-
1 Abella
Abella, ae, f., Stadt in Kampanien, j. Avella vecchia, Verg. Aen. 7, 740. Sil. 8, 543. Corp. inscr. Lat. 10, 136 u. 1208: Plur.-Form Abellae, Charis. 35, 8. – Dav. Abellānus, (in Hdschr. u. Ausgg. auch Avellanus), abellanisch, oppidum, Serv. u. Isid.: bes. Abellana nux u. subst. bl. Abellana, ae, f., die Haselnuß als Frucht, u. die Haselnuß = der Haselnußstrauch, der Haselnußbaum, Scriptt. r.r., Plin. u.a.: nucleus, Plin. u. Isid. – Plur. subst., Abellanī, ōrum, m., die Einw. von Abella, die Abellaner, Iustin. u.a.
-
2 Abella
Abella, ae, f., Stadt in Kampanien, j. Avella vecchia, Verg. Aen. 7, 740. Sil. 8, 543. Corp. inscr. Lat. 10, 136 u. 1208: Plur.-Form Abellae, Charis. 35, 8. – Dav. Abellānus, (in Hdschr. u. Ausgg. auch Avellanus), abellanisch, oppidum, Serv. u. Isid.: bes. Abellana nux u. subst. bl. Abellana, ae, f., die Haselnuß als Frucht, u. die Haselnuß = der Haselnußstrauch, der Haselnußbaum, Scriptt. r.r., Plin. u.a.: nucleus, Plin. u. Isid. – Plur. subst., Abellanī, ōrum, m., die Einw. von Abella, die Abellaner, Iustin. u.a.
См. также в других словарях:
ABELLA — I. ABELLA Campaniae oppid. sed in vulgatis auctorum exemplaribus est Avella. Ex Ptolemaeo tamen, (qui Romanorum fere ubique per Italiam sequitur vocabulorum formationes( collegerim, Abella pronunciâsse Romanos; habet enim una cum Strabone… … Hofmann J. Lexicon universale