-
1 adminiculum
adminiculum, ī, n. (ad u. *mineo, wov. immineo u. promineo), eine nach obenhin geführte Stütze, I) eig.: a) als t.t. des Landbaues, die Stütze für die rankenden Reben, der Pfahl, Cic., Plin. u.a. – b) jede Art von Stütze, Handhabe, Hilfsmittel (zum Fortbewegen usw.), Werkzeug, corporis, Curt.: gubernandi, Plin.: parvi molimenti adminicula, Liv.: ipsis adminiculis prolapsis, Liv.: u. im Bilde, suis viribus sine adminiculo progredi, Quint.: ad aliquod tamquam adminiculum anniti, Cic.: eodem adminiculo inniti, Liv.: unus ex tribus liberis superest domumque pluribus adminiculis paulo ante fundatam fulcit ac sustinet, Plin. ep. – II) übtr., die Stütze, Beihilfe, der Beistand, adminiculum iis dare aliquem cognatum, Plaut.: hanc igitur partem relictam explebimus, nullis adminiculis, sed ut dicitur, Marte nostro, Liv.: id senectuti suae adminiculum fore, Liv.: orare adminiculum, Tac.: egere adminiculis, Tac.
-
2 adminiculum
admĭnĭcŭlum, i, n. [st2]1 [-] étai, échalas, appui, tuteur. [st2]2 [-] au fig.: soutien, aide, secours, appui.* * *admĭnĭcŭlum, i, n. [st2]1 [-] étai, échalas, appui, tuteur. [st2]2 [-] au fig.: soutien, aide, secours, appui.* * *Adminiculum, pen. corr. Une estaye, Un estanson.\Adminiculum vitis. Cic. Eschalas, Charnier de vigne.\Adminiculum. Cic. Aide, Appuy, Support, Soustenement. -
3 adminiculum
adminiculum, ī, n. (ad u. *mineo, wov. immineo u. promineo), eine nach obenhin geführte Stütze, I) eig.: a) als t.t. des Landbaues, die Stütze für die rankenden Reben, der Pfahl, Cic., Plin. u.a. – b) jede Art von Stütze, Handhabe, Hilfsmittel (zum Fortbewegen usw.), Werkzeug, corporis, Curt.: gubernandi, Plin.: parvi molimenti adminicula, Liv.: ipsis adminiculis prolapsis, Liv.: u. im Bilde, suis viribus sine adminiculo progredi, Quint.: ad aliquod tamquam adminiculum anniti, Cic.: eodem adminiculo inniti, Liv.: unus ex tribus liberis superest domumque pluribus adminiculis paulo ante fundatam fulcit ac sustinet, Plin. ep. – II) übtr., die Stütze, Beihilfe, der Beistand, adminiculum iis dare aliquem cognatum, Plaut.: hanc igitur partem relictam explebimus, nullis adminiculis, sed ut dicitur, Marte nostro, Liv.: id senectuti suae adminiculum fore, Liv.: orare adminiculum, Tac.: egere adminiculis, Tac.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > adminiculum
-
4 adminiculum
admĭnĭcŭlum, i, n. [ad-manus], prop., that on which the hand may rest, then in gen., a prop, stay, support.I.Lit.A.Orig. in the language of vine-dressers, the stake or pole to which the vine clings, and by which it is supported:B.vites claviculis adminicula, tamquam manibus apprehendunt, atque ita se erigunt, ut animantes,
Cic. N. D. 2, 47:adminiculorum ordines, capitum jugatio,
id. Sen. 15; so Plin. 17, 24, 36, § 215; cf. Drak. Liv. 6, 1, 4.— Hence,In gen., of any prop, stay, or support, assistance: adminicula hominum, i. e. oxen, implements of agriculture, etc., Varr. R. R. 1, 17; Liv. 21, 36:II.motam (Junonem) sede sua parvi molimenti adminiculis,
id. 5, 22:adminicula gubernandi addidit Tiphys,
means of steering, the rudder, Plin. 7, 56, 57, § 209; cf. id. 11, 37, 61, § 162. —Trop., support, aid, auxiliary, assistant (class.):ad legionem cum itant, adminiculum eis danunt aliquem cognatum,
an assistant, Plaut. Most. 1, 2, 48:hanc igitur partem relictam explebimus, nullis adminiculis, sed, ut dicitur, Marte nostro,
Cic. Off. 3, 7:natura solitarium nihil amat, semperque ad aliquod tamquam adminiculum adnititur,
id. Lael. 23 fin.:quo primo adminiculo erecta erat (urbs), eodem innisa M. Furio principe stetit,
Liv. 6, 1:id senectuti suae adminiculum fore,
id. 10, 22:egere adminiculis, ut in commune consulat,
