Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

ab+orno

  • 1 orno

    orno, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] orner, décorer, parer, embellir. [st2]2 [-] décorer (d'une dignité), honorer, distinguer. [st2]3 [-] faire valoir, vanter, louer, exalter. [st2]4 [-] pourvoir, fournir, garnir, équiper, préparer, armer (des vaisseaux), mettre en état.    - ornanda est dignitas domo: il faut que la dignité soit rehaussée par l'habitation.    - ornare fugam, Ter.: préparer sa fuite.    - civitas meis beneficiis ornata, Cic.: patrie comblée de mes bienfaits.    - ornatus esses ex virtibus, Ter.: tu aurais été honoré selon ton mérite.
    * * *
    orno, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] orner, décorer, parer, embellir. [st2]2 [-] décorer (d'une dignité), honorer, distinguer. [st2]3 [-] faire valoir, vanter, louer, exalter. [st2]4 [-] pourvoir, fournir, garnir, équiper, préparer, armer (des vaisseaux), mettre en état.    - ornanda est dignitas domo: il faut que la dignité soit rehaussée par l'habitation.    - ornare fugam, Ter.: préparer sa fuite.    - civitas meis beneficiis ornata, Cic.: patrie comblée de mes bienfaits.    - ornatus esses ex virtibus, Ter.: tu aurais été honoré selon ton mérite.
    * * *
        Orno, ornas, ornare. Cic. Orner, Parer, Embellir.
    \
        Populus ornabat aedem frondibus. Propert. Emmayoit le temple, Tapissoit de verdure, ou de ramee.
    \
        Ornare. Cic. Orner aucun de quelque dignité et estat, Honorer, Le faire grand, Le mettre en avant.
    \
        Ornare munus verbis. Terentius. Le priser et louer, Le faire trouver bon.
    \
        Ornari eximia laude, vel summis laudibus. Cic. Estre haultement loué.
    \
        Suffragio ornare candidatum. Plin. iun. L'aider de sa voix. ou rapport envers le prince.
    \
        Ornare. Plautus. Mettre à poinct, Appareiller, Apprester, Accoustrer.
    \
        Ornare atque instruere copias omnibus rebus. Cic. Equipper de toutes choses necessaires.
    \
        Fugam ornare. Terent. S'apprester à fuir.

    Dictionarium latinogallicum > orno

  • 2 orno

    orno orno, avi, atum, are украшать

    Латинско-русский словарь > orno

  • 3 orno

    orno orno, avi, atum, are снабжать

    Латинско-русский словарь > orno

  • 4 orno

    ōrno, avī, ātum, āre [из ordino ]
    1) снабжать (aliquem aliquā re Enn, C, Nep etc.)
    2) одевать, наряжать Ter
    o. se и ornari Pl, Ter — одеваться, наряжаться
    3) снаряжать ( exercitum L); оснащать (classem C; navem L); устраивать, подготовлять ( convivium C)
    o. armis Vвооружать
    o. provinciam Cпослать в провинцию всё необходимое для управления ею (служебный персонал, войска, деньги)
    4) украшать (domum suam C; orationem C); убирать ( sepulcrum floribus C); причёсывать, завивать ( capillos O)
    5) хвалить, превозносить, прославлять (aliquid verbis, laudibus C); чтить (egressum alicujus frequentiā C; aliquem beneficiis C)
    aliquis imperator a senatu ornatus est C — кто-л. пожалован сенатом званием императора

    Латинско-русский словарь > orno

  • 5 orno

    ōrno, āvī, ātum, āre (aus *ordno), I) ausstatten, ausrüsten, mit dem Nötigen versehen, zubereiten, veranstalten, convivium, Cic.: classem, Cic.: naves, Liv.: exercitum, Liv.: alqm mulis tabernaculisque, Liv.: alqm armis, Verg.: provinciam, dem Konsul oder Prätor die nötigen Mittel zur Verwaltung seines Bezirkes od. Kommandos (an Geld, Truppen, Unterbeamten) anweisen, Cic.: so auch consules, praetores, Cic.: fugam, sich zur Flucht anschicken, Ter. – II) prägn., schmücken, zieren, A) eig.: domum suam, Cic.: collum, Ov.: capillos, zurechtmachen, frisieren, Ov.: alqm torque atque armillis aureis ceteroque regio cultu, Nep.: alcis sepulchrum floribus, Cic.: aedem frondibus, Prop.: centunculum ornatum ab acu, eine gestickte Pferdedecke, Edict. Diocl. 7, 53. – ibo et ornabor, will mich anputzen, Plaut.: vidua nostra morosius ornabatur, putzte sich koketter an, Hieron. – B) übtr.: 1) schmücken, ausschmücken, hervorheben, vom Redner, orationem, Cic.: quae vellet, Cic.: seditiones, loben, Cic.: fuit ornandus in Manilia lege Pompeius, Cic.: alienis laudibus se ornare, sich mit fremden Federn schmücken, Cic. Phil. 2, 25. – 2) befördern, förderlich sein, heben, auszeichnen, beehren, civitatem omnibus rebus, in allen Stücken förderlich sein, Caes.: u. so civitas meis beneficiis ornata, dem ich wesentliche Gefälligkeiten erwiesen habe, Cic.: qui me non solum meis laudibus ornaret (ehrte), sed etiam oneraret (beschwerte) alienis, Cic.: regio se huius honore ornari arbitrabatur, Cic.: ornatus esses ex virtutibus (ironisch), wärest belohnt worden, Ter.: quod eum (Pompeium) ornasti, ihm zu einer bekannten Ehre (praefectura annonae) verholfen hast, Cic.: u. so öfter verb. mit tollere, von dem, der junge Leute auf eine ehrende Weise unterstützt u. hebt, s. Cic. ep. 11, 20 in. Suet. Aug. 12. – / Parag. Infin. Präs. Pass. ornarier, Corp. inscr. Lat. 1, 1306, 5.

    lateinisch-deutsches > orno

  • 6 orno

    ōrno, āvī, ātum, āre (aus *ordno), I) ausstatten, ausrüsten, mit dem Nötigen versehen, zubereiten, veranstalten, convivium, Cic.: classem, Cic.: naves, Liv.: exercitum, Liv.: alqm mulis tabernaculisque, Liv.: alqm armis, Verg.: provinciam, dem Konsul oder Prätor die nötigen Mittel zur Verwaltung seines Bezirkes od. Kommandos (an Geld, Truppen, Unterbeamten) anweisen, Cic.: so auch consules, praetores, Cic.: fugam, sich zur Flucht anschicken, Ter. – II) prägn., schmücken, zieren, A) eig.: domum suam, Cic.: collum, Ov.: capillos, zurechtmachen, frisieren, Ov.: alqm torque atque armillis aureis ceteroque regio cultu, Nep.: alcis sepulchrum floribus, Cic.: aedem frondibus, Prop.: centunculum ornatum ab acu, eine gestickte Pferdedecke, Edict. Diocl. 7, 53. – ibo et ornabor, will mich anputzen, Plaut.: vidua nostra morosius ornabatur, putzte sich koketter an, Hieron. – B) übtr.: 1) schmücken, ausschmücken, hervorheben, vom Redner, orationem, Cic.: quae vellet, Cic.: seditiones, loben, Cic.: fuit ornandus in Manilia lege Pompeius, Cic.: alienis laudibus se ornare, sich mit fremden Federn schmücken, Cic. Phil. 2, 25. – 2) befördern, förderlich sein, heben, auszeichnen, beehren, civitatem omnibus rebus, in allen Stücken förderlich sein, Caes.: u. so civitas meis beneficiis ornata, dem ich wesentliche Gefällig-
    ————
    keiten erwiesen habe, Cic.: qui me non solum meis laudibus ornaret (ehrte), sed etiam oneraret (beschwerte) alienis, Cic.: regio se huius honore ornari arbitrabatur, Cic.: ornatus esses ex virtutibus (ironisch), wärest belohnt worden, Ter.: quod eum (Pompeium) ornasti, ihm zu einer bekannten Ehre (praefectura annonae) verholfen hast, Cic.: u. so öfter verb. mit tollere, von dem, der junge Leute auf eine ehrende Weise unterstützt u. hebt, s. Cic. ep. 11, 20 in. Suet. Aug. 12. – Parag. Infin. Präs. Pass. ornarier, Corp. inscr. Lat. 1, 1306, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > orno

  • 7 ōrnō

        ōrnō āvī, ātus, āre,    to fit out, furnish, provide, supply, equip, get ready, prepare: fugam, T.: quos ornaverat armis, V.: classīs, fit out: classis ornandae causā, L.: consulum provincias ornatas esse, i. e. the governors setting out for their provinces: uva Et nux ornabat mensas, H.—To ornament, adorn, embellish, deck, set off: Italiam ornare quam domum suam maluit: scuta ad forum ornandum, L.: cornua sertis, V.: capillos, O.: caput foliis ornatus, V.—Fig., to adorn, decorate, set off, commend, praise, extol, honor, dignify, distinguish: magnificentius ornare quae vellet: civitatem omnibus rebus, Cs.: me laudibus: eum ornasti, have promoted: hederā poëtam, V.: ornatus esses ex tuis virtutibus, would have been rewarded, T.
    * * *
    ornare, ornavi, ornatus V
    equip; dress; decorate, honor; furnish, adorn, garnish, trim

    Latin-English dictionary > ōrnō

  • 8 orno

    orno, āvi, ātum, 1 (old form of the perf. ORNAVET, Column. Rostr.; v. infra), v. a. [perh. root var-, cover; Sanscr. varna-, color], to fit out, furnish, provide with necessaries; to equip, to get ready, prepare (class.; syn. exorno, concinno).
    I.
    In gen.:

    age nunc, orna te,

    Plaut. Ep. 2, 2, 10:

    prandium domi,

    id. Rud. 1, 2, 53: ornatur ferro Enn. ap. Gell. 16, 10 (Ann. v. 190 Vahl.):

    aliquem armis,

    Verg. A. 12, 344:

    decemviros apparitoribus, scribis, librariis, praeconibus, architectis, praeterea mulis, tabernaculis, centuriis, supellectili,

    Cic. Agr. 2, 13, 32:

    aliquem pecuniā,

    Plin. Ep. 3, 21, 3: CLASESQVE-NAVALES-PRIMOS-ORNAVET, fitted out, Column. Rostr.:

    maximas classes,

    Cic. Imp. Pomp. 4, 9; cf. Liv. 9, 30:

    naves,

    id. 40, 26:

    convivium,

    Cic. Verr. 2, 4, 20, § 44:

    copias omnibus rebus,

    id. Imp. Pomp. 8, 20:

    provincias,

    to furnish money, arms, and attendants to governors setting out for their provinces, id. Att. 3, 24, 1; id. ib. 4, 18, 2; Liv. 40, 36, 5; so,

    consules,

    id. ib. —Hence, to trim, provide with oil:

    lampades,

    Vulg. Matt. 25, 7.—
    II.
    In partic., to ornament, adorn, embellish, deck, set off.
    A.
    Lit.:

    Italiam ornare quam domum suam, maluit: quamquam, Italiā ornatā, domus ipsa mihi videtur ornatior,

    Cic. Off. 2, 22, 76:

    scuta ad forum ornandum,

    Liv. 9, 40:

    cornua sertis,

    Verg. A. 7, 488:

    monilia collum,

    Ov. M. 5, 52.—Of dressing the hair, Ov. Am. 1, 14, 5:

    capillos,

    id. ib. 2, 7, 23; Prop. 1, 2, 1.—
    B.
    Trop., to adorn, decorate, set off; to commend, praise, extol; to honor, show honor to, distinguish:

    aliquid magnificentius augere atque ornare,

    Cic. de Or. 1, 21, 94:

    seditiones ipsas,

    id. ib. 2, 28, 124:

    aliquem suis sententiis,

    id. Fam. 15, 4, 11: dicere, laudandum adulescentem, ornandum, tollendum, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 20, 1:

    civitatem omnibus rebus,

    Caes. B. G. 7, 33:

    aliquem maximis beneficiis,

    Cic. Att. 6, 1, 5:

    aliquem laudibus,

    id. Phil. 2, 11, 25:

    egressum alicujus frequentiā suā,

    id. Pis. 13, 31:

    candidatum suffragio,

    Plin. Ep. 2, 1, 8: aliquem ornare, to bestow honor upon, advance to honor, Cic. Fam. 1, 1:

    hederā poëtam,

    Verg. E. 7, 25.—Ironically:

    ornatus esses,

    would have been rewarded, Ter. Ad. 2, 1, 22.—Hence, ornātus, a, um, P. a.
    A.
    Fitted out, furnished, provided with necessaries, equipped, accoutred, splendidly furnished (class.;

    syn.: instructus, praeditus): sapiens plurimis artibus instructus et ornatus,

    Cic. Fin. 2, 34, 112:

    scutis telisque parati ornatique,

    id. Caecin. 21, 60:

    equus ornatus,

    Liv. 27, 19:

    elephantus,

    Nep. Hann. 3, 4:

    naves paratissimae, atque omni genere armorum ornatissimae,

    Caes. B. G. 3, 14:

    fundus,

    Cic. Quint. 31, 98:

    Graecia copiis non instructa solum, sed etiam ornata,

    not provided merely, but also splendidly furnished, id. Phil. 10, 4, 9.— Transf.:

    ingenio bono,

    Plaut. Poen. 1, 2, 89.—
    B.
    In partic., ornamented, adorned, decked, decorated, embellished, handsome, ornate:

    sepulcrum floribus ornatum,

    Cic. Fl. 38, 95.— Comp.:

    nihil ornatius,

    Cic. Sen. 16, 57.—Esp., adorned with all good qualities, excellent, distinguished, eminent, illustrious:

    lectissimus atque ornatissimus adulescens,

    Cic. Div. in Caecil. 9, 29:

    in dicendo,

    id. de Or. 1, 10, 42; id. ib. 1, 11, 49:

    homo ornatissimus loco, ordine, nomine, virtute, ingenio, copiis,

    honored, respected, id. Verr. 2, 1, 48, § 127:

    ornati elaboratique versus,

    embellished, id. Or. 11, 36:

    oratio,

    id. de Or. 1, 12, 50:

    locus ad dicendum ornatissimus,

    admirably adapted, id. Imp. Pomp. 1, 1.—Hence, adv.: ornātē, with ornament, ornamentally, ornately, elegantly (class.):

    dicere,

    Cic. de Or. 3, 14, 53:

    apte, distincte, ornate dicere,

    id. Off. 1, 1, 2.— Comp.:

    causas agere ornatius,

    Cic. Fam. 9, 21, 1.— Sup.:

    causam ornatissime et copiosissime defendere,

    Cic. Brut. 5, 21.

    Lewis & Short latin dictionary > orno

  • 9 orno

    are, первое спряжение украшать

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > orno

  • 10 orno

    to equip, furnish, supply / decorate, adorn

    Latin-English dictionary of medieval > orno

  • 11 orno

    , ornavi, ornatum, ornare 1
      1) украшать; прославлять;
      2) снабжать

    Dictionary Latin-Russian new > orno

  • 12 ad-ōrnō

        ad-ōrnō āvī, ātus, āre,    to provide, furnish, fit out, equip, make ready: forum ornatu: opulentiā armorum bellum, L.: navīs, Cs.: petitionem consulatūs, to prepare: testium copiam: maria classibus: haec adornant ut lavet, prepare for her bath, T. — To decorate, embellish: insigni alqm veste, L.

    Latin-English dictionary > ad-ōrnō

  • 13 ex-ōrnō

        ex-ōrnō āvī, ātus, āre,    to fit out, equip, furnish, supply, provide: vicinitatem armis, S.: veste Hominem, Ph.: pro rei copiā satis providenter, S. —To deck, adorn, embellish: variā veste exornatus, T.: mihi in palaestrā locum: triclinium ample: adeo exornatum dabo, ut, etc., i. e. will give him a dressing down, T.—Fig., to adorn, decorate, set off, laud: Graeciam artibus: mors honesta vitam turpem exornat.

    Latin-English dictionary > ex-ōrnō

  • 14 per-ōrnō

        per-ōrnō āvi, —, āre,     to adorn constantly: senatum, Ta.

    Latin-English dictionary > per-ōrnō

  • 15 sub-ōrnō

        sub-ōrnō āvī, ātus, āre,    to fit out, furnish, provide, supply, equip: pecuniā Brutum, Anton. ap. C.: a naturā subornatus in vitam venire: legati subornati criminibus, L.—To employ as a secret agent, incite secretly, instigate, suborn: fictus testis subornari solet: Macedonas trīs ad caedem regis, L.: ab eo subornati falsis criminibus occupant aurīs, Cu.: falsum testem Cluvium: ab subornato ab se per fallaciam litteras accepit, by the hand of a secret hireling, L.

    Latin-English dictionary > sub-ōrnō

  • 16 ornatus

    I 1. ōrnātus, a, um
    part. pf. к orno
    2. adj.
    1) снаряжённый, снабжённый (ornatissimus et paratissimus omnibus rebus C); оснащённый ( navis Cs)
    3) отмеченный, награждённый ( honoribus C)
    5) красивый, изящный (oratio, versus C)
    6) прекрасный, превосходный, выдающийся (homo o. in dicendo C; adulescens ornatissimus C)
    II ornātus, ūs m. (gen. sg. ī Ter) [ orno ]
    1) снаряжение, вооружение (o. militāris C)
    2) облачение, одежда (o. regalis G)
    4) сбруя (equus regio ornatu instructus PM)
    5) разукрашивание, украшение (portarum Hirt; urbis C; verborum C); краса ( aedilitatis C)

    Латинско-русский словарь > ornatus

  • 17 redorno

    red-ōrno, s. re-ōrno.

    lateinisch-deutsches > redorno

  • 18 ornatus

    [st1]1 [-] ornātus, a, um: part. passé de orno. - [abcl][b]a - pourvu de, garni de, muni de, fourni de; harnaché, caparaçonné. - [abcl]b - qui est en bon état, où rien ne manque. - [abcl]c - orné, paré, équipé, bien ajusté,embelli, beau, splendide. - [abcl]d - distingué, honoré, considéré. - [abcl]e - orné, soigné, élégant, fleuri (en parl. du style). - [abcl]f - parfait, accompli (en parl. du débit).[/b] [st1]2 [-] ornātŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - appareil, attirail, instruments, ressources. - [abcl]b - ornement, costume, parure, beauté. - [abcl]c - ornements du style, beauté, grâce, élégance.[/b]
    * * *
    [st1]1 [-] ornātus, a, um: part. passé de orno. - [abcl][b]a - pourvu de, garni de, muni de, fourni de; harnaché, caparaçonné. - [abcl]b - qui est en bon état, où rien ne manque. - [abcl]c - orné, paré, équipé, bien ajusté,embelli, beau, splendide. - [abcl]d - distingué, honoré, considéré. - [abcl]e - orné, soigné, élégant, fleuri (en parl. du style). - [abcl]f - parfait, accompli (en parl. du débit).[/b] [st1]2 [-] ornātŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - appareil, attirail, instruments, ressources. - [abcl]b - ornement, costume, parure, beauté. - [abcl]c - ornements du style, beauté, grâce, élégance.[/b]
    * * *
        Ornatus, pen. prod. Aliud participium, siue nomen ex participio. Orné, Accoustré, Paré.
    \
        Testimoniis clarissimorum imperatorum ornatus Deiotarus. Cic. Honoré.
    \
        Ornatus. Qui est orné de grand scavoir, ou Qui est en grands honneurs et dignitez.
    \
        Ornatissimus ad dicendum locus. Cic. Treshonorable.
    \
        Ornata cuncta in ordine habeo. Plaut. Prests et appareillez.
    \
        Ornata et referta omnibus rebus domicilia regis. Cic. Ornez et garniz.
    \
        Satis probe ornatus exercitus. Cic. Assez bien equippé.
    \
        Ornatissimus fundus. Cic. Bien accoustré et garni de ce qu'il luy fault.
    \
        Ornatissimam de me sententiam dixit. Cic. Treshonorable.
    \
        Ornatus, huius ornatus vel ornati, antique, vt apud Terentium. Ornement, Accoustrement, Parement, Parure, Embellissement, Decoration.
    \
        Ornatus. Terent. Apprest, Appareil.

    Dictionarium latinogallicum > ornatus

  • 19 pendulus

    pendŭlus, a, um [pendeo] [st2]1 [-] suspendu, pendant, qui pend, pendu. [st2]2 [-] en pente, incliné. [st2]3 [-] en suspens, hésitant, flottant, indécis, incertain, flottant.    - potes hac ab orno pendulum zonā laedere collum, Hor.: avec ta ceinture tu peux t'étrangler, pendu à ce frêne.    - pendula palearia, Ov.: fanon pendant.    - pendulae genae, Plin.: joues pendantes.    - érotique, au fém.: qui se penche en avant ou se suspend au-dessus de son amant en faisant l’amour, qui chevauche son partenaire amoureux en cavalière.    - Photis... mobilem spinam quatiens, pendulae Veneris fructu me satiavit, Apul. M. 2,17,4: remuant sa souple échine en cadence, Photis me combla de tous les plaisirs d’une Vénus cavalière.    - neu fluitem dubiae spe pendulus horae, Hor. Ep. 1, 18, 110: pour ne pas flotter, suspendu dans l'attente d'une heure incertaine.
    * * *
    pendŭlus, a, um [pendeo] [st2]1 [-] suspendu, pendant, qui pend, pendu. [st2]2 [-] en pente, incliné. [st2]3 [-] en suspens, hésitant, flottant, indécis, incertain, flottant.    - potes hac ab orno pendulum zonā laedere collum, Hor.: avec ta ceinture tu peux t'étrangler, pendu à ce frêne.    - pendula palearia, Ov.: fanon pendant.    - pendulae genae, Plin.: joues pendantes.    - érotique, au fém.: qui se penche en avant ou se suspend au-dessus de son amant en faisant l’amour, qui chevauche son partenaire amoureux en cavalière.    - Photis... mobilem spinam quatiens, pendulae Veneris fructu me satiavit, Apul. M. 2,17,4: remuant sa souple échine en cadence, Photis me combla de tous les plaisirs d’une Vénus cavalière.    - neu fluitem dubiae spe pendulus horae, Hor. Ep. 1, 18, 110: pour ne pas flotter, suspendu dans l'attente d'une heure incertaine.
    * * *
        Pendulus, pen. corr. Adiectiuum. Ouid. Qui pend, Pendant.
    \
        Collum pendulum zona laedere. Horat. Se pendre par le col et estrangler.
    \
        Loca pendula. Colum. Penchants, ou Pendants.
    \
        Spe pendulus dubiae horae. Horat. Incertain et en doubte.

    Dictionarium latinogallicum > pendulus

  • 20 ornatus

    1. ornatus, a, um, PAdi. (v. orno), I) ausgerüstet, gerüstet, mit dem Nötigen versehen, myoparo, Cic.: equus, aufgezäumtes, Liv.: elephantus, angeschirrter, Nep., verb. elephantus ornatus et loricatus, ornatus armatusque, Auct. b. Afr.: ornatissimus et paratissimus omnibus rebus, Cic.: naves omni genere armorum ornatissimae, Caes.: fundus ornatissimus, Cic.: ornatus (angetan, ausstaffiert) haud ex suis virtutibus (nach Verdienst), Plaut.: u. so ornatus esses ex tuis virtutibus, Ter.: ita ego te hinc ornatum (zugerichtet) amittam, tu ipsus te ut non noveris, Plaut. – II) prägn.: a) schmuckvoll, zierlich, geschmackvoll, schön, oratio, Cic.: ornati homines in dicendo et graves, Männer, die schön u. nachdrucksvoll zu sprechen verstehen, Cic.: nihil ornatius, Cic.: quis verbis aut ornatior aut elegantior? wessen Rede hat mehr Schmuck oder feinere Auswahl der Worte? Nep. fr. – dah. ornatus u. öfter ornatissimus, mit allen Eigenschaften geziert, vortrefflich, ansehnlich, als Titel, wie bei uns hochansehnlich, hochgeehrt usw., homo ornattisimus loco, nomine, virtute, Cic.: adulescens ornatissimus, Cic. – b) ehrenvoll, Ehre machend, ehrend, atque huic arti finitima est dicendi facultas et gratior et ornatior, Cic.: locus ad dicendum ornatissimus, Cic. – c) geehrt, beehrt, testimoniis, Cic.: honoribus, Cic.: a vobis sum ornatus, Cic.: vir
    ————
    ornatus, ein geehrter, geachteter (Ggstz. non probatus) Val. Max.: Syracusae urbs ornatissima, Augustin. de civ. dei 1, 6.
    ————————
    2. ōrnātus, ūs, m. (orno), I) die Zurüstung, 1) eig.: in aedibus nil ornati (= ornatus), Ter. Andr. 365: Pompeis emptus ornatus (trapeti), Cato r. r. 22, 3. – 2) meton., die Austattung = die angelegte Kleidung, Rüstung, das Kostüm, prologi, Ter.: muliebris, Cic.: militaris, Cic.: nauclericus, thalassicus, Plaut.: pulcherrimo vestitu et ornatu regali, Cic.: gladiatores eo ornatu armarunt, Rüstung, Liv.: equus regio ornatu instructus, mit königl. Pracht aufgezäumtes, Plin. – II) prägn., die schmückende Ausstattung, die Ausschmückung, Verzierung, 1) eig.: urbis, Ausschm. der Stadt durch Kunstwerke, Cic.: portarum, Hirt. b. G.: Plur., parietes, quarum ornatus tot saecula manserant, Cic. Verr. 4, 122. – im Bilde, quocumque (oratio) ingreditur, eodem est instructu ornatuque comitata, von derselben Ausstattung (Gedankenstoff) und Ausschmückung (Redeschmuck), Cic. de or. 3, 23. – 2) übtr., der Schmuck, die Zierde, aedilitatis, Cic.: caeli, Cic. – insbes., der Rede, verborum, Cic.: ornatum afferre orationi, Cic. – Genet. ornati, Ter. Andr. 365; eun. 237.: Dat. Sing. ornatu, Caes. fr. bei Gell. 4, 16, 8: Dat. Plur. ornatibus, Mart. Cap. 9. § 890: Abl. Plur. ornatibus, Mart. Cap. 1. § 36 u. ö.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ornatus

См. также в других словарях:

  • orno — / orno/ s.m. [dal lat. ornus frassino ]. (bot.) [albero della famiglia oleacee, da cui si ricava la manna] ▶◀ [➨ orniello] …   Enciclopedia Italiana

  • Ornö — Coordinates: 59°03′N 18°24′E / 59.05°N 18.4°E / 59.05; 18.4 …   Wikipedia

  • Ornö — Vorlage:Infobox Insel/Wartung/Bild fehltVorlage:Infobox Insel/Wartung/Höhe fehlt Ornö Gewässer Ostsee Geographische Lage …   Deutsch Wikipedia

  • orno — {{#}}{{LM O45192}}{{〓}} {{[}}orno{{]}} ‹or·no› {{《}}▍ s.m.{{》}} Árbol de hoja caduca, copa amplia, tronco gris y liso, y flores blanquecinas: • El orno se utiliza como árbol ornamental.{{○}} {{★}}{{\}}ETIMOLOGÍA:{{/}} Del latín ornus …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • Ornö — Sp Òrnė Ap Ornö L s. Baltijos j. ir g tė joje, Švedija …   Pasaulio vietovardžiai. Internetinė duomenų bazė

  • orno — ór·no s.m. TS bot.com. → ornello {{line}} {{/line}} DATA: av. 1333. ETIMO: lat. ŏrnu(m) …   Dizionario italiano

  • orno — {{hw}}{{orno}}{{/hw}}s. m. (bot.) Ornello …   Enciclopedia di italiano

  • orno — pl.m. orni …   Dizionario dei sinonimi e contrari

  • orno — s. m. (bot.) ornello, avorniello, laburno, frassino …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • Peter Orno — Peter Ørno Born 1974 Columbus, Ohio Residence Columbus, Ohio Citizenship …   Wikipedia

  • Masque (Manfred Mann's Earth Band album) — Masque Studio album by Manfred Mann s Earth Band Released 16 October 1987 …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»