-
1 complice
còmplice 1. m, f сообщни|к, -ца; соучастни|к, -ца 2. agg общий, объединяющий uno sguardo complice -- понимающий взгляд -
2 complice
-
3 complice
complice [ˊkɒmplɪs]уст. = accomplice -
4 cómplice
соучастник, сообщник, подстрекатель, пособник* * *m, fсообщник, соучастник ( преступления); пособник ( преступления)- cómplice de homicidio
- cómplice del delito
- cómplice encubridor
- cómplice instigador -
5 complice
-
6 complice
adj.1. (qui participe) соо́бщнический; прича́стный (к + D); заме́шанный (в + P);un regard complice — понима́ющий взглядil a été complice d'un attentat — он был ∫ заме́шан в покуше́нии <соуча́стником покуше́ния>;
2. (qui favorise) благоприя́тный; загово́рщический;ils s'enfuirent dans l'obscurité complice — они́ убежа́ли, воспо́льзовавшись темното́йgarder un silence complice — храни́ть ipf. загово́рщическое молча́ние;
■ m, f со- о́бщни|к, -ца, соуча́стник, -ца; посо́бни|к, -ца (auxiliaire); приспе́шни|к, -ца littér. (acolyte) -
7 complice
1. m. e f.(anche scherz.) сообщник (m.), сообщница (f.); соучастник (m.), соучастница (f.); (colloq.) одноделец, подельник (m.), подельница (f.)complice l'oscurità, i ladri hanno agito indisturbati — под покровом темноты воры орудовали без всяких помех
2. agg. -
8 complice
1. adj1) причастный2) перен. способствующий, содействующий чему-либо3) перен. заговорщический••2. m, fсообщник [сообщница], соучастник [соучастница]; приспешник [приспешница], пособник [пособница] -
9 complice
-
10 complice
соучастник имя существительное: -
11 complice
Большой англо-русский и русско-английский словарь > complice
-
12 complice
1. m, fсообщник [сообщница]; соучастник [соучастница]2. aggобщий, объединяющийuno sguardo complice — понимающий взглядSyn:Ant: -
13 cómplice
1. adj1) соо́бщнический2) перен понима́ющий; разделя́ющий; сочу́вственный2. com (de algo)mirada cómplice — загово́рщицкий взгляд
-
14 complice
[ˈkɔmplɪs]complice уст. = accomplice -
15 cómplice
com.соучастник, соучастникца ( преступления), сообщник, сообщница; пособник, пособница -
16 complice
Архаизм: коллега, партнёр, соучастник -
17 complice
[`kɔmplɪs]сообщник, соучастникАнгло-русский большой универсальный переводческий словарь > complice
-
18 cómplice de asesinato
El diccionario Español-ruso jurídico > cómplice de asesinato
-
19 cómplice de homicidio
El diccionario Español-ruso jurídico > cómplice de homicidio
-
20 cómplice del delito
См. также в других словарях:
complice — [ kɔ̃plis ] adj. et n. • 1320; bas lat. complex, icis, « uni étroitement », de complecti → complexe 1 ♦ Qui participe à l infraction commise par un autre. Être complice d un vol, y avoir part (cf. Prêter la main à, être de mèche, avoir part à).… … Encyclopédie Universelle
complice — COMPLÍCE, complici, ce, s.m. şi f. Persoană care participă în mod secundar la săvârşirea unei infracţiuni sau, p. ext., care înlesneşte, tolerează, ascunde săvârşirea unei fapte reprobabile. – Din fr. complice. Trimis de LauraGellner, 29.07.2004 … Dicționar Român
Complice — Single by Miodio Released 2008 Format CD Recorded 2008 Genre Pop Rock … Wikipedia
Cómplice — Cómplice, en Derecho penal, es una persona que es responsable penal de un delito o falta pero no por haber sido el autor directo del mismo, sino por haber cooperado a la ejecución del hecho con actos anteriores o simultáneos. La figura del… … Wikipedia Español
cómplice — sustantivo masculino,f. 1. Persona que participa indirectamente en un delito cometido por otra persona: ser cómplice de robo, ser cómplice de un asesinato. 2. Persona que, junto con otras, comete un delito: El atracador y sus cómplices escaparon… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
cómplice — ‘Colaborador en un acto delictivo o en una acción, normalmente reprobable’. El complemento que expresa el hecho va introducido por de, en o, menos frecuentemente, con: «Le rogué que se hiciera cómplice de mi plan» (Jodorowsky Danza [Chile 2001]); … Diccionario panhispánico de dudas
complice — COMPLICE. adj. des 2 genr. Qui a part au crime d un autre. Je ne suis point complice de ce crime là. On a arrêté plusieurs personnes que l on croit complices du même crime. [b]f♛/b] Il est aussi substantif. Il a accusé tous ses complices. On lui… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
complice — COMPLICE. adj. de tout genre. Celuy qui a part au crime d un autre. Je ne suis point complice de ce crime là. il a accusé tous ses complices. on luy a donné la question pour luy faire dire, declarer ses complices. avoir revelation de ses… … Dictionnaire de l'Académie française
cómplice — (Del lat. complex, ĭcis). 1. adj. Que manifiesta o siente solidaridad o camaradería. Un gesto cómplice. 2. com. Der. Participante o asociado en crimen o culpa imputable a dos o más personas. 3. Der. Persona que, sin ser autora de un delito o una… … Diccionario de la lengua española
Complice — Com plice, n.; pl. {Complices}. [F., fr. L. complex, plicis, closely connected with one, confederate. See {Complicate}, and cf. {Accomplice}.] An accomplice. [Obs.] [1913 Webster] To quell the rebels and their complices. Shak. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
complice — / kɔmplitʃe/ s.m. e f. [dal lat. tardo complex plĭcis, propr. coinvolto ]. [chi prende parte con altri all esecuzione di un azione criminosa o riprovevole, con la prep. in o assol.] ▶◀ (fam.) compare, connivente, Ⓣ (giur.) correo. ↓ compagno.… … Enciclopedia Italiana