Tac. A. 12, 5; so,in militia aut via fessus adminiculum oro,
id. ib. 14, 54:nullius externi indigens adminiculi,
Amm. 24, 8; 21, 12; 14, 6:Quibus debetis esse adminiculo,
Vulg. Esth. 16, 20. -
5 adminiculum
adminiculum adminiculum, i n опора, подпора -
6 adminiculum
adminiculum adminiculum, i n вспомогательное средство -
7 adminiculum
adminiculum adminiculum, i n помощь -
8 adminiculum
adminiculum ī, n [MA-, MAN-].—In vineyards, a stake, prop: vites adminicula adprehendunt: adminiculorum ordines.—In gen., a support, stay: ipsis adminiculis prolapsis, the limbs, L.: corporis, Cu. — Fig., help, aid: id senectuti suae adminiculum fore, L.* * *prop (vines), pole, stake; support, stay, bulwark; means, aid, tool; auxiliary -
9 adminiculum
ī n.1) подпора, опора ( arboribus adminicula applicare Sen)2) поддержка, помощь (suis viribus, sine adminiculo Q) -
10 adminiculum
1) помощь, onopa, вспомогательное средство, emtionis (1. 72 pr. D. 18, 1);appellationis, право апелляции (1. 16 C. 7, 62);
libertatis, вспомогательная причина отпуска на волю (1. 7 § 2 D. 5, 3);
adminicula ususfr., добавочные права, необходимые для осуществления полного использования (I. 1 § 1 D. 7, 6);
uti adminiculo ex persona auctoris, по отношению к настоящему владельцу, который может засчитывать время владения своего предшественника (I. 13 § 1 D. 41, 2);
citra iuris adm, без законной защиты (1. 39 § 9 D. 26, 7);
2) помощник (1. 15 C. 12, 38).adminiculo, посредством (1. 1 C. 4, 45).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > adminiculum
-
11 adnitor
adnītor (annītor), nīti, nixus sum (nīsus sum) [st2]1 [-] s’appuyer sur, s'appuyer contre. [st2]2 [-] au fig.: s'efforcer de, travailler à. - adniti alicui rei (adniti ad aliquam rem): s'appuyer sur qqch. - natura solitarium nihil amat semperque ad aliquod tamquam adminiculum adnititur, Cic. Lael. 88: la nature n'aime pas la solitude et s'appuie sur quelque chose qui semble un étai. - adnitentes retinere morem, Tac. H. 4, 8; 5, 8: travaillant à maintenir la coutume. - anniti de triumpho, Cic.: travailler à obtenir le triomphe. - adnitere ad + gérondif: faire des efforts pour. - adnitere ut... Liv.: faire des efforts pour... - homines nituntur ne vitam silentio transeant: les hommes s'efforcent de ne pas passer leur vie dans l'obscurité.* * *adnītor (annītor), nīti, nixus sum (nīsus sum) [st2]1 [-] s’appuyer sur, s'appuyer contre. [st2]2 [-] au fig.: s'efforcer de, travailler à. - adniti alicui rei (adniti ad aliquam rem): s'appuyer sur qqch. - natura solitarium nihil amat semperque ad aliquod tamquam adminiculum adnititur, Cic. Lael. 88: la nature n'aime pas la solitude et s'appuie sur quelque chose qui semble un étai. - adnitentes retinere morem, Tac. H. 4, 8; 5, 8: travaillant à maintenir la coutume. - anniti de triumpho, Cic.: travailler à obtenir le triomphe. - adnitere ad + gérondif: faire des efforts pour. - adnitere ut... Liv.: faire des efforts pour... - homines nituntur ne vitam silentio transeant: les hommes s'efforcent de ne pas passer leur vie dans l'obscurité.* * *Adnitor, pen. prod. adniteris, pen. cor. adnixus vel adnisus sum, adniti. Liu. S'efforcer à faire quelque chose.\Adniti de re aliqua. Cic. S'efforcer d'obtenir quelque chose.\Omni opere adniti. Plin. S'efforcer de toute sa puissance, de tout son povoir.\Adniti, pro Adiuuare. Sallust. Aider.\Adnixus, vel adnisus. Vir. Qui s'est efforcé à faire quelque chose.\Adniti ad aliquid. Cic. Se tenir ou appuyer à quelque chose.\Adnixi hastis. Virg. Appuyez sur leurs lances ou javelines. -
12 adminiculor
ātus sum, ārī depon. [ adminiculum ]поддерживать, помогать Aug -
13 adminicula
adminicula, ae, f. = adminiculum, Ven. Fort. vit. S. Radeg. 19, 44.
