Перевод: с русского на польский

с польского на русский

afront

  • 1 афронт

    Русско-польский словарь > афронт

  • 2 оскорбление

    сущ.
    • afront
    • hańba
    • inwektywa
    • krzywda
    • obelga
    • obraza
    • obrażenie
    • oburzenie
    • pokaleczenie
    • rana
    • skaleczenie
    • stłuczenie
    • szkoda
    • szwank
    • ujma
    • uraz
    • urażenie
    • urąganie
    • uszczerbek
    • uszkodzenie
    • zaczepka
    • zniewaga
    • znieważenie
    • zranienie
    * * *
    afront, despekt, dyshonor, inwektywa, obelga, obraza, obrażenie, zniewaga

    Русско-польский словарь > оскорбление

  • 3 обида

    сущ.
    • afront
    • gniew
    • hańba
    • krzywda
    • obelga
    • obraza
    • obrażenie
    • oburzenie
    • pokaleczenie
    • rana
    • skaleczenie
    • skarga
    • stłuczenie
    • szkoda
    • szwank
    • ujma
    • uraz
    • uraza
    • urażenie
    • uszczerbek
    • uszkodzenie
    • zaczepka
    • zarzut
    • zniewaga
    • zranienie
    • złość
    • żal
    * * *
    krzywda, obraza, uraza, żal

    Русско-польский словарь > обида

См. также в других словарях:

  • afront — AFRÓNT, afronturi, s.n. Insultă, jignire, ofensă, adusă cuiva în public. – Din fr. affront. Trimis de ana zecheru, 26.08.2002. Sursa: DEX 98  AFRÓNT s. v. jignire. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime  afrónt s. n. (sil. front), pl.… …   Dicționar Român

  • afront — àfront m <G mn nātā> DEFINICIJA žarg. zast. otvoreni napad u obliku incidenta; nasrtaj, uvreda [napraviti afront] ETIMOLOGIJA fr. affront ← lat. ad frontem: ka čelu (kao mjestu nečijih osjećaja ili časti) …   Hrvatski jezični portal

  • afront — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. afrontncie {{/stl 8}}{{stl 7}} rozmyślne wyrządzenie komuś przykrości, lekceważące zachowanie się wobec kogoś; uchybienie, zniewaga : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zrobić komuś afront. <fr. z łac.) {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Afront — A*front , adv. [Pref. a + front.] In front; face to face. prep. In front of. Shak. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • afront — m IV, D. u, Ms. afrontncie; lm M. y «obraźliwe, lekceważące zachowanie się wobec kogoś; postępek mający na celu uchybienie, ubliżenie komuś; zniewaga» Afront towarzyski. Robić komuś afronty. Ścierpieć, znieść afront. Afront kogoś spotkał. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • afrónt — a m (ọ̑) oster nastop proti komu; napad, nasprotovanje: polemičen afront; afront proti predstojnikom / prenesti afront …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • afrònt — m. afront affront; insulte; vexation; offense. voir escòrn, ofensa …   Diccionari Personau e Evolutiu

  • afront — a|front Mot Agut Nom masculí …   Diccionari Català-Català

  • afrónt — s. n. (sil. front), pl. afrónturi …   Romanian orthography

  • afront — adverb Etymology: Middle English, from a (I) + front, n. obsolete : abreast …   Useful english dictionary

  • HollyŁódź — Альбом O.S.T.R. Дата выпуска 2007 Записан 2006 2007 …   Википедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»