Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

ad-mŏnĕo

  • 1 moneo

    moneo, uī, itum, ēre (vgl. memini, mens), jmd. an etw. denken machen, I) durch Ansprache an das Gedächtnis, jmd. an etw. denken lassen, erinnern, mahnen, Terentiam de testamento, Cic. ad Att. 11, 16, 5. – II) durch Ansprache an die Erkenntnis, Einsicht, jmd. an etw. erinnern, A) eig.: 1) im allg.: a) = jmdm. etw. zu bedenken geben, jmd. auf etw. aufmerksam machen, wegen etw. Vorstellungen machen, ihn freundlich bedeuten, belehren, ihm zu beherzigen geben, ihn zurechtweisen, warnen, ihm Winke u. Mahnungen geben, m. Genet., alqm temporis ac necessitatis, Tac. – m. de u. Abl., alqm de retinenda Sestii gratia litteris, Cic. – m. Acc. der Sache, u. zwar gew. nur m. allg. Acc. eines Pronom., quod saepe monui, Quint.: selten mit besonderem, fraudem tyranni ut moneant, Val. Flacc. – m. Acc. der Pers.u. allg. Acc. der Sache, id ipsum, quod me mones, quatriduo ante ad eum scripseram, Cic. ad Att. 14, 19, 1; vgl. Cic. ep. 3, 3, 1: u. im Passiv m. Acc. der Sache, nec ea, quae ab ea (a natura) monemur, audimus, Cic. de amic. 88. – m. Acc. u. Infin., monet rationem frumenti esse habendam, Hirt. b. G.: tantum moneo, neque uberioris provinciae neque aetatis magis idoneum tempus, si hoc amiseris, te esse ullum umquam reperturum, Cic.: m. vorhergeh. dopp. Acc., si te unum illud monuerimus, artem sine assiduitate dicendi non multum iuvare, Cornif. rhet. 1, 1: im Passiv, cum Phocion moneretur, Nicanorem Piraeo insidiari, Nep. – mit folg. indir. Fragesatz, moneo, quid facto opus sit, Ter.: monet, quo statu sit res, Liv. – absol., ea (mater) filium monuit, Nep.: monere alii, alii hortari, Sall.: sequi bene monentem (Hannibalem), Liv.: eaque (auctoritas) adhibeatur ad monendum, Cic.: Partiz. monens subst., bene monenti oboedire, auf wohlgemeinten Rat hören, Liv. 22, 29, 8: alioquin abibunt in vanum monentium verba, Sen. ep. 94, 17. – b) mit Hinweisung auf die dadurch bezweckte Entschließung od. Handlung = jmdm. etw. anraten, zu etw. raten, mahnen, ermahnen, zureden, auffordern, veranlassen, res monet, Plaut.: m. allg. Acc. der Sache, v. Lebl., monere hoc, Ter.: id quod res monebat, Sall. – m. ut u. Konj., Pompeium monere, ut magnam infamiam fugiat, non desistimus, Cic.: ut coram moneret senatum, ut Persei conatis obviam iret, Liv.: v. Lebl., tempora monent, ut satisfaciat, quibus debet, Cic. – mit bl. Coniunctiv, moneo, praedico, ante denuntio, abstineant manus, Cic.: sed eos hoc moneo, desinant furere, Cic.: monuit Pyrrhum, caveret insidias, Sen. ep. 120, 6: moneo, regnorum gaudia temet dedoceas, Stat. – m. ne u. Konj., abraten, abmahnen, warnen, moneri visus est, ne id faceret, ab eo, quem etc., Cic.: v. Lebl., immortalia ne speres, monet annus, Hor. – m. Infin., quae (pietas) erga patriam officium conservare moneat, Cic.: soror monet succurrere Lauso Turnum, Verg.: v. Lebl., ratio ipsa monet amicitias comparare, Cic.: alio properare tempus monet, Sall.: res monet cavere ab illis, Sall. – 2) insbes.: a) jmd. in etw. bedeuten = ihm etw. vorsagen, eingeben, labor erat parentibus parvulos adulantia verba edocere: reddebant illi, quae monebantur (ihnen vorgesagt wurde), Plin. pan.: offae monent, helfen meinem Gedächtnisse nach, Plaut. mil. 49. – v. göttl. Eingebungen, tu vatem, tu, diva, mone, Verg.: velut divinitus mente monita agens, Liv.: hoc moneas, precor, Ov.: somnio monitus, Suet. – b) etw. andeuten, auf etw. im voraus aufmerksam machen = etw. vorausverkündigen, vorhersagen, de alqa re, Cic.: alqd, Verg.: v. Weissagevögeln usw., Verg. u. Amm. – B) übtr.: 1) jmd. durch Züchtigung zurechtweisen, züchtigen, ähnlich unserem einen Denkzettel geben, Tac. ann. 5, 9. – 2) jmd. zur Tätigkeit auffordern, antreiben, remigem tubā, Sen. poët.: canes audaces, Prop. – / Synk. Konj. Pers. moneris, Pacuv. tr. 30: monerint, Pacuv. tr. 112. Lucil. 653. – parag. Infin. Präs. Pass. monerier, Plaut. capt. 396 u. mil. 881. – Partiz. subst., monita, ōrum, n., s. bes.