-
14 adminiculo
adminiculo, āvī, ātum, āre (adminiculum), I) t.t. des Landbaues (durch Phähle usw.) stützen, vitem, Cic. de fin. 5, 39. Col. de arb. 16, 4: vineam, Col. 2, 26, 1: vites adminiculatae sudibus, Plin. 14, 13. – II) übtr., unterstützen, beistehen, voluntatem tuam scribendo, Varr. fr.: vitam, Censorin.: omnibus necessariis iter alcis, Augustin.: tribunicio auxilio adminiculati, Varr. fr.: id ex illis Homericis versibus adminiculari potest, Gell.: ad beatitudinem adiuvari et adminiculari, Augustin.: partes adminiculandi, Partikeln, Varr. LL.
-
15 adminiculor
adminiculor, ārī (adminiculum), unterstützen, helfen, his disciplinis instruere atque adminiculari suam mentem, Augustin. c. Acad. 1. no. 21 extr.: calor materni corporis formandis pullis adminiculatur, Augustin. de genes. ad litt. 1, 18, 36 (aber Augustin. de civ. dei 10, 1, 1 Dombart adminiculare).
-
16 annitor
an-nītor (ad-nītor), nīxus (nīsus) sum, nītī, sich anstemmen, anlehnen an etw., I) eig.: ad aliquod tamquam adminiculum, Cic. de amic. 88: gew. m. Dat., annixi hastis, Verg.: annixus genibus, Val. Max.: hasta annixa columnae, Verg.: Latona oleae annisa, Tac. – II) übtr., sich anstrengen, Anstrengungen machen, sich Mühe geben, sich bemühen, darauf hinarbeiten, paululum, maxime, Liv.: quam ob rem vos, quibus militaris aetas est, annitimini mecum, vereinigt euere Anstrengungen mit den meinigen, Sall.: nullo circum annitente, Sall. fr.: si porro annitantur, bei fortgesetzten Anstrengungen, Liv.: quem petit et summis annixus viribus urguet, Verg. – m. de u. Abl., de triumpho, Cic. ad Att. 6, 8, 5 (vgl. unten Liv. 5, 25, 13). – m. pro u. Abl., non temere pro ullo aeque, Liv. 2, 61, 4. – m. adversus u. Akk., adversus eam actionem summā ope, ankämpfen, Liv. 4, 43, 5. – m. ad u. Akk. des Gerundivs, ad obtinendum hesternum decus, Liv. 27, 14, 2: ad ea patranda summo studio, Sall. Iug. 43, 4: summo studio ad augendam liberi populi maiestatem, Flor. 1, 9, 4. – m. Acc. pronom. neutr., hoc idem de intercessoribus, Liv. 5, 25, 13 (vgl. unten 22, 58, 3): quod ego annitar, Plin. ep. 6, 18, 1: m. bestimmtem Subst. beim Gerundiv, in concordia annitenda, in dem Bemühen, die E. herzustellen, Gell. 2, 12, 5: bei Spät. m. Acc. eines best. Subst. übh., gloriam deluctationis annixa, Mart. Cap. 5. § 436. – m. folg. ut u. Konj., Liv. 1, 9, 15; 6, 6, 9. Plin. ep. 2, 5, 6: id ann., ut etc., Liv. 22, 58, 3: omni ope ann., ut etc., Liv. 8, 16, 4. Plin. 7, 186: summā ope ann., ut etc., Gell. 4, 8, 4: summis opibus ann., ut etc., Liv. 38, 50, 2: omni modo ann., ut etc., Flor. 1, 18, 15. – m. folg. ne u. Konj., Liv. 10, 24, 8. Vopisc. Car. 5, 2: omni ope ann., ne etc., Plin. pan. 25, 5. – m. folg. Infin., Liv. 5, 29, 1; 9, 26, 15 (omni ope ann.); 10, 41, 7. Tac. hist. 4, 8 u. 5, 8. – /Parag. Inf. Präs. adnitier, Plaut. Amph. prol. 13. – Über die Partizz. annisus u. annixus s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 3. S. 561 u. Georges, Lexik. der lat. Wortf. S. 49.
-
17 curvo
curvo, āvī, ātum, āre (curvus), krümmen, biegen (beugen), runden, wölben, refl. se curvare u. im Passiv medial curvari, sich krümmen usw., Partiz. curvātus, gekrümmt usw., acies (Schneide) curvatur, Col.: arbor curvatur, der Mastbaum biegt sich (beim Sturm), Plin. ep.: aber adoptatis curvetur frugibus arbos, Col. poët.: pondere serpentis curvatur arbor, Ov.: c. brachia longo circuitu (v. Skorpion), Ov.: c. brachia aliter (v. Krebse), Ov.: crura pinnigero curvata novissima pisce, die Schenkel ganz unten gekrümmt am flossigen Fisch = in einen flossigen Fischschwanz gekrümmt, Ov.: cuspis curvata (s. cuspisno. I, b), Ov.: curvata glandibus ilex, durch die Last der Eicheln, Ov.: v. Pers., curvati (= onusti) pabulo, Frontin. 2, 5, 31: rotundas curvat aper lances, macht unter seiner Last sich biegen, Hor.: c. laminam, Plin.: curvari manus (coeperunt) et aduncos crescere in ungues, Ov.: plerique rami instar ingentium stipitum flexi in humum, rursus, quā se curvaverant, erigebantur, Curt.: cum nux plurima curvabit ramos, durch ihre Last sich biegen machen, Verg.: c. trabes (Baumstämme, v. Räuber Sinis), Ov.: ubi supra terram iuxta suum adminiculum vitis curvatur, Col. – m. Advv. (wie?), copidas vocabant gladios leviter curvatos, falcibus similes, Curt.: orbis (Kreis, Ring) curvatus aequaliter, Vell. – m. Advv. od. m. in u. Akk. (wohinwärts?), crocodilo priora genua post curvantur, posteriora in priorem partem, Plin.: insectorum quorundam pedes externi longiores foris curvantur, Plin.: aves alas in priora curvant, suffraginem in posteriora, Plin.: os paululum in interiora curvatum, Cels.: palma in diversum curvatur, Plin.: rami imi ficus in terram curvantur, Plin. – m. in u. Akk. (wohin? = in welche Gestalt?), cucumeres in hamos curvati, Plin.: digiti curvantur in ungues, Ov.: cubiculum in absida curvatum, ein Z. von elliptischer Form, Plin. ep. – m. in u. Akk. (wozu?), curvatae in sua fata trabes, die zu seinem Untergange (Morde) gekrümmten Baumstämme (des Räubers Sinis), Prop. 3, 22, 38.
So nun bes.: a) v. gekrümmten Laufe der Gebirge, Küsten, Meerbusen, Gewässer, curvare se od. curvari, sich krümmen, iugum montis... velut sinu quodam flexuque curvatum, Curt.: ora ipsa Bospori utrimque ex Asia atque Europa curvatur in Maeotim, Plin.: Codanus ingens sinus... curvans se subinde, Mela: pontus Euxinus... magno litorum flexu retro curvatus in cornua ab his utrimque porrigitur, ut sit plane arcus Scythici forma, Plin.: Etymandrus crebris flexibus subinde curvatus, Curt. – b) v. wogenden Wassermassen, curvari, sich krümmen = sich aufwölben, curvātus, gekrümmt, gewölbt (vgl. κυρτον κῦμα), cumulus immanis aquarum in montis speciem curvatur, Ov.: illum curvata in montis faciem circumstetit unda, Verb.: tollimur in caelum curvato gurgite, Verg. – c) vom Krümmen, Bücken des Körpers, des Rückens, Beugen des Nackens, der Knie, c. cervicem alcis, Vulg.: c. collum, Verg.: c. genua sua, Verg.: c. genu deo (vor G.), Vulg.: pacem curvatis genibus orare, Amm.: homo ad necessaria opera curvatur, bückt sich (Ggstz. rectus insistit), Cels.: toto curvatus corpore (beim Tragen einer Last), Stat.: quid autem non intellegit nefas esse rectum animal (der Mensch) curvari, ut adoret terram, Lact.: primo curvatus (sich tief verneigend, tief gebückt), deinde humi suppliciter fusus, Amm. – bes. durchs Alter, nec nostrum seri curvarent Aeacon anni, Ov.: anus quaedam curvata gravi senio, Apul.: curvata senio membra, Tac. – u. übtr., quamvis neque te munera nec preces... nec vir Pieriā paelice saucius curvat, dir den Nacken beugt, Hor. carm. 3, 10, 13 sqq. – d) v. Monde usw., se curvare in cornua, Curt.: luna curvata in cornua falcis, Plin.: vitulus fronte curvatos imitatus ignes (die gekr. Flammen = die flammende Sichel) tertium lunae referentes ortum, Hor. – e) prägn.: α) krümmen = krümmend spannen, arcum manu, Stat.: cornu (Bogen aus Horn), Ov.: u. so opposito genu flexile cornu, Ov. – β) etw. krümmen = etw., was gekrümmt, bogenförmig ist, bilden, schaffen, bimulus bima curvans iam cornua fronte (an der St.), Verg.: cornua nec valuit curvare in paelice Iuno, an dem Kebsweibe H. kr. = das K. durch H. entstellen, Prop.: in quocumque frutice (aspalathi) curvatur arcus caelestis, Plin. – Hadria (adriat. Meer) curvans Calabros sinus, Hor.: portus ab Euroo fluctu in arcum curvatus, bogenförmig ausgehöhlt, Verg. – u. vom Kreisen in der Bewegung, (deus ales) iter non agit in rectum (geradeaus), sed in orbem curvat eundem, gibt seinem Fluge immer dieselbe Kreisbewegung, kreist in derselben Krümmung, Ov.: turbo (Kreisel) actus habenā curvatis fertur spatiis, fährt in kreisenden Bahnen umher, Verg.
-
18 fissilis
fissilis, e (findo, fissus), I) spaltbar, robur, lignum, Verg.: arundo, Plin. – II) gespalten, stipes, adminiculum, Col. – scherzh., non fissile auferres caput, zerschlagen, zerklopft, Plaut. aul. 440.
-
19 suffugium
suffugium, iī, n. (suffugio), die Zuflucht, I) eig. = der Zufluchtsort, die Zufluchtsstätte, der Schlupfwinkel, propinqua suffugia, Tac. ann. 4, 47: nisi suffugium nimbos vitantibus essem, Ps. Ov. nux 119: id plurimis et adminiculum et suffugium erat, Curt. 8, 7 (14), 7. – mit subj. Genet., suffugia Garamantum, der G. = bei den G., Tac. ann. 3, 74. – m. obj. Genet. (= gegen), nullum in propinquo suffugium aut imbris aut hiemis, Plin. ep. 9, 39, 2: nec aliud infantibus ferarum imbriumque suffugium, Tac. Germ. 46. – mit adversus u. Akk., non suffugia adversus perpetuum caeli rigorem, Sen. de ira 1, 11, 3. – m. Dat., subterranei specus suffugium hiemi, für den W., Tac. Germ. 16 Nipp. (Halm hiemis). – II) übtr., die Zuflucht, segnis mors, obvium suffugium, eine wohlfeile Zuflucht, Tac. ann. 14, 58 Nipp. (Halm sontium suffugium). – m. subj. Genet., anfractus suffugia sunt infirmitatis, Quint. 9, 2, 78. – m. obj. Genet. (gegen), quod unum urgentium malorum suffugium in tempus erat, Tac. ann. 4, 66 extr.: nec ullum pestis extremae suffugium, Apul. met. 7, 19.
-
20 annītor
adnītor (annītor), nīti, nixus sum (nīsus sum) [st2]1 [-] s’appuyer sur, s'appuyer contre. [st2]2 [-] au fig.: s'efforcer de, travailler à. - adniti alicui rei (adniti ad aliquam rem): s'appuyer sur qqch. - natura solitarium nihil amat semperque ad aliquod tamquam adminiculum adnititur, Cic. Lael. 88: la nature n'aime pas la solitude et s'appuie sur quelque chose qui semble un étai. - adnitentes retinere morem, Tac. H. 4, 8; 5, 8: travaillant à maintenir la coutume. - anniti de triumpho, Cic.: travailler à obtenir le triomphe. - adnitere ad + gérondif: faire des efforts pour. - adnitere ut... Liv.: faire des efforts pour... - homines nituntur ne vitam silentio transeant: les hommes s'efforcent de ne pas passer leur vie dans l'obscurité.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
adminiculum — n.; pl. ula [L. adminiculum, support] 1. A support or prop. 2. (ARTHROPODA: Insecta) a. Minute hairs, spines or teeth on the dorsal abdominal surface of certain pupae that aid in locomotion. b. Elevated or indented lines on some larvae … Dictionary of invertebrate zoology
Adminiculum — Ad|mini̱culum [aus lat. adminiculum, Gen.: adminiculi = Stütze] s; s, ...la: Sehnenverbreiterung, verstärkung (an Muskelansatzstellen). Ad|mini̱culum li̱neae ạlbae: dreieckiges, an der ↑Symphyse entspringendes Sehnenband, das die ↑Linea alba… … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
Adminiculum — Ad|mi|ni|cu|lum [...k...] das; s, ...la <aus lat. adminiculum »Stütze«> Sehnenverbreiterung, verstärkung (an Muskelansatzstellen; Med.) … Das große Fremdwörterbuch
adminiculum — That which gives support to a part. [L. a hand rest, prop, fr. ad + manus, hand] a. lineae albae a triangular fibrous expansion, sometimes containing a few muscular fibers, passing from the superior pubic ligament to the posterior … Medical dictionary
adminiculum — /asdmanikyabm/ An adminicle; a prop or support; an accessory thing. An aid or support to something else, whether a right or the evidence of one. It is principally used to designate evidence adduced in aid or support of other evidence, which… … Black's law dictionary
adminiculum — /asdmanikyabm/ An adminicle; a prop or support; an accessory thing. An aid or support to something else, whether a right or the evidence of one. It is principally used to designate evidence adduced in aid or support of other evidence, which… … Black's law dictionary
adminiculum — … Useful english dictionary
adminiculum lineae albae — ad·mi·nic·u·lum lin·e·ae al·bae .ad mə .nik yə ləm .lin ē .ē al .bē, ē .ī , .bī n the deeper attachment of the inferior end of the linea alba that spreads out into a triangular sheet and attaches posteriorly to the crest of the pubis * * * [TA]… … Medical dictionary
triangular ligament of linea alba — adminiculum lineae albae … Medical dictionary
stay of white line — adminiculum lineae albae … Medical dictionary
adminicule — [ adminikyl ] n. m. • 1555; lat. adminiculum 1 ♦ Vx Appui, moyen auxiliaire. ♢ Dr. Élément, commencement de preuve. ⇒ indice. 2 ♦ (1740) Attribut, ornement d une figure de médaille. ● adminicule nom masculin Commencement de preuve. ⇒ADMINICULE,… … Encyclopédie Universelle