-
1 başlı
başlı etwas mit Kopf, -köpfig;belli başlı wichtigst-, bekanntest- -
2 başlı
-
3 başlı başına
bu \başlı başına bir mesele das ist eine Sache für sich -
4 belli başlı
-
5 dik başlı
-
6 kırmızı başlı
rotköpfig -
7 pek başlı
-
8 üç başlı
-
9 yıldız başlı vida
Kreuzschlitzschraube f -
10 belli
belli1 bekannt; klar, offenbar; bestimmt;belli başlı Person führend, prominent; Sache wichtigst-;belli belirsiz kaum merklich; andeutungsweise;-i belli etmek bekunden; zu erkennen geben;belli etmeden unbemerkt, verstohlen;belli olmak sich zeigen/herausstellen; zu erkennen sein (-den an D)belli2: ince belli rank und schlank -
11 çift
çift başlı doppelköpfig;çift heceli zweisilbig;çift priz EL Doppelstecker m;çift sürmek pflügen;sana bir çift sözüm var ich möchte dir ein paar Worte sagen -
12 dik
-
13 yaşlı
-
14 yumuşak
yumuşak <- ğı> weich; LING stimmhaft; Klima, Luft mild; fig nachgiebig, lenksam; Wort süß, angenehm;yumuşak başlı umgänglich, nachgiebig;yumuşak g das weiche G (Ğ, ğ) -
15 dazlak
См. также в других словарях:
başlı — sf. Başı olan O zaman kırmızı başlı kibritler vardı ya. P. Safa Birleşik Sözler başlı başına ağırbaşlı belli başlı dikbaşlı iki başlı pek ba … Çağatay Osmanlı Sözlük
başlı-başına — z. 1. Nəzarətsiz, baxımsız, himayəsiz. Başlı başına qoymaq (buraxmaq). Başlı başına qalmaq. – <Sərdar Rəşid:> Mən heç vaxt səni başlı başına qoyub getmək istəməzdim. M. S. O.. 2. Öz bildiyi kimi, özbaşına, kefi istədiyi kimi, sərbəst. Başlı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
başlı başına — zf. 1) Başka bir şeye ihtiyaç duymadan Sevmek başlı başına saadettir. A. Gündüz 2) Bütün yönleriyle Bu konu başlı başına bir araştırma konusudur … Çağatay Osmanlı Sözlük
başlı — sif. 1. Başı, təpəsi olan. 2. məc. dan. Ağıllı, zehinli, çox bilikli. Dünən <Abbasın> evinə gələn kim imişsə, başlı adam imiş, «içərilərdən» gəlmişmiş. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
başlı-başınalıq — is. Özbaşınalıq, hərkihərkilik, qanunsuzluq, nizamsızlıq. Başlıbaşınalıq etmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əməlli-başlı — sif. və zərf Olduqca yaxşı, bütün tələbata cavab verən, mükəmməl, nöqsansız, bütün, tam, ciddi. Əməllibaşlı bir şey. Əməlli başlı bir usta tapmaq. Əməlli başlı işləmək. // Əsaslı surətdə, lazımınca, lazımi kimi, istənildiyi kimi. Heç bir şeyi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağıllı-başlı — sif. 1. Yaxşı, layiqli, lazımi şəkildə, qaydalı, sanballı, əməlli. <Əsgər bəy:> Heydər bəy, bu niyyətdən düş, mənə bir on beş gün möhlət ver, mən sənə toy xərci hazır edim, ağıllı başlı toy elə! M. F. A.. <Hacı Həsən:> Sənin dərdin az … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fərli-başlı — bax ağıllı başlı 1 ci mənada. Fərli başlı geyim. Bayılın neft verən mədəni, düzdür, çoxdur; Fərli başlı ora ki getməyə bir yol yoxdur. Ə. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
belli başlı — sf. 1) Belirli, muayyen Dilimiz de mizah gazetelerinin belli başlı alay konuları arasında idi. F. R. Atay 2) Önemli Bu kongrenin belli başlı adamı İsmail Kemal di. Y. K. Beyatlı … Çağatay Osmanlı Sözlük
yaşlı başlı — sf. Yaşlı ve görgülü, olgun Kır kahvesinde, yaşlı başlı, saçlı sakallı, adlı sanlı ... Koca adamlar ..., bizler, çocuklar gibi tombala oynuyoruz. R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük
yumuşak başlı — sf. Uysal, kolay yola gelen (kimse) Ben, sakin, yumuşak başlı bir adamım. R. N. Güntekin … Çağatay Osmanlı Sözlük