Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

admirator

  • 1 admirator

    admīrātor, ōris, m. (admiror), der Bewunderer, Anstauner, omnis doctrinae et auctor et admirator fuit, Vell. 1, 13, 3: Simonidis, Phaedr.: auri, Sen.; nimius antiquitatis, Quint.: antiquorum admiratores, Tac.

    lateinisch-deutsches > admirator

  • 2 admirator

    admīrātor, ōris, m. (admiror), der Bewunderer, Anstauner, omnis doctrinae et auctor et admirator fuit, Vell. 1, 13, 3: Simonidis, Phaedr.: auri, Sen.; nimius antiquitatis, Quint.: antiquorum admiratores, Tac.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > admirator

  • 3 doctrina

    doctrīna, ae, f. (doceo), I) die (wissenschaftliche) Belehrung, der Unterricht, die Unterweisung, die Lehre, doctr. puerilis, Cic.: doctr. honestarum rerum (in den edlen Wissenschaften), Cic.: doctrinam alcis habere, jmdm. Unterricht erteilen, Iustin.: redolere doctrinam exercitationemque puerilem, Cic.: sine doctrina haec credere, Cic.: sine doctrina percipi posse, Cic.: ea autem adhibita doctrina est, quae etc., du hast solche Studien gemacht, die usw., Cic.: virtutem doctrina paret naturane donet, Hor.: ab aliis doctrina rerum, ab aliis verborum quaeritur, Sachunterricht, Wortunterricht, Cic. – der Tiere, rudes elephanti multorum annorum doctrinā usuque vetusto vix edocti, Auct. b. Afr. – II) meton.: a) objektiv, die Lehre, die Kunde, die Kunst, Wissenschast, Plur. Wissenschaften, Lehrgegenstände, Lehren, Babylonica Chaldaeûm doctr., Lucr.: doctr. Graeca, Cic.: doctr. quaedam subtilior, Cic.: doctrinae liberales, Augustin.: doctr. legalis, Gesetzkunde (als Wissenschaft), Spart.: elegans liberalium studiorum omnisque doctrinae auctor et admirator fuit, Vell.: nonnulli litteris ac studiis doctrinae dediti, Cic.: ingenia doctrinā omni exculta, Iustin.: animos nostros doctrinā excolere, Cic.: omnibus doctrinis filium erudire, quibus puerilis aetas impertiri solet, Nep.: Graecis doctrinis eruditum esse, Cic.: summe omnium doctrinarum studiosum esse, Cic.: numquam intermittere studia doctrinae, Cic.: malis studiis malisque doctrinis (schlimme Neigungen u. schlimme Lehren) totas civitates evertere, Cic. – b) subjektiv, die theoretische, wissenschaftliche (bes. auch philosophische) Bildung, die gelehrten, wissenschaftlichen Kenntnisse, die Gelehrsamkeit (Ggstz. natura, humanitas), homo disertissimus et omni virtute et doctrinā ornatissimus, Cic.: ut nullius ingenii minimaeque doctrinae, Suet.: in qua cum virtute nostri multi valuerunt, tum plus etiam doctrinā, Cic.: neque id fecit naturā solum, sed etiam doctrinā, Nep.: in quibus (libris) multa industria et diligentia, nulla doctrina comparet, Nep.

