupes (v. der Schildkröte), Pacuv. fr.: mures, Pallad. (vgl. no. II, 1): animales (Tiere), Ggstz. cicures, Apul.: palmae, Cic.: hedera, Col.: poma, Verg.: columbae, Feldtauben (Ggstz. col. domesticae, Haustauben), Varr.: taurus, Liv.: cibus, rohe (Ggstz. mitiora, mildere Speisen), Iustin.: loca, Pacuv. fr. – subst., agrestia, ium, n., Wildbret, Vopisc. Tac. 11, 5. – 2) poet. übtr. = ferinus, tierisch, wild dem Äußern nach, vultus, Ov.: figura, Prop. – II) auf dem Lande = auf dem Lande lebend, zum Landleben od. Landbau gehörig, ländlich, bäurisch, der Bauern (Ggstz. urbanus), 1) eig.: Musa, Lucr.: mus, Feldmaus (Ggstz. urbanus), Hor.: hospitium, Cic.: amiculum, Nep.: vestitus, Nep.: vasa, Sall. fr.: ferramentum, Liv.: scamnum, Val. Max.: sermo, Liv.: vita agrestis, das bäurische Leben (im Ggstz. zu vita rustica, das Landleben), Cic.: vita agrestis et rusticus cultus, Liv.: agresti loco natus, Vell.: Numidae agrestes, Ackerbau treibende, Sall.: dah. homo agrestis od. subst. bl. agrestis, is, m., der »Landmann, Landwirt, Mann (Gast) vom Lande« usw., Cic., Hor. u.a.: a quodam agresti nationis Termestinae, Tac.: Singular auch kollektiv, urbanos et————agrestem confertum in arta tecta aestu ac vigiliis angebat, Liv. 3, 6, 3. Vgl. übh. Drak. Liv. 3, 6, 3. – 2) übtr., wie unser bäurisch, im Ggstz. zum Gebildeten, Feinen, von intellektueller u. moralischer Roheit = ungebildet, ungesittet, unmanierlich, ungeschliffen, ungeschlacht, roh, im mildern Sinne derb, senex durus ac paene agrestis, Cic.: servi agrestes et barbari, Cic.: dominus agr. ac furiosus, barsch u. hitzig, Cic.: genus hominum, Sall.: agreste Latium, Hor.: rustica vox et agrestis, Cic.: sonus vocis agrestis, Cic.: animus agrestis ac durus, Cic.: vita haec rustica, quam tu agrestem vocas, Cic.: fera agrestisque vita (Ggstz. vita mansueta), Vitr.: dah. agrestiores Musae, die mehr bäurischen, gröbern Musen (= die praktischen Beschäftigungen [die Beredsamkeit usw.], im Ggstz. zu den mansuetiores Musae, d.i. der Philosophie), Cic. or. 12 (dazu Piderit). – subst., agrestis, is, m., der Ungebildete usw., aliquis agr. (Ggstz. doctissimus homo), Cic.: non modo docti, sed etiam agrestes, Cic. – ⇒ Abl. Sing. auch agreste, Sall. hist. fr. 1, 116 (119); vgl. Charis. 120, 30: Genet. Plur. agrestum, Verg. georg. 1, 10. Ov. met. 14, 635. – Superl. ferae et agrestissimae gentes, Cassiod. var. 7, 4.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > agrestis
-
3 agrestis
agrestis is ( gen plur., -tum, V., O.), m a countryman, peasant, rustic: agrestīs in spem rapinarum impellere: conventus agrestium, assembly of the rural population: agrestibus in urbem acceptis, L.: agrestis imagine, in the form of a peasant, O.: numina agrestum, worshipped by, V.: agrestem confertum in arta tecta, the countryfolk crowded, etc., L.—Of a mouse: agrestem pellere, the rustic, H.—Praegn., wild, uncultivated: silva, O.: baculum, rude, O.—Rustic, rude, uncultivated, clownish, boorish, coarse, wild: homo: vita: exercitus conlectus... ex agresti luxuriā, i. e. profligate boors: Cyclops, H.: quas (causas) agrestioribus Musis reliquerunt (of the language of the bar): genus hominum, S.: voltus, brutish, O.: asperitas, H.: barbaria, uncivilized: Latium, H.* * *Icountryman, peasant; rube, rustic, bumpkinIIagrestis, agreste ADJrustic, inhabiting countryside; rude, wild, savage; of/passing through fields -
4 agrestis
