-
1 abūsus
-
2 abusus
ăbūsus, ūs, m. [abutor], a using up, consuming, wasting, Cic. Top. 3; Dig. 7, 5, 5 al. -
3 Abusus non tollit usum
-
4 abutor
abuti, abusus sum V DEPwaste, squander; abuse; misuse; use up; spend; exhaust; misapply (word); curse -
5 abutor
ăb-ūtor, ūsus, 3, v. dep., to use up any thing, to use to the end, to consume entirely (utendo vel in usum consumere, Non. p. 76, 29); constr. in ante-class. period with acc., in class. per. with abl.I.Lit.(α).With acc.:(β).nos aurum abusos,
Plaut. Bacch. 2, 3, 126; so,argentum,
id. Pers. 2, 3, 10:qui abusus sum tantam rem patriam,
id. Trin. 3, 2, 56:operam,
Ter. And. prol. 5 Ruhnk.:meretricem,
id. Phorm. 2, 3, 66:suam vim,
Lucr. 5, 1032.—With abl.:II.sumus parati abuti tecum hoc otio,
to spend this leisure time with you, Cic. Rep. 1, 9 Creuz; so,otio liberaliter,
Vell. 2, 105, 1:omni tempore,
Cic. Verr. 2, 1, 9, § 25:sole,
id. Att. 12, 6, 2:studiis,
id. Fam. 9, 6, 5:me abusum isto prooemio,
id. Att. 16, 6, 4 al.: abuti aliquā re ad aliquid, to make use of for any purpose, to take advantage of:abuti sagacitate canum ad utilitatem nostram,
id. N. D. 2, 60, 151; cf. id. Lig. 1, 1; id. Mil. 2, 6.—Hence,In a bad sense, to misuse, to abuse:B.sapientiam tuam abusa est haec,
Plaut. Poen. 5, 4, 29; so in the exordium of the first oration against Cat.: Quousque tandem abutere, Catilina, patientia nostra? will you abuse our patience? libertate, Cic. Verr. 2, 5, 43, § 113:intemperanter otio et litteris,
id. Tusc. 1, 3, 6:iis festivitatibus insolentius,
id. Or. 52, 176 al.:legibus ac majestate ad quaestum,
id. Rosc. Am. 19, 54; cf. id. Verr. 2, 2, 25, § 61; id. N. D. 1, 23, 64 al.—Esp., in rhet. (of words), to use improperly, Cic. Or. 27, 94; id. de Or. 3, 43, 169; Quint. 5, 10, 6 al.► Pass.:abusa,
consumed, Plaut. As. 1, 3, 44; so also Varr.: utile utamur potius quam ab rege abutamur, ap. Prisc. p. 792 P., and Q. Hortensius, ib., abusis locis:abutendus,
Suet. Galb. 14. -
6 adusus
-
7 adutor
-
8 exabusus
ex-ăbūsus, a, um, Part. [abutor], abusing greatly, Amm. 25, 7, 8. -
9 queror
quĕror, questus, 3, v. dep. a. and n. [Sanscr. root, çvas-, to sigh].I.Lit.A. (α).With acc.: suas fortunas, to bewail one ' s fate, Plaut. As. 3, 1, 12:(β).suum fatum,
Caes. B. G. 1, 39, 4:injuriam,
Cic. Att. 5, 8, 2:omnia,
id. Fl. 24:fortunam,
Ov. M. 15, 493:nova monstra,
Hor. C. 1, 2, 6 al.:labem atque ignominiam rei publicae,
Cic. Imp. Pomp. 12, 33.—With de:(γ).queritur de Milone per vim expulso,
Cic. Att. 9, 14, 2:de injuriis alicujus,
id. Fam. 1, 4, 3.—With cum:(δ). (ε).quererer tecum, atque expostularem, ni,
I would complain to you, Cic. Fam. 3, 10, 7:cum patribus conscriptis,
Liv. 35, 8:cum deo, quod,
Cic. Ac. 2, 25, 81; Vell. 2, 130, 3:tecum inconsideratae pietatis queror,
Sen. Contr. 4, 27, 2.—With dat.:(ζ).nec quereris patri?
nor complain to your father? Juv. 2, 131.—With obj.-clause:(η).ne querantur se relictas esse,
Cic. Tusc. 5, 5, 14.—With quod:(θ). (ι).legatos miserunt Athenas questum, quod, etc.,
Nep. Chabr. 3, 1:queri libet, quod in secreta nostra non inquirant principes,
Plin. Pan. 68, 8; cf.:quereris super hoc, quod non mittam carmina,
Hor. Ep. 2, 2, 24. —Absol.:B.nisi omni tempore, quod mihi lege concessum est, abusus ero, querere,
Cic. Verr. 2, 1, 9, § 25:non injuste,
Vell. 2, 40, 6.—In partic., to make a complaint before a court:II.de proconsulatu alicujus,
Plin. Ep. 3, 4, 2.—Transf., of animals and things that utter a plaintive sound. Of apes:queri rauco stridore,
Ov. M. 14, 100.—Of the owl,
Verg. A. 4, 463. —In gen., of the song of birds,
to complain, lament, to coo, warble, sing, Hor. Epod. 2, 26:dulce queruntur aves,
Ov. Am. 3, 1, 4.—Of a musical instrument:flebile nescio quid queritur lyra,
Ov. M. 11, 52; Hor. C. 2, 13, 24. -
10 ungo
ungo or unguo, nxi, nctum, 3, v. a. [root in Sanscr. ang, to besmear; cf. Gr. agos], to smear, besmear, anoint with any fat substance, an unguent, oil, etc. (class.;II.syn.: lino, linio): unguentis,
Cic. Verr. 2, 4, 35, § 77:aliquam unguentis,
Plaut. Most. 1, 3, 115; id. Truc. 2, 2, 34:unctus est, accubuit,
Cic. Att. 13, 52, 1:gloria quem supra vires unguit,
Hor. Ep. 1, 18, 22; Aug. ap. Suet. Aug. 76.—Of the anointing of corpses, Enn. ap. Serv. Verg. A. 6, 219 (Ann. v. 156 Vahl.); Ov. P. 1, 9, 47; id. F. 4, 853; id. H. 10, 122; Mart. 3, 12, 4; Hor. S. 2, 1, 7:corpus,
Varr. R. R. 1, 2, 26:globos melle,
Cato, R. R. 79:postes superbos amaracino,
Lucr. 4, 1175 et saep.—Of the anointing of a Jewish king:unctus est in regem,
Sulp. Sev. Chron. 1, 45, 5:caules oleo,
to dress with oil, Hor. S. 2, 3, 125:caules impensius,
Pers. 6, 68:pingui oluscula lardo,
Hor. S. 2, 6, 64: labitur uncta carina, daubed with pitch, the pitchy keel, Enn. ap. Macr. S. 6, 1, and ap. Isid. Orig. 19, 1 (Ann. v. 379 and 476); imitated by Verg. A. 4, 398; cf.:labitur uncta vadis abies,
id. ib. 8, 91: ungere tela manu ferrumque armare, to smear or anoint with poison (ious chriesthai), id. ib. 9, 773:arma uncta cruoribus,
smeared, stained, Hor. C. 2, 1, 5:tela cruore hostili,
Sil. 9, 13:ova ranae sanguine,
Hor. Epod. 5, 19:puer unctis Tractavit calicem manibus,
i. e. greasy, id. S. 2, 4, 78; so,uncta aqua,
id. ib. 2, 2, 68.—Trop., Vulg. Act. 10, 38; id. 2 Cor. 1, 21.—Hence, unctus, a, um, P. a.; prop. anointed, oiled:B. a.cur quisquam caput unctius referret,
Cat. 10, 11:magis diliges ex duobus aeque bonis viris nitidum et unctum quam pulverulentum et horrentem,
Sen. Ep. 66, 24:Achivi,
Hor. Ep. 2, 1, 33:nudus, unctus, ebrius est contionatus,
Cic. Phil. 3, 5, 12.—Adj.:b.captus es unctiore cenā,
Mart. 5, 44, 7:melius et unctius,
Hor. Ep. 1, 15, 44:cenae unctissimae,
Sid. Ep. 2, 9:ita palaestritas defendebat, ut ab illis ipse unctior abiret,
Cic. Verr. 2, 2, 22, § 54:accedes siccus ad unctum,
Hor. Ep. 1, 17, 12:patrimonia,
Cat. 29, 23:Corinthus,
luxurious, voluptuous, Juv. 8, 113:Tarentus,
Sid. Carm. 5, 430:pro isto asso sole, quo tu abusus es in nostro pratulo, a te nitidum solem unctumque repetemus,
i. e. sunshine and ointment, Cic. Att. 12, 6, 2:unctior splendidiorque consuetudo loquendi,
rich, copious, id. Brut. 20, 78.—Subst.: unctum, i, n.1.A rich banquet, sumptuous feast:2.unctum qui recte ponere possit,
Hor. A. P. 422:cenare sine uncto,
Pers. 6, 16.—An ointment:haurito plusculo uncto, corporis mei membra perfricui,
App. M. 3, p. 139; Veg. 3, 71, 5.
См. также в других словарях:
Abusus — (lat.), 1) Mißbrauch; daher Abusive, mißbräuchlich, regelwidrig; 2) so v.w. Verbrauch … Pierer's Universal-Lexikon
Abūsus — Abūsus, s. Mißbrauch … Meyers Großes Konversations-Lexikon
abusus — ● abusus nom masculin (mot latin signifiant utilisation complète) L un des attributs du droit de propriété, celui de disposer de la chose … Encyclopédie Universelle
Abusus — L abusus est l un des attributs du droit de propriété, le droit de disposer de son bien, qu il s agisse de la disposition juridique de son bien par l aliénation (vente ou don) ou matérielle par la destruction. L abusus peut être détenu par le… … Wikipédia en Français
Abusus — Ab|usus 〈m.; , 〉 Missbrauch [lat. urspr. „Verbrauch“, dann „Missbrauch“] * * * Ab|usus [ap |u:zʊs ], der; , […zu:s] [mlat. abusus] (bildungsspr., auch Med.): Missbrauch, übermäßiger Gebrauch (z. B. von bestimmten Arznei od. Genussmitteln). * * *… … Universal-Lexikon
Abusus — Ab|usus der; , [...zu:s] <über mlat. abusus »Missbrauch« aus lat. abusus »Verbrauch«, dies zu abuti »aufbrauchen, im Übermaß gebrauchen«> Missbrauch, übermäßiger Gebrauch, z. B. von bestimmten Arznei u. Genussmitteln … Das große Fremdwörterbuch
Abusus non tollit usum — ist ein lateinisches Sprichwort und war eine Rechtsregel: Missbrauch hebt den (rechten) Gebrauch nicht auf. Gelegentlich wird er ergänzt mit sed confirmat substantiam („sondern er bestätigt das Wesen“). Der Satz richtet sich gegen die Neigung,… … Deutsch Wikipedia
Abusus — Klassifikation nach ICD 10 F10.2 Psychische und Verhaltensstörungen durch Alkohol (Abhängigkeitssyndrom) F11.2 Psychische und Verhaltensstörungen durch Opioide (Abhängigkeitssyndrom) … Deutsch Wikipedia
Abusus — Droit civil: terme désignant l un des attributs du droit de propriété, le droit de disposer de la chose, à savoir, le droit juridique de l aliéner ou de la détruire … Lexique de Termes Juridiques
Abusus — Misbrug … Danske encyklopædi
Abusus — Ab|u|sus 〈m.; Gen.: , Pl.: 〉 Missbrauch, übermäßige Dosierung von Arznei od. Genussmitteln [Etym.: lat., urspr. »Verbrauch«, dann »Missbrauch«] … Lexikalische Deutsches Wörterbuch