    lateinisch-deutsches > doctrina

  • 4 doctrina

    doctrīna, ae, f. (doceo), I) die (wissenschaftliche) Belehrung, der Unterricht, die Unterweisung, die Lehre, doctr. puerilis, Cic.: doctr. honestarum rerum (in den edlen Wissenschaften), Cic.: doctrinam alcis habere, jmdm. Unterricht erteilen, Iustin.: redolere doctrinam exercitationemque puerilem, Cic.: sine doctrina haec credere, Cic.: sine doctrina percipi posse, Cic.: ea autem adhibita doctrina est, quae etc., du hast solche Studien gemacht, die usw., Cic.: virtutem doctrina paret naturane donet, Hor.: ab aliis doctrina rerum, ab aliis verborum quaeritur, Sachunterricht, Wortunterricht, Cic. – der Tiere, rudes elephanti multorum annorum doctrinā usuque vetusto vix edocti, Auct. b. Afr. – II) meton.: a) objektiv, die Lehre, die Kunde, die Kunst, Wissenschast, Plur. Wissenschaften, Lehrgegenstände, Lehren, Babylonica Chaldaeûm doctr., Lucr.: doctr. Graeca, Cic.: doctr. quaedam subtilior, Cic.: doctrinae liberales, Augustin.: doctr. legalis, Gesetzkunde (als Wissenschaft), Spart.: elegans liberalium studiorum omnisque doctrinae auctor et admirator fuit, Vell.: nonnulli litteris ac studiis doctrinae dediti, Cic.: ingenia doctrinā omni exculta, Iustin.: animos nostros doctrinā excolere, Cic.: omnibus doctrinis filium erudire, quibus puerilis aetas impertiri solet, Nep.: Graecis doctrinis eruditum esse, Cic.: summe omnium doctrinarum studiosum
    ————
    esse, Cic.: numquam intermittere studia doctrinae, Cic.: malis studiis malisque doctrinis (schlimme Neigungen u. schlimme Lehren) totas civitates evertere, Cic. – b) subjektiv, die theoretische, wissenschaftliche (bes. auch philosophische) Bildung, die gelehrten, wissenschaftlichen Kenntnisse, die Gelehrsamkeit (Ggstz. natura, humanitas), homo disertissimus et omni virtute et doctrinā ornatissimus, Cic.: ut nullius ingenii minimaeque doctrinae, Suet.: in qua cum virtute nostri multi valuerunt, tum plus etiam doctrinā, Cic.: neque id fecit naturā solum, sed etiam doctrinā, Nep.: in quibus (libris) multa industria et diligentia, nulla doctrina comparet, Nep.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > doctrina

См. также в других словарях:

  • admirator — ADMIRATÓR, OÁRE, admiratori, oare, s.m. şi f. Persoană care admiră pe cineva sau ceva. – Din fr. admirateur, lat. admirator. Trimis de ana zecheru, 12.08.2002. Sursa: DEX 98  ADMIRATÓR s. (înv.) închinător, stimător. (Are mulţi admirator.)… …   Dicționar Român

  • admirator — admìrātor m DEFINICIJA v. admirant ETIMOLOGIJA vidi admirirati …   Hrvatski jezični portal

  • Admirator — Ad|mi|ra|tor der; s, ...oren <aus lat. admirator »Verehrer«> svw. ↑Admirateur …   Das große Fremdwörterbuch

  • admirator — m IV, DB. a, Ms. admiratororze; lm M. admiratororzy, DB. ów przestarz. «ten, kto admiruje kogoś lub coś; wielbiciel» Admirator kobiet, sztuki …   Słownik języka polskiego

  • admiratór — s. m., pl. admiratóri …   Romanian orthography

  • admirator — tora, tritz, amiradou, douiro n. admirateur, trice …   Diccionari Personau e Evolutiu

  • admirator — …   Useful english dictionary

  • admirateur — admirateur, trice [ admiratɶr, tris ] n. • 1537; lat. admirator ♦ Personne qui admire (un être, une œuvre). « Cet admirateur à la fois passionné, lucide, dont nul écrivain ne se passe sans dommage » (F. Mauriac). C est une de vos admiratrices.… …   Encyclopédie Universelle

  • fan — FAN, fani s.m. (livr.) Admirator entuziast, pasionat, al unei vedete, al unei mişcări artistice; simpatizant. – Din engl., fr. fan. Trimis de tavilis, 24.05.2002. Sursa: DEX 98  fan s. m., pl. fani Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar… …   Dicționar Român

  • hispanofil — HISPANOFÍL, Ă, hispanofili, e, s.m. şi f. Admirator a tot ce este de origine spaniolă sau de provenienţă spaniolă. – Din fr. hispanophile. Trimis de gall, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  hispanofíl s. m., pl. hispanofíli Trimis de siveco, 10.08.2004 …   Dicționar Român

  • admiratrice — ● admirateur, admiratrice nom (latin admirator) Personne qui admire quelqu un, quelque chose. ● admirateur, admiratrice (synonymes) nom (latin admirator) Personne qui admire quelqu un, quelque chose. Synonymes : amateur …   Encyclopédie Universelle

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»