açıq

См. также в других словарях:

• açıq — sif. 1. Qapalı olmayan, örtülü olmayan. Açıq pəncərə. Açıq qutu. Açıq kitab. – Səhər Sona yuxudan ayılıb medalyonu açıq z. gördü. N. N.. // Qıfılsız, bağlı olmayan. Açıq şkaf. Açıq qapı. 2. Örtüksüz, üstü örtülü olmayan, damı olmayan. Açıq səhnə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• acıq — is. Hirs, hiddət, qeyz, qəzəb. Acığın cana ziyanı var. (Ata. sözü). <Əziz bəy:> Bir güzgüyə bax, gör gözlərin acığından qan çanağına dönübdür. M. F. A.. İçərimdə zəhərli ilan kimi bir acıq və kin qıvrılırdı. M. İ.. Cəmil . . güləndə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• açıq-aydın — z. və sif. bax açıq (12 13 cü mənalarda). Açıq aydın məsələ. Fikrini açıq aydın söyləmək. Açıq aydın danışmaq. – Dostumuzun açıq aydın baxışlarından; Mavi suya nur tökülür, mənalar yağır. S. V …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• açıq-açığına — z. Açıq bir surətdə, gizlətmədən, qorxmadan, çəkinmədən. Lakin Əhməd pəncərələrə tərəf nə üçün baxdığını açıq açığına Cəmiləyə deyə bilmirdi. S. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• açıq-aşkar — bax açıq aydın. Ölümsüzdür açıq aşkar açılan güllə; Qara həsəd gizli gizli yeyir ürəyi. B. V …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• açıq-saçıq — sif. və zərf 1. Pərişan, nizamsız, dağınıq. 2. Açıq, ədəb xaricində, hər şeyi olduğu kimi, öz adı ilə. Açıq saçıq danışmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• acıq-qıcıq — is. dan. Birisini acıqlandırmaq, hiddətləndirmək. Acıq qıcıq vermək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• nəhif — ə. açıq, zəif …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

• müsərrəh — ə. açıq aydın söylənmiş; açıq izah edilmiş …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

• izah — ə. açıq, aydın, ətraflı surətdə anlatma, ifadə etmə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

• münsərih — ə. açıq, aydın, zahirdə olan …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti