Перевод: с немецкого на латинский

с латинского на немецкий

adiūnctio

  • 1 Anschluß

    Anschluß, der, I) das Hinzufügen: adiunctio. – II) = der Beischluß, w. s.

    deutsch-lateinisches > Anschluß

  • 2 Hinzufügung

    Hinzufügung, adiunctio. – appositio (Beisetzung, z.B. exemplorum). – adiectio (das Hinzutun).

    deutsch-lateinisches > Hinzufügung

  • 3 Zusatz

    Zusatz, adiectio (die Hinzufügung, als Akt; bes. das Mehrbieten, das Mehrgebotene). – additio (die Hinzufügung als Akt). – additamentum, od. umschr. quod additum est (das Hinzugefügte, die Zugabe etc.). – adiunctio (der beschränkende Zusatz). – accessio (hinzukommender Zuwachs; dah. auch bestimmender Zusatz). – ascriptio, od. umschr. quod ascriptum est (schriftlicher Zusatz, Beischrift). – condicio (Bedingung, Klausel). – exceptio (einschränkende Bedingung). – commentum (Erdichtung). – mendacium. mendaciunculum (Unwahrheit). – ein fremder Z., admixtum aliquid. – einen Z. machen, addere od. adicere aliquid (etwas hinzufügen); aliquid admiscere (etwas Fremdes beimischen); inserere aliquid (etwas einfügen, in eine Rede etc): viele Zusätze machen, multa addere od. adicere od. admiscere od. inserere: zu dem [2843] Edikte viele neue Zusätze machen, multas res novas in edictum addere: zur Rede einige Zusätze machen, addere in orationem quaedam: eine Schrift mit vielen verbessernden Zusätzen bereichern, librum crebris locis inculcare et reficere: etwas mit (lügenhaften) Zusätzen ausschmücken, mendaciunculis aspergere alqd: das Bündnis enthält den ausdrücklichen Z., daß etc., in foedere diserte additum est m. folg. Akk. u. Infin.: das Feuer (des Redners) muß einen Z. von Milde bekommen, ex lenitate ad vim acerrimam influat oportet aliquid. – mit dem Z., his verbis additis od. (schriftlich) ascriptis (mit den hinzugefügten Worten): mit dem Z., daß etc., eā condicione od. eā lege od. cum eo, ut etc. (unter der Bedingung, daß etc.); ita... ut etc. (nur in der Weise, daß etc.).

    deutsch-lateinisches > Zusatz

См. также в других словарях:

  • adiunctio —    (s.f.) aggiunzione, zeugma …   Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani

  • adjunción — (Del lat. adiunctio, unión, enlace.) ► sustantivo femenino 1 Añadidura, agregación. 2 DERECHO Accesión realizada mediante la unión de dos bienes muebles pertenecientes a diferentes dueños. * * * adjunción (del lat. «adiunctĭo, ōnis», enlace) 1 f …   Enciclopedia Universal

  • Adjungiert — Das Wort Adjunktion (lat. adiunctio Anknüpfung , Hinzufügung , vereinigende Verknüpfung ) wird in der Mathematik in verschiedenen Zusammenhängen benutzt: Die älteste mathematische Verwendung ist die wörtliche in der Logik: adiunctio , also… …   Deutsch Wikipedia

  • Adjunktion — Das Wort Adjunktion (lat. adiunctio Anknüpfung , Hinzufügung , vereinigende Verknüpfung ) wird in der Mathematik in verschiedenen Zusammenhängen benutzt: Die älteste mathematische Verwendung ist die wörtliche in der Logik: adiunctio , also… …   Deutsch Wikipedia

  • adjoncţiune — ADJONCŢIÚNE, adjoncţiuni, s.f. Unire; adăugare. [pr.: ţi u ] – Din fr. adjonction. Trimis de ana zecheru, 12.08.2002. Sursa: DEX 98  adjoncţiúne s. f. → joncţiune Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Dicţionar ortografic  ADJONCŢIÚNE s.f. Unire …   Dicționar Român

  • Adjunktion — Ad|junk|ti|on die; , en <aus gleichbed. lat. adiunctio>: 1. Hinzufügung, Beiordnung, Vereinigung. 2. Verknüpfung zweier Aussagen durch oder; nicht ausschließende ↑Disjunktion; formale Logik …   Das große Fremdwörterbuch

  • adiunctum —    (s.m.) Lausberg lo definisce l interrogativo sull affinità concet­tuale fra le idee. In esso è possibile distinguere il locus a simili (parago­ne fra simili), il locus a contrario (paragone con l opposto) e due loci a simili impari (paragone… …   Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani

  • aggiunzione —    aggiunzióne    (s.f.) adiectio, adiunctio, aggiunta, figura per adiectionem, iperbato, zeugma …   Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani

  • adjunkcija — adjùnkcija ž DEFINICIJA dodavanje, prilaganje (o stvarima, mjerama čega) ETIMOLOGIJA lat. adiunctio ≃ adiunctus: koji je pridružen …   Hrvatski jezični portal

  • adjonction — Adjonction, Subscriptio, Adiunctio, Adiectio. Demander l adjonction du procureur du Roy, Cognitoris Regij subscriptionem implorare, Cognitorem fisci excitare, qui in eandem causam descendat et incumbat. Demander l adjonction des gens du Roy,… …   Thresor de la langue françoyse

  • adjunción — (Del lat. adiunctĭo, ōnis, unión, enlace). 1. f. Añadidura, agregación. 2. Der. p. us. Especie de accesión que se verifica cuando se juntan dos cosas muebles pertenecientes a diferentes dueños, pero de modo que puedan separarse o subsistir cada… …   Diccionario de la lengua española

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»