-
1 subtilia
subtīlis, e, adj. [sub-tela; and therefore, prop., woven fine; hence], fine, not thick or coarse, thin, slender, minute (syn. tenuis).I.Lit. (mostly poet. and in postAug. prose;B.not in Cic.): quae vulgo volitant subtili praedita filo,
Lucr. 4, 88:ventus subtili corpore tenuis,
id. 4, 901; cf. id. 3, 195; Cat. 54, 3:acies gladii,
Sen. Ep. 76, 14:farina,
Plin. 18, 7, 14, § 74:mitra,
Cat. 64, 63:ignis,
Lucr. 6, 225:subtilia et minuta primordia rerum,
id. 4, 122; 4, 114.— Subst.: subtīlĭa, ĭum, n. plur., fine goods or stuffs, Vulg. Isa. 19, 9:indui te subtilibus,
id. Ezech. 16, 10.— Comp.:harundo,
Plin. 16, 36, 66, § 168:semen raporum,
id. 18, 13, 34, § 129.— Sup.:sucus subtilissimus,
Plin. 11, 5, 4, § 11.—Transf., of the senses, fine, nice, acute, delicate, exqui site (rare):II. A.palatum,
Hor. S. 2, 8, 38:subtilior gula,
Col. 8, 16, 4.—In gen.:2.sollers subtilisque descriptio,
Cic. N. D. 2, 47, 121:definitio,
id. de Or. 1, 23, 109:observatio,
Plin. 18, 13, 35, § 132:sententia,
id. 18, 17, 46, § 165:argumentatio,
id. 2, 108, 112, § 247:quaestio,
id. 11, 16, 16, § 46:Graecia,
Manil. 4, 718.— Comp.:reliquae (epistulae) subtiliores erunt,
more particular, Cic. Att. 5, 14, 3.— Sup.:quae (curatio manus) inter subtilissimas haberi potest,
Cels. 7, 7, 13:inventum,
Plin. 31, 3, 23, § 40:Democritus, subtilissimus antiquorum,
Sen. Q. N. 7, 3, 2.—Transf., of taste or judgment, fine, keen, delicate, exquisite (syn.:B.sagax, acutus): judicium,
Cic. Fam. 15, 6, 1; Hor. Ep. 2, 1, 242; cf.:subtilis veterum judex,
id. S. 2, 7, 101:sapiens subtilisque lector,
Plin. Ep. 4, 14, 7:vir subtilis, dispositus, acer, disertus,
id. ib. 2, 11, 17; 4, 17, 4.—In partic., in rhet., of speech or of the speaker, plain, simple, unadorned (syn. simplex):1.genus dicendi,
Cic. Or. 21, 69; cf.:acutissimum et subtilissimum dicendi genus,
id. de Or. 2, 23, 98:oratio,
id. Or. 5, 20; cf. id. ib. 23, 78:Stoicorum non ignoras, quam sit subtile vel spinosum potius dicendi genus,
id. Fin. 3, 1, 3: subtile quod ischnon vocant, Quint. 12, 10, 58:disputator,
Cic. Off. 1, 1, 3:quis illo (Catone) in docendo edisserendoque subtilior?
id. Brut. 17, 65:oratione limatus atque subtilis,
id. de Or. 1, 39, 180; cf. id. de Or. 3, 8, 31: Lysias subtilis scriptor atque [p. 1785] elegans, id. Brut. 9, 35; Quint. 10, 1, 78:praeceptor,
id. 1, 4, 25; 12, 10, 51.—Hence, adv.: subtīlĭter, finely, minutely.Lit.:2. a.subtiliter insinuatus ad parvas partes aër,
Lucr. 6, 1031:conexae res,
closely, intimately, id. 3, 739:dividere aliquid,
Plin. 5, 12, 13, § 67:fodere,
lightly, superficially, Pall. Febr. 21 fin. —In gen.:b.subtiliter judicare,
finely, acutely, Cic. Verr. 2, 4, 57, § 127:de re publicā quid ego tibi subtiliter? tota periit,
minutely, particularly, id. Att. 2, 21, 1; cf.:haec ad te scribam alias subtilius,
id. ib. 1, 13, 4:subtiliter exsequi numerum,
Liv. 3, 5:de aliquā re subtiliter disserere,
Cic. Fl. 17, 41:aliquid persequi,
id. de Or. 1, 21, 98; cf.:id persequar subtilius,
id. Rep. 2, 23, 42:subtilius haec disserunt,
id. Lael. 5, 18:subtilius ista quaerunt,
id. ib. 2, 7 et saep. —In partic., in rhet., plainly, simply, without ornament:humilia subtiliter et magna graviter et mediocria temperate dicere,
Cic. Or. 29, 100:versute et subtiliter dicere,
id. ib. 7, 22:privatas causas agere subtilius: capitis aut famae ornatius,
id. Fam. 9, 21, 1:magnifice an subtiliter dicere,
Quint. 8, 3, 40. -
2 subtilis
subtīlis, e, adj. [sub-tela; and therefore, prop., woven fine; hence], fine, not thick or coarse, thin, slender, minute (syn. tenuis).I.Lit. (mostly poet. and in postAug. prose;B.not in Cic.): quae vulgo volitant subtili praedita filo,
Lucr. 4, 88:ventus subtili corpore tenuis,
id. 4, 901; cf. id. 3, 195; Cat. 54, 3:acies gladii,
Sen. Ep. 76, 14:farina,
Plin. 18, 7, 14, § 74:mitra,
Cat. 64, 63:ignis,
Lucr. 6, 225:subtilia et minuta primordia rerum,
id. 4, 122; 4, 114.— Subst.: subtīlĭa, ĭum, n. plur., fine goods or stuffs, Vulg. Isa. 19, 9:indui te subtilibus,
id. Ezech. 16, 10.— Comp.:harundo,
Plin. 16, 36, 66, § 168:semen raporum,
id. 18, 13, 34, § 129.— Sup.:sucus subtilissimus,
Plin. 11, 5, 4, § 11.—Transf., of the senses, fine, nice, acute, delicate, exqui site (rare):II. A.palatum,
Hor. S. 2, 8, 38:subtilior gula,
Col. 8, 16, 4.—In gen.:2.sollers subtilisque descriptio,
Cic. N. D. 2, 47, 121:definitio,
id. de Or. 1, 23, 109:observatio,
Plin. 18, 13, 35, § 132:sententia,
id. 18, 17, 46, § 165:argumentatio,
id. 2, 108, 112, § 247:quaestio,
id. 11, 16, 16, § 46:Graecia,
Manil. 4, 718.— Comp.:reliquae (epistulae) subtiliores erunt,
more particular, Cic. Att. 5, 14, 3.— Sup.:quae (curatio manus) inter subtilissimas haberi potest,
Cels. 7, 7, 13:inventum,
Plin. 31, 3, 23, § 40:Democritus, subtilissimus antiquorum,
Sen. Q. N. 7, 3, 2.—Transf., of taste or judgment, fine, keen, delicate, exquisite (syn.:B.sagax, acutus): judicium,
Cic. Fam. 15, 6, 1; Hor. Ep. 2, 1, 242; cf.:subtilis veterum judex,
id. S. 2, 7, 101:sapiens subtilisque lector,
Plin. Ep. 4, 14, 7:vir subtilis, dispositus, acer, disertus,
id. ib. 2, 11, 17; 4, 17, 4.—In partic., in rhet., of speech or of the speaker, plain, simple, unadorned (syn. simplex):1.genus dicendi,
Cic. Or. 21, 69; cf.:acutissimum et subtilissimum dicendi genus,
id. de Or. 2, 23, 98:oratio,
id. Or. 5, 20; cf. id. ib. 23, 78:Stoicorum non ignoras, quam sit subtile vel spinosum potius dicendi genus,
id. Fin. 3, 1, 3: subtile quod ischnon vocant, Quint. 12, 10, 58:disputator,
Cic. Off. 1, 1, 3:quis illo (Catone) in docendo edisserendoque subtilior?
id. Brut. 17, 65:oratione limatus atque subtilis,
id. de Or. 1, 39, 180; cf. id. de Or. 3, 8, 31: Lysias subtilis scriptor atque [p. 1785] elegans, id. Brut. 9, 35; Quint. 10, 1, 78:praeceptor,
id. 1, 4, 25; 12, 10, 51.—Hence, adv.: subtīlĭter, finely, minutely.Lit.:2. a.subtiliter insinuatus ad parvas partes aër,
Lucr. 6, 1031:conexae res,
closely, intimately, id. 3, 739:dividere aliquid,
Plin. 5, 12, 13, § 67:fodere,
lightly, superficially, Pall. Febr. 21 fin. —In gen.:b.subtiliter judicare,
finely, acutely, Cic. Verr. 2, 4, 57, § 127:de re publicā quid ego tibi subtiliter? tota periit,
minutely, particularly, id. Att. 2, 21, 1; cf.:haec ad te scribam alias subtilius,
id. ib. 1, 13, 4:subtiliter exsequi numerum,
Liv. 3, 5:de aliquā re subtiliter disserere,
Cic. Fl. 17, 41:aliquid persequi,
id. de Or. 1, 21, 98; cf.:id persequar subtilius,
id. Rep. 2, 23, 42:subtilius haec disserunt,
id. Lael. 5, 18:subtilius ista quaerunt,
id. ib. 2, 7 et saep. —In partic., in rhet., plainly, simply, without ornament:humilia subtiliter et magna graviter et mediocria temperate dicere,
Cic. Or. 29, 100:versute et subtiliter dicere,
id. ib. 7, 22:privatas causas agere subtilius: capitis aut famae ornatius,
id. Fam. 9, 21, 1:magnifice an subtiliter dicere,
Quint. 8, 3, 40.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Русский