    lateinisch-deutsches > moneo

  • 2 moneo

    moneo, uī, itum, ēre (vgl. memini, mens), jmd. an etw. denken machen, I) durch Ansprache an das Gedächtnis, jmd. an etw. denken lassen, erinnern, mahnen, Terentiam de testamento, Cic. ad Att. 11, 16, 5. – II) durch Ansprache an die Erkenntnis, Einsicht, jmd. an etw. erinnern, A) eig.: 1) im allg.: a) = jmdm. etw. zu bedenken geben, jmd. auf etw. aufmerksam machen, wegen etw. Vorstellungen machen, ihn freundlich bedeuten, belehren, ihm zu beherzigen geben, ihn zurechtweisen, warnen, ihm Winke u. Mahnungen geben, m. Genet., alqm temporis ac necessitatis, Tac. – m. de u. Abl., alqm de retinenda Sestii gratia litteris, Cic. – m. Acc. der Sache, u. zwar gew. nur m. allg. Acc. eines Pronom., quod saepe monui, Quint.: selten mit besonderem, fraudem tyranni ut moneant, Val. Flacc. – m. Acc. der Pers.u. allg. Acc. der Sache, id ipsum, quod me mones, quatriduo ante ad eum scripseram, Cic. ad Att. 14, 19, 1; vgl. Cic. ep. 3, 3, 1: u. im Passiv m. Acc. der Sache, nec ea, quae ab ea (a natura) monemur, audimus, Cic. de amic. 88. – m. Acc. u. Infin., monet rationem frumenti esse habendam, Hirt. b. G.: tantum moneo, neque uberioris provinciae neque aetatis magis idoneum tempus, si hoc amiseris, te esse ullum umquam reperturum, Cic.: m. vorhergeh. dopp. Acc., si te unum illud monuerimus, artem sine assiduitate dicendi non
    ————
    multum iuvare, Cornif. rhet. 1, 1: im Passiv, cum Phocion moneretur, Nicanorem Piraeo insidiari, Nep. – mit folg. indir. Fragesatz, moneo, quid facto opus sit, Ter.: monet, quo statu sit res, Liv. – absol., ea (mater) filium monuit, Nep.: monere alii, alii hortari, Sall.: sequi bene monentem (Hannibalem), Liv.: eaque (auctoritas) adhibeatur ad monendum, Cic.: Partiz. monens subst., bene monenti oboedire, auf wohlgemeinten Rat hören, Liv. 22, 29, 8: alioquin abibunt in vanum monentium verba, Sen. ep. 94, 17. – b) mit Hinweisung auf die dadurch bezweckte Entschließung od. Handlung = jmdm. etw. anraten, zu etw. raten, mahnen, ermahnen, zureden, auffordern, veranlassen, res monet, Plaut.: m. allg. Acc. der Sache, v. Lebl., monere hoc, Ter.: id quod res monebat, Sall. – m. ut u. Konj., Pompeium monere, ut magnam infamiam fugiat, non desistimus, Cic.: ut coram moneret senatum, ut Persei conatis obviam iret, Liv.: v. Lebl., tempora monent, ut satisfaciat, quibus debet, Cic. – mit bl. Coniunctiv, moneo, praedico, ante denuntio, abstineant manus, Cic.: sed eos hoc moneo, desinant furere, Cic.: monuit Pyrrhum, caveret insidias, Sen. ep. 120, 6: moneo, regnorum gaudia temet dedoceas, Stat. – m. ne u. Konj., abraten, abmahnen, warnen, moneri visus est, ne id faceret, ab eo, quem etc., Cic.: v. Lebl., immortalia ne speres, monet annus, Hor. – m. Infin., quae (pietas) erga pat-
    ————
    riam officium conservare moneat, Cic.: soror monet succurrere Lauso Turnum, Verg.: v. Lebl., ratio ipsa monet amicitias comparare, Cic.: alio properare tempus monet, Sall.: res monet cavere ab illis, Sall. – 2) insbes.: a) jmd. in etw. bedeuten = ihm etw. vorsagen, eingeben, labor erat parentibus parvulos adulantia verba edocere: reddebant illi, quae monebantur (ihnen vorgesagt wurde), Plin. pan.: offae monent, helfen meinem Gedächtnisse nach, Plaut. mil. 49. – v. göttl. Eingebungen, tu vatem, tu, diva, mone, Verg.: velut divinitus mente monita agens, Liv.: hoc moneas, precor, Ov.: somnio monitus, Suet. – b) etw. andeuten, auf etw. im voraus aufmerksam machen = etw. vorausverkündigen, vorhersagen, de alqa re, Cic.: alqd, Verg.: v. Weissagevögeln usw., Verg. u. Amm. – B) übtr.: 1) jmd. durch Züchtigung zurechtweisen, züchtigen, ähnlich unserem einen Denkzettel geben, Tac. ann. 5, 9. – 2) jmd. zur Tätigkeit auffordern, antreiben, remigem tubā, Sen. poët.: canes audaces, Prop. – Synk. Konj. Pers. moneris, Pacuv. tr. 30: monerint, Pacuv. tr. 112. Lucil. 653. – parag. Infin. Präs. Pass. monerier, Plaut. capt. 396 u. mil. 881. – Partiz. subst., monita, ōrum, n., s. bes.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > moneo

  • 3 moneō

        moneō uī, itus, ēre    [1 MAN-], to remind, put in mind of, admonish, advise, warn, instruct, teach: Faciam ut mones, T.: principes monendo movere: monuit (dea) thalamoque recessit, O.: id quod res monebat, as the situation suggested, S.: coniugis aurīs Vocibus his, O.: nos Zenonis praecepta monent, Iu.: de discordiā: alqm temporis, Ta.: hoc te moneo, T.: vos pauca, S.: ea hominem: ea, quae ab eā (naturā) monemur: te ut in rem p. incumberes: ut suspiciones vitet, Cs.: moneo obtestorque uti, etc., S.: vos, ne omittatis, etc., S.: moneo abstineant manūs: monuit omnes res administrarentur, etc., Cs.: (Caesar) monuit eius diei victoriam in virtute constare, Cs.: monete eum modum quendam esse, etc.: ratio monet amicitias conparare: alio properare, S.: moneo, quid facto usus sit, T.: ut moneat Apronium, quibus rebus se insinuet, etc.: res ipsa monebat tempus esse: caecos instare tumultūs, V.: puerili verbere moneri, to be punished, Ta.: canes, Pr.— To teach, instruct, tell, inform, point out, announce, predict, foretell: vatem, tu diva, mone, inspire, V.: velut divinitus mente monitā, L.: hoc moneas precor, O.: vates cum multa horrenda moneret, foretold, V.
    * * *
    monere, monui, monitus V
    remind, advise, warn; teach; admonish; foretell, presage

    Latin-English dictionary > moneō

  • 4 moneo

    mŏnĕo, ŭi, ĭtum, 2 ( inf. pres. pass. monerier, Plaut. Capt. 2, 3, 36; perf. subj. moneris pro monueris, Pac. ap. Non. 507, 24 sq.; cf. Trag. Rel. p. 66 Rib.; likewise: di monerint meliora, Pac. ap. Non. l. l. p. 74 Rib.), v. a. [causative from the root men; whence memini, q. v., mens, mentio; lit. to cause to think].
    I.
    Lit., to remind, put in mind of, bring to one's recollection; to admonish, advise, warn, instruct, teach (syn.: hortor, suadeo, doceo): bene mones; tute ipse cunctas, Enn. ap. Non. 469, 25 (Com. v. 3 Vahl.):

    ea (auctoritas) adhibeatur ad monendum non modo aperte, sed etiam acriter,

    Cic. Lael. 13, 44:

    melius nos Zenonis praecepta monent,

    Juv. 15, 107.—
    (β).
    Aliquem de re:

    oro, ut Terentiam moneatis de testamento,

    Cic. Att. 11, 16, 5; id. Q. Fr. 2, 3, 6.—
    (γ).
    Aliquem aliquid:

    Fabius ea me ex tuis mandatis monuit,

    Cic. Fam. 3, 3, 1:

    id ipsum, quod me mones,

    id. Att. 14, 19, 1:

    sed eos hoc moneo, desinant furere,

    id. Cat. 2, 9, 20:

    vos quo pauca monerem advocavi,

    Sall. C. 58, 3; id. H. 2, 96, 8.— Hence also in pass., moneri aliquid:

    ut moneatur semper servos homo officium suam,

    Plaut. Stich. 1, 2, 1:

    nec ea, quae ab eā (naturā) monemur, audimus,

    Cic. Lael. 24, 88; cf. infra. x.—
    (δ).
    Aliquem alicujus rei (post-Aug., and only in Tac.; cf.:

    admoneo, commonefacio): Caecina milites temporis ac necessitatis monet,

    Tac. A. 1, 67 Nipperd. ad loc.:

    Plancinam Augusta monuit Agrippinam insectandi,

    id. ib. 2, 43.—
    (ε).
    With ut, ne, or the simple subj.:

    monere te atque hortari, ut in rem publicam incumberes,

    Cic. Fam. 10, 1, 2:

    monet ut suspiciones vitet,

    Caes. B. G. 1, 20: moneo, praedico, ante denuntio, abstineant, manus Cic. Verr. 1, 12, 36:

    moneo obtestorque ut, etc.,

    Sall. J. 10, 3; 49, 2; id. H. 4, 61, 23:

    vos, ne amittatis, etc.,

    id. J. 31, 25:

    Macedonas monebat, ne multitudine hostium... moverentur,

    Just. 11, 13:

    quamquam edicto monuisset ne quis quietem ejus interrumperet,

    Tac. A. 4, 67 init.
    (ζ).
    With an object- or rel.-clause:

    (Caesar) monuit ejus diei victoriam in earum cohortium virtute constare,

    Caes. B. C. 3, 89, 4:

    moneret rationem frumenti esse habendam,

    Hirt. B. G. 8, 34:

    Cerealis propinquos monebat fortunam belli mutare, etc.,

    Tac. H. 5, 24:

    Arminius colligi suos et propinquare silvis monitos vertit,

    id. A. 1, 63:

    ultro struebantur qui monerent perfugere ad Germaniae exercitus,

    id. ib. 4, 67 fin.:

    Radamistum obpugnationem celerare,

    id. ib. 12, 46; 13, 37; 16, 11; id. H. 4, 33:

    si te unum illud monuerimus, artem sine assiduitate dicendi non multum juvare,

    Auct. Her. 1, 1, 1:

    moneo, quid facto opus sit,

    Ter. Ad. 3, 4, 65:

    res monet cavere, consultare,

    Sall. C. 52, 3:

    alio properare tempus monet,

    id. J. 19, 2.— Pass.:

    cum Nicanorem insidiari Piraeo a Dercillo moneretur,

    Nep. Phoc. 2, 4.—
    b.
    Of inanim. and abstr. subjects:

    res ipsa monebat tempus esse,

    Cic. Att. 10, 8, 1:

    (sol) caecos instare tumultus Saepe monet,

    Verg. G. 1, 464:

    immortalia ne speres, monet annus,

    Hor. C. 4, 7, 7:

    natura monet festinare,

    Plin. 18, 25, 60, § 227:

    ut monet ira,

    Sall. H. 2, 41, 8:

    ratio ipsa monet amicitias comparare,

    Cic. Fin. 1, 20, 66.—
    II.
    Transf. (mostly poet. and in post-Aug. prose).
    A.
    Without the accessory notion of reminding or admonishing, in gen., to teach, instruct, tell, inform, point out; also, to announce, predict, foretell:

    tu vatem, tu diva, mone,

    instruct thy bard, Verg. A. 7, 42:

    velut divinitus mente monitā,

    Liv. 26, 19:

    hoc moneas precor,

    Ov. F. 4, 247:

    amici somnio monitus,

    Suet. Aug. 91:

    reddebant parvuli, quae monebantur,

    what they were taught, Plin. Pan. 26:

    vates Helenus cum multa horrenda moneret,

    announced, foretold, Verg. A. 3, 712; cf.:

    ante sinistra cavā monuisset ab ilice cornix, etc.,

    id. E. 9, 15:

    quid augurales alites vel cantus monerent,

    Amm. 28, 1:

    recte monemur, causas non utique ab ultimo esse repetendas,

    Quint. 5, 10, 83.—
    B.
    To punish, chastise (only in Tacitus):

    puerili verbere moneri,

    Tac. A. 5, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > moneo

  • 5 moneo

    mŏnĕo, ēre, ŭi, ĭtum [rac. men; cf. memini; mens, mentio] - tr. -    - voir la conjugaison.    - inf. pres. pass. monerier, Plaut. Capt. 2, 3, 36; subj. parf. moneris pour monueris, Pac. d. Non. 507, 24 sq. [st1]1 [-] faire songer à qqch, faire souvenir.    - monere aliquem de aliqua re, Cic. Att. 11, 16, 5: faire songer qqn à qqch. --- cf. Cic. Q. 2, 3, 6.    - avec acc. de pron. n. id ipsum, quod me mones, Cic. Att. 14, 19, 1: ce à quoi précisément tu me fais penser.    - cf. Cic. Fam. 3, 3, 1; Cat. 2, 20 ; Sall. C. 58, 3.    - nec ea, quae ab natura monemur, audimus, Cic. Lael. 88: nous n'entendons pas les avertissements de la nature.    - aliquem alicujus monere: faire songer qqn à qqch, attirer l’attention de qqn sur qqch, rappeler qqch à qqn.    - milites temporis ac necessitatis monet, Tac. An. 1, 67: il appelle l'attention des soldats sur les circonstances et sur la nécessité du moment.    - monere + prop. inf.: faire observer que. --- Cic. Verr. pr. 43; Dom. 105; Caes. BC. 3, 89, 4.    - res ipsa monebat tempus esse, Cic. Att. 10, 8, 1: les événements eux-mêmes me rappelaient qu'il était temps.    - cum Nicanorem insidiari Piraeo a Dercillo moneretur, Nep. Phoc. 2, 4: étant prévenu par Dercillus que Nicanor complotait contre le Pirée. [st1]2 [-] avertir, engager, exhorter.    - monere ut subj.: avertir de, engager à.    - cf. Caes. BG. 1, 20, 6; Cic. Fam. 10, 1, 2, etc.    - monere ne: avertir de ne pas. --- Cic. Div. 1, 55 11.    - avec subj. seul Cic. Verr. pr. 36.    - avec inf. ratio ipsa monet amicitias comparare, Cic. Fin. 1, 66: la raison même avertit de se ménager des amitiés.    - cf. Cic. Inv. 2, 66 ; CM 32; Sall. C. 52, 3; J. 19, 2; Tac. An. 1, 63, etc.    - av. inf. pass. Mart. 1, 109, 13. [st1]3 [-] donner des avertissements, des inspirations, éclairer, instruire.    - tu vatem, tu Diva, mone, Virg. En. 7, 41: toi à ton poète, toi, Muse, donne l'inspiration.    - velut divinitus mente monita, Liv. 26, 19, 4: comme avec une intelligence inspirée des dieux. [st1]4 [-] prédire, annoncer.    - Virg. En. 3, 712.
    * * *
    mŏnĕo, ēre, ŭi, ĭtum [rac. men; cf. memini; mens, mentio] - tr. -    - voir la conjugaison.    - inf. pres. pass. monerier, Plaut. Capt. 2, 3, 36; subj. parf. moneris pour monueris, Pac. d. Non. 507, 24 sq. [st1]1 [-] faire songer à qqch, faire souvenir.    - monere aliquem de aliqua re, Cic. Att. 11, 16, 5: faire songer qqn à qqch. --- cf. Cic. Q. 2, 3, 6.    - avec acc. de pron. n. id ipsum, quod me mones, Cic. Att. 14, 19, 1: ce à quoi précisément tu me fais penser.    - cf. Cic. Fam. 3, 3, 1; Cat. 2, 20 ; Sall. C. 58, 3.    - nec ea, quae ab natura monemur, audimus, Cic. Lael. 88: nous n'entendons pas les avertissements de la nature.    - aliquem alicujus monere: faire songer qqn à qqch, attirer l’attention de qqn sur qqch, rappeler qqch à qqn.    - milites temporis ac necessitatis monet, Tac. An. 1, 67: il appelle l'attention des soldats sur les circonstances et sur la nécessité du moment.    - monere + prop. inf.: faire observer que. --- Cic. Verr. pr. 43; Dom. 105; Caes. BC. 3, 89, 4.    - res ipsa monebat tempus esse, Cic. Att. 10, 8, 1: les événements eux-mêmes me rappelaient qu'il était temps.    - cum Nicanorem insidiari Piraeo a Dercillo moneretur, Nep. Phoc. 2, 4: étant prévenu par Dercillus que Nicanor complotait contre le Pirée. [st1]2 [-] avertir, engager, exhorter.    - monere ut subj.: avertir de, engager à.    - cf. Caes. BG. 1, 20, 6; Cic. Fam. 10, 1, 2, etc.    - monere ne: avertir de ne pas. --- Cic. Div. 1, 55 11.    - avec subj. seul Cic. Verr. pr. 36.    - avec inf. ratio ipsa monet amicitias comparare, Cic. Fin. 1, 66: la raison même avertit de se ménager des amitiés.    - cf. Cic. Inv. 2, 66 ; CM 32; Sall. C. 52, 3; J. 19, 2; Tac. An. 1, 63, etc.    - av. inf. pass. Mart. 1, 109, 13. [st1]3 [-] donner des avertissements, des inspirations, éclairer, instruire.    - tu vatem, tu Diva, mone, Virg. En. 7, 41: toi à ton poète, toi, Muse, donne l'inspiration.    - velut divinitus mente monita, Liv. 26, 19, 4: comme avec une intelligence inspirée des dieux. [st1]4 [-] prédire, annoncer.    - Virg. En. 3, 712.
    * * *
        Moneo, mones, monui, monitum, pen. corr. monere. Admonnester, Advertir, Conseiller.
    \
        Monere aliquem vt veniat ad coenam. Terent. Inviter à soupper.

    Dictionarium latinogallicum > moneo

  • 6 moneo

    moneo moneo, ui, itum, ere напоминать

    Латинско-русский словарь > moneo

  • 7 moneo

    moneo moneo, ui, itum, ere предупреждать

    Латинско-русский словарь > moneo

  • 8 moneo

    moneo moneo, ui, itum, ere уговаривать, призывать

    Латинско-русский словарь > moneo

  • 9 moneo

    moneo moneo, ui, itum, ere напоминать

    Латинско-русский словарь > moneo

  • 10 moneo

    moneo moneo, ui, itum, ere ободрять

    Латинско-русский словарь > moneo

  • 11 moneo

    moneo moneo, ui, itum, ere вдохновлять

    Латинско-русский словарь > moneo

  • 12 moneo

    moneo, 2, warn, admonish, A. 20:31; R. 15:14; 1 C. 4:14; 1 Th. 5:12.*

    English-Latin new dictionary > moneo

  • 13 Moneo

    nom masculin
    Moneo is a payment card which is used like an electronic purse for small purchases under 30 euros. The electronic purse can be filled at a special terminal called borne de rechargement in post-offices and other public places. It can be used in shops that display the Moneo logo. When paying for your newspaper or your baguette, all you have to do is validate the amount that will be debited from your purse.

    Dictionnaire Français-Anglais > Moneo

  • 14 moneo

    uī, itum, ēre [одного корня с mens, memini ]
    1) напоминать, обращать внимание (aliquem de aliquā re C или alicujus rei T, реже aliquam rem VF, Q)
    2) увещевать, уговаривать (aliquem C etc.); ободрять, призывать ( bene monenti oboedire L); предостерегать, предупреждать (aliquem C etc.)
    discite justitiam monĭti V — пусть это научит вас, что нужно быть справедливыми
    3) вдохновлять, воодушевлять ( vatem V)
    4) внушать, наставлять, указывать, поучать, учить ( aliquem aliquam rem O)
    5) предвещать, предсказывать (de aliquā re C или aliquid V)
    6) наказывать, карать ( aliquem verbĕre T)

    Латинско-русский словарь > moneo

  • 15 moneo

    ,ui,itum,ere
    напоминать, обращать внимание

    Латинский для медиков > moneo

  • 16 moneo

    to warn, admonish, remind, advise, instruct.

    Latin-English dictionary of medieval > moneo

  • 17 moneo

    ,ui,itum,ere
    напоминать, обращать внимание

    Latin-Russian dictionary > moneo

  • 18 moneo

    , monui, monitum, monere 2
      1) убеждать;
      2) напоминать, предупреждать;
      3) увещевать, призывать, уговаривать, наставлять

    Dictionary Latin-Russian new > moneo

  • 19 ad-moneō

        ad-moneō nuī, nitus, ēre,    to bring to mind, remind, suggest, put in mind of: te: (me) equorum, O.: alqm foederis, L.: admonitus re ipsā recordor quantum, etc.: deorum ira admonuit, aroused him, L.: de quo (proelio) vos: de moribus civitatis, S.: illud te esse admonitum volo, I want you reminded of that: necessitas... admonet esse hominem, reminds one that he is, etc.: quae pars absit, O.—Supin. acc.: admonitum venimus te.—Esp., to remind of a debt, dun: potestas admonendi. — With a view to action, to warn, admonish, advise, urge, suggest, order, bid: ad thesaurum reperiendum: me ut... deplorarem, etc.: admonendi... ut morem servaretis, L.: hunc admonet, iter caute faciat, Cs.: ut eum suae libidines facere admonebant: Matrem ratibus depellere taedas, V.: casu admoniti, omnia paraverunt, Cs.— To goad, urge on (poet.): telo biiugos, V.

    Latin-English dictionary > ad-moneō

  • 20 com-moneō (conm-)

        com-moneō (conm-) uī, itus, ēre,    to remind, put in mind, impress upon, bring to recollection: ut commoneri nos satis sit: quod vos lex commonet: de avaritiā tuā commoneri: quam id mihi sit facile, exempla commonent, T.

    Latin-English dictionary > com-moneō (conm-)

См. также в других словарях:

  • Monéo — Moneo Logo de Moneo : un « m » dans un porte monnaie stylisé, accompagné du texte « moneo » dans lequel le « e » est remplacé par le symbole de l’euro (€). La police d’écriture utilisée est Handel Gothic. Moneo… …   Wikipédia en Français

  • Moneo Atreides — is a fictional character in the Dune universe created by Frank Herbert. He is featured in the 1981 novel God Emperor of Dune . The name Moneo is the Latin word meaning I warn .Fictional biographyMajordomo Moneo Atreides (13,610 13,728) is one of… …   Wikipedia

  • Moneo Atreides — Monéo Atréides Monéo Atréides Personnage de Dune …   Wikipédia en Français

  • Moneo Atréides — Monéo Atréides Monéo Atréides Personnage de Dune …   Wikipédia en Français

  • Monéo Atréides — Personnage de fiction apparaissant dans Dune …   Wikipédia en Français

  • Moneo — may refer to: José Rafael Moneo, a Spanish architect. Moneo Atreides, a fictional character in the 1981 novel God Emperor of Dune Mon€o, a French debit card system. This disambiguation page lists articles associated with the same title. If an …   Wikipedia

  • Moneo — steht für: den Nachnamen folgender Persönlichkeiten: Rafael Moneo, spanischer Architekt Sonstiges: Ein Modell der elektronischen Geldbörse in Frankreich, siehe Moneo (Elektronische Geldbörse) Di …   Deutsch Wikipedia

  • Moneo — Moneo, es una localidad situada en la provincia de Burgos, comunidad autónoma de Castilla y León (España) , comarca de Merindades, partido judicial de Villarcayo, ayuntamiento de Medina de Pomar. Contenido 1 Población 2 Situación 3 Historia …   Wikipedia Español

  • Moneo — Moneo, Rafael …   Enciclopedia Universal

  • Moneo — Logo de Moneo : un « m » dans un porte monnaie stylisé, accompagné du texte « moneo » dans lequel le « e » est remplacé par le symbole de l’euro (€). La police d’écriture utilisée est Handel Gothic. Moneo… …   Wikipédia en Français

  • Moneo, Rafael — b. 1937, Tudela (Zaragoza)    Architect    Moneo began his career working under two great architects, Sáenz de Oiza in Madrid and Jorn Utzon in Denmark. He won a scholarship from the Spanish Academy in Rome in 1963 and remained there for the next …   Encyclopedia of contemporary Spanish culture

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»