Перевод: с исландского на все языки

со всех языков на исландский

a+code

  • 1 kóda, táknsetja

    Íslensk-ensk orðabók > kóda, táknsetja

  • 2 kódi, táknróf

    Íslensk-ensk orðabók > kódi, táknróf

  • 3 lagabálkur

    Íslensk-ensk orðabók > lagabálkur

  • 4 setja í dulmál

    Íslensk-ensk orðabók > setja í dulmál

  • 5 siîareglur

    Íslensk-ensk orðabók > siîareglur

  • 6 BÁLKR

    m.
    1) partition, balk (bálkr um þveran hellinn);
    2) section in a code of laws;
    3) body, group, host.
    * * *
    (or better balkr, bölkr), old form b́lkr, Grág., dat. bælki, N. G. L. i. 399, acc. pl. b́lku or bálku, Lex. Poët. [A. S. bälc], a balk, partition [cp. naval bulk-heads]; b. um þveran hellinn, of a cross wall, Fms. iii. 217, Fas. ii. 333, Grett. 140; sá studdi höndunum á bálkinn, of a balk of wood across the door, Orkn. 112.
    β. a low wall in a stall or house, N. G. L. i. 399,
    2. metaph. a law term, a section in a code of law; þjófa bálkr, Kristindóms b., etc., criminal, ecclesiastical law …, Grág., Jb.; enn fyrsti bölkr bókar þessarrar er um Kristindóms hald várt, N. G. L. i. 3; hér hefr kaupa-bolk, 20; landzleigu bolkr, 37; hér hefr upp erfða-bolk, 48; hér hefr upp þjófa bólk, 82; hér hefr upp útgerðar-bolk, 96; hefir hverr hlutr þá bolku í sér, 126; í hinum fyrra bælkinum, 424 (420, 421). Balkr as a law term is much older than any written code, and does not originally denote ‘a section of a code,’ but rather a ‘body, collection of laws,’ cp. frænd-balkr, ætt-balkr; but later it was a section of a written code, cp. Schlyter in the Glossary, s. v. balker.
    γ. a body, a host, in compds as frændbálkr, ættbálkr, herbálkr; sýndist honum úárenniligr b. þeirra, of a host in line of battle, Bs. i. 667; a pr. name.
    COMPDS: bálkarbrot, bálkarlag.

    Íslensk-ensk orðabók > BÁLKR

  • 7 grágás

    * * *
    f. a ‘grey goose,’ a wild goose, Edda (Gl.), Þiðr. 347.
    II. metaph. the name of a Norse code of laws in Drontheim (Frostaþingslög), prob. from the grey binding or from being written with a goose quill, Fms. viii. 277 (Sverr. S.), Hkr. iii. 23; cp. Gullfjöðr, gold feather, gold quill, name of an eccl. code; or Hryggjar-stykki, a kind of duck, but also the name of a book.
    2. in later times (in the 16th century) the name Grágás was misapplied to an old MS. of Icel. laws of the Commonwealth time, the present Cod. Arna-Magn. 134 folio, or Sb., and has since been made to serve as a collective name for all Icel. laws framed before the union with Norway, sometimes including, sometimes excluding the eccl. law (Kristinna-laga þáttr = K. Þ. K.); the whole matter is fully treated by Maurer, s. v. ‘Graagaas,’ in Ersch and Gruber’s Encyclopedia; he makes out that the Icel. of the Commonwealth, although they had written laws, had no code, and that the passage in Íb. ch. 10 does not refer to codification, but to the committal of oral laws to writing; the two vellum MSS., the Kb. and Sb., are merely private collections of the 13th century, and differ very much one from the other. Upon the union with Norway, Iceland was for the first time blessed with a code, which they called Ironside (Js.); and a second code, the Jon’s Book, was introduced A. D. 1281.

    Íslensk-ensk orðabók > grágás

  • 8 BÓK

    * * *
    (gen. bókar and bœkr; pl. bœkr), f.
    1) beech, beechtree;
    2) poet. textile fabric with figures woven in it (bœkr þínar enar bláhvítu);
    3) book;
    lesa á bók, to read a book;
    rita á bók, setja á bœkr, to set down in writing, to put on record;
    kunna (festa) et útan bókar, to know (to get) by heart;
    heilög bók, the divine book, the bible;
    4) the gospel (vinna eið at bók; cf. bókareiðr);
    5) Latin kenna em á bók, to teach one Latin;
    nema á bók, to learn Latin;
    setja en til bókar, to put one to school (in order to make him a priest);
    hann heitir á bók ( in Latin) Jaskonius;
    svá segir (er sagt) í bókum (in Latin books);
    6) lawbook, code of law (lögbók, Jónsbók).
    * * *
    1.
    ar, f. [Lat. fāgus; Gr. φηγός; A. S. bôc; Engl. beech; Germ. buche (fem.); Swed. bok; Dan. böge, etc.]:—a beech, Edda (Gl.), Lex. Poët. Owing to the absence of trees in Icel., the word rarely occurs; moreover the collect. beyki, n., is more freq.
    2.
    gen. bókar, but also in old writers bækr, pl. bækr, [Ulf. renders by bôca the Gr. βίβλος, γράμματα, επιστολή, etc.; A. S. bôc; Engl. book; Germ. buch (neut.); Swed. bok; Dan. bog: the identity between bók fāgus and bók liber seems certain; the gender is in all Scandinavian idioms the same; modern German has made a distinction in using buche fem., buch neut.; both are akin to the Gr.-Lat. fāgus, φηγός; cp. also the analogy with Gr. βίβλος and Lat. liber ( book and bark): bók-stafr also properly means a beech-twig, and then a letter. In old times, before the invention of parchment, the bark of trees was used for writing on]:—a book.
    I. the earliest notion, however, of a ‘book’ in Scandin. is that of a precious stuff, a textile fabric with figures, or perhaps characters, woven in it; it occurs three or four times in old poems in this sense; bók ok blæja, bjartar váðir, Skv. 3. 47; bækr (bekr) þínar enar bláhvítu ofnar völundum (of bed-sheets?), Hðm. 7, Gh. 4: bók-rúnar, Sdm. 19, may refer to this; or is it = runes engraven on beech-wood?
    II. a book in the proper sense. Icel. say, rita and setja saman bók (sögu), to write and compose a book ( story); old writers prefer saying, rita ‘á’ bók (dat. or acc.) instead of ‘í,’ perhaps bearing in mind that the earliest writings were on scrolls, or even on stones or wooden slabs—barbara fraxineis pingatur runa tabellis; they also prefer to use the plur. instead of sing. without regard to volumes (as in Engl. writings); það finst ritað á bókum, Fms. i. 157; á bókum Ara prests hins Fróða, iii. 106; historia ecclesiarum á tveim (sjau) bókum, Dipl. v. 18; á bókum er sagt, Landn. (pref.); á bókum Enskum, id.; á bók þessi (acc.) lét ek rita fornar frásagnir, Hkr. (pref.); but svá segir í bók þeirri sem Edda heitir, Skálda 222; þá hluti sem frammi standa í bók þessi, 159; svá sem hann (viz. Ari) hefir sjálfr ritað í sínum bókum, Ó. H. 188; þeir er Styrmir reiknar í sinni bók, Fb. ii. 68; hér fyrr í bókinni.
    III. a book, i. e. a story, history (Saga), since in Icel. histories were the favourite books; cp. Íslendinga-bók, Konunga-bók, bók Styrmis; Landnáma-bók; bækr þær er Snorri setti saman, Sturl. ii. 123. It is used of the Gospel in the law phrases, sem búar virða við bók, vinna eið at bók (bókar-eiðr), of a verdict given or an oath taken by laying the hand upon the Gospel, Grág. (Þ. Þ.) several times; as the Engl. phrase ‘to swear on the book’ is common; of a code (of law) = Jóns-bók, after A. D. 1272 or 1281, Bs. i. 720, 723, vide Ann. those years; hafa bók even means to hold the book, i. e. to hold the office of lögmaðr (law-man, judge); Þórðr Narfa son hafði bók, Ann. (Hol.) A. D. 1304; á bókarinnar vegna, on the part of the book, i. e. the law, D. N. ii. 492. Mod. phrases: skrifa, rita, semja bók, to write it; lesa í bók, to read it; but syngja á bók, to sing from a book; fletta bók, to turn over the leaves; líta, blaða, í bók, to peruse, look into a book (hann lítr aldrei í bók, he never looks into a book); lesa bók ofan í kjölinn, to read a book carefully, v. lesa bók spjaldanna í milli, to read it from end to end:—sálma-bók, flokka-bók, a hymn-book; kvæða-bók, ljóða-bók, a book of poems; sögu-bók, of histories; lög-bók, of laws; Guðs orða-bók, God’s word-book, a religious book:—also of MSS., Flateyjar-bók (Cod. Flateyensis), Orms-bók, Uppsala-bók, Konungs-bók, Staðarfells-bók, Skálholts-bók, etc.:—phrases relating to books: það er allt á eina bókina lært, all learnt from the same book, i. e. all of one piece (esp. denoting one-sidedness); blindr er bóklauss maðr, blind is a bookless man; læra utan-bókar, to learn without book, by heart; bókvit, ‘bookwit,’ knowledge got from books; mannvit, mother-wit, common sense; allra manna vit er minna en þeirra er af bókum taka mannvit sitt, Sks. 22:—also, setja e-n til bækr, to set one to book, i. e. put one to school in order to make him priest; berja e-n til bækr, to thrash one to the book, i. e. into learning, Bs. i; a book has spjöld, boards; kjöl, keel, back; snið, cut; brot, size.
    COMPDS: bókagull, bókagörð, bókakista, bókalectari, bókalist, bókarblað, bókarbót, bókareiðr, bókareiðstafr, bókarlag, bókarskeyting, bókarskrá, bókarstóll, bókartak, bókarvitni, bókaskápr, bókasteinn, bókastokkr.

    Íslensk-ensk orðabók > BÓK

  • 9 hizig

    hitzig, hizug, adv., in N. G. L. i. 242 hizcu = hizug, [hinn vegr]:—yonder, there, Lat. illic, heimta at erfingjum, ef hitzig var eigi til, K. Þ. K. 9 (1853), hitze, v. l.; við Útstein hitzig, yonder at U., Sighvat; hitzig ( yonder) er heitir Helganes, Fms. vi. 84 (in a verse); hizug í Hafrsfirði, Fagrsk. 8 (in a verse):—above, sem hizig vas tínt, as told above, Grág. ii. 222 A; ok hafa, þat allt er hitzug leifir, whatsoever is left in the other (in the former code, the code of Hafliði), i. 7; en hafa ómagann sjálfr, ef hann festir eigi hizig framfærsluna, unless he shifts the alimentation on to the other part, 254; at hann vill hitzi (= hitzig) í þingi vera, 159:—cp. hinnsig, hinnig, s. v. hinn.

    Íslensk-ensk orðabók > hizig

  • 10 lög-bók

    f. a ‘law-book,’ code of laws, Fms. vii. 305, viii. 277, K. Þ. K. 24, N. G. L. i. 378, Ísl. Ann. 1271, 1272, 1280, D. N. passim: but as the Icel. Commonwealth has no fixed code, so the word never applies to Icel. previous to the union with Norway.

    Íslensk-ensk orðabók > lög-bók

  • 11 réttar-bót

    f. an amendment of the law, a ‘novel’ in law, esp. a Norse law term used in the Icel. law after the introduction of a code of laws, when from time to time new amendments ( novellae) were issued by the king; these were written as an appendix to the law code (and since then printed), and were, for the sake of distinction, called réttarbót, see Jb. 445 sqq, N. G. L. i. 257, 258: en er þetta spurðisk í annat fylki ok þriðja, hver réttarbót Þrændum var gefin, Gísl. 84, Bs. ii. 18; hann hét þeim sinni vináttu ok réttarbót, Ó. H. 35; else the word does not occur in the old Icel. law.

    Íslensk-ensk orðabók > réttar-bót

  • 12 af-sifja

    að, [sifjar], a law term, to cut off from one’s ‘sib,’ alienate from one’s family, renounce; gefa má maðr vingjafir at sér lifanda, hest eða yxn, vápn eða þvílíka grfpi, ok afsifjar (Cod. A reads afsitjar, but doubtless wrongly) hann sér þó at sex skynsömum mönnum þyki eigi arfsvik gör við erfingja, Jb. 163, D. N. i. 141, Pál Vidal. p. 84. The word appears to be a Norse law term, and does not occur in the laws of the Icel. Commonwealth, but came into use with the code Jb.

    Íslensk-ensk orðabók > af-sifja

  • 13 AKTA

    (að), v.
    1) to number, tax, value (akta fólkit, akta vísaeyri konungs);
    2) to examine, search into (aktið þér ok öll leyni þau, er hann má felast);
    3) to devote attention to, to study (akta ýmisligar íþróttir, bókligar listir);
    4) to procure (akta þá hluti er hinum sjúka henta); akta e-t inn, to furnish, supply;
    5) to debate, discuss in parliament (nú sem þetta var aktat, gengu menn til lögréttu).
    * * *
    að, [for. word, which therefore does not observe the contraction into á, which is the rule with genuine words; it appears esp. in eccl. writers and annalists at the end of the 13th and 14th centuries, Arna b. S., K. Á., Stj., the Norse Gþl., etc.: cp. A. S. eahtan; Hel. ahton, censere, considerare; Germ. achten; mid. Lat. actare, determinare et actare, Du Cange in a letter of the year 1284.]
    I. to number, tax, value, take a census; akta fólkið, Stj. 2 Sam. xxiv. 10; fóru þeir víða um land ok öktuðu vísaeyri konungs, taxed, Bs. i. 707; nú byggir maðr dýrra en vandi hefir á verit, akti ( tax) því fremr dýrra ok fremr til leiðangrs ok landvarnar, he shall be taxed in due proportion, Gþl. 337.
    2. to examine, enquire; aktið inniliga öll þau leyni sem hánn má í felast, to take diligent heed of all the lurking-places, Stj. 479. 1 Sam. xxiii. 23; aktið þó áðr, and look, that, id. 2 Kings x. 23; hann aktaði eptir ( looked after) urn eignir staðarins, Bs. i. 778.
    3. to devote attention to, study; hann aktaði mjök bókligar listir, Bs. i. 666, 680.
    II. a law term, esp. in the Arna b. S., to debate, discuss in parliament; mú er þetta var aktað ( debated) gengu menn til lögréttu, Bs. i. 719; var þá gengit til lögréttu, ok lesit bréf konungs ok drottningar ok aktað ( stated) af leikmanna hendi hversu prestar höfðu af stöðum gengit, 735; lögbók öktuð á alþingi, the code of law debated at the althing, H. Ann. 419. 19. Now only used in the sense of to care for, feel respect for, but a rare and unclassical

    Íslensk-ensk orðabók > AKTA

  • 14 bókar-lag

    n. a lawful prize fixed in the code, Dipl. v. 5.

    Íslensk-ensk orðabók > bókar-lag

  • 15 búnaðr

    (gen. -ar), m.
    1) household, housekeeping; reisa, setja búnað = reisa, gøra bú, to set up a household; fara búnaði sínum = fara búferli, to remove one’s household;
    2) equipment, dress, = búningr;
    3) preparations (for a voyage, freebooting expedition, etc.);
    4) = búningr 4.
    * * *
    m., gen. ar, [búa.]
    I. household, housekeeping, Bs. i. 76; reisa búnað—reisa bú, Sturl. iii. 106; færa b. sinn—fara búferli, to move one’s household, Jb. 288; búnaðar-maðr = búmaðr, O. H. L. 30; Búnaðar-bálkr, the name of the section in the code of law Jb. answering to the Landbrigða þáttr of the Grág., treating of household matters; and in mod. times the name of the very famous poem (of Eggert Olafsson), the Icel. ‘Georgics’ (marked Bb. in this Dict.)
    II. dress, equipment, = búningr, Skálda 181, Fms. iv. 75, xi. 331; but esp. with the notion of ornaments in gold, silver, tapestry, Nj. 131, Eg. 701 (of a shield); altaris dúkr glitaðr með búnaði, Am. 95.
    β. baggage, luggage, Bjarn. 19.
    γ. a getting ‘boun’ ( ready) for sea; in the naut. term, halda á búnaði sínum, Fms. ii. 254.

    Íslensk-ensk orðabók > búnaðr

  • 16 FROSTA

    (að), v. impers. to freeze, = frysta( hvert haust, er f. tók).
    * * *
    n. the name of a county in Norway where a parliament, Frosta-þing, was held; hence Frostaþings-lög, n. pl. the laws of the county Frosta, N. G. L. Frostaþings-bók, f. the code of this law, N. G. L. i. 126, Fms. passim.

    Íslensk-ensk orðabók > FROSTA

  • 17 Gula

    * * *
    f.
    1) = gola;
    2) = gulusótt.
    * * *
    n. and Guley, f. a local name in central Norway (Sogn): Gula-þing, n. the parliament in Gula; Gulaþings-bók, f. the code of laws for Gula; Gulaþings-lög, n. pl. the law of Gula, N. G. L., Eg. ch. 57, Fms. passim; Gulaþings-menn, m. the men of Gula; Gulaþing-staðr, m. the place of G., Gþl. 6.

    Íslensk-ensk orðabók > Gula

  • 18 gull-fjöðr

    f. gold-quill, name of a code of laws, Fms. viii. 277.

    Íslensk-ensk orðabók > gull-fjöðr

  • 19 GÖRA

    ð, also spelt görva, giörva, geyra, giora, gera: prop. gøra, not gra (the ø was sounded nearly as y or ey), so that the g is to be sounded as an aspirate, however the word is spelt; and the insertion of i or j (giöra, gjöra), which is usual in mod. writing, and often occurs in old, is phonetic, not radical, and göra and gjöra represent the same sound. The word in the oldest form had a characteristic v, and is spelt so on the Runic stones in the frequent Runic phrase, gaurva kubl, Baut., and Danske Runemind. passim; but also now and then in old Icel. MSS., e. g. the Kb. of Sæm. (cited from Bugge’s Edit.), gorva, Am. 75, Skv. 1. 34, 3. 20, Hm. 123, Og. 29; gerva, Am. 64, Bkv. 3; giorva, Rm. 9; giorfa, 28; gorvir, Hkv. Hjörv. 41; gørvom, Hým. 6; gorviz, Am. 35; gerviz, Merl. 2. 89:—this characteristic v has since been dropped, and it is usually spelt without it in MSS., gora, Hým. 1, Og. 23, Ls. 65; gera, Am. 85; gorir, Hm. 114: the pret. always drops the v, gorþi, Hym. 21; gorðo or gorþo, fecerunt, Hm. 142, Am. 9; gorðumz, Hðm. 28; gerþi, Am. 74; gerþit, 26:—with i inserted, Rm. 9, 22; giordu, 11; in the Mork. freq. giavra. The ö is still sounded in the east of Icel., whereas gera is the common form in speech, gjöra in writing:—the old pres. indic. used by the poets and in the laws is monosyllabic görr, with suffixed negative, görr-a, Hkr. i. (in a verse); mod. bisyllabic görir, which form is also the usual one in the Sagas:—the old part. pass. was görr or gerr, geyrr, Fms. ix. 498, x. 75, where the v was kept before a vowel, and is often spelt with f, gorvan, gorvir, and gorfan, gorfir: dat. so-goro or so-guru adverbially = sic facto: the mod. part. gjörðr, gerðr, görðr, as a regular part. of the 2nd weak conjugation, which form occurs in MSS. of the 15th century, e. g. Bs. i. 877, l. 21. [This is a Scandin. word; Dan. gjöre; Swed. göra; Old Engl. and Scot. gar, which is no doubt of Scandin. origin, the Saxon word being do, the Germ. thun, neither of which is used in the Scandin.; the word however is not unknown to the Teut., though used in a different sense; A. S. gervan and gearvjan = parare; O. H. G. karwan; Germ. gerben, garben, but esp. the adj. and adv. gar, vide above s. v. gör-.] To make, to do; the Icel. includes both these senses.
    A. To make:
    I. to build, work, make, etc.; göra himin ok jörð, 623. 36, Hom. 100; göra hús, to build a house, Fms. xi. 4, Rb. 384; göra kirkju, Bjarn. 39; göra skip, N. G. L. i. 198; göra langskip, Eg. 44; göra stólpa, Al. 116; göra tól (= smíða), Vsp. 7; göra (fingr)-gull, Bs. i. 877; göra haug, to build a cairn, Eg. 399; göra lokhvílu, Dropl. 27; göra dys, Ld. 152; göra kistu ( coffin), Eg. 127; göra naust, N. G. L. i. 198; göra jarðhús, Dropl. 34; göra veggi, Eg. 724: also, göra bók, to write a book, Íb. 1, Rb. 384; göra kviðling, to make a song, Nj. 50; göra bréf, to draw up a deed ( letter), Fms. ix. 22; göra nýmæli, to frame a law, Íb. 17.
    2. adding prep.; göra upp, to repair, rebuild, restore, Fb. ii. 370; göra upp Jórsala-borg, Ver. 43; göra upp skála, Ld. 298; göra upp leiði, to build up a grave.
    II. to make, prepare, get ready; göra veizlu, drykkju, brúðkaup, erfi, and poët. öl, öldr, to make a feast, brew bridal ale, Fs. 23, Fms. xi. 156, Dropl. 6, Am. 86; göra seið, blót, to perform a sacrifice, Ld. 152; göra bú, to set up a house, Grág. i. 185, Ld. 68; göra eld, to make a fire, Fs. 100, K. Þ. K. 88; göra rekkju, to make one’s bed, Eg. 236; göra upp hvílur, Sturl. ii. 124; göra graut, to make porridge, Eg. 196, N. G. L. i. 349; göra drykk, to make a drink, Fms. i. 8; göra kol, or göra til kola, to make charcoal, Ölk. 35.
    III. in somewhat metaph. phrases; göra ferð, to make a journey, Fms. x. 281; görði heiman för sína, he made a journey from home, Eg. 23; göra sinn veg, to make one’s way, travel, Mar.; göra uppreisn, to make an uprising, to rebel, Rb. 384, Fms. ix. 416; göra úfrið, to make war, 656 C. 15; göra sátt, göra frið, to make peace, Hom. 153, Bs. i. 24; göra féskipti, Nj. 118; göra tilskipan, to make an arrangement, Eg. 67; göra ráð sitt, to make up one’s mind, Nj. 267, Fms. ix. 21; göra hluti, to cast lots, Fms. x. 348.
    2. to make, give, pay, yield; göra tíund, to pay tithes, Hom. 180; hann skal göra Guði tíunda hlut verðsins, id.; göra ölmusu, to give alms, 64; göra ávöxt, to yield fruit, Greg. 48; gefa né göra ávöxt, Stj. 43; göra konungi skatt eða skyld, Fms. xi. 225.
    3. to contract; göra vináttu, félagskap, to contract friendship, Nj. 103, Eg. 29; göra skuld, to contract a debt, Grág. i. 126: göra ráð með e-m, to take counsel with, advise one, Eg. 12; göra ráð fyrir, to suppose, Nj. 103, Fms. ix. 10; göra mun e-s, to make a difference, i. 255, Eb. 106.
    4. to make, make up, Lat. efficere; sex tigir penninga göra eyri, sixty pence make an ounce, Grág. i. 500, Rb. 458.
    5. to grant, render; göra kost, to make a choice, to grant, Nj. 130, Dropl. 6, Fms. xi. 72, (usually ellipt., kostr being understood); vil ek at þér gerit kostinn, Nj. 3; ok megit þér fyrir því göra ( grant) honum kostinn, 49, 51; göra e-m lög, to grant the law to one, 237; göra guðsifjar, to make ‘gossip’ with one, to be one’s godfather, Fms. ii. 130.
    6. special usages; göra spott, háð, gabb, … at e-u, to make sport, gibes, etc. at or over a thing, Fms. x. 124; göra iðran, to do penance, Greg. 22; göra þakkir, to give thanks, Hom. 55; göra róm at máli e-s, to cheer another’s speech, shout hear, hear! var görr at máli hans mikill rómr ok góðr, his speech was much cheered, Nj. 250,—a parliamentary term; the Teutons cheered, the Romans applauded (with the hands), cp. Tacit. Germ.
    7. with prepp.; gera til, to make ready or dress meat; láta af ( to kill) ok göra til ( and dress), K. Þ. K. 80, Ísl. ii. 83, 331, Fs. 146, 149, Bjarn. 31, Finnb. 228; göra til nyt, to churn milk, K. Þ. K. 78; göra til sverð, to wash and clean the sword, Dropl. 19; máttu þeir eigi sjá, hversu Þorvaldr var til gerr, how Th. got a dressing, Nj. 19.
    β. göra at e-u, to mend, make good, put right (at-görð), ek skal at því gera, Fms. xi. 153, Eg. 566, Nj. 130: to heal, Bárð. 171, Eg. 579, Grág. i. 220; göra at hesti, K. Þ. K. 54, Nj. 74: göra við e-u, vide B. II.
    8. adding acc. of an adj., part., or the like; göra mun þat margan höfuðlausan, Nj. 203; göra mikit um sik, to make a great noise, great havoc, Fb. i. 545, Grett. 133, Fms. x. 329; göra e-n sáttan, to reconcile one, Grág. i. 336; göra sér e-n kæran, to make one dear to oneself, Hkr. i. 209; göra sik líkan e-m, to make oneself like to another, imitate one, Nj. 258; göra sik góðan, to make oneself good or useful, 74, 78; göra sik reiðan, to take offence, 216; göra sér dælt, to make oneself at home, take liberties, Ld. 134, Nj. 216; göra langmælt, to make a long speech, Sks. 316; göra skjót-kjörit, to make a quick choice, Fms. ii. 79; göra hólpinn, to ‘make holpen,’ to help, x. 314; göra lögtekit, to make a law, issue a law, xi. 213, Bs. i. 37; hann gerði hann hálshöggvinn, he had him beheaded, Fms. ix. 488, v. l.; ok görðu þá handtekna alla at minsta kosti, Sturl. i. 40; várir vöskustu ok beztu menn era görfir handteknir, 41.
    β. göra sér mikit um e-t, to make much of, admire, Eg. 5, Fms. x. 254, 364; göra e-t at ágætum, to make famous, extol a thing, vii. 147; göra at orðum, to notice as remarkable, Fas. i. 123; göra at álitum, to take into consideration, Nj. 3; göra sér úgetið at e-u, to be displeased with, Ld. 134; göra vart við sik, to make one’s presence noticed, Eg. 79; göra sér mikit, lítið fyrir, to make great, small efforts, Finnb. 234; göra sér í hug, to brood over; hann gerði sér í hug at drepa jarl, Fs. 112; göra sér í hugar lund, to fancy, think: göra af sér, to exert oneself, ef þú gerir eigi meira af þér um aðra leika, Edda 32; hvárt hann var með Eiríki jarli, eðr görði hann annat af sér, or what else he was making of himself, Fms. xi. 157.
    9. phrases, gera fáleika á sik, to feign, make oneself look sad, Nj. 14; esp. adding upp, gera sér upp veyki, to feign sickness, (upp-gerð, dissimulation); göra sér til, to make a fuss, (hence, til-gerð, foppishness.)
    B. To do:
    I. to do, act; allt þat er hann gerir síðan ( whatever he does), þat á eigandi at ábyrgjask, Gþl. 190; þér munut fátt mæla eðr gera, áðr yðr munu vandræði af standa, i. e. whatsoever you say or do will bring you into trouble, Nj. 91; göra e-t með harðfengi ok kappi, 98; ger svá vel, ‘do so well,’ be so kind! 111; gerit nú svá, góði herra (please, dear lord!), þiggit mitt heilræði, Fms. vii. 157: and in mod. usage, gerið þér svo vel, gerðu svo vel, = Engl. please, do! sagði, at hann hafði með trúleik gört, done faithfully, Eg. 65; göra gott, to do good; göra íllt, to do evil, (góð-görð, íll-görð); ok þat var vel gört, well done, 64; geyrða ek hotvetna íllt, I did evil in all things, Niðrst. 109; hefir hann marga hluti gört stór-vel til mín, he has done many things well towards me, I have received many great benefits at his hands, Eg. 60: with dat., svá mikit gott sem jarl hefir mér gert, Nj. 133; þér vilda ek sízt íllt göra, I would least do harm to thee, 84: göra fúlmennsku, to do a mean act, 185; göra vel við e-n, to do well to one, Fs. 22; göra stygð við e-n, to offend one, Fms. x. 98; göra sæmiliga til e-s, to do well to one, Ld. 62, Nj. 71; göra sóma e-s, to do honour to one, Fms. vii. 155; göra e-m gagn, to give help to one, Nj. 262; göra e-m sæmd, skomm, to do ( shew) honour, dishonour, to one, 5, Fms. x. 43; göra háðung, xi. 152; göra styrk, to strengthen one, ix. 343; göra e-m skapraun, to tease one; göra ósóma, Vápn. 19; göra skaða ( scathe), Eg. 426; göra óvina-fagnað, to give joy to one’s enemies, i. e. to do just what they want one to do, Nj. 112; göra til skaps e-m, to conform to one’s wishes, 80; gerum vér sem faðir vár vill, let us do as our father wishes, 198; vel má ek gera þat til skaps föður míns at brenna inni með honum, id.; göra at skapi e-s, id., 3; var þat mjök gert móti mínu skapi, Fms. viii. 300; gera til saka við e-n, to offend, sin against one, Nj. 80; gera á hluta e-s, to wrong one, Vígl. 25; göra ílla fyrir sér, to behave badly, Fms. vii. 103.
    II. adding prep.; göra til e-s, to deserve a thing (cp. til-görð, desert, behaviour); hvat hafðir þú til gört, what hast thou done to deserve it? Nj. 130; framarr en ek hefi til gört, more than I have deserved, Fms. viii. 300; ok hafit þér Danir heldr til annars gört, ye Danes have rather deserved the reverse, xi. 192, Hom. 159:—göra eptir, to do after, imitate, Nj. 90:—göra við e-u (cp. við-görð, amendment), to provide for, amend, ok mun úhægt vera at göra við forlögum þeirra, Ld. 190; er úhægt at göra við ( to resist) atkvæðum, Fs. 22; ok mun ekki mega við því gera, Nj. 198:—göra af við e-n (cp. af-görð, evil doing), to transgress against one, ek hefi engan hlut af gört við þik, Fms. vii. 104, viii. 241; ok iðrask nú þess er hann hefir af gert, 300; göra af við Guð, to sin against God, Hom. 44.
    2. special usages; göra … at, to do so and so; spurði, hvat hann vildi þá láta at gera, he asked what he would have done, Nj. 100; hann gerði þat eina at, er hann átti, he did only what be ought, 220; þeir Flosi sátu um at rengja, ok gátu ekki at gert, F. tried, and could do nothing, 115, 242; þér munut ekki fá at gert, fyrr en …, 139; Flosi ok hans menn fengu ekki at gert, 199; mikit hefir þú nú at gert, much hast thou now done ( it is a serious matter), 85; er nú ok mikit at gert um manndráp siðan, 256; hann vildi taka vöru at láni, ok göra mikit at, and do great things, Ld. 70; Svartr hafði höggit skóg ok gert mikit at, Nj. 53; slíkt gerir at er sölin etr, so it happens with those who eat seaweed, i. e. that (viz. thirst) comes of eating seaweed, Eg. 605.
    β. göra af e-u, to do so and so with a thing; hvat hafið ér gert af Gunnari, Njarð. 376; ráð þú draumana, vera má at vér gerim af nokkut, may be that we may make something out of it, Ld. 126; gör af drauminum slíkt er þér þykkir líkligast, do with the dream ( read it) as seems to thee likeliest, Ísl. ii. 196: göra við e-n, to do with one; þá var um rætt, hvað við þá skyldi göra, what was to be done with them? Eg. 232; ærnar eru sakir til við Egil, hvat sem eg læt göra við hann, 426; eigi veit ek hvat þeir hafa síðan við gört, 574: göra fyrir e-t, to provide; Jón var vel fjáreigandi, ok at öllu vel fyrir gört, a wealthy and well-to-do man, Sturl. iii. 195; þótt Björn sé vel vígr maðr, þá er þar fyrir gört, því at …, but that is made up, because …: fyrir göra (q. v.), to forfeit.
