-
1 aegroticius
aegrōticius u. aegrōticus, a, um (aegroto), kränkelnd, Not. Tir. 82, 57. Vgl. Gloss. ›aegroticius, ἀσθενάριος‹.
-
2 aegroticius
aegrōticius u. aegrōticus, a, um (aegroto), kränkelnd, Not. Tir. 82, 57. Vgl. Gloss. ›aegroticius, ἀσθενάριος‹.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > aegroticius