-
1 Anwedeln [2]
Anwedeln, das, v. Hunden, adulatio, des Herrn, domini.
-
2 Augendiener
[239] Augendiener, minister alienae voluntatis (der sich in allem nach eines andern Willen richtet). – assentator. adulator (Schmeichler übh.). – Augendienerei, assentatio. adulatio (Schmeichelei ubh.).
-
3 ekelhaft
ekelhaft, fastidium creans od. afferens (Ekel erregend, v. Dingen). – fastidiendus (wovor man Ekel haben muß, z.B. odor). – foedus (scheußlich, von Geruch, Geschmack u. Ansehen, z.B. odor, sapor, aspectus: u. foedus aspectu: u. foeda volucris; u. für das innere Gefühl, z.B. adulatio). – taeter (garstig von Geruch, Geschmack u. Ansehen, z.B. sapor, odor, aqua). – odiosus (verhaßt, widrig, lästig, ermüdend anzuhören und dgl., von Pers. u. Dingen). – einen e. Geruch od. Geschmack haben, e. riechen. schmecken, non sine odoris od. saporis taedio esse. – Adv.foede; odiose. – e. aussehen. habitu aspectuque taetro esse.
-
4 grob
grob, I) eig.: crassus. – pinguis (dick für das Gefühl, z.B. toga). – g. Brot, panis secundus od. secundarius: g. Speise, victus asper: g. Sand, sabulo; saburra (als Schiffsballast): g. Arbeit, opus servile: g. Geschütz, tormenta(n. pl.): etw. aus dem Gröbsten arbeiten, ausarbeiten, alqd dolare, edolare (Ggstz. perpolire). – II) übtr.: 1) in die Augen fallend, stark, von schändlichen Dingen: gravis (gleichs. ins Gewicht fallend, derb). – turpis (schmählich, z.B. error). – impudens (unverschämt, z.B. mendacium). – indecorus (unschicklich, z.B. adulatio). – ein g. Verbrechen, scelus: grobe Lügen sagen, impudenter mentiri. – 2) unhöflich, plump, ungesittet: inhumanus (unhöflich, ungesittet). – agrestis (tölpelhaft). – rusticus (flegelhaft). – ein g. Scherz, iocus illiberalis: grobe Sitten, mores inculti od. rustici: ein g. Betragen, rusticitas. – jmdm. g. kommen, aspere od. contumeliose (dieses auf ehrenrührige Art) invehi in alqm.
-
5 Kriechen [2]
-
6 Schmeichelei
Schmeichelei, adulatio (das Schwänzeln, das höfische, niedere Kriechen vor jmd., z.B. grobe, indecora od. foeda). – assentatio (die Sch., die jmdm. in allem Recht gibt, ihn flattiert). – blanditiae (glatte, süße Worte, Liebkosungen); verb. blanditiae et assentationes. – blandimentum (Liebkosungsmittel, durch das man jmd. zu gewinnen sucht). – vox blanda (Schmeichelwort, schmeichelnde Äußerung). – oratio blanda (Schmeichelrede). – kleine Sch., assentatinucula. – ohne Sch. (ohne zu schmei cheln), non blandior tibi; noli putare me hoc auribus tuis dare (glaube nicht, daß ich dir damit schmeichele, eine Schmeichelei sagen will); dicam enim non reverens assentandi suspicionem (ich sage es, ohne den Verdacht der Sch. zu scheuen): aus Sch., assentandi causā; per adulationem od. assentationem: jmdm. Schmeicheleien sagen, alci blanditias dicere; alci blandiri: auf Schmeicheleien hören, adulatoribus patefacere aures.
-
7 Schwänzeln [2]
Schwänzeln, das, adulatio (bildl.).
См. также в других словарях:
adulation — [ adylasjɔ̃ ] n. f. • XIIe; lat. adulatio ♦ Vieilli Flatterie servile. ⇒ flagornerie. ♢ Louange, admiration excessive. « Un besoin d adulation » (Sarraute) . ● adulation nom féminin (latin adulatio) … Encyclopédie Universelle
adulaţie — ADULÁŢIE, adulaţii, s.f. Adulare. – Din fr. adulation, lat. adulatio. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 ADULÁŢIE s. adulare. Trimis de siveco, 05.08.2004. Sursa: Sinonime aduláţie s. f. (sil. ţi e), art. aduláţia (sil. ţi a … Dicționar Român
adulation — (a du la sion ; en poésie, de cinq syllabes) s. f. Flatterie. L impudence de l adulation alla si loin ... De vaines adulations. • Si vous prétendez vous en rendre digne par des bassesses, des soins, des assiduités, des adulations, des… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
DII — ingenii ab Unius notitia exerrantis figmentum, tot fuêre apud Gentiles, quot deprehendêrunt vel usui suo, vel terrori, vel admirationi apta instrumenta; omisso Eo, qui solus horum Auctor, naturâ suâ invisibilis, per visibilia haec sua opera ipsis … Hofmann J. Lexicon universale
Adulation — Ad u*la tion, n. [F. adulation, fr. L. adulatio, fr. adulari, adulatum, to flatter.] Servile flattery; praise in excess, or beyond what is merited. [1913 Webster] Think st thou the fiery fever will go out With titles blown from adulation? Shak.… … The Collaborative International Dictionary of English
adulation — noun Etymology: Middle English adulacion, from Old French, from Latin adulation , adulatio, from adulari to fawn on (of dogs), flatter Date: 14th century excessive or slavish admiration or flattery • adulate transitive verb • adulator … New Collegiate Dictionary
Imperial cult (ancient Rome) — Ancient Roman religion Marcus Aurelius (head covered) sacrificing at the Temple of Jupiter … Wikipedia
Affaire Galilée — Galilée (savant) Pour les articles homonymes, voir Galilée. Galileo Galilei … Wikipédia en Français
Galileo Galilei — Galilée (savant) Pour les articles homonymes, voir Galilée. Galileo Galilei … Wikipédia en Français
Galileo Galilée — Galilée (savant) Pour les articles homonymes, voir Galilée. Galileo Galilei … Wikipédia en Français
Galilée (physicien) — Galilée (savant) Pour les articles homonymes, voir Galilée. Galileo Galilei … Wikipédia en Français