-
1 titular
titular 1 adjetivo ‹médico/profesor› permanent ■ sustantivo masculino y femenino (de pasaporte, cuenta, cargo) holder ■ sustantivo masculinob) (Rad, TV) main story;
titular 2 ( conjugate titular) verbo transitivo ‹ obra›:◊ su novela titulada `Julia' his novel called o (frml) entitled `Julia'titularse verbo pronominal 1 [obra/película] to be called, be entitled (frml) 2 (Educ) to graduate, get one's degree; titularse EN/DE algo to graduate in/as sth ' titular' also found in these entries: Spanish: once - titular1 English: bearer - by-election - cardholder - entitle - head - headline - hold - holder - incumbent - titulartr['tɪtjʊləSMALLr/SMALL]1 titular, nominaladj.• nominal adj.• titular adj.'tɪtʃələr, 'tɪtjʊlə(r)adjective <head/leader> nominal['tɪtjʊlǝ(r)]ADJ titular; (=in name only) nominal* * *['tɪtʃələr, 'tɪtjʊlə(r)]adjective <head/leader> nominal -
2 titular
titular [ˊtɪtʃυlə]1. a1) загла́вный, свя́занный с загла́вием или назва́нием;titular part загла́вная роль
2) свя́занный с ти́тулом или с занима́емой до́лжностью; полага́ющийся по до́лжности3) номина́льный4) титуло́ванный2. n лицо́, номина́льно нося́щее ти́тул или име́ющее зва́ние -
3 titular
-
4 titular
-
5 titular
-
6 titular
номинальный имя прилагательное:связанный с титулом (titulary, titular)полагающийся по должности (titular, titulary)связанный с заглавием (titular, titulary)связанный с названием (titular, titulary)имя существительное:лицо, номинально имеющее звание (titular, titulary)лицо, номинально носящее титул (titular, titulary) -
7 titular
1. nтитулована особа; особа, яка має титул (звання)2. adj1) титулований; титулярний2) що стосується звання (титулу)3) що належить за посадою; пов'язаний з титулом (посадою)4) номінальний* * *I nособа, що номінально носить ( має) титул або званняII a1) номінальний2) титулований; титулярний; що відноситься до звання або титулу; що присвоюється за посадою3) заголовок; співпадаючий з назвою творуtitular part in a play — головна роль в п'єсі
-
8 titular
titu·lar[ˈtɪtjələʳ, AM -tʃəlɚ]adj attr, inv nominell, Titular-* * *['tɪtjʊlə(r)]adj1) possessions zum Titel gehörend* * *A adj1. Titel…:2. Titular… (nominell):B s1. Titelträger(in)* * *n. -
9 titular
['tɪtjʊlə(r)] [AE -tʃʊ-]aggettivo [president, head] onorario* * *titular /ˈtɪtʃʊlə(r)/A a.1 che ha solo il titolo di; nominale; titolare: He is the titular head of the firm, but all decisions are taken by his son, è a capo della ditta solo di nome, chi decide tutto è il figlio; titular sovereignty, sovranità nominale; titular bishop, vescovo titolare2 (leg.) posseduto in virtù di un titolo: titular possessions, proprietà possedute in virtù d'un titolo3 ( di personaggio o cosa) che dà il il titolo a un romanzo, un film, ecc.: the titular role in a play, la parte del personaggio che dà il titolo al drammaB n.1 detentore, detentrice di un titolo; titolareFALSI AMICI: titular non significa titolare nel senso di proprietario o in senso sportivo.* * *['tɪtjʊlə(r)] [AE -tʃʊ-]aggettivo [president, head] onorario -
10 titular
-
11 titular
особа, яка номінально носить звання ( або титул); номінальний, фіктивний; титульний; титулований; пов'язаний з титулом; законний, який має законне право- titular head of state
- titular monarchy
- titular nation
- titular possessions
- titular sovereignty -
12 titular
I nособа, що номінально носить ( має) титул або званняII a1) номінальний2) титулований; титулярний; що відноситься до звання або титулу; що присвоюється за посадою3) заголовок; співпадаючий з назвою творуtitular part in a play — головна роль в п'єсі
-
13 titular
[ˈtɪtjulə]titular лицо, номинально носящее титул или имеющее звание titular номинальный titular связанный с титулом или с занимаемой должностью; полагающийся по должности titular титулованный titulary: titulary редк. = titular -
14 titular
-
15 titular
1. n лицо, номинально носящее титул или имеющее звание2. a номинальный3. a титулованный; титулярный4. a относящийся к званию или титулу5. a полагающийся по должности6. a заглавный; совпадающий с названием произведенияСинонимический ряд:in name only (adj.) empty; figurehead; formal; in name only; nominal; self-styled; so-called; token -
16 titular
ˈtɪtjulə
1. прил.
1) а) титулованный Syn: titled б) связанный с занимаемой должностью;
полагающийся по должности
2) номинальный
2. сущ. лицо, номинально носящее титул или имеющее звание лицо, номинально носящее титул или имеющее звание номинальный - * professor профессор без кафедры - * bishop епископ ликвидированной епархии - * possessions номинальные владения - * sovereignty номинальный суверенитет титулованный;
титулярный относящийся к званию или титулу полагающийся по должности заглавный;
совпадающий с названием произведения - * part in a play заглавная роль в пьесе > * saint святой - покровитель церкви titular лицо, номинально носящее титул или имеющее звание ~ номинальный ~ связанный с титулом или с занимаемой должностью;
полагающийся по должности ~ титулованный titulary: titulary редк. = titular -
17 titular
Adj1. उपाधिधारीThe Nizam got the titular name from the Hyderabad state.2. नाम\titularकाHe is just a titular head of the school. -
18 titular
tit.u.lar[t'itjulə] n titular: pessoa que detém o título. • adj titular, honorário. -
19 titular
adj. titulair, nominaal[ titsjoelə]♦voorbeelden: -
20 titular
- titular government номінально законний уряд- titular sovereignty номінальний суверенітет
См. также в других словарях:
Titular — means existing in title only. *Titular ruler *Titular head (film festival) *Titular (Catholicism) bishop or titular cardinal, holder of a titulus, titular see or titular bishopric … Wikipedia
titular — TITULÁR, Ă, titulari, e, adj., s.m. şi f. 1. (Persoană) care ocupă un post, îndeplineşte o funcţie etc. cu caracter de permanenţă, pe baza unei numiri făcute după formele legale. ♦ (Persoană) care se bucură de un drept juridic. 2. (Persoană) care … Dicționar Român
Titular — Titulār, aus dem Latein. Titularis, welches mit verschiedenen Hauptwörtern des Ranges, der Würde verbunden wird, solche Würden zu bezeichnen, von welchen jemand nur den Titel führet, ohne das damit sonst verbundene Amt zu bekleiden. Der Titular… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Titular — Tit u*lar, a. [F. titulaire, fr. L. titulus. See {Title}.] Existing in title or name only; nominal; having the title to an office or dignity without discharging its appropriate duties; as, a titular prince. [1913 Webster] If these magnificent… … The Collaborative International Dictionary of English
titular — Se conjuga como: amar Infinitivo: Gerundio: Participio: titular titulando titulado Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. titulo titulas titula titulamos tituláis … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
titular — adj. 2 g. 1. Que tem título de nobreza. 2. Que ocupa função, cargo ou posição de forma efetiva. 3. Que tem título ou nome, mas sem posse real. = HONORÁRIO, NOMINAL • s. 2 g. 4. Pessoa nobre. = FIDALGO 5. Membro de um ministério. 6. Pessoa que… … Dicionário da Língua Portuguesa
titular — [tich′ə lər, tit′yələr] adj. [L titulus (see TITLE) + AR] 1. of, or having the nature of, a title 2. having a title; titled 3. existing only in title; in name only; nominal [a titular sovereign] 4. from whom or which the title or name is taken … English World dictionary
Titular — Tit u*lar, n. A titulary. [R.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Titular — Titular, 1) auf Titel sich beziehend. Daher Titularbuch, so v.w. Adreßbuch. Titularfest, die jährliche kirchliche Feier einer Bruderschaft am Gedächtnißtage des Heiligen od. Geheimnisses, dessen Titel sie trägt; 2) dem bloßen Titel od. Namen… … Pierer's Universal-Lexikon
Titulār — (lat.), jemand, der mit dem Titel eines Amtes bekleidet ist, ohne dasselbe wirklich zu versehen; gewöhnlich nur in Zusammensetzungen vorkommend, wie Titularbischof (s. In partibus), Titularrat etc … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Titular — Titulār (lat.), nur dem Titel (titŭlus) nach, ohne das Amt; Titularbischof, s. In partibus infidelium … Kleines Konversations-Lexikon