    C. METAPH. AND SPECIAL USAGES:
    I. to do, help, avail; nú skulum vér ganga allir á vald jarlsins, því at oss gerir eigi annat, nothing else will do for us, Nj. 267; þat mun ekki gera, that wont do, 84; en ek kann ekki ráð til at leggja ef þetta gerir ekki, Fms. ii. 326; konungr vill þat eigi, þvi at mér gerir þat eigi ( it will not do for me) at þér gangit hér upp, x. 357; þat gerir mér ekki, at þér gangit á Orminn, … en hitt má vera at mér komi at gagni, ii. 227; þóttisk þá vita, at honum mundi ekki gera ( it would do nothing) at biðja fyrir honum, Fb. i. 565; engum gerði við hann at keppa, 571; ekki gerði þeim um at brjótask, Bárð. 10 new Ed.; sagða ek yðr eigi, at ekki mundi gera at leita hans, Sks. 625; hvat gerir mér nú at spyrja, Stj. 518; ekki gerir at dylja, no use hiding it, Fbr. 101 new Ed.; ætla þat at fáir þori, enda geri engum, Band. 7; bæði var leitað til annarra ok heima, ok gerði ekki, but did no good, 4; hét hann þeim afarkostum, ok gerði þat ekki, but it did no good, Fms. ii. 143.
    II. to send, despatch, cp. the Engl. to ‘do’ a message; hann gerði þegar menn frá sér, Eg. 270; hann hafði gört menn sex á skóginn fyrir þá, 568; þá gerði Karl lið móti þeim, Fms. i. 108; jarl gerði Eirík at leita Ribbunga, ix. 314; hann gerði fram fyrir sik Álf á njósn, 488; hann gerði menn fyrir sér at segja konunginum kvámu sína, x. 10; hleypi-skúta var gör norðr til Þrándheims, vii. 206; jafnan gerði jarl til Ribbunga ok drap menn af þeim, ix. 312; vilja Ósvífrs-synir þegar gera til þeirra Kotkels, despatch them to slay K., Ld. 144; skulu vér nú göra í mót honum, ok láta hann engri njósn koma, 242:—göra eptir e-m, to send after one, Nero bað göra eptir postulunum ok leiða þangat, 656 C. 26; nú verðr eigi eptir gört at miðjum vetri, Grág. i. 421; frændr Bjarnar létu göra eptir (Germ. abholen) líki hans, Bjarn. 69; síðan gerðu þeir til klaustrs þess er jómfrúin var í, Fms. x. 102:—gera e-m orð, njósn, to do a message to one; hann gerði orð jörlum sínum, Eg. 270; ætluðu þeir at göra Önundi njósn um ferðir Egils, 386, 582; vóru þangat orð gör, word was sent thither, Hkr. ii. 228.
    III. with infin. as an auxiliary verb, only in poetry and old prose (laws); ef hón gerði koma, if she did come, Völ. 5; gerðit vatn vægja, Am. 25; gramr gørr-at sér hlífa, he does not spare himself, Hkr. i. (in a verse); gerðut vægjask, id., Fs. (in a verse); hann gerðisk at höggva, Jb. 41; görðir at segja, Bkv. 15; görðisk at deyja, Gkv. 1. 1: in prose, eigi gerir hugr minn hlægja við honum, Fas. i. 122; góðir menn göra skýra sitt mál með sannsögli, 677. 12; Aristodemus görði eigi enn at trúa, Post.: esp. in the laws, ef þeir göra eigi ganga í rúm sín, Grág. i. 8; ef goðinn gerr eigi segja, 32; ef hann gerr eigi í ganga, 33; ef þeir göra eigi hluta meðr sér, 63; ef dómendr göra eigi dæma, 67; ef dómendr göra eigi við at taka, id.; ef goðinn gerr eigi ( does not) nefna féráns-dóm, 94; nú göra þeir menn eigi úmaga færa, 86; ef þeir göra eigi nefna kvöðina af búanum, Kb. ii. 163; ef þeir göra eigi segja, hvárt …, Sb. ii. 52; nú gerr sá eigi til fara, Kb. ii. 96; göra eigi koma, 150; ef hann gerr eigi kjósa, § 113.
    IV. a law term, göra um, or gera only, to judge or arbitrate in a case; fékksk þat af, at tólf menn skyldu göra um málit, Nj. 111; villt þú göra um málit, 21; bjóða mun ek at göra um, ok lúka upp þegar görðinni, 77; mun sá mála-hluti várr beztr, at góðir menn geri um, 88; málin vóru lagið í gerð, skyldu gera um tólf menn, var þá gert um málin á þingi, var þat gert, at … (follows the verdict), 88; vil ek at þú sættisk skjótt ok látir góða menn gera um …, at hann geri um ok enir beztu menn af hvárra liði lögliga til nefndir, 188; Njáll kvaðsk eigi gera mundu nema á þingi, 105; þeir kváðusk þat halda mundu, er hann gerði, id.; skaltú gera sjálfr, 58; fyrr en gert var áðr um hitt málit, 120; ek vil bjóðask til at göra milli ykkar Þórðar um mál yðar, Bjarn. 55; Þorsteinn kvað þat þó mundi mál manna, at þeir hefði góða nefnd um sættir þótt hann görði, 56; nú er þegar slegit í sætt málinu með því móti, at Áskell skal göra um þeirra í milli, Rd. 248; er nú leitað um sættir milli þeirra, ok kom svá at þeir skulu göra um málin Þorgeirr goði frá Ljósa-vatni ok Arnórr ór Reykjahlíð, sú var görð þeirra at …, 288; svá kemr at Ljótr vill at Skapti görði af hans hendi, en Guðmundr vill sjálfr göra fyrir sína hönd, skyldi Skapti gerð upp segja, Valla L. 225; eigi hæfir þat, leitum heldr um sættir ok geri Þorgeirr um mál þessi, Lv. 12; var jafnt gört sár Þórðar ok sár Þórodds, Eb. 246; þær urðu mála-lyktir at Þórðr skyldi göra um …, 24; ok vóru þá görvar miklar fésektir, 128; var leitað um sættir, ok varð þat at sætt, at þeir Snorri ok Steindórr skyldi göra um, 212; þit erut gerfir héraðs-sekir sem íllræðis-menn, Fs. 58: göra görð, Sturl. i. 63, 105: adding the fine, to fix the amount, þat er gerð mín, at ek geri verð húss ok matar, I fix the amount of the value of the house and (stolen) stores, Nj. 80; gerði Njáll hundrað silfrs, N. put it at a hundred silver pieces, 58; margir mæltu, at mikit vaeri gert, that the amount was high, id.; slíkt fégjald sem gert var, 120; vilit ér nokkut héraðs-sektir göra eða utanferðir, 189; hann dæmdi þegar, ok görði hundrað silfrs, 6l; síðan bauð Bjarni Þorkatli sætt ok sjálfdæmi, görði Bjarni hundrað silfrs, Vápn. 31; ek göri á hönd Þóri hundrað silfrs, Lv. 55; ek göri á hönd þér hundrað silfrs, id.; vilit þér, at ek göra millum ykkar? síðan görði konungr konuna til handa Þórði ok öll fé hennar, Bjarn. 17; Rafn kvað hann mikit fé annat af sér hafa gört, at eigi þætti honum þat betra, Fs. 30; Gellir görði átta hundrað silfrs, Lv. 97; fyrir þat gerði Börkr hinn digri af honum eyjarnar, B. took the isles from him as a fine, Landn. 123: adding the case as object, Gunnarr gerði gerðina, G. gave judgment in the case, Nj. 80; fyrr en gert var áðr um hitt málit, till the other case was decided, 120; þá sætt er hann görði Haraldi jarli, that settlement which he made for earl Harold, Fms. viii. 300: Flosi var görr utan ok allir brennu-menn, F. was put out ( banished) and all the burners, Nj. 251: metaph., nema þau vili annat mál á gera, unless they choose to settle it otherwise, Grág. i. 336.
    2. in the phrase, göra sekð, to make a case of outlawry, Grág. i. 118; eigi um görir sekð manns ella, else the outlawry takes no effect; en hann um görir eigi ella sekðina, else he cannot condemn him, 119.
    3. to perform; eptir-gerðar þeirrar sem hverr nennti framast at gera eptir sinn náung, Fms. viii. 103; en þat grunaði konung, at hann mundi ætla at göra eptir sumar sættir, i. e. that he had some back door to escape by, Orkn. 58 (cp. Ó. H.); allt þat er þér gerit nú fyrir þeirra sálum, id.
    V. special usages, to make allowance for; gera fóðr til fjár, to make an arbitrary allowance for, Ísl. ii. 138; hence, to suppose, en ef ek skal göra til fyrir fram ( suggest) hvat er hón (the code) segir mér, þá segi ek svá, at …, Fms. ix. 331; gera sér í hug, Fs. 112; göra sér í hugar-lund, to fancy; göra e-m getsakir, to impute to one; gera orð á e-u, to report a thing; þat er ekki orð á því geranda, ‘tis not worth talking about; eigi þarf orð at göra hjá því (‘tis not to be denied), sjálfan stólkonunginn blindaði hann, Mork. 14 (cp. Fms. vi. 168, l. c.); gera sér létt, to take a thing lightly, Am. 70; göra sér far um, to take pains; göra sér í hug, hugar-lund, to suppose.
    D. IMPERS. it makes one so and so, one becomes; hann görði fölvan í andliti, he turned pale, Glúm. 342; leysti ísinn ok görði varmt vatnið, the water became warm, 623. 34; veðr görði hvast, a gale arose, Eg. 128; hríð mikla gerði at þeim, they were overtaken by a storm, 267; þá gerði ok á hríð (acc.) veðrs, 281; féll veðrit ok gerði logn (acc.), and became calm, 372; görði þá stórt á firðinum, the sea rose high, 600; til þess er veðr lægði ok ljóst gerði, and till it cleared up, 129; um nóttina gerði á æði-veðr ok útsynning, 195; görir á fyrir þeim hafvillur, they lost their course (of sailors), Finnb. 242; mér gerir svefnhöfugt, I grow sleepy, Nj. 264; þá görði vetr mikinn þar eptir hinn næsta, Rd. 248.
    E. REFLEX, to become, grow, arise, and the like; þá görðisk hlátr, then arose laughter, Nj. 15; görðisk bardagi, it came to a fight, 62, 108; sá atburðr görðisk, it came to pass, Fms. x. 279; þau tíðendi er þar höfðu görzt, Ld. 152; gerðisk með þeim félagskapr, they entered into fellowship, Eg. 29; gerðisk svá fallit kaup, Dipl. ii. 10; Sigurðr konungr gerðisk ( grew up to be) ofstopa-maðr …, görðisk mikill maðr ok sterkr, Fms. vii. 238; hann görðisk brátt ríkr maðr ok stjórnsamr, xi. 223; Unnr görðisk þá mjök elli-móð, U. became worn with age, Ld. 12; sár þat er at ben görðisk, a law term, a wound which amounted to a bleeding wound, Nj. passim:—to be made, to become, görask konungr, to become king, Eg. 12; ok görðisk skáld hans, and became his skáld, 13; görðisk konungs hirðmaðr, 27; görask hans eigin-kona, to become his wedded wife, Fms. i. 3; at hann skyldi görask hálf-konungr yfir Dana-veldi, 83; vill Hrútr görask mágr þinn, Nj. 3; hann gerðisk síðan óvarari, he became less cautious, Fms. x. 414.
    2. with the prep. svá, to happen, come to pass so and so; svá görðisk, at …, it so happened, that …, Nj. 167; görðisk svá til, at …, Fms. x. 391; þá görðisk svá til um síðir, at…, at last it came to pass. that …, 392; enda vissi hann eigi, at þingför mundi af görask, in case he knew not that it would entail a journey to parliament, Grág. i. 46: with at added, to increase, þá görðisk þat mjök at um jarl ( it grew even worse with the earl) at hann var úsiðugr um kvenna-far, görðisk þat svá mikit, at …, it grew to such a pitch, that …, Hkr. i. 245; hence the mod. phrase, e-ð á-görist, it increases, gains, advances, esp. of illness, bad habits, and the like, never in a good sense.
    3. impers. with dat., honum gerðisk ekki mjök vært, he felt restless, Ld. 152; næsta gerisk mér kynlegt, I feel uneasy, Finnb. 236.
    4. to behave, bear oneself; Páll görðisk hraustliga í nafni Jesu, Post. 656 C. 13.
    5. to set about doing, be about; fám vetrum síðan görðisk hann vestr til Íslands, Fms. x. 415; maðr kom at honum ok spurði, hvat hann gerðisk, what he was about, Ó. H. 244; görðisk jarl til Ribbunga, Fms. ix. 312, v. l.; tveir menn görðusk ferðar sinnar, two men set out for a journey, x. 279; görðusk menn ok eigi til þess at sitja yfir hlut hans, Eg. 512; at þessir menn hafa görzk til svá mikils stórræðis, Fms. xi. 261; eigi treystusk menn at görask til við hann, Bárð. 160.
    6. (mod.) to be; in such phrases as, eins og menn nú gerast, such as people now are; eins og flestir menn gerast.
    F. PART. PASS. görr, geyrr (Fms. ix. 498, x. 75), gjörr, gerr, as adj., compar. görvari, superl. görvastr; [A. S. gearu; gare, Chaucer, Percy’s Ballads; O. H. G. garwe; Germ. gar]:—skilled, accomplished; vaskligr, at sér görr, Ld. 134; vel at sér görr, Ísl. ii. 326, Gísl. 14; gerr at sér um allt, Nj. 51; hraustir ok vel at sér görvir, Eg. 86; at engi maðr hafi gervari at sér verit en Sigurðr, Mork. 221; allra manna snjallastr í máli ok görvastr at sér, Hkr. iii. 360: the phrase, leggja görva hönd á e-t, to set a skilled hand to work, to be an adept, a master in a thing; svá hagr, at hann lagði allt á görva hönd, Fas. i. 391, (á allt görva hönd, iii. 195.)
    2. ready made, at hand; in the saying, gott er til geyrs (i. e. görs, not geirs) at taka, ‘tis good to have a thing at hand, Hkm. 17; ganga til görs, to have it ready made for one, Ld. 96; gör gjöld, prompt punishment, Lex. Poët.:—with infin., gerr at bjóða, ready to offer, Gh. 17; gervir at eiskra, in wild spirits, Hom. 11; görvar at ríða, Vsp. 24: with gen. of the thing, gerr ílls hugar, prone to evil, Hým. 9; gerr galdrs, prone to sorcery, Þd. 3; skulut þess görvir, be ready for that! Am. 55.
    II. [cp. görvi, Engl. gear], done, dressed; svá görvir, so ‘geared,’ so trussed, Am. 40.
    III. adverb. phrases, so-gurt, at soguru, so done; verða menn þat þó so-gurt at hafa, i. e. there is no redress to be had, Hrafn. 9; hafi hann so-gurt, N. G. L. i. 35, Nj. 141; kvað eigi so-gort duga, 123, v. l.; at (með) so-guru, this done, quo facto, Skv. 1. 24, 40; freq. with a notion of being left undone, re infecta. Germ. unverrichteter sache, Eg. 155, Glúm. 332, Ó. H. 202; enda siti um so-gort, and now let it stand, Skálda 166; við so-gurt, id., 655 vii. 4; á so-gurt ofan, into the bargain, Bs. i. 178, Ölk. 36, Fas. i. 85.

    Íslensk-ensk orðabók > GÖRA

  • 20 Járn-síða

    u, f. Ironside, nickname of a mythical warrior king, Ragn. S.; cp. the A. S. king Edmund Ironside: name of an Icel. code of laws (1271–1280), prob. from being cased in iron, Ann. Resen. 1271.

    Íslensk-ensk orðabók > Járn-síða

См. также в других словарях:

  • Code Cyclique — En mathématiques et en informatique, un code cyclique est un code correcteur linéaire. Ce type de code possède non seulement la capacité de détecter les erreurs, mais aussi de les corriger sous reserve d altérations modérée. Les mathématiques… …   Wikipédia en Français

  • Code De Hamming — Un code de Hamming est un code correcteur linéaire. Il permet la détection et la correction automatique d une erreur si elle ne porte que sur une lettre du message. Un code de Hamming est parfait, ce qui signifie que pour une longueur de code… …   Wikipédia en Français

  • Code de hamming — Un code de Hamming est un code correcteur linéaire. Il permet la détection et la correction automatique d une erreur si elle ne porte que sur une lettre du message. Un code de Hamming est parfait, ce qui signifie que pour une longueur de code… …   Wikipédia en Français

  • code — [ kɔd ] n. m. • 1220; lat. jurid. codex « planchette, recueil » 1 ♦ Recueil de lois. Le code de Justinien, et absolt le Code. Ensemble des lois et dispositions légales relatives à une matière spéciale. Livre, article d un code. Le C ODE CIVIL ou… …   Encyclopédie Universelle

  • Code page — is another term for character encoding. It consists of a table of values that describes the character set for a particular language. The term code page originated from IBM s EBCDIC based mainframe systems,[1] but many vendors use this term… …   Wikipedia

  • Code Geass — Code Geass: Lelouch of the Rebellion First Code Geass DVD volume released in Japan. コードギアス 反逆のルルーシュ (Kōdo Giasu: Hangyaku no Rurūshu) …   Wikipedia

  • Code Civil (France) — Première page de l édition originale (1804) …   Wikipédia en Français

  • Code Correcteur — Un code correcteur est une technique de codage basée sur la redondance. Elle est destinée à corriger les erreurs de transmission d une information (plus souvent appelée message) sur une voie de communication peu fiable. La théorie des codes… …   Wikipédia en Français

  • Code Linéaire — En mathématiques, plus précisément en théorie des codes, un code linéaire est un code correcteur. Il est structuré comme un sous espace vectoriel sur un corps fini. L espace utilisé est souvent F2n le terme usuel est alors celui de code linéaire… …   Wikipédia en Français

  • Code MDS — Code parfait et code MDS Un code parfait (ou code MDS, pour maximum distance séparable) est un concept de la théorie des codes et qui traite plus spécifiquement des codes correcteurs. Un code correcteur est un code permettant au récepteur de… …   Wikipédia en Français

  • Code NAF — Le code NAF est l un des codes INSEE. C est la Nomenclature des Activités Françaises. Elle permet la codification de l APE, c est à dire de l activité principale exercée dans l entreprise ou l association. Cette nomenclature d activités… …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»