-
21 sproti
* * *m.1) sprout, rod, stick, switch;2) the end-piece or clasp of a belt (fetlar sprotum settir).* * *a, m. [Germ. spross], a sprout, twig, stick, rod; vínviðis teinungar eða sprotar, Stj. 200; stangir eða sprota, N. G. L. i. 380; hann laust sprotanum á pallinn, Landn. 121; laust hann sveininn með sprota, Nj. 16; reiði-s., a rod of ire, Pass. 48; veldis-s., ríkis-s., a sceptre:— the end-piece or clasp of a belt, Þiðr. 114 (beltis-sproti). sprota-barn, n. a ‘rod-child,’ Fas. ii. 328; ef átta vetra gamalt barn stelr eðr yngra, þat er s., berja skal þat ef vill, N. G. L. i. 325. -
22 TÁG
(pl. -ar), f. stringy root, fibre.* * *f., pl. tágar, (tægr, Barl. 86), a willow-twig; stokk af tágum ok sefi görvan, Stj. 251: of the roots of a plant or tree, tré tekr at hníga ef höggr tág undan, Am. 69; upp at rífa þær rætr ok tægr, Barl. 86; lágu þar á tágar af hjartanu ( heart-strings), Ó. H. 223. -
23 TÍNA
* * *(-da, -dr), v.1) to pick (hann tíndi upp gullit);2) to cleanse (t. korn);3) fig. to recount, narrate (engi tunga má t., hversu mikit gott konungrinn veitti sínum mönnum);4) refl., tínast, to go one by one (bað jarl sína menn t. undan).* * *d, [akin to teinn = a twig (?), pointing to a lost strong verb, tína, tein]:—to pick; tínda ek saman alla góðgripi þá er í skálanum vóru, Fb. i. 262; var þá niðr breiddr einn möttull ok þar tínd á af herfangi öll eyrna-gull, Stj. 396; hann tíndi upp gullit, Grett. 161.2. to pick, cleanse; korn tínt ok ú-tínt, D. N. i. 432; tína ok rækja korn, ii. 48; skera ok tína, Rétt. 10. 2; tína grös, to pick moss (separate it from the leaves); ú-tínd grös; tína dún, to pick eiderdown.II. metaph. to recount, narrate; ok tína Imbrudaga-hald ok föstu-innganga, Grág. i. 2; svá sem tint er í lögum, 6; hann skal tína þat, er reifir, hver gögn fram hafa komit … sá maðr er vörn skal reifa, hann skal tína gögn þau öll er til varnar hafa fram farit, 64, 65; sem tínt ok upp sagt, K. Þ. K.; sem áðr var tínt, Grág. i. 208, Fms. vii. 91; ek mun tína fá artictilos, Mar.; er þú þinn harm tínir, Am. 53; í mörgum frásögnum, þóat vér munim fár tína, Fb. i. 435; þarf þar eigi orð um at tína, Sturl. ii. 180: allit., tjá ok tína, Fms. vii. 125; sem áðr er tínt ok talt, ii. 47, Barl. 138; engi tunga má tína né hugr hyggja, Fms. v. 241.III. reflex., bað jarl sína menn tínask ( go one by one) undan hverjum enda, Fb. i. 532. -
24 viði-hæll
(or víði-hæll), m. a withy, willow-twig; hrökkva sem v., Fms. iv. 250. -
25 VIÐR
I)(gen. -ar; pl. -ir, acc. -u), m.1) tree (hann sá einn íkorna í viðum uppi);2) forest, wood; sól gengr til viðar, the sun sets;3) felled trees, timber (nú vil ek at þú takir mjöl ok við);4) mast.prep. = við I.= vinnr, from vinna.* * *m., gen. viða, dat. viði, pl. viðir, viðu (mod. viði): [Dan. ved; Swed. väd; A. S. wudu; Engl. wood]:—a tree; undir skugga eins viðar, MS. 4. 21; hrútr fastr á meðal viða, 655 vii. 2 (Gen. xxii. 13); grös ok viðu, Rb. 78: trees, collect., tekr viðr at blómgask, Fas. ii. 95; viðr vex, Grág. ii. 299; viði vaxinn, Íb. 4; igðurnar sátu í viðnum, Edda 74.2. a wood, forest; villask á viðum úti, Clem. 59, N. G. L. i. 46; renna sem vargr til viðar, Sól.; er sól rann á viðu, Hkr. iii. 227 (or renna til viðar); sól gengr til viðar, Al. 51; sól rýðr á viðu á morgin, Trist. 3; til varna viðar, ‘to the wood-shelter,’ i. e. till sunset, Gm. 39; grjótið, urðr ok viðu, Edda; ganga til híðs fyrir ofan viðu ( above the woodland) ok hleypa út birni, N. G. L. i. 46.3. felled trees, wood; brúar ok lagðir yfir viðir, Eg. 529; rjáfrit, viðirnir ok þekjan, Grett. 85 new Ed.; stór-viðir, máttar-viðir: timber, svá mikinn við at þat má eigi eitt skip bera, Fs. 27; gjalda í vaxi eða viði, Grág. (Kb.) ii. 210; mjöl ok við, Nj. 4; viðar kaup, purchase of timber, Rd. 253; við ok næfrar, Fms. ix. 44; undir viði annars … neyta viðarins, … vöxtr viðar, Grág. (Kb.) ii. 111.II. compds; viðar-bulungr, -byrðr, -fang, -farmr, -flutningr, -hlass, a pile, armful … of wood, Stj. 132, 592, Rd. 306, Fbr. 209, Landn. 177, Grág. ii. 357, Eg. 565, K. Á. 176, Fms. viii. 174; viðar-verð, Grág. i. 195; viðar-mark, a mark on trees, ii. 353; viðar-rif, the right of picking fagots, Sturl. i. 195; viðar-föng, wood-stores, Bs. i. 81; viðar-högg or -högst, wood-cutting, right of wood-cutting (Dan. skov-hugst), Fms. ii. 84, Eg. 743, Grág. ii. 295; viðar-höggstir, id., Gþl. 77, D. N. ii. 202; viðar-val, picked wood, Fs. 27, Ld. 212; viðar-taka, wood-pilfering, Grág. ii. 356, D. N.; viðar-tálga, wood-cutting, Stj. 561; viðar-verk, wood-work, Sturl. i. 194; viðar-köstr, a pile of wood, Fb. i. 420; viðar-flaki, a hurdle of wood, Þjal.; viðar-lauf, wood-leaves, Al. 166; viðar-holt, a wooded holt, copsewood, piece of brushwood; at kirkjan ætti þrjú viðarholt, Dipl. ii. 20; viðar-heiti, names of trees, Edda; viðar-rætr, the roots of a tree; undir viðar-rótum, undir viðarrætr, Skm. 35, Fms. i. 113, x. 218, 219, Landn. 243; viðar-teigr, a strip of wood, Vm. 150; viðar-vöxtr, a young plantation, brushwood, Grág. ii. 300; viðar-runnr, a grove, Stj. 258; viðar-teinungr, a wand, Edda 37; viðar-taug or -tág, a withy twig, Hkr. ii. 11; viðar-öx, -ex, a wood-axe, Fms. ii. 100, Nj. 168, Rd. 306, Ld. 280. -
26 víði-hæll
m. a peg of willow; þeir hrukku fyrir sem viðihæll, as a willow-twig, Fms. iv. 250. -
27 VÖNDR
(gen. vandar, dat. vendi; pl. vendir, acc. vöndu), m.1) wand, switch, twig (sverðit beit eigi heldr en vendi berði um); snúa vönd í hár e-m, to twist a wand in one’s hair, preparatory to beheading a culprit;2) stripe, in cloth (segl stafat vendi blám ok rauðum).* * *m., gen. vandar, dat. vendi, pl. vendir, acc. vöndu, later and mod. vendi, Sks. 443 B; [from vinda, as svigi from sveigja; Ulf. wandus = ράβδος, 2 Cor. xi. 25; Engl. wand; Dan. vaand]:—a wand, switch; af korninu vex rót en vöndr af rótinni en af vendi aldin, Eluc. 14; Jacob tók græna vöndu, … birkti hann suma vönduna … mislita vönduna, Stj. 177, 178 (Genesis xxx); skjót at honnm vendi þessum, Edda 37; þá færi þit mér vóndu rétta ór skógi, 656 C. 42; smá-vendi (acc, pl.) af kvistum, Sks. 443 B; út mun ganga vöndr af kyni Jesse, 686 B. 13; tams vendi ek þik drep, Skm.; vatn hljóp ór hellunni er Moyses laust á vendi sínum, … vöndr Arons, Ver. 22; hann sat ok telgdi vönd einn með knífi, Hom. 116; hreinsa hveiti með vendi (vinza), Stj. 397; reiða vönd ok staura til garðs, N. G. L. i. 241; mál-vöndr, a measuring-wand, yard; poët. ben-vöndr, a ‘wound-wand;’ hjalt-vöndr, a ‘hilt-wand,’ i. e. a sword; blóð-v., morð-v., slíðr-vöndr, fólk-vöndr, hríð-vöndr, hvít-vöndr, benja-, brynju-, hjaldrs-vöndr, id.; ríkis-vöndr, a sceptre, Lex. Poët.: a rod, for punishing, strýkja með vendi, ljósta mar vendi, Kormak; vöndr hrökk, Mork. (in a verse); cp. vand-styggr, vandar-högg.2. a roller, on which tapestries were hung; tjöld um miklu-stofu, ábóta-stofu, conventu ok málstofu, ok hér méð vendir til allra, Vm. 109; mátum vér í skuldina, tvær bækr, vönd, pall-klæði, Dipl. iii. 13.3. in the phrase, snúa vönd í hár e-m, a way of beheading a culprit, by twisting a stick in his hair and holding the head steady to receive the stroke (instead of laying it on the block), see Ó. H. 191, Jómsv. S. ch. 47, Fms. xi: cp. vand-bálkr, vand-draga, vand-laupr, vand-styggr.4. metaph. a stripe, in cloth, Edda (Gl.) i. 584; segl stafat vendi, Eg. 68, Ó. H. 113, 124, 170 (see segl and stafað’r).COMPDS: vandahús, vandarhögg, vandarleggr, vandarveif. -
28 álmsveigr
m. elm-twig. -
29 eggteinn
m. ‘edge-twig’, the steeled edge of a sword; svá at fal báða eggteina sverðsins, so that both edges of the sword were hidden. -
30 eikivöndr
-
31 hlautteinn
m. sacrificial twig (for sprinkling the blood with).
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Twig — Twig, n. [AS. twig; akin to D. twijg, OHG. zwig, zwi, G. zweig, and probably to E. two.] A small shoot or branch of a tree or other plant, of no definite length or size. [1913 Webster] The Britons had boats made of willow twigs, covered on the… … The Collaborative International Dictionary of English
Twig borer — Twig Twig, n. [AS. twig; akin to D. twijg, OHG. zwig, zwi, G. zweig, and probably to E. two.] A small shoot or branch of a tree or other plant, of no definite length or size. [1913 Webster] The Britons had boats made of willow twigs, covered on… … The Collaborative International Dictionary of English
Twig girdler — Twig Twig, n. [AS. twig; akin to D. twijg, OHG. zwig, zwi, G. zweig, and probably to E. two.] A small shoot or branch of a tree or other plant, of no definite length or size. [1913 Webster] The Britons had boats made of willow twigs, covered on… … The Collaborative International Dictionary of English
Twig rush — Twig Twig, n. [AS. twig; akin to D. twijg, OHG. zwig, zwi, G. zweig, and probably to E. two.] A small shoot or branch of a tree or other plant, of no definite length or size. [1913 Webster] The Britons had boats made of willow twigs, covered on… … The Collaborative International Dictionary of English
Twig — Тип обработчик шаблонов Автор Armin Ronacher, Fabien Potencier Разработчик Fabien Potencier, Sensio Labs Написана на PHP Первый выпуск 12 октября 2009 Последняя версия 1.8.3 (июнь … Википедия
twig — twig; twig·gen; twig·gery; twig·gy; twig·let; … English syllables
Twig — Twig, v. t. [Gael. tuig, or Ir. tuigim I understand.] [1913 Webster] 1. To understand the meaning of; to comprehend; as, do you twig me? [Colloq.] Marryat. [1913 Webster] 2. To observe slyly; also, to perceive; to discover. Now twig him; now mind … The Collaborative International Dictionary of English
twig — twig1 [twig] n. [ME twigge < OE, akin to Ger zweig < IE * dwigho < base * dwöu , TWO: prob. with reference to the forking of the twig] a small, slender branch or shoot of a tree or shrub twig2 [twig] vt., vi. twigged, twigging [via… … English World dictionary
Twig (book) — Twig (ISBN 1 930900 05 8) is a 1942 book by Elizabeth Orton Jones. It features Twig, a little girl who turns a tomato can into a house for fairies. The New York Times praised the book by saying, Miss Jones, who knows children well, has told… … Wikipedia
Twig — Twig, v. t. [imp. & p. p. {Twigged}; p. pr. & vb. n. {Twigging}.] [Cf. {Tweak}.] To twitch; to pull; to tweak. [Obs. or Scot.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Twig — Twig, v. t. To beat with twigs. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
