-
1 adoptować
* * *ipf. l. pf.adopt; adoptować sierotę adopt l. foster an orphan; dziecko adoptowane adopted child, adoptee.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > adoptować
-
2 adoptować
глаг.• применить• принимать• принять• приспособить• усыновить* * *adoptowa|ć\adoptowaćny сов. несов. юр. усыновить/ усыновлять; удочерить/удочерять;\adoptować dziewczynkę удочерить девочку
+ przysposobić/ przysposabiać* * *adoptowany сов. несов. юр.усынови́ть / усыновля́ть; удочери́ть / удочеря́тьadoptować dziewczynkę — удочери́ть де́вочку
Syn: -
3 adoptować
-
4 adoptować
-
5 adoptować
adopter -
6 adoptować
-
7 adoptować
-
8 adoptować
адоптувати, усиновляти, удочеряти -
9 adoptować
1 ampunín2 umampon3 umaring-anák -
10 adoptować
adoptar -
11 adoptować
1) αποδέχομαι2) υιοθετώ -
12 adoptować adopt·ować
-
13 zaadoptować
zaadoptować pf →LINK="adoptować" adoptować -
14 zaadoptować
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaadoptować
-
15 przysposobić
глаг.• применить• принимать• принять• приспособить• усыновить* * *przysposobi|ć\przysposobićony сов. 1. приспособить;2. do czego подготовить, приготовить к чему;\przysposobić
do zawodu обучить профессии;3. юр. усыновить; удочерить;\przysposobić dziewczynkę удочерить девочку+1. przystosować 2. przygotować 3. adoptować
* * *przysposobiony сов.1) приспосо́бить2) do czego подгото́вить, пригото́вить к чемуprzysposobić do zawodu — обучи́ть профе́ссии
3) юр. усынови́ть; удочери́тьprzysposobić dziewczynkę — удочери́ть де́вочку
Syn: -
16 usynawiać
глаг.• усыновлять* * *usynawia|ć\usynawiaćny несов. усыновлять+adoptować, przysposabiać
* * *usynawiany несов.усыновля́тьSyn: -
17 adopt
[ə'dɔpt]vtchild adoptować (zaadoptować perf); position, attitude przyjmować (przyjąć perf); course of action, method obierać (obrać perf); tone etc przybierać (przybrać perf)* * *[ə'dopt]1) (to take (a child of other parents) as one's own: Since they had no children of their own they decided to adopt a little girl.) adoptować2) (to take (something) as one's own: After going to France he adopted the French way of life.) przyjmować•- adoption- adoptive -
18 dziecko
- dzieci* * *n.pl. - eci Gen. - eci Ins. - ećmi child; dzieci children; dziecko szczęścia the lucky one; cudowne dziecko child prodigy; od dziecka since childhood; przecież on nie jest dzieckiem but he's not a child; zrobić komuś dziecko pot. knock sb up, get l. make sb pregnant; począć l. spłodzić dziecko conceive a child; dziecko niedorozwinięte retarded child; adoptować dziecko adopt a child; dziecko przyszło na świat child was born; urodzić zdrowe dziecko give birth to a healthy baby; dziecko legalne prawn. legitimate child, child born in wedlock; dziecko pozamałżeńskie prawn. illegitimate child, child born out of wedlock; dom dziecka orphanage; wyrodne dziecko wayward child; dziecko ulicy street urchin, guttersnipe, street child; jesteś jeszcze jak dziecko you're still like a child; cieszyła się jak dziecko she was as happy as a king; wylać dziecko z kąpielą throw the baby away l. out with the bath-water; dziecko! my dear!; dzieci i ryby głosu nie mają children should be seen, not heard; małe dzieci – mały kłopot, duże dzieci – duży kłopot small chidren – small problems, big children – big problems.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dziecko
-
19 принимать
глаг.• adoptować• akceptować• brać• dopuszczać• dopuścić• dostawać• honorować• nabierać• obejmować• odbierać• otrzymać• otrzymywać• pobierać• podejmować• podjąć• ponosić• przedsiębrać• przejmować• przybierać• przyjmować• przyjąć• przypatrzeć• przypuszczać• przysposabiać• przysposobić• przyznawać• rozumieć• uchwalić• ujmować• uznawać• wpuszczać• wymagać• wziąć• zaadoptować• zaakceptować• zabierać• zabrać• zajmować• zakładać• zastosować• zawierać• zażywać• zażyć• zgodzić* * *akceptować, ( на работу) angażować, brać, obejmować, odbierać, podejmować, przejmować, przybierać, przyjmować, rekrutować, zakładać, załatwiać -
20 przysposabiać
глаг.• применить• принимать• принять• приспособить• приспособлять• усыновить* * *przysposabiany несов.1) приспоса́бливать, приспособля́ть2) do czego подготовля́ть, подгота́вливать, гото́вить к чемуSyn:
См. также в других словарях:
adoptować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk. Ia, adoptowaćtuję, adoptowaćtuje, adoptowaćany {{/stl 8}}– zaadoptować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} dokonywać adopcji; doprowadzać do formalnego uznania cudzego dziecka za własne; przysposabiać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
adoptować — dk IV, adoptowaćtuję, adoptowaćtujesz, adoptowaćtuj, adoptowaćował, adoptowaćowany praw. «dokonać adopcji dziecka; przysposobić, usynowić» Adoptować chłopca, dziewczynkę. Dziecko adoptowane. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
Paronym — Als Paronyme bezeichnet man verwechselbar ähnliche Wörter innerhalb einer Sprache und ihrer Dialekte. Ein Paronym wird auch als Falscher Bruder bezeichnet in Analogie zu dem ähnlich lautenden Falscher Freund, der sich auf Fremdsprachen bezieht,… … Deutsch Wikipedia
Falscher Bruder — Als Paronyme bezeichnet man verwechselbar ähnliche Wörter innerhalb einer Sprache und ihrer Dialekte. Ein Paronym wird auch als Falscher Bruder bezeichnet in Analogie zu dem ähnlich lautenden Falscher Freund, der sich auf Fremdsprachen bezieht,… … Deutsch Wikipedia
adoptowanie — n I rzecz. od adoptować … Słownik języka polskiego
dziecko — n II, N. dzieckokiem; lm MDB. dzieci, N. dziećmi 1. «człowiek od urodzenia do wieku młodzieńczego; każdy, niezależnie od wieku potomek w stosunku do rodziców; syn, córka» Rodzone, dorosłe, nieletnie dziecko. Rozkapryszone, rozpuszczone,… … Słownik języka polskiego
paronim — m IV, D. u, Ms. paronimmie; lm M. y jęz. «wyraz wiążący się z innym albo ze względu na wspólność rdzenia (np. abstrakcja i dystrakcja), albo ze względu na podobieństwo brzmieniowe (np. adaptować i adoptować), mogące wywoływać w użyciu… … Słownik języka polskiego
przysposobić — dk VIa, przysposobićbię, przysposobićbisz, przysposobićsób, przysposobićbił, przysposobićbiony przysposabiać ndk I, przysposobićam, przysposobićasz, przysposobićają, przysposobićaj, przysposobićał, przysposobićany 1. «uczynić odpowiednim,… … Słownik języka polskiego
usynowić — dk VIa, usynowićwię, usynowićwisz, usynów, usynowićwił, usynowićwiony usynawiać, rzad. usynowiać ndk I, usynowićam, usynowićasz, usynowićają, usynowićaj, usynowićał, usynowićany «uznać cudzego syna za swego; przysposobić, adoptować» … Słownik języka polskiego
wychowanie — n I 1. rzecz. od wychować ◊ Wziąć dziecko na wychowanie «adoptować dziecko, wychować jak swoje» 2. «całokształt zabiegów mających na celu ukształtowanie człowieka pod względem fizycznym, moralnym i umysłowym oraz przygotowanie go do życia w… … Słownik języka polskiego
zaadoptować — dk IV, zaadoptowaćtuję, zaadoptowaćtujesz, zaadoptowaćtuj, zaadoptowaćował, zaadoptowaćowany rzad. «dokonać adopcji dziecka; przysposobić, adoptować» Zaadoptować dziewczynkę, chłopca. Dziecko zaadoptowane … Słownik języka polskiego