-
21 absolvent
1. a прощающий; дающий прощение2. a освобождающий -
22 alumnus
• absolvent -
23 graduate
1. noun2. intransitive verbuniversity graduate — Hochschulabsolvent, der/-absolventin, die
1) einen akademischen Grad/Titel erwerben2) (Amer. Sch.) die [Schul]abschlussprüfung bestehen ( from an + Dat.)3. transitive verb(mark) mit Gradeinteilung versehen; graduieren (bes. Technik) [Thermometer]•• Cultural note:Das Seminar einer Universität in den USA, das Kurse und Betreuung für graduierte Studierende organisiert, die ihr Studium und/oder ihre Forschung nach dem ersten Examen (nach ungefähr 3-4 Jahren Universitätsstudium) fortsetzen wollen* * *1. verb1) (to receive a degree, diploma etc: He graduated in German and French.) promovieren2) (to mark out with regular divisions: A thermometer is graduated in degrees.) abstufen2. [-ət] noun(a person who has been awarded a degree or diploma: a graduate in French.) der/die Graduierte, der/die Absolvent(in)- academic.ru/31968/graduation">graduation* * *gradu·ateI. n[ˈgræʤuət]he is a \graduate in physics [or a physics \graduate] er hat einen [Universitäts]abschluss in Physikuniversity \graduate Hochschulabsolvent(in) m(f)II. adj[ˈgræʤuət]attr, inv\graduate unemployment Akademikerarbeitslosigkeit f\graduate course Kurs m im höheren Fachsemester\graduate student Student(in) m(f) mit UniversitätsabschlussIII. vi[ˈgræʤueɪt]1. UNIV einen akademischen Grad [o Universitätsabschluss] erwerbenshe \graduated from the University of London sie hat an der Universität von London ihren Abschluss gemachtto \graduate with honours seinen Abschluss mit Auszeichnung machento \graduate [magna/summa] cum laude AM [magna/summa] cum laude abschließen2. AM SCH die Abschlussprüfung bestehen3. (move up) aufsteigenshe \graduated from being a secretary to running her own department sie ist von einer Sekretärin zur Leiterin ihrer eigenen Abteilung aufgestiegenIV. vt[ˈgræʤueɪt]1. (calibrate)2. FIN etw staffeln▪ to \graduate sb jdn graduierenthe college \graduates hundreds of students each year an dieser Hochschule machen jedes Jahr Hunderte ihren Abschluss* * *I ['grdjʊɪt]n (Brit UNIV)(Hochschul)absolvent(in) m(f); (= person with degree) Akademiker(in) m(f); (US SCH) Schulabgänger(in) m(f)II ['grdjʊeɪt]high-school graduate (US) — ≈ Abiturient(in) m(f)
1. vt2) (US SCH, UNIV) als Absolventen haben2. vi2) (= change by degrees) allmählich übergehen* * *A s1. UNIVa) Hochschulabsolvent(in), Akademiker(in)2. SCHULE US Schulabgänger(in):high-school graduate (etwa) Abiturient(in)3. US Messgefäß nB adj1. UNIVa) Akademiker…:b) graduiert:graduate student → A 1 cc) US für Graduierte:2. US Diplom…, (staatlich) geprüft:C v/t [ˈɡrædjʊeıt; -dʒʊ-; US -dʒəˌweıt]2. SCHULE USa) als Absolventen haben:our high school graduated 50 students this year (etwa) bei uns haben dieses Jahr 50 Schüler das Abitur gemachtb) die Abschlussprüfung bestehen an (dat), absolvieren:graduate high school (etwa) das Abitur machen3. TECH mit einer Maßeinteilung versehen, graduieren, in Grade einteilen4. abstufen, staffeln5. CHEM, TECH gradierenD v/i [ˈɡrædjʊeıt; -dʒʊ-; US -dʒəˌweıt]2. SCHULE US die Abschlussprüfung bestehen:graduate from → C 2 b3. sich entwickeln, aufsteigen ( into zu)4. sich staffeln, sich abstufen* * *1. nounGraduierte, der/die; (who has left university) Akademiker, der/Akademikerin, die2. intransitive verbuniversity graduate — Hochschulabsolvent, der/-absolventin, die
1) einen akademischen Grad/Titel erwerben2) (Amer. Sch.) die [Schul]abschlussprüfung bestehen ( from an + Dat.)3. transitive verb(mark) mit Gradeinteilung versehen; graduieren (bes. Technik) [Thermometer]•• Cultural note:Das Seminar einer Universität in den USA, das Kurse und Betreuung für graduierte Studierende organisiert, die ihr Studium und/oder ihre Forschung nach dem ersten Examen (nach ungefähr 3-4 Jahren Universitätsstudium) fortsetzen wollen* * *(university) n.Absolvent m. v.abstufen v.einteilen v. -
24 graduate
1. verb1) (to receive a degree, diploma etc: He graduated in German and French.) promovat, absolvovat2) (to mark out with regular divisions: A thermometer is graduated in degrees.) (od)stupňovat, rozdělit2. [-ət] noun(a person who has been awarded a degree or diploma: a graduate in French.) absolvent* * *• graduovat• absolvent -
25 graduate
1. verb1) (to receive a degree, diploma etc: He graduated in German and French.) promovať (z)2) (to mark out with regular divisions: A thermometer is graduated in degrees.) rozdeliť, odstupňovať2. [-ət] noun(a person who has been awarded a degree or diploma: a graduate in French.) absolvent, -ka* * *• absolvovat• absolvent univerzity• byt promovaný -
26 alumnus
alum·nus<pl -ni>[əˈlʌmnəs, pl -naɪ]n Absolvent m* * *[ə'lʌmnəs]n pl alumni[ə'lʌmnaɪ] (US) ehemaliger Schüler/Student, Ehemalige(r) m* * *alumnus [-nəs] pl -ni [-ˌnaı] s besonders US1. ehemaliger Student oder Schüler2. umg ehemaliges Mitglied (einer Organisation etc)* * *n.(§ pl.: alumni)= ehemaliger Student m. -
27 Cantabrigian
Cantabrigian [ˌkæntəˈbrıdʒıən]A s -
28 Harrovian
Har·ro·vian[hæˈrəʊviən, AM həˈroʊ-]* * *Harrovian [həˈrəʊvjən; -vıən]A s Schüler m (der Public School) von Harrow -
29 Bachelor of Arts
Bachelor of Arts (B.A.)1. Bakkalaureus m [Absolvent m] der philosophischen Fakultät;2. ≈ Titel des Bakkalaureus der philosophischen Fakultät -
30 Bachelor of Laws
Bachelor of Laws (LL.B.)1. Bakkalaureus m [Absolvent m] der juristischen Fakultät;2. ≈ Titel des Bakkalaureus der juristischen Fakultät -
31 alumnus
plural alumni [əlʌmnəs, əlʌmnai]noun gojenec, študent, absolvent -
32 Oxonian
[ɒk'səʊnɪən]1. nOxfordstudent( in) m(f)2. adjder Oxforder Universität angehörend* * *B s2. Einwohner(in) von Oxford -
33 alumnus
Absolvent m -
34 graduate
gradu·ate n [ʼgræʤuət]he is a \graduate in physics [or a physics \graduate] er hat einen [Universitäts]abschluss in Physik;university \graduate Hochschulabsolvent(in) m(f)1) ( relating to people with college degrees) Graduierten-;\graduate unemployment Akademikerarbeitslosigkeit f2) ( postgraduate) weiterführend;\graduate course Kurs m im höheren Fachsemester;she \graduated from the University of London sie hat an der Universität von London ihren Abschluss gemacht;to \graduate with honours seinen Abschluss mit Auszeichnung machen;to \graduate [magna/summa] cum laude (Am) [magna/summa] cum laude abschließento \graduate from high school das Abitur machen3) ( move up) aufsteigen;she \graduated from being a secretary to running her own department sie ist von einer Sekretärin zur Leiterin ihrer eigenen Abteilung aufgestiegen;1) ( calibrate)to \graduate sb jdn graduieren;the college \graduates hundreds of students each year an dieser Hochschule machen jedes Jahr Hunderte ihren Abschluss -