agrestis e, adj. with comp. [ager], of the fields, belonging to the country: palmae, wild: poma, V.: frondes, H.: bestiae: pubes, V.: praeda, from the fields, L.—Subst.* * *Icountryman, peasant; rube, rustic, bumpkinIIagrestis, agreste ADJrustic, inhabiting countryside; rude, wild, savage; of/passing through fields -
5 agrestis
agrestis agrestis, e деревенский, неотёсанный -
6 agrestis
agrestis agrestis, e необразованный -
7 agrestis
agrestis agrestis, e неотёсанный, необразованный -
8 agrestis
agrestis agrestis, e дикий, деревенский -
9 agrestis
agrestis agrestis, e сельский, деревенский -
10 agrestis
agrestis agrestis, is m крестьянин, поселянин -
11 agrestis
[st1]1 [-] agrestis, e: - [abcl][b]a - relatif aux champs, champêtre, rustique. - [abcl]b - agreste, inculte, grossier, sauvage.[/b] - agrestis femina, Plin.: villageoise. - agrestis vestitus, Nep.: habit de paysan. - hospitium agreste, Cic.: hospitalité à la campagne. - columbae agrestes, Varr.: pigeons sauvages. - agrestis musa, Virg.: muse champêtre. - agrestis sonus vocis, Cic.: son de voix rude. - genus agreste, Sall.: race inculte. - animus agrestis, Cic.: coeur dur, coeur farouche. - agrestiores musae, Cic.: muses sévères. [st1]2 [-] agrestis, is, m.: habitant de la campagne, campagnard, paysan.* * *[st1]1 [-] agrestis, e: - [abcl][b]a - relatif aux champs, champêtre, rustique. - [abcl]b - agreste, inculte, grossier, sauvage.[/b] - agrestis femina, Plin.: villageoise. - agrestis vestitus, Nep.: habit de paysan. - hospitium agreste, Cic.: hospitalité à la campagne. - columbae agrestes, Varr.: pigeons sauvages. - agrestis musa, Virg.: muse champêtre. - agrestis sonus vocis, Cic.: son de voix rude. - genus agreste, Sall.: race inculte. - animus agrestis, Cic.: coeur dur, coeur farouche. - agrestiores musae, Cic.: muses sévères. [st1]2 [-] agrestis, is, m.: habitant de la campagne, campagnard, paysan.* * *Agrestis, et hoc agreste. Virg. Rural, Rustique.\Alumnus agrestis. Senec. Nourri aux champs.\Agrestis arbor. Cic. Champestre.\Cultus agrestis. Stat. Accoustrement champestre et rustique.\Gaza agrestis. Virg. Biens ou richesses des champs.\Palaestra agrestis. Virg. Luite rustique.\Pubes agrestis. Virg. Assemblees de jeunes gents champestres.\Agrestes tauri differunt a syluestribus. Pli. Champestres servants à labours.\Tecta agrestia. Ouid. Maisons champestres.\Agreste, per metaphoram. Rude, Maulsade, Rustault, Où il n'y a ne grace, n'amour, ne civilité.\Duri atque agreste Ligures. Cic. Genevois durs et rudes, comme sont communeement gents de montaignes.\Pectus agreste. Ouid. Cruel courage. -
12 agrestis
ā̆grestis, e, adj. [id.].I.Lit., pertaining to land, fields, or the country, country, rural, rustic, wild, agrios:II.Musa,
Lucr. 5, 1397:te in Arpinati videbimus et hospitio agresti accipiemus,
Cic. Att. 2, 16 fin.:vestitus,
Nep. Pel. 2, 5:falx,
Tib. 2, 5, 28 al.:poma,
Verg. A. 7, 111:cum lactucis agrestibus,
Vulg. Exod. 12, 8:ligna non sunt pomifera, sed agrestia,
ib. Deut. 20, 20:herbas agrestes,
ib. 4 Reg. 4, 39.— Subst.: ā̆grestis, is ( gen. plur. agrestūm, Ov. M. 14, 635), a countryman, rustic, farmer, peasant, Lucr. 5, 1382:non est haec oratio habenda aut cum imperitā multitudine aut in aliquo conventu agrestium,
Cic. Mur. 29:collectos armat agrestes,
Verg. A. 9, 11:Fictilia antiquus primum sibi fecit agrestis Pocula,
Tib. 1, 1, 39:facinus admissum a quodam agresti,
Tac. A. 4, 45:inopes agrestes,
id. H. 2, 13; 4, 50.—Transf., and in mal. part.A.Rustic, in opp. to the refined citizen ( urbanus, as agrios is opp. to asteios), boorish, clownish, rude, uncultivated, coarse, wild, savage, barbarous, of persons and things:B.sunt quidam vultu motuque corporis vasti atque agrestes,
Cic. de Or. 1, 25, 115:O rem dignam, in quā non modo docti, verum etiam agrestes erubescant,
id. Leg. 1, 14, 41:aborigines, genus hominum agreste,
Sall. C. 6, 1:Ego ille agrestis, saevos, tristis, parcus, truculentus, tenax Duxi uxorem,
Ter. Ad. 5, 4, 12:quis nostrūm tam animo agresti ac duro fuit, ut, etc.,
Cic. Arch. 8:dominus agrestis et furiosus,
id. Sen. 14:exculto animo nihil agreste, nihil inhumanum est,
id. Att. 13, 45; so Ov. M. 11, 767:rustica vox et agrestis,
Cic. de Or. 2, 11; 2, 3. —Hence, agrestiores Musae, ruder, of the language of the bar, in opp. to more refined and polished eloquence, Cic. Or. 3, 11.—Wild, brutish:vultus,
Ov. M. 9, 96:agrestem detraxit ab ore figuram Juppiter (of Io),
Prop. 3, 31, 13.— Comp., v. above.—* Sup. agrestissimus, Cassiod. Ep. 7, 4.—* Adv. comp. neutr. agrestius, Spart. Hadr. 3. -
13 agrestis
I e [ ager ]1) полевой ( mus H); дикий ( columbae Vr); дикорастущий ( ponia V)3) необразованный, некультурный, неучёный ( genus hominum Sl)4) свирепый (vultus O; dominas C)5) простой ( cibus Just)6) грубый (vox C; sermo L)II agrestis, is (gen. pl. um) m.1) поселянин, крестьянин Sl, C, H, T2) необразованный, неучёный человек (non modo docti, sed etiam agrestes C) -
14 agrestis
-is/e adj Bpchamps (des agrestis cultivés) -
15 agrestis
деревенский, сельский, vita agr. (1. 1 C. Th. 12, 19);loca agr. = agri (1. 4 C. 9, 18);
agrestes, поселяне, сельские жители (Nov. 33. с. 1).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > agrestis
-
16 agrestis
{Deutsch:} ackerwachsend, feldbewohnend{Русский:} полевой -
17 agrestis
, agrestie1) сельский, полевой;2) необразованный, некультурный -
18 sub-agrestis
sub-agrestis e, adj., somewhat rustic, a trifle boorish: consilium. -
19 Atylotus agrestis
VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Atylotus agrestis
-
20 Microtus agrestis
1. LAT Microtus agrestis Linnaeus2. RUS тёмная [пашенная] полёвка f3. ENG short-tailed vole, short-tailed [common] field mouse, (short-tailed, common European) field vole, northern [highland] grass mouse4. DEU Erdmaus f, Ackermaus f5. FRA campagnol m agreste [des champs]VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Microtus agrestis
См. также в других словарях:
Agrestis — Saltar a navegación, búsqueda ? Agrestis Clasificación científica … Wikipedia Español
AGRESTIS — nomen proprium Panis in libro de Agror. Fin. Nam omnis possessio tres silvanos habet, unus dicitur Domesticus, possessioni consecratus: alter dicitur Agrestis, Pastoribus consecratus: tertius dicitur Orientalis, cui est in consinio lucus positus … Hofmann J. Lexicon universale
agrestis — index uncouth Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Agrestis — Género de plantas de la familia de las Poaceas,orden Poales, subclase Liliidae, clase Liliopsida, división Magnoliophyta. ● Agrestis alba (L.) Lunell ● Agrestis alpina (Scop.) Bubani ● Agrestis canina (L.) Bubani ● Agrestis hyemalis (Walter)… … Enciclopedia Universal
Agrestis Domus — (San Giovanni a Piro,Италия) Категория отеля: Адрес: Località Tripari, 84070 San Gio … Каталог отелей
Agrestis — Mark … Danske encyklopædi
Agrestis — An alternate spelling of Agrostis … Etymological dictionary of grasses
agrestis — L. of the land, uncultivated. Growing in fields, sometimes among crops … Etymological dictionary of grasses
Microtus Agrestis — Campagnol agreste … Wikipédia en Français
Microtus agrestis — Campagnol agreste … Wikipédia en Français
Rosa agrestis — Rosier des haies … Wikipédia en Français