Перевод: с исландского на все языки

со всех языков на исландский

accustom+to

  • 1 aî venja (sig) viî e-î

    Íslensk-ensk orðabók > aî venja (sig) viî e-î

  • 2 VENJA

    * * *
    I)
    (van; vanda; vandr and vaninn), v.
    1) to accustom (v. e-n e-u or við e-t) v. hann við íþróttir ok hæversku, to teach him, train him in; v. barn af brjósti, to wean a child (þá var hann af brjósti vaninn);
    2) to train animals (þar keypti Auðunn bjarndýri vel vanit); to educate children (var þat almælt, at engi born væri svá vel vanin);
    3) v. komur sínar til e-s, to visit habitually (hann venr komur sínar til Ormhildar); v. e-t af e-m, to unteach one a thing (kostgæfði hann af þeim at v. öll úkynni);
    4) refl., venjast e-u, við e-t, to get accustomed to, used to (nú mun ek verða at v. hestinum um hrið; v. við íþróttir); with infin. to be wont, used to (vandist E. optliga at ganga til tals við Egil).
    f. custom, habit (þat var v. hans, at); at venju, as usual.
    * * *
    pres. ven; pret. vanði, later vandi; subj. venði; part. vandr, vaninn: [Dan. vænne; see vani]:—to accustom; venja e-n e-u or við e-t; venja hann við íþróttir ok hæversku, Fms. i. 78; gestrisni vanði hann sik, he practised hospitality, 655 v. B. 2; vandi Dofri hann við íþróttir, ættvísi ok vígfimi, taught him, trained him in, Bárð. 164.
    2. in phrases, kostgæfði hann af þeim at venja öll úkynni, to unteach them all bad manners, Bs. i. 687; hann venr kvámur sínar til Ormhildar, Nj. 107; venja leiðir sínar til e-s staðar, to haunt a place, Fb. i. 303; síðan venr hann fé sitt í akra hennar, Fms. vii. 357: to train, tame, bjarndýri vel vanið, vi. 298, Fagrsk. ch. 21: to educate, engi börn vóru svá vel vanin, sem þeirra börn, Bs. i. 129; barn var ek ok ílla vanit, Karl. 197.
    II. reflex. to be wont, accustomed to do a thing; vanðisk fjósa-kona ein at þerra fætr sína á þúfu þeirri, er …, Landn. 51, v. l.; síðan vanðisk Einarr optliga at ganga til tals vid Egil, Eg. 686; á hverri ártíð hans venjask menn at göra þá minning hans, Blas. 51; vöndusk margir at fara til hans, Hkr. iii. 249.
    2. with dat.; vanðisk hann því þegar á unga aldri at ræna ok at drepa menn, Ó. H. 212; at þat venisk vápnfimi, to be trained in arms, Al. 4; nú mun ek verða at venjask hestinum um hríð, Fms. ix. 56: venjask af e-u, sem hugr várr vensk meirr af himneskum sætleik, Greg. 28; Daríus hafði af vanizk styrjöld ok úfriði, Al. 17.

    Íslensk-ensk orðabók > VENJA

  • 3 venja

    * * *
    I)
    (van; vanda; vandr and vaninn), v.
    1) to accustom (v. e-n e-u or við e-t) v. hann við íþróttir ok hæversku, to teach him, train him in; v. barn af brjósti, to wean a child (þá var hann af brjósti vaninn);
    2) to train animals (þar keypti Auðunn bjarndýri vel vanit); to educate children (var þat almælt, at engi born væri svá vel vanin);
    3) v. komur sínar til e-s, to visit habitually (hann venr komur sínar til Ormhildar); v. e-t af e-m, to unteach one a thing (kostgæfði hann af þeim at v. öll úkynni);
    4) refl., venjast e-u, við e-t, to get accustomed to, used to (nú mun ek verða at v. hestinum um hrið; v. við íþróttir); with infin. to be wont, used to (vandist E. optliga at ganga til tals við Egil).
    f. custom, habit (þat var v. hans, at); at venju, as usual.
    * * *
    u, f. = vani, a custom, habit, MS. 4. 7, 10; gjörn er hönd á venju, a saying (see hönd); at venju, as usual, Ver. 24; varga venja, Hom. 38.
    COMPDS: venjubragð, venjuliga, venjuligr.

    Íslensk-ensk orðabók > venja

См. также в других словарях:

  • Accustom — Ac*cus tom, v. i. 1. To be wont. [Obs.] Carew. [1913 Webster] 2. To cohabit. [Obs.] [1913 Webster] We with the best men accustom openly; you with the basest commit private adulteries. Milton. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • accustom — index discipline (train), inure (accustom), naturalize (acclimate), reconcile Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • accustom — ► VERB 1) (accustom to) make used to. 2) (be accustomed to) be used to. ORIGIN Old French acostumer, from costume custom …   English terms dictionary

  • Accustom — Ac*cus tom, v. t. [imp. & p. p. {Accustomed}; p. pr. & vb. n. {Accustoming}.] [OF. acostumer, acustumer, F. accoutumer; [ a] (L. ad) + OF. costume, F. coutume, custom. See {Custom}.] To make familiar by use; to habituate, familiarize, or inure;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Accustom — Ac*cus tom, n. Custom. [Obs.] Milton. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • accustom — (v.) early 15c., from O.Fr. acostumer (12c., Mod.Fr. accoutumer), from à to (see AD (Cf. ad )) + costume (see COSTUME (Cf. costume) (n.)). Related: Accustomed; accustoming …   Etymology dictionary

  • accustom — *habituate, addict, inure Analogous words: *adapt, accommodate, adjust: *harden, season, acclimatize Antonyms: disaccustom Contrasted words: alienate, wean, *estrange …   New Dictionary of Synonyms

  • accustom — [v] get used to acclimatize, acculturate, acquaint, adapt, familiarize, habituate, season; concepts 35,202 …   New thesaurus

  • accustom — [ə kus′təm] vt. [ME accustomen < OFr acostumer < a , to + costume: see CUSTOM] to make familiar by custom, habit, or use; habituate (to) …   English World dictionary

  • accustom — v. (d; refl., tr.) to accustom to (we had to accustom ourselves to the new working conditions; more usu. is: we had to get accustomed to the new working conditions) * * * [ə kʌstəm] (d;refl.,tr.) to accustom to (we had to accustom ourselves to… …   Combinatory dictionary

  • accustom — UK [əˈkʌstəm] / US verb Word forms accustom : present tense I/you/we/they accustom he/she/it accustoms present participle accustoming past tense accustomed past participle accustomed formal accustom yourself to something …   English dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»