-
1 lumbre
f 1) огън, пламък; 2) воен. фитил; 3) отвор, цепнатина, пропускаща сноп светлина (на врата, капандура и т. н.); 4) прен. блясък, сияние; 5) pl кремък, огниво и прахан; 6) предната част на подкова; lumbre del agua водната повърхност; a la lumbre mansa а) на слаб, на тих огън; б) прен. на бавен огън; a lumbre de pajas прен., разг. краткотрайно, моментално; dar lumbre а) пускам искри (за огниво); б) прен. постигам скритата си цел; в) прен., разг. давам огънче (запалката си или запалената си цигара) на друг пушач; echar lumbre прен., разг. мятам искри; ni por lumbre прен., разг. по никакъв начин, за нищо на света; ser una persona o cosa la lumbre de los ojos de uno прен. светлина съм за очите на някого; радвам някого, обича ме.
См. также в других словарях:
a lumbre mansa — ► locución adverbial A fuego lento: ■ se ha de cocer a lumbre mansa … Enciclopedia Universal
lumbre — (Del lat. lumen, ĭnis). 1. f. Materia combustible encendida. 2. Fuego voluntariamente encendido para guisar, calentarse, u otros usos. 3. Parte anterior de la herradura. 4. Espacio que una puerta, ventana, claraboya, tronera, etc., deja franco a… … Diccionario de la lengua española
lumbre — (Del lat. lumen, inis, cuerpo que despide luz.) ► sustantivo femenino 1 Cualquier materia combustible encendida para usos domésticos o prácticos: ■ la lumbre del fogón; pedir lumbre para un cigarrillo . SINÓNIMO fuego 2 Espacio de una puerta,… … Enciclopedia Universal
Fuego del ladrón arde por debajo; por encima no, (El) — Porque en el pasado, buscando no llamar la atención, los salteadores hacían sus fogatas con lumbre mansa «lumbre de ladrón» , por donde el refrán, según el proverbista, denuncia «a los que debajo de buena apariencia y palabras buenas, esconden… … Diccionario de dichos y refranes
Agua — (Del lat. aqua.) ► sustantivo femenino 1 Sustancia líquida, inodora, insípida y transparente, incolora en pequeña cantidad y verdosa o azulada en grandes masas, compuesta de una molécula de oxígeno y dos de hidrógeno. 2 Infusión obtenida por… … Enciclopedia Universal
agua — (Del lat. aqua). 1. f. Sustancia cuyas moléculas están formadas por la combinación de un átomo de oxígeno y dos de hidrógeno, líquida, inodora, insípida e incolora. Es el componente más abundante de la superficie terrestre y, más o menos puro,… … Diccionario de la lengua española
