Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

abūsus

  • 1 abūsus

        abūsus ūs, m    [abutor], an abusing, using up, once, C.
    * * *
    abusing, misuse, wasting; using up

    Latin-English dictionary > abūsus

  • 2 abusus

    ăbūsus, ūs, m. [abutor], a using up, consuming, wasting, Cic. Top. 3; Dig. 7, 5, 5 al.

    Lewis & Short latin dictionary > abusus

  • 3 Abusus non tollit usum

    Latin Quotes (Latin to English) > Abusus non tollit usum

  • 4 abutor

    abuti, abusus sum V DEP
    waste, squander; abuse; misuse; use up; spend; exhaust; misapply (word); curse

    Latin-English dictionary > abutor

  • 5 abutor

    ăb-ūtor, ūsus, 3, v. dep., to use up any thing, to use to the end, to consume entirely (utendo vel in usum consumere, Non. p. 76, 29); constr. in ante-class. period with acc., in class. per. with abl.
    I.
    Lit.
    (α).
    With acc.:

    nos aurum abusos,

    Plaut. Bacch. 2, 3, 126; so,

    argentum,

    id. Pers. 2, 3, 10:

    qui abusus sum tantam rem patriam,

    id. Trin. 3, 2, 56:

    operam,

    Ter. And. prol. 5 Ruhnk.:

    meretricem,

    id. Phorm. 2, 3, 66:

    suam vim,

    Lucr. 5, 1032.—
    (β).
    With abl.:

    sumus parati abuti tecum hoc otio,

    to spend this leisure time with you, Cic. Rep. 1, 9 Creuz; so,

    otio liberaliter,

    Vell. 2, 105, 1:

    omni tempore,

    Cic. Verr. 2, 1, 9, § 25:

    sole,

    id. Att. 12, 6, 2:

    studiis,

    id. Fam. 9, 6, 5:

    me abusum isto prooemio,

    id. Att. 16, 6, 4 al.: abuti aliquā re ad aliquid, to make use of for any purpose, to take advantage of:

    abuti sagacitate canum ad utilitatem nostram,

    id. N. D. 2, 60, 151; cf. id. Lig. 1, 1; id. Mil. 2, 6.—Hence,
    II.
    In a bad sense, to misuse, to abuse:

    sapientiam tuam abusa est haec,

    Plaut. Poen. 5, 4, 29; so in the exordium of the first oration against Cat.: Quousque tandem abutere, Catilina, patientia nostra? will you abuse our patience? libertate, Cic. Verr. 2, 5, 43, § 113:

    intemperanter otio et litteris,

    id. Tusc. 1, 3, 6:

    iis festivitatibus insolentius,

    id. Or. 52, 176 al.:

    legibus ac majestate ad quaestum,

    id. Rosc. Am. 19, 54; cf. id. Verr. 2, 2, 25, § 61; id. N. D. 1, 23, 64 al.—
    B.
    Esp., in rhet. (of words), to use improperly, Cic. Or. 27, 94; id. de Or. 3, 43, 169; Quint. 5, 10, 6 al.
    Pass.:

    abusa,

    consumed, Plaut. As. 1, 3, 44; so also Varr.: utile utamur potius quam ab rege abutamur, ap. Prisc. p. 792 P., and Q. Hortensius, ib., abusis locis:

    abutendus,

    Suet. Galb. 14.

    Lewis & Short latin dictionary > abutor

  • 6 adusus

    ăd-ūtor, - ūsus, a false reading in Cato, R. R. 76, 4, instead of abusus.

    Lewis & Short latin dictionary > adusus

  • 7 adutor

    ăd-ūtor, - ūsus, a false reading in Cato, R. R. 76, 4, instead of abusus.

    Lewis & Short latin dictionary > adutor

  • 8 exabusus

    ex-ăbūsus, a, um, Part. [abutor], abusing greatly, Amm. 25, 7, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > exabusus

  • 9 queror

    quĕror, questus, 3, v. dep. a. and n. [Sanscr. root, çvas-, to sigh].
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., to complain, lament, bewail (class.).
    (α).
    With acc.: suas fortunas, to bewail one ' s fate, Plaut. As. 3, 1, 12:

    suum fatum,

    Caes. B. G. 1, 39, 4:

    injuriam,

    Cic. Att. 5, 8, 2:

    omnia,

    id. Fl. 24:

    fortunam,

    Ov. M. 15, 493:

    nova monstra,

    Hor. C. 1, 2, 6 al.:

    labem atque ignominiam rei publicae,

    Cic. Imp. Pomp. 12, 33.—
    (β).
    With de:

    queritur de Milone per vim expulso,

    Cic. Att. 9, 14, 2:

    de injuriis alicujus,

    id. Fam. 1, 4, 3.—
    (γ).
    With cum:

    quererer tecum, atque expostularem, ni,

    I would complain to you, Cic. Fam. 3, 10, 7:

    cum patribus conscriptis,

    Liv. 35, 8:

    cum deo, quod,

    Cic. Ac. 2, 25, 81; Vell. 2, 130, 3:

    tecum inconsideratae pietatis queror,

    Sen. Contr. 4, 27, 2.—
    (δ).
    With apud:

    apud novercam,

    Plaut. Ps. 1, 3, 80:

    apud aliquem per litteras,

    Cic. Att. 5, 21, 13.—
    (ε).
    With dat.:

    nec quereris patri?

    nor complain to your father? Juv. 2, 131.—
    (ζ).
    With obj.-clause:

    ne querantur se relictas esse,

    Cic. Tusc. 5, 5, 14.—
    (η).
    With quod:

    legatos miserunt Athenas questum, quod, etc.,

    Nep. Chabr. 3, 1:

    queri libet, quod in secreta nostra non inquirant principes,

    Plin. Pan. 68, 8; cf.:

    quereris super hoc, quod non mittam carmina,

    Hor. Ep. 2, 2, 24. —
    (θ).
    With pro:

    haec pro re publicā,

    in behalf of, in the name of the State, Cic. de Or. 2, 48, 198.—
    (ι).
    Absol.:

    nisi omni tempore, quod mihi lege concessum est, abusus ero, querere,

    Cic. Verr. 2, 1, 9, § 25:

    non injuste,

    Vell. 2, 40, 6.—
    B.
    In partic., to make a complaint before a court:

    de proconsulatu alicujus,

    Plin. Ep. 3, 4, 2.—
    II.
    Transf., of animals and things that utter a plaintive sound. Of apes:

    queri rauco stridore,

    Ov. M. 14, 100.—

    Of the owl,

    Verg. A. 4, 463. —

    In gen., of the song of birds,

    to complain, lament, to coo, warble, sing, Hor. Epod. 2, 26:

    dulce queruntur aves,

    Ov. Am. 3, 1, 4.—Of a musical instrument:

    flebile nescio quid queritur lyra,

    Ov. M. 11, 52; Hor. C. 2, 13, 24.

    Lewis & Short latin dictionary > queror

  • 10 ungo

    ungo or unguo, nxi, nctum, 3, v. a. [root in Sanscr. ang, to besmear; cf. Gr. agos], to smear, besmear, anoint with any fat substance, an unguent, oil, etc. (class.;

    syn.: lino, linio): unguentis,

    Cic. Verr. 2, 4, 35, § 77:

    aliquam unguentis,

    Plaut. Most. 1, 3, 115; id. Truc. 2, 2, 34:

    unctus est, accubuit,

    Cic. Att. 13, 52, 1:

    gloria quem supra vires unguit,

    Hor. Ep. 1, 18, 22; Aug. ap. Suet. Aug. 76.—Of the anointing of corpses, Enn. ap. Serv. Verg. A. 6, 219 (Ann. v. 156 Vahl.); Ov. P. 1, 9, 47; id. F. 4, 853; id. H. 10, 122; Mart. 3, 12, 4; Hor. S. 2, 1, 7:

    corpus,

    Varr. R. R. 1, 2, 26:

    globos melle,

    Cato, R. R. 79:

    postes superbos amaracino,

    Lucr. 4, 1175 et saep.—Of the anointing of a Jewish king:

    unctus est in regem,

    Sulp. Sev. Chron. 1, 45, 5:

    caules oleo,

    to dress with oil, Hor. S. 2, 3, 125:

    caules impensius,

    Pers. 6, 68:

    pingui oluscula lardo,

    Hor. S. 2, 6, 64: labitur uncta carina, daubed with pitch, the pitchy keel, Enn. ap. Macr. S. 6, 1, and ap. Isid. Orig. 19, 1 (Ann. v. 379 and 476); imitated by Verg. A. 4, 398; cf.:

    labitur uncta vadis abies,

    id. ib. 8, 91: ungere tela manu ferrumque armare, to smear or anoint with poison (ious chriesthai), id. ib. 9, 773:

    arma uncta cruoribus,

    smeared, stained, Hor. C. 2, 1, 5:

    tela cruore hostili,

    Sil. 9, 13:

    ova ranae sanguine,

    Hor. Epod. 5, 19:

    puer unctis Tractavit calicem manibus,

    i. e. greasy, id. S. 2, 4, 78; so,

    uncta aqua,

    id. ib. 2, 2, 68.—
    II.
    Trop., Vulg. Act. 10, 38; id. 2 Cor. 1, 21.—Hence, unctus, a, um, P. a.; prop. anointed, oiled:

    cur quisquam caput unctius referret,

    Cat. 10, 11:

    magis diliges ex duobus aeque bonis viris nitidum et unctum quam pulverulentum et horrentem,

    Sen. Ep. 66, 24:

    Achivi,

    Hor. Ep. 2, 1, 33:

    nudus, unctus, ebrius est contionatus,

    Cic. Phil. 3, 5, 12.—
    B.
    Transf., rich, luxurious, sumptuous (syn. lautus).
    a.
    Adj.:

    captus es unctiore cenā,

    Mart. 5, 44, 7:

    melius et unctius,

    Hor. Ep. 1, 15, 44:

    cenae unctissimae,

    Sid. Ep. 2, 9:

    ita palaestritas defendebat, ut ab illis ipse unctior abiret,

    Cic. Verr. 2, 2, 22, § 54:

    accedes siccus ad unctum,

    Hor. Ep. 1, 17, 12:

    patrimonia,

    Cat. 29, 23:

    Corinthus,

    luxurious, voluptuous, Juv. 8, 113:

    Tarentus,

    Sid. Carm. 5, 430:

    pro isto asso sole, quo tu abusus es in nostro pratulo, a te nitidum solem unctumque repetemus,

    i. e. sunshine and ointment, Cic. Att. 12, 6, 2:

    unctior splendidiorque consuetudo loquendi,

    rich, copious, id. Brut. 20, 78.—
    b.
    Subst.: unctum, i, n.
    1.
    A rich banquet, sumptuous feast:

    unctum qui recte ponere possit,

    Hor. A. P. 422:

    cenare sine uncto,

    Pers. 6, 16.—
    2.
    An ointment:

    haurito plusculo uncto, corporis mei membra perfricui,

    App. M. 3, p. 139; Veg. 3, 71, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > ungo

См. также в других словарях:

  • Abusus — (lat.), 1) Mißbrauch; daher Abusive, mißbräuchlich, regelwidrig; 2) so v.w. Verbrauch …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Abūsus — Abūsus, s. Mißbrauch …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • abusus — ● abusus nom masculin (mot latin signifiant utilisation complète) L un des attributs du droit de propriété, celui de disposer de la chose …   Encyclopédie Universelle

  • Abusus — L abusus est l un des attributs du droit de propriété, le droit de disposer de son bien, qu il s agisse de la disposition juridique de son bien par l aliénation (vente ou don) ou matérielle par la destruction. L abusus peut être détenu par le… …   Wikipédia en Français

  • Abusus — Ab|usus 〈m.; , 〉 Missbrauch [lat. urspr. „Verbrauch“, dann „Missbrauch“] * * * Ab|usus [ap |u:zʊs ], der; , […zu:s] [mlat. abusus] (bildungsspr., auch Med.): Missbrauch, übermäßiger Gebrauch (z. B. von bestimmten Arznei od. Genussmitteln). * * *… …   Universal-Lexikon

  • Abusus — Ab|usus der; , [...zu:s] <über mlat. abusus »Missbrauch« aus lat. abusus »Verbrauch«, dies zu abuti »aufbrauchen, im Übermaß gebrauchen«> Missbrauch, übermäßiger Gebrauch, z. B. von bestimmten Arznei u. Genussmitteln …   Das große Fremdwörterbuch

  • Abusus non tollit usum — ist ein lateinisches Sprichwort und war eine Rechtsregel: Missbrauch hebt den (rechten) Gebrauch nicht auf. Gelegentlich wird er ergänzt mit sed confirmat substantiam („sondern er bestätigt das Wesen“). Der Satz richtet sich gegen die Neigung,… …   Deutsch Wikipedia

  • Abusus — Klassifikation nach ICD 10 F10.2 Psychische und Verhaltensstörungen durch Alkohol (Abhängigkeitssyndrom) F11.2 Psychische und Verhaltensstörungen durch Opioide (Abhängigkeitssyndrom) …   Deutsch Wikipedia

  • Abusus —    Droit civil: terme désignant l un des attributs du droit de propriété, le droit de disposer de la chose, à savoir, le droit juridique de l aliéner ou de la détruire …   Lexique de Termes Juridiques

  • Abusus — Misbrug …   Danske encyklopædi

  • Abusus — Ab|u|sus 〈m.; Gen.: , Pl.: 〉 Missbrauch, übermäßige Dosierung von Arznei od. Genussmitteln [Etym.: lat., urspr. »Verbrauch«, dann »Missbrauch«] …   Lexikalische Deutsches Wörterbuch

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»