Перевод: с латинского на русский

с русского на латинский

ad+arbitrium

  • 21 corrigere

    1) исправлять, поправлять: laesum ius (1. 1 pr. D. 4, 6), ius civile (1. 7 § 1 D. 1, 1), arbitrium, sententiam (1. 79 D. 17, 2. 1. 55 D. 42. 1). 2) наказывать, (1. 1 § 10 D. 1, 12. 1. 1 § 8 D. 9, 3).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > corrigere

  • 22 fides

    1) вера, доверие, fidem explere, оправдать доверие (1. 62 D. 12, 6);

    contractus, quos alienam fidem secuti (доверяя другим) instituimus (1. 1, D. 12, 1. I. 84 § 1 D. 50, 17);

    qui pecunias apud mensam, fidem publicam secuti (доверяя общественному кредиту) deposuerunt (1. 24 § 2 D. 42, 5);

    tidem alicuius sequi обозначает также давать кому в долг (1. 41 J. 2, 1:- si is, qui vendidit, fidem emtoris secutus est, dicendum est, statim rem emtoris fieri); в таком же смысле: fidem habere alicui (1. 19 D. 18, 1. 4 § 8 D. 40, 5).

    2) верность, честность, а) вообще;

    egregia in rempubl. fides (1. 1 pr. D. 50, 15);

    fides tutoris (1. 22 D. 34, 9), curatorum (1. 5 § 6. 1. 33 § 1 D. 26, 7);

    res ex fide agenda (1. 60 § 4 D. 17, 1. 1. 53 D. 5, 1. 1. 1 § 4 D. 16, 3. 1. 58. D. 17, 1. 1. 3 D. 22, 3), in fidem alicuius confugere (1. 5 D. 40, 1. 1. 12 D. 38, 5): fidem adhibere, exhibere (1. 7 D. 17, 1. 1. 1 § 2 D. 19, 5), praestare (1. 38 D. 3, 5. 1. 5 § 15. D. 24, 1. 1. 4 D. 27, 5);

    b) по отношению к исполнению данного обещания, слова (1. 1 pr. D. 2, 14);

    fidem praestare pacto, transactioni, placitis, исполнить все условия соглашения (1. 52 § 1 eod. 1. 17 pr. D. 5, 2. 1. 6 C. 2, 4);

    fidem contractus (non) implere (1. 19 § 9 D. 19, 2. 1. 9 D, 19, 5. 1. 26 § 3 D. 23, 4. 1. l0 pr. D. 2, 4. 1. 16 D. 2, 15. 1. 1 pr. 1. 25 pr. D. 13, 5. 11 § 4. 1. 5 pr. D. 16, 3. 1. 5 D. 18, 3);

    fides sacramenti rupta (1. 11 pr. D. 29, 1); слово, обещание, обязанность, tacitam fidem interponere (ut non capienti restituat hereditatem);

    in fraudem legum s. iuris fidem accommodare (1. 46 D. 5, 3. 1. 43. § 3 D. 28, 6. 1. 10 pr. D. 34, 9. 1. 40 § 1 D. 49, 14. 1. 3 C. 6, 50. 1. 67 D. 3, 3);

    fidem exsolvere (l. 5 § 15 D. 24, 1. 1. 40 pr. D. 18, 1); в особ. относится в поручительству: отсюда формула стипуляции: id fide tua esse iubes? (1. 75 § 6 D. 45, 1. 1. 51 pr. D. 46, 1. cf. 1. 60 § 1 D. 17, 1);

    fidem dicere pro aliquo = fideiubere (1. 62 § 1 eod.);

    in fidem suam recipere (1. 49 pr. D. 19, 1);

    fidem suam obligare pro aliquo (1. 27 § 2 D. 16, 1. 1. 28 § 6 D. 34, 3. 1. 54 D. 46, 1);

    fide et periculo alicuius dare (1. 24 eod.);

    fide alterius fideiubere pro alio (1. 53 D. 17, 1. 1. 46 § 1 D. 3, 5).

    3) достоверность, истина, fides instrumentorum (tit. D. 22, 4. C. 4, 21), testium, testationis, testimonii (1. 1 pr. 1. 2. 3. pr. § 1. 1. 13 D. 22, 5. 1. 11 eod. 1. 32. § 1 D. 47, 2), fides alicui contra se habebitur (1. 11 § 1 D. 11, 1. 1. 2 § 2 D. 50, 8. 1. 6 § 1 D. 1, 18);

    fides probationis (1. 49 C. 3, 32. 1. 1 C. 8, 2);

    fides veri, veritatis, (1. 2. 5 C. 2, 1. 1. 6. C. 6, 23. 1. 2 C. 8, 32. 1. 8. C. 8, 54).

    4) христианская вера: ministrt verae orthodoxae fidei (1. 27 C. 1, 3);

    a fide Christianorum discrepare (1. 12 C. 1, 9. I. 4 C. Th. 16, 7); символ веры, fides Nicaena (см.).

    5) bona fides, a) добрая вера, добросовестность, mala fides = dolus: fides bona contraria est fraudi et dolo (1. 3 § 3 D. 17, 2);

    bona fide противоп. per fraudem negotium contrahere (1. 35 pr. D. 19, 2);

    b. fide, non in fraudem, gestum negotium (1. 34 D. 3, 3);

    non mala fide, противоп. callide (1. 5 § 4. D. 26, 8);

    pactum mala fide factum (1. 9 C. 2, 3. 1. 68 pr. D. 18, 1. cf. 1. 18 D. 3, 5. 1. 10 pr. D. 17, 1. l. 5 § 7 D. 26, 7. 1. 32. § 2. 3. 1. 58 § 1. eod.);

    ex b. f. reddere (1. 11 D. 16, 3);

    ex b. f. esse, praestari (1. 22 § 4 D. 17, 1);

    bona f. exigit.: ut, quod convenit, fiat (1. 21 D. 19, 2. cf. 1. 11 § 1 D. 19, 1. 1. 57 D. 50, 17. 1. 1 § 7 D. 16, 3. 1. 23 D. 50, 17);

    contractus, quibus doli praestatio vel b. f. inest (1. 152 § 3 eod. 1. 31 pr. D. 16, 3);

    bonae fidei contractus, двусторонний договор, основанный на доброй вере (1. 11 § 18. 1. 48 D. 19, 1. 1. 32 § 2 D. 22, 1);

    bonae f. iudicium, иск, вытекающий из упомянутого договора, причем усмотрению судьи предоставлялся обширный простор принимать во внимание не только те обстоятельства, которые были указаны в формуле, но и всякие другие, на которые могла сослаться сторона при дальнейшем производстве дела. Bonae fidei iudicium противопоставляется stricti iuris iudicium (§ 30 J. 4, 6. 1. 7 § 5 D. 2, 14. 1. 7 D. 3, 5. 1. 3 § 2 D. 13, 6. 1. 24 D. 16, 3. 1. 54 pr. D. 17, 1. 1. 11. § 1 D. 19, 1. 1. 31 § 20 D. 21, 1. 1. 5 D. 22, 1. 1. 5 pr. cf. I. 2 § 3 D. 44, 1);

    iudicium, quod ex b. f. descendit (1. 57 § 3 D. 18, 1);

    actio, quae ex b. f. oritur (1. 2 § 2 D. 43, 26);

    arbitrium bonae f. iudicis (1. 4 § 2 D. 12, 4);

    b) добрая вера, т. е. убеждение лица в том, что оно не нарушает ничьих прав, действует добросовестно, против. mala fides, напр. bona - mala fide emere;

    bonae fid. emtor (§ 35 J. 2, 1. pr. J. 2, 6. Gai. II. 49. 1. 7 § 11. 17. 1. 13 § 2 D. 6, 2. 1. 27 D. 18, 1. 1. 2 pr. § 1 D. 41, 4. 1. 109 D. 50, 16);

    bona - mala fid. possidere;

    bonae-malae f. possessor (1. 25 § 7 D. 5, 3. 1. 45. D. 6, 1. 1. 48 § 1 D. 41, 1. 1. 3 § 22 D. 41, 2. Gai. II. 43. 45. 1. 38 D. 41, 3. 1. 136. D. 50, 17. 1. 137 eod.);

    bona f. accipere, praestare (Gai. VI. 43. III. 155);

    bona fide diutina possessione capere posse (1. 43 § 1 D. 41, 2);

    bona-mala f. percipere fructus (1. 4 § 2 D. 10, 1);

    bona f. servire (1. 23 § 6 1. 25. § 2. 1. 43 § 3 D. 21, 1. 1. 19. 21. 23. 49. 54. D. 41, 1. 19. 33. D. 45, 3. 1. 12. § 6 D. 40, 12).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > fides

  • 23 liber

    1) книга (1. 52 pr. § 1 seq. D. 32. 1. 2 § 34 D. 33, 7);

    libri improbatae lectionis (1. 4 § 1 D. 10, 2).

    2) глава, отдел сочинения (pr. I. 2, 1. 1. 2 § 41. 44 D. 1, 2. 1. 8 pr. D. 5, 2. 1. 2 § 3 C. 1, 17). 3) сочинение = libellus: librum ad infamiam alicuius pertinentem scribere, componere, edere (1. 5 § 9 D. 47, 10). 4) письмо (1. 1 § 2. 4 D. 1, 13). 5) (subst.) сын (1. 33 pr. C. 3, 28. 1. 8 § 5 C. 5, 9);

    liberi, дети. - нисходящие (1. 56 § 1 D. 50, 16. 1. 220 pr. eod. cf. § 5 1. 1, 14. 1. 10 D. 1, 9. 1. 10 § 9 D. 2, 4. l. 2 § 3 D. 2, 8. 1. 48 D. 24, 3. 1. 1 § 1 D. 37, 5. l. 3 § 6 D. 38, 4. 1. 10 § 7 D. 38, 10. 1. 9 § 13 D. 48, 19. 1. 15 D. 50, 12);

    lib. naturales - adoptivi (1. 10 D. 1, 9. 1. 1 pr. D. 37, 4. 1. 1 § 6. 1. 4 D. 38, 6. Gai. I. 104. II. 136. III. 2. 31. 40);

    iure trium liberorum excusatus (1. 37. § 1 D. 27, 1. cf. pr. I. 1, 25. tit. C. 5, 66);

    ius liberorum, привилегия, которой пользовались лица, имеющие детей (1. 1 C. 8, 59. Ulp. XVI. 1. Gai. I. 145. 194. III. 44. 46. 50. 53).

    6) liberi обоз. также (при bonorum possessio contra tabulas и unde liberi) sui (naturales и adoptivi) и emancipati из-под отцовской власти (pater naturalis) (Ulp. ХХVIII. 8. Gai. III. 26. § 9 I. 3, 1. 1. 1 § 6 D. 38, 6). 7) (adi.) свободный, a) неограниченный, lib. voluntas (1. 19 § 2 D. 3, 5);

    lib. arbitrium (1. 28 D. 1, 7);

    lib. administratio (1. 28 § 2 D. 2, 14. 1. 58 D. 3, 3. 1. 41 § 1 D. 6, 1. 1. 1 § 1 D. 20, 3. 1. 11 D. 28, 2);

    rerum suarum alienatio (1. 2 D. 37, 12);

    testamenti factio (1. 1 pr. D. 29, 1. 1. 41 D. 38, 1. 1. 3 § 2. 1. 47 § 2 D. 38, 2);

    possessio (1. 11 D. 43, 16. 1. 22 § 6 D. 50, 1. 1. 14 D. 50, 7);

    liber prospectus (1. 15 D. 8, 2);

    b) свободный, libera matrimonia esse, antiquitus placuit, ideoque pacta, ne liceret divertere, non valere (1. 2 C. 8, 39);

    c) независимый, самовластный, liber populus (1. 7 § 1 D. 49, 15. 1. 3 D. 1, 5. 1. 19 § 2 D. 3, 5. 1. 23 § 6. 1. 25 § 2 D. 21, 1. 1. 19. 23. 49. 54. D. 41, 1. 1. 1 pr. D. 43, 29);

    lib. corpus = lib. hominis corpus (1. 73 D. 9, 1. 1. 7 D. 9, 3);

    lib. caput (см. s. 3);

    liber esto (L. XII. tab. IV. 2);

    si os fregit libero (eod. VIII. 3);

    d) вольный, необязанный, liber a rationibus inventus actor (1. 13 C. 4, 26); е) не обремененный сервитутом или залогом, напр. praedium lib. прот. serviens s. servum (1. 8 D, 19, 1); или obligatum (1. 52 § 1 eod. 1. 33 C. 2, 4. 1. 33 D. 10, 2. 1. 75 D. 21, 2. 1. 69 § 3 D. 30. 1. 126. 169. D. 50, 16. 1, 90 eod. 1. 6 § 3 D. 8, 4. 1. 32 § 1 D. 16, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > liber

  • 24 manifestus

    (adi.) manifeste (adv.) 1) явный, очевидный, arbitrium ita pravum, ut manifesta iniquitas eius appareat (1. 79 D. 17, 2. 1. 64 D. 28, 5. 1. 16 D. 33, 4. 1. 3 D. 34, 9. 1. 243 D. 50, 16. 1. 20 C. 5, 12. 1. 18 C. 6, 42. 1. 24 C. 8, 54);

    quod nee manifestum erit (L. XII. tab. VIII. 19).

    2) fur manif., застигнутый при совершении воровства, furtum manif., прот. fur, furtum nec manif. (§ 3 I. 4, 1. 1. 13 § 7 D. 3, 2. 1. 10 pr. D. 13, 1. 1. 24 § 2 D. 22, 1. 1. 3. 5-8 D. 47, 2. 1. 3 pr. cit).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > manifestus

  • 25 morari

    1) замедлять, задерживать, mor. cognitionem (1. 7 C. 9, 1. 1. 20 C. 9, 22. 1. 9 § 17 D. 28, 5. 1. 7 § 4 D. 33, 4);

    sub obtentu legis Falc. legata mor. (1. 2 C. 6, 47); медлить, mor. in danda re legata (1. 6 D. 33, 2. 1. 84 D. 31).

    2) мешать (1. 36 pr. D. 40, 5). 3) оставаться, находиться, пробовать, mor. cum aliquo s. apud aliq. (1. 6 D. 1, 6. 1. 7. 30 pr. D. 33, l. l. 18 § 1. 2. D. 36, 1. 1. 1 § 3 D. 43, 30);

    ubi velint morandi arbitrium (1. 22 § 6 D. 50, 1. 1. 7 § 19 D. 48, 22. 1. 1 D. 18, 7. 1. 33 pr. D. 32. 1. 78 § 2. 1. 82. 93 § 2 eod. 1. 18 § 12. 1. 27 § 3 D. 33, 7. 1. 6 § 2. 1. 21 D. 43, 26. 1. 7 D. 48, 7. 1. 31 § 2 D. 42, 5);

    in libertate (1. 16 § 2 D. 38, 2. 1. 29 D. 40, 4. 1. 30 § 17 D. 40, 5. 1. 12 § 1 seq. 1. 24 § 3 D. 40, 12. 1. 3 § 10. 1. 38 pr. D. 41, 2. 1. 49 D. 10, 2. 1. 11 § 2 D. 36, 1. 1. 10 § 24 D. 42, 8. 1. 1 pr. C. 2, 48);

    in cessatione (1. 1 D. 50, 10).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > morari

  • 26 motus

    1) движение, напр. terrae motus, землетрясение (1. 15 § 2 D. 19, 2. 1. 24 § 3 D. 39, 2. 1. 2 § 6 D. 39, 3); восстание, бунт;

    Cassianus m. (Coll. XV, 2 § 5. cf. Cassianus).

    2) побуждение, стремление, волнение, воля, ex diversis animi motibus in unum consentire (1. 1 § 3 D. 2, 14. 1. 19 § 1 D. 1, 18. 1. 21 § 3 D. 22, 5);

    m. iudicis s. iudicialis = arbitrium (1. 20 D. 10, 3. 1. 10. C. 9, 2. 1. 2 C. 9, 45);

    motum congruae severitatis excipere (1. 19 C. 9, 47).

    3) внушение, m. spontaneus (1. 3 C. 1, 14);

    divinus, вдохновение (1. 12 C. 7, 33).

    4) предъявление иска (1. 3 § 1 C. 7, 37).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > motus

  • 27 praeparare

    1) приготовлять;

    praeparatio, приготовление, praep. litem, controversiam (1. 6 § 1. 1. 7 D. 5, 2. cf. 1. 36 § 2 C. 3, 28);

    se adversarium praep. alicui (1. 15 § 1 D. 41, 3);

    praeparatio causae, прот. sententia, quae arbitrium finit (1. 19 § 2 D. 4, 8);

    praeparatorius, приготовительный (1. 3 § 1 D. 43, 30).

    2) вооб. готовить;

    praeparatio, приготовление, ad praeparat. bibendi comparatum argentum (1. 21 pr. D. 34, 2). $

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > praeparare

См. также в других словарях:

  • Arbitrium liberum —         (лат.) свобода воли (выбора). Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов. 1983 …   Философская энциклопедия

  • Arbitrĭum — (lat.), Gutachten, Ermessen; A. boni viri, das Gutachten eines rechtlichen Mannes, entweder im Allgemeinen, od. ins Besondere über den Geldwerth einer Sache od. eines Schadens; A. divīnum, der göttliche Rathschluß; A. judĭcis, 1) der Ausspruch… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Arbitrĭum — (lat.), Entscheidung nach Ermessen oder Gutdünken, insbes. durch einen Dritten (Arbitrator); Schiedsspruch. A. divinum, göttlicher Ratschluß; a. judicis, richterliches Ermessen; a. liberum, Willensfreiheit; a. boni viri, s. Arbitrator …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Arbitrium — Arbitrĭum (lat.), Schiedsspruch, Ermessen, Gutachten …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Arbitrium — Arbitrium, Gutachten; im klassisch. Latein oft: Willkür …   Herders Conversations-Lexikon

  • arbitrium — index arbitration, determination, freedom Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • ARBITRIUM — vide infra Compromissum, Diaetetae, Laudum: uti de Arbitri et Iudicis discrimine, haud protrita, apud Iac. Ouzelium Animadversion. ad Minucium Fel. p. 23 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • arbitrium — /ar bitˈri əm or ŭm/ (Latin) noun Power of decision …   Useful english dictionary

  • Arbitrium — Ar|bi|tri|um auch: Ar|bit|ri|um 〈n.; s, tria〉 Schiedsspruch, gutachten [lat., „Spruch des Schiedsrichters“] * * * Arbitrium   [lateinisch] das, s/...tria, Schiedsspruch, Gutachten (im römischen Zivilprozessrecht). Arbitrium liberum, lateinische… …   Universal-Lexikon

  • Arbitrium — Ar|bi|tri|um das; s, ...ia <aus gleichbed. lat. arbitrium> Schiedsspruch, Gutachten (im röm. Zivilprozessrecht); Arbitrium liberum: Willensfreiheit (Philos.) …   Das große Fremdwörterbuch

  • arbitrium alieno — See in arbitrium alieno …   Ballentine's law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»