-
1 abicere
1) отбрасывать, бросать, in mare, in profundum ab. (1. 14 § 2 D. 19, 5. 1. 27 pr. D. 28, 7);2) продавать за бесценок, растрачивать: rem exiguo pretio abi. (1. 36 § 1 D. 17, 1). 3) устранять, partum abi., подкидывать тайным образом прот. publicis locis exponere (1. 4 D. 25, 3). 4) не принимать, отвергать, abi. oblatam meliorem condilionem (1. 9 D. 18. 2);furtum abi. (1. 7 § 2 D. 47, 2).
5) abiectus, низкий, негодный, презренный, vilis, abiectaque persona (1. 17 § 13 D. 47, 10);privilegium (1. 17 pr. D. 42, 5).
vilis et abiectae conditionis (1. 8 § 3 D. 1, 5);
6) изгнать, исключать, ex ubere, a sacerdotio (1. 1 Th. 14, 9).abiecta officia, низший класс судебных чиновников (1. 6 C. 12, 1).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > abicere
-
2 abiectus
см. abicere s. 5.Латинско-русский словарь к источникам римского права > abiectus
-
3 exiguus
незначительный, небольшой: exiguo pretio rem abicere (1. 36 § 1 D. 17, 1. 1. 5 D. 26, 7). Exiguitas, незначительность: fructuum (1. 15 § 5 D. 19, 2).Латинско-русский словарь к источникам римского права > exiguus
См. также в других словарях:
Flinte — Die Flinte ins Korn werfen: eine Sache entmutigt verloren geben.{{ppd}} Aus der Bezeichnung ›Flinte‹ geht hervor, daß die Redensart in einer Zeit entstanden ist, als die Soldaten noch mit Vorderladern mit Feuerstein (= Flint) Schlössern… … Das Wörterbuch der Idiome
abject — adjective Etymology: Middle English, from Latin abjectus, from past participle of abicere to cast off, from ab + jacere to throw more at jet Date: 15th century 1. sunk to or existing in a low state or condition < to lowest pitch of abject fortune … New Collegiate Dictionary
abject — abjectly, adv. abjectness, abjectedness, n. /ab jekt, ab jekt /, adj. 1. utterly hopeless, miserable, humiliating, or wretched: abject poverty. 2. contemptible; despicable; base spirited: an abject coward. 3. shamelessly servile; slavish. 4. Obs … Universalium
abject — abject, e [ abʒɛkt ] adj. • av. 1460; lat. abjectus ♦ Digne du plus grand mépris, qui inspire une violente répulsion. ⇒ abominable, dégoûtant, ignoble, infâme, méprisable, odieux, vil. Un être abject. Il a été abject. Des sentiments abjects. Son… … Encyclopédie Universelle
abjection — [ abʒɛksjɔ̃ ] n. f. • 1372; lat. abjectio 1 ♦ Extrême degré d abaissement, d avilissement. ⇒ avilissement, indignité, infamie. Vivre dans l abjection. « La complaisance célinienne pour l abjection humaine » (Kristeva). 2 ♦ Comportement, discours… … Encyclopédie Universelle
wegwerfen — Ein wegwerfendes Urteil über einen (oder etwas) fällen; Wegwerfend urteilen; Jemanden wegwerfend behandeln. Die Wendungen haben nichts zu tun mit dem Brechen und Wegwerfen des ⇨ Stabes über dem Verurteilten, sondern wegwerfen bedeutet hier… … Das Wörterbuch der Idiome
ABJECTIO — Baculorum, inter ritus olim erat, in reverentiae signum adhiberi solitos, ad Euangenilectionem; quemadmodum et statio ac capitis retectio: Quae tria unicô versiculô attigit Hildebertus Opere metricô de sacrif. Missae Plebs beculos ponit, stat… … Hofmann J. Lexicon universale
ALETUM — I. ALETUM civitas olim non ignobilis Galliae, in provinc. Lugdunensi tertia, quae a Metropoli Turonicae nomen habet. Eius meminit Notit. Imper. his verbis Sub dispositione spectabilis Ducis tractus Armoricani et Nervicani Praefectus militum… … Hofmann J. Lexicon universale
ANTIOCHUS IV — ANTIOCHUS IV. Epiphanes, h. e. Illustris sive Nobilis, post Seleucum fratrem, VIII. Syriae Rex, regnavit ann. 12. Hic Hierosolymam destruxit, et muta mala Iudaeis intulit, crudelissimus omnium tyrannorum, ideoque Epimanes, h. e. Insanus, aut… … Hofmann J. Lexicon universale
BRACTEA seu BRATTEA — ita enim saepius reperitur in libris scriptum, quam vis prius potius: non ἀπὸ τȏυ βράχειν, sed ἀπὸ τȏυ βρέχειν, i. e. linere. illinere, dicta est. Hinc enim βρεκτὴς, qui linit et Βρεκτία, litura, vel quod illinitur: Latine bractea, tenue anri… … Hofmann J. Lexicon universale
EXPONENDI infantes — mos antiquissimus fuit. Namque de Moyse, nota historia in sacris: Unde Ezechiel Tragicus, Clementi Alexandrino et Eusebio laudatus, Ε᾿νταῦθα μητὴρ ἠ τεχοῦσ᾿ ἔκρυπτέ με Τρεῖς μῆνας, ὡς ἔφασκεν, οὐ λαθοῦσα δὲ Υ῾πεξέθηκε. Ibi mater quae me peperit,… … Hofmann J. Lexicon universale