35 degree holder
Englisch-Deutsch Fachwörterbuch der Wirtschaft > degree holder
-
36 diploma holder
Englisch-Deutsch Fachwörterbuch der Wirtschaft > diploma holder
-
37 graduate
-
38 undergraduate
(a student who is studying for his first degree.) vysokoškolák* * *• vysokoškolák• pregraduální• student• absolvent -
39 school-leaver
noun (a school-pupil who is about to leave, or has just left, school eg because he has finished his course of education there.) žiak končiaci školu, absolvent -
40 emancipator
См. также в других словарях:
absolvent — ABSOLVÉNT, Ă, absolvenţi, te, s.m. şi f. Persoană care a terminat un ciclu sau o formă de învăţământ. – Din germ. Absolvent, lat. absolvens, ntis. Trimis de ana zecheru, 22.07.2002. Sursa: DEX 98 absolvént, ă s.m. f. cel care a absolvit o formă … Dicționar Român
Absolvent — Ab*solv ent, a. [L. absolvens, p. pr. of absolvere.] Absolving. [R.] Carlyle. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Absolvent — Ab*solv ent, n. An absolver. [R.] Hobbes. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Absolvent — Als Absolvent wird der Besucher einer Bildungseinrichtung kurz vor oder nach der abschließenden Prüfung bezeichnet,[1] dessen nächster beruflicher Schritt also noch nicht vollzogen ist. In der Regel gehört zum erfolgreichen Abschluss das Bestehen … Deutsch Wikipedia
Absolvent — ↑ Absolventin Entlassungsschüler, Entlassungsschülerin, Examenskandidat, Examenskandidatin, Prüfling, Schulabgänger, Schulabgängerin; (bildungsspr.): Examinand, Examinandin; (südd.): Entlassschüler, Entlassschülerin; (bes. Amtsspr.): Abgänger,… … Das Wörterbuch der Synonyme
Absolvent — Ab·sol·vẹnt [ v ] der; en, en; jemand, der eine (höhere) Schule, einen Kurs abgeschlossen hat || K: Hochschulabsolvent || NB: der Absolvent; den, dem, des Absolventen || hierzu Ab·sol·vẹn·tin die; , nen … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
Absolvent — absolvieren »erledigen, ableisten; etwas zum Abschluss bringen«: Das Verb wurde schon in das Mhd. aus lat. ab solvere »loslösen; vollenden« entlehnt (vgl. ↑ absolut). – Aus dem Part. Präs. lat. absolvens stammt das Substantiv Absolvent »jemand,… … Das Herkunftswörterbuch
absolvènt — ênta in énta m (ȅ é, ẹ) kdor dokonča šolo: absolventi gimnazij, strokovnih šol // kdor je dokončal študij na visoki šoli in je pred diplomo: absolvent arhitekture, filozofske fakultete … Slovar slovenskega knjižnega jezika
Absolvent — der Absolvent, en (Mittelstufe) jmd., der vor allem eine Hochschule abgeschlossen hat Beispiel: Die Schule organisiert in diesem Jahr ein Treffen der Absolventen … Extremes Deutsch
absolvent — 1. adjective Absolving. 2. noun An absolver … Wiktionary
Absolvent — Ab|sol|vent [apzɔl vɛnt], der; en, en, Ab|sol|ven|tin [apzɔl vɛntɪn], die; , nen: Person, die die Ausbildung an einer Schule, Hochschule o.Ä. erfolgreich abgeschlossen hat: sie ist Absolventin des Goethe Gymnasiums, der Humboldt Universität. Zus … Universal-